La Copa América 2011 o tamién denomináu Campeonatu Suramericanu Copa América[1] foi la 43ª edición de la Copa América, el principal tornéu internacional de fútbol por seleiciones nacionales n'América del Sur. Desenvolver n'Arxentina, del 1 al 24 de xunetu de 2011. Asina s'alcordó tres la decisión de la Conmebol d'empecipiar un nuevu ciclu del sistema rotativu que decide les sedes ente los países suramericanos.[2] Esta decisión confirmóse'l 24 de payares de 2008.[3]

Copa América 2011
Xeneral
Deporte fútbol
Sedes Estadiu Antonio Vespucio Liberti, Estadio Malvinas Argentinas (es) Traducir, Estadio Mario Alberto Kempes (es) Traducir, Estadio Padre Ernesto Martearena (es) Traducir, Estadio 23 de Agosto (es) Traducir, Estadio San Juan del Bicentenario (es) Traducir, Estadio Ciudad de La Plata (es) Traducir y Estadio Brigadier General Estanislao López (es) Traducir
Estáu Arxentina
Data de principiu 1 de xunetu de 2011
Data de fin 24 de xunetu de 2011
Edición 43
Organizador Confederación Suramericana de Fútbol
Ganador seleición masculina de fútbol d'Uruguái
Estadístiques
Participantes 12
Partíos disputaos 26
Asistencia total 882 621
Cronoloxía
Copa América 2007 XLIII Copa América
Copa América Arxentina 2011
Campeonatu Suramericanu Copa América
Copa América 2015
Otros datos
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

Uruguái ganó'l tornéu en venciendo a Paraguái por 3 a 0 nel partíu final, apostáu nel Estadiu Monumental de Buenos Aires. Asina, Uruguái algamó'l so 15° títulu de la Copa América y la primera dende 1995. Paraguái, quedó como subcampeón del tornéu, siendo pa destacar el rendimientu d'esta seleición, yá que fueron capaces de llegar a la final ensin ganar un solu partíu nel tornéu, empatando los sos trés partíos na fase de grupos y clasificando a cuartos de final como unu de los meyores terceros, y el so pasu na etapa final llograr al traviés de la tanda de penaltis. Como campeón del tornéu, Uruguái ganó'l derechu de representar a la Conmebol na Copa Confederaciones 2013, celebrada en Brasil, Brasil que clasificó tamién a dichu tornéu pola so calidá de anfitrión. Perú terminó terceru dempués de ganar a Venezuela por 4 a 1 nel partíu del tercer llugar. Mientres, tantu, Arxentina nun llogró un bon desempeñu como llocal, al ser esaniciada en cuartos de final en manes del campeón, Uruguái, a pesar de que la Celeste y Blanca nun perdió nengún partíu.

Uruguái tamién clasificó a la Copa Artemio Franchi 2013 onde s'enfrentaría a España que sería'l campeón de la Eurocopa 2012. Dichu alcuentru xugar en Qatar onde España ganaría a Uruguái por 3 a 1. Sicasí, esta edición sería considerada como "non oficial".

Eleición del país anfitrión

editar

La decisión foi tomada pola Conmebol el 25 de payares de 2008, empecipiando asina'l segundu ciclu de rotación de países sedes. Enantes Arxentina entamara ocho Copes Américas siendo les mesmes les ediciones de los años 1916, 1921, 1925, 1929, 1937, 1946, 1959 y 1987.[4]

L'últimu tornéu suramericanu realizáu nel país foi'l Campeonatu Suramericanu Sub-20 de 1999[5] ente que la última competencia internacional de seleiciones foi la Copa Mundial de Fútbol Xuvenil de 2001.[6] Dambos torneos llograos por Arxentina. Un datu interesáu ye que la última Copa América xugada n'Arxentina (en 1987) foi tamién ganada por Uruguái, quien ganó na final a Chile.

Organización

editar

El 1 de xunu de 2010 en Nasáu, Les Bahames metanes un congresu estraordinariu de la Conmebol el presidente de l'AFA, Julio Grondona, ratificó a Arxentina como organizadora y confirmó que La Plata, Córdoba, Santa Fe, Mendoza, San Salvador de Jujuy, San Juan y Salta seríen les subsedes de la Copa América 2011;[7] ente que la final xugar na ciudá de Buenos Aires nel Estadiu Monumental Antonio Vespucio Liberti de River Plate por cuestiones rellacionaes a infraestructura, capacidá y accesos.[8] La idea orixinal yera la de llograr una copa más descentralizada, cola inclusión de ciudaes que nunca fueron sedes d'esta clase d'eventos a la copa, amás buscábense atopar sedes que se toparen cercanes a países estremeros participantes de la copa asina llograr una mayor asistencia de públicu. Exemplos d'esto fueron les sedes de Mendoza y San Juan, cercanes a Chile; Salta y Jujuy, cercanes a Perú, Bolivia y Paraguái; y La Plata cercano a Uruguái (tamién puede considerase a Santa Fe que s'atopa cerca d'Uruguái). Amás la eleición de San Juan y Mendoza como sedes, tien que ver cola cantidá de turistes de múltiples países, que s'atopen nos Ski de la zona. Por disposición de la organización del tornéu:

  • Les cabeces de serie tuvieron de xugar siquier unu de los partíos del so grupu na sede de La Plata.
  • La seleición chilena xugó los sos trés partíos na rexón de Cuyo (sedes de Mendoza y San Juan), en razón de la so cercanía cola ciudá de Santiago.

Los ocho sedes mentaes detállense de siguío. En cursiva, apaecen los estadios nuevos y los estadios que fueron anovaos.

  Buenos Aires   Córdoba   La Plata
Estadiu Monumental Antonio Vespucio Liberti Estadiu Mario Alberto Kempes Estadiu Ciudad de La Plata
Capacidá: 74 624 Capacidá: 57 000[9] Capacidá: 53 000[10]
     
  Mendoza   Santa Fe   San Juan
Estadiu Malvinas Argentinas Estadiu Brigadier Xeneral Estanislao López Estadiu San Juan del Bicentenariu
Capacidá: 40 268[11] Capacidá: 40 000[12] Capacidá: 25 000[13]
     
  San Salvador de Jujuy   Salta
Estadiu 23 d'Agostu Estadiu Padre Ernesto Martearena
Capacidá: 23 000[14] Capacidá: 20 408[15]
 

Árbitros

editar

El 6 de xunu[16] de 2011 foi anunciada pola Conmebol la llista d'árbitros pa la competencia. La llista incluyó 12 árbitros, unu per cada país participante. D'éstos, nengún tuvo presente na Copa Mundial de Fútbol de 2010.

Tocantes a los árbitros asistentes, cada unu de los países participantes tuvo un representante. Amás, los árbitros arxentinos Hernán Maidana y Diego Bonfa fueron escoyíos p'actuar como suplentes, en casu que dalgún de los árbitros oficiales o asistentes nun pudiera participar nos alcuentros.

El 21 de xunu, l'árbitru paraguayu Carlos Torres nun pudo recuperase a tiempu d'una mancadura a la rodía, y foi reemplazáu nel tornéu pol so compatriota Carlos Amarilla.[17]

La llista d'árbitros ye la siguiente:

La llista d'árbitros asistentes ye la siguiente:

  •   Francisco Mondría.
  •   Humberto Clavijo.
  •   Leonel Leal.
  •   Luis Alvarado.
  •   Marvin Agüeria.
  •   Nicolás Yegros.
  •   Luis Abadie.
  •   Miguel Nievas.
  •   Luis Sánchez

Regles

editar

Los 12 equipos participantes estremar en tres grupos de cuatro equipos cada unu. Dientro de cada grupu, cada equipu xugó trés partíos, unu contra cada unu de los demás miembros del grupu. Según la resultancia de cada partíu otorgar trés puntos al ganador, unu a cada equipu en casu d'empate y nengunu al perdedor.

Pasaron a la siguiente ronda los dos equipos de cada grupu meyor clasificaos y los dos meyores terceros. L'orde de clasificación determinóse teniendo en cuenta los siguientes criterios, n'orde de preferencia:

  1. El mayor númberu de puntos llograos teniendo en cuenta tolos partíos del grupu.
  2. La mayor diferencia de goles sumaos teniendo en cuenta tolos partíos del grupu.
  3. El mayor númberu de goles a favor anotaos teniendo en cuenta tolos partíos del grupu.
  4. Si l'empate foi ente dos equipos que nun xugaron ente sí'l postreru partíu del so grupu, declaróse vencedor a quien lo fixera nel partíu xugáu ente ellos.
  5. Si l'empate producir ente dos equipos que xugaron ente sí'l postreru partíu del so grupu, dar# en definir la posición por aciu la execución de tiros dende'l puntu de penalti, conforme a les disposiciones de la FIFA.
  6. Sortéu del comité organizador de la Copa América.

La segunda ronda incluyó toles fases dende los Cuartos de Final hasta la Final. El ganador de cada partíu pasó a la siguiente fase, y el perdedor quedó esaniciáu. Nel partíu final el campeón llogró la Copa América y el subcampeón llogró la "Copa Bolivia".

En casu d'empate, depués de los 90 minutos de xuegu, dar# en xugar un tiempu extra de dos etapes de 15 minutos caúna. Si la resultancia caltúvose empatáu tres esti tiempu extra, el partíu definir por una tanda de cinco llanzamientos de penalti. L'equipu que menos falló foi'l ganador. De prosiguir l'empate, depués d'esta tanda de penaltis, recurrir a la execución d'un nuevu llanzamientu per cada equipu, repitiéndose hasta qu'un equipu aventayara al otru executando dambos el mesmu númberu de tiros.

Equipos participantes

editar
 
Partíu inaugural ente Arxentina y Bolivia.

Nesti certame participaron 12 seleiciones nacionales, de les cualos, 10 son países suramericanos miembros de la Conmebol, más dos escoyíos en calidá d'invitaos. Los dos equipos que recibieron la invitación fueron Xapón y Méxicu[7]

La seleición mexicana tenía previstu participar nel tornéu en condición d'invitada. Sicasí, el 8 de mayu de 2009 la Federación Mexicana de Fútbol anunció'l so retiru por tiempu indefiníu de cualquier competencia entamada pola Conmebol por cuenta del so desalcuerdu con una resolución del ente continental, que consistía en que los equipos mexicanos clasificaos a la fase d'octavos de final de la Copa Libertadores 2009 teníen d'apostar les sos series en partíos únicos y nes canches de los sos respeutivos rivales, que negáronse a xugar en Méxicu arriendes de la pandemia de gripe A (H1N1). Poro, la participación de la seleición mexicana, na so condición d'invitada, prevista pa esti tornéu fuera atayada enagora.[18] Sicasí, les autoridaes mexicanes nun refugaron una posible solución al conflictu nel futuru.[19]

Nel Congresu Estraordinariu y xunta de Comité Executivu de la Conmebol realizáu en Les Bahames el 1 de xunu de 2009, convocar a una xunta coles autoridaes de la Federación Mexicana de Fútbol. La tema predominante a aldericar ye la situación surdida arriendes de la pandemia de gripe que desaguó nel retiru del fútbol mexicano de cualquier competencia de la Conmebol. D'esta forma, intentaríase resolver la situación del escoyíu mexicanu que recibió la invitación formal de participar nesta edición de la Copa América.[7] Finalmente, Méxicu anunció'l so regresu formal a les competiciones de la Conmebol, polo que confirmó la so participación de la Copa América 2011.[20] Sicasí, en payares de 2009, nuevamente quedó en riesgu la participación mexicana nel certame pola proximidá de feches de la Copa América cola Copa Oro de 2011.[21] Dada esta situación de conflictu de calendarios, la seleición mexicana foi representada nel tornéu por una seleición sub-22 qu'incluyó a cinco refuerzo.[22]

Per otra parte, Xapón yera l'otru escoyíu que completaba los 12 cupos del tornéu en llugar de los Estaos Xuníos, pero debíu al terremotu que sufrió dichu país el 11 de marzu de 2011 y sumáu a la crisis nuclear, retirar de la Copa América.[23] Plantegáronse como posibles reemplazos les seleiciones de Estaos Xuníos, Canadá, Hondures, Costa Rica o España.[24] Sicasí a pesar d'anunciar la so retirada polos daños del terremotu y el tsunami, Xapón aceptó participar como convidada na Copa América,[25] pero'l 16 de mayu arrenunció per segunda vegada y de forma definitiva a participar d'esta competición, siendo la seleición costarricense la que finalmente ocupó'l so llugar.[26]

Equipos participantes
  Arxentina   Bolivia   Brasil   Chile
  Colombia   Costa Rica   Ecuador   Méxicu
  Paraguái   Perú   Uruguái   Venezuela


Equipos retiraos
  Xapón   España

Sortéu

editar

El sortéu llevar a cabu'l 11 de payares de 2010 nel Teatru Arxentín de La Plata, en La Plata, Arxentina.

D'alcuerdu a un orde determináu polos criterios d'actuación nel postreru mundial, eliminatories suramericanes y la categoría de los escoyíos convidaos (en cursiva), los equipos quedaron distribuyíos de la siguiente forma (nel casu de Xapón, foi sustituyíu darréu pola Seleición Sub-22 de Costa Rica):

Cabeces de Serie !width=25%|Bolillero

1

Bolillero 2 Bolillero 3

  Arxentina
  Brasil
  Uruguái

  Paraguái
  Chile
  Colombia

  Perú
  Venezuela
  Bolivia

  Ecuador
  Costa Rica
  Méxicu

Calendariu y resultaos

editar

  • Los horarios correspuenden a la d'Arxentina (UTC-3)
  • Lleenda: Pts: Puntos; PX: Partíos xugaos; PG: Partíos ganaos; PE: Partíos empataos; PP: Partíos perdíos; GF: Goles a favor; GC: Goles en contra; Dif: Diferencia de goles.

Primer fase

editar

Grupu A

editar
Seleición Pts. PX PG PE !width=5% PP GF GC Dif.
  Colombia 7 3 2 1 0 3 0 +3
  Arxentina 5 3 1 2 0 4 1 +3
  Costa Rica 3 3 1 0 2 2 4 –2
  Bolivia 1 3 0 1 2 1 5 –4


1 de xunetu de 2011, 21:45 Llocal

1:1 (0:0)

  Bolivia Estadiu Ciudad de La Plata, La Plata
Informe   47' Rojas Asistencia: 52 700 espectadores
Árbitru:   Roberto Silvera (Uruguái)
2 de xunetu de 2011, 15:30 Llocal

1:0 (1:0)

  Costa Rica Estadiu 23 d'Agostu, San Salvador de Jujuy
Informe Asistencia: 23 000 espectadores
Árbitru:   Enrique Osses (Chile)


6 de xunetu de 2011, 21:45 Llocal

0:0

  Colombia Estadiu Brigadier Xeneral Estanislao López, Santa Fe
Informe Asistencia: 47 000 espectadores
Árbitru:   Sálvio Fagundes (Brasil)
7 de xunetu de 2011, 19:15 Llocal

0:2 (0:0)

  Costa Rica Estadiu 23 d'Agostu, San Salvador de Jujuy
Informe   59' Martínez
  78' Campbell
Asistencia: 23 000 espectadores
Árbitru:   Carlos Vera (Ecuador)


10 de xunetu de 2011, 16:00 Llocal

2:0 (2:0)

  Bolivia Estadiu Brigadier Xeneral Estanislao López, Santa Fe
Informe Asistencia: 20 000 espectadores
Árbitru:   Francisco Chacón (Méxicu)
11 de xunetu de 2011, 21:45 Llocal

3:0 (1:0)

  Costa Rica Estadiu Mario Alberto Kempes, Córdoba
Informe Asistencia: 57 000 espectadores
Árbitru:   Víctor Hugo Carrillo (Perú)

Grupu B

editar


Equipu width=5% Pts PX PG PE !width=5% PP GF GC Dif
  Brasil 5 3 1 2 0 6 4 2
  Venezuela 5 3 1 2 0 4 3 1
  Paraguái 3 3 0 3 0 5 5 0
  Ecuador 1 3 0 1 2 2 5 -3


3 de xunetu de 2011, 16:00 Llocal

0:0

  Venezuela Estadiu Ciudad de La Plata, La Plata
Informe Asistencia: 35 000 espectadores
Árbitru:   Raúl Orosco (Bolivia)
3 de xunetu de 2011, 18:30 Llocal

vs.

  Ecuador Estadiu Brigadier Xeneral Estanislao López, Santa Fe
Informe Asistencia: 20 000 espectadores
Árbitru:   Sergio Pezzotta (Arxentina)


9 de xunetu de 2011, 16:00 Llocal

2:2 (1:0)

  Paraguái Estadiu Mario Alberto Kempes, Córdoba
Informe   54' Santa Cruz
  66' Valdez
Asistencia: 57 000 espectadores
Árbitru:   Wilmar Roldán (Colombia)
9 de xunetu de 2011, 18:30 Llocal

vs.

  Ecuador Estadiu Padre Ernesto Martearena, Salta
Informe Asistencia: 12 000 espectadores
Árbitru:   Wálter Quesada (Costa Rica)


13 de xunetu de 2011, 19:15 Llocal

vs.

  Venezuela Estadiu Padre Ernesto Martearena, Salta
Informe   4' Rondón
  89' Fedor
  90+2' Perozo
Asistencia: 18 000 espectadores
Árbitru:   Enrique Osses (Chile)
13 de xunetu de 2011, 21:45 Llocal

4:2 (1:1)

  Ecuador Estadiu Mario Alberto Kempes, Córdoba
Informe   36'   58' Caicedo Asistencia: 39 000 espectadores
Árbitru:   Roberto Silvera (Uruguái)

Grupu C

editar
Seleición Pts. PX PG PE !width=5% PP GF GC Dif.
  Chile 7 3 2 1 0 4 2 +2
  Uruguái 5 3 1 2 0 3 2 +1
  Perú 4 3 1 1 1 2 2 0
  Méxicu 0 3 0 0 3 1 4 –3


4 de xunetu de 2011, 19:15 Llocal

1:1 (1:1)

  Perú Estadiu San Juan del Bicentenariu, San Juan
Informe   23' Guerrero Asistencia: 25 000 espectadores
Árbitru:   Wilmar Roldán (Colombia)
4 de xunetu de 2011, 21:45 Llocal

2:1 (0:1)

  Méxicu Estadiu San Juan del Bicentenariu, San Juan
Informe   41' Araujo Asistencia: 25 000 espectadores
Árbitru:   Juan Sotu (Venezuela)


8 de xunetu de 2011, 19:15 Llocal

1:1 (0:0)

  Chile Estadiu Malvinas Argentinas, Mendoza
Informe   64' Sánchez Asistencia: 45 000 espectadores
Árbitru:   Carlos Amarilla (Paraguái)
8 de xunetu de 2011, 21:45 Llocal

0:1 (0:0)

  Perú Estadiu Malvinas Argentinas, Mendoza
Informe   82' Guerrero Asistencia: 10 000 espectadores
Árbitru:   Sergio Pezzotta (Arxentina)


12 de xunetu de 2011, 19:15 Llocal

1:0 (0:0)

  Perú Estadiu Malvinas Argentinas, Mendoza
Informe Asistencia: 45 000 espectadores
Árbitru:   Sálvio Fagundes (Brasil)
12 de xunetu de 2011, 21:45 Llocal

1:0 (1:0)

  Méxicu Estadiu Ciudad de La Plata, La Plata
Informe Asistencia: 30 000 espectadores
Árbitru:   Raúl Orosco (Bolivia)

Meyores terceros

editar

Ente los equipos que remataron nel tercer llugar de los sos respeutivos grupos, los dos meyores avanzaron a Cuartos de final.

Seleición Grupu !width=5% Pts. PX PG PE !width=5% PP GF GC Dif.
  Perú C 4 3 1 1 1 2 2 0
  Paraguái B 3 3 0 3 0 5 5 0
  Costa Rica 3 3 1 0 2 2 4 –2

Segunda fase

editar

Plantía:Copa de 8 equipos-1 ronda con tercer puestu-v2

Cuartos de final

editar
16 de xunetu de 2011, 16:00 Llocal

0:2 (0:0, 0:0, 0:1) (t.s.)

  Perú Estadiu Mario Alberto Kempes, Córdoba
Informe   101' Lobatón
  111' Vargas
Asistencia: 40 000 espectadores
Árbitru:   Francisco Chacón (Méxicu)
16 de xunetu de 2011, 19:15 Llocal 1:1 (1:1, 1:1, 1:1) (t.s.)
(4:5 pen)
  Uruguái Estadiu Brigadier Xeneral Estanislao López, Santa Fe
Informe   5' Pérez Asistencia: 47 000 espectadores
Árbitru:   Carlos Amarilla (Paraguái)
    Tiros de penalti  

Messi  
Burdisso  
Tévez  
Pastore  
Higuaín  

 

  Forlán
  Suárez
  Scotti
  Gargano
  Cáceres


17 de xunetu de 2011, 16:00 Llocal 0:0 (t.s.)
(0:2 pen)
  Paraguái Estadiu Ciudad de La Plata, La Plata
Informe Asistencia: 50 000 espectadores
Árbitru:   Sergio Pezzotta (Arxentina)
    Tiros de penalti  

Elano  
Thiago Silva  
André Santos  
Fred  

 

Barreto  
Estigarribia  
Riveros  

17 de xunetu de 2011, 19:15 Llocal

1:2 (0:1)

  Venezuela Estadiu San Juan del Bicentenariu, San Juan
Informe   34' Vizcarrondo
  80' Cichero
Asistencia: 20 000 espectadores
Árbitru:   Carlos Vera (Ecuador)

Semifinales

editar
19 de xunetu de 2011, 21:45 Llocal

0:2 (0:0)

  Uruguái Estadiu Ciudad de La Plata, La Plata
Informe   52'   57' Suárez Asistencia: 52 000 espectadores
Árbitru:   Raúl Orosco (Bolivia)
20 de xunetu de 2011, 21:45 Llocal 0:0
(5:3 pen)
  Venezuela Estadiu Malvinas Argentinas, Mendoza
Informe Asistencia: 15 000 espectadores
Árbitru:   Francisco Chacón (Méxicu)
    Tiros de penalti  

Ortigoza  
Barrios  
Riveros  
Martínez  
Verón  

 

  Maldonado
  Rei
  Lucena
  Fedor

Tercer llugar

editar
23 de xunetu de 2011, 16:00 Llocal

4:1 (1:0)

  Venezuela Estadiu Ciudad de La Plata, La Plata
Informe   77' Arango Asistencia: 20 000 espectadores
Árbitru:   Wilmar Roldán (Colombia)
24 de xunetu de 2011, 16:00 Llocal

3:0 (2:0)

  Paraguái Estadiu Monumental Antonio Vespucio Liberti, Buenos Aires
Informe Asistencia: 65 921 espectadores
Árbitru:   Sálvio Fagundes (Brasil)
 
Campeón
Uruguái
15ᵘ títulu (11ᵉʳ troféu)[27]
Luis Suárez celebrando'l primer gol.
Los xugadores uruguayos celebrando'l llogru del títulu.
El plantel charrúa faciendo una ronda na cancha, depués de ganar la final.

Estadístiques

editar

Asistentes

editar
Xugador Seleición   PX
Lionel Messi   Arxentina 3 4
Gansu   Brasil 3 4
Michael Guevara   Perú 2 4
Paolo Guerrero   Perú 2 5
Luis Suárez   Uruguái 2 6

Clasificación xeneral

editar
 
Países participantes según la fase alcanzada nel tornéu.
     Campeón      Subcampeón
     Tercer llugar     Cuartu llugar
     Cuartos de final     Fase de grupos Final columnes

La clasificación xeneral indica la posición qu'ocupó cada seleición al rematar el tornéu, el rendimientu llograr de la rellación ente los puntos llograos y los partíos xugaos poles seleiciones y esprésase en porcentaxes. La tabla ta estremada según la fase alcanzada per cada país.

Si dalgún partíu de la segunda fase definir por aciu tiros de penalti, la resultancia final del xuegu considérase como empate.

Pos. Seleición Gr. Pts. PX PG PE !width=5%

style="cursor: help;" title="Partíos perdíos"|PP

GF GC Dif Rend.
1   Uruguái C 12 6 3 3 0 9 3 +6 66,7%
2   Paraguái B 5 6 0 5 1 5 8 –3 17,5%
3   Perú C 10 6 3 1 2 8 5 +3 55,6%
4   Venezuela B 9 6 2 3 1 7 8 –1 50,0%
5   Chile C 7 4 2 1 1 5 4 +1 58,3%
6   Colombia A 7 4 2 1 1 3 2 +1 58,3%
7   Arxentina A 6 4 1 3 0 5 2 +3 50,0%
8   Brasil B 6 4 1 3 0 6 4 +2 50,0%
9   Costa Rica A 3 3 1 0 2 2 4 –2 33,3%
10   Ecuador B 1 3 0 1 2 2 5 –3 11,1%
11   Bolivia A 1 3 0 1 2 1 5 –4 11,1%
12   Méxicu C 0 3 0 0 3 1 4 –3 0,0%

Premios y reconocencies

editar

Trofeos

editar

El ganador del tornéu recibió'l Troféu de la Copa América de manera temporal, según un retruque de la mesma. Amás, el campeón llogró 30 medayes d'oru, el segundu 30 medayes plata, el terceru 30 medayes de bronce, el cuartu 30 medayes de cobre, según cada seleición llogró un diploma pola so participación.[1]

Xugador del partíu

editar

Tres cada partíu apostáu, foi escoyíu un xugador como'l meyor del mesmu. Pa determinar al ganador abrió una votación nel sitiu oficial de la Copa América, onde los internautes pudieron votar por cualesquier futbolista presente nel terrén de xuegu. El premiu denominóse oficialmente, y por motivos de patrociniu, Xugador LG del partíu.[28]

Fase de grupos - Fecha 1 Fase de grupos - Fecha 2 Fase de grupos - Fecha 3 Segunda fase
Xugador Partíu !width=15%|Xugador Partíu !width=15%|Xugador Partíu !width=15%|Xugador Partíu
  Lionel Messi   1:1     Sergio Romero   0:0     Radamel Falcao   2:0     Juan Vargas   0:2  
  Adrián Ramos   1:0     Joel Campbell   0:2     Lionel Messi   3:0     Fernando Muslera   1:1  
  Neymar   0:0     Roque Santa Cruz   2:2     Lucas Barrios   3:3     Justo Villar   0:0  
  Marcelo Elizaga   0:0     César González   1:0     Alexandre Patu   4:2     Oswaldo Vizcarrondo   1:2  
  Paolo Guerrero   1:1     Alexis Sánchez   1:1     Willian Chiroque   1:0     Luis Suárez   0:2  
  Alexis Sánchez   2:1     Juan Vargas   0:1     Diego Forlán   1:0     Juan Arango   0:0  
              Paolo Guerrero   4:1  
              Luis Suárez   3:0  

Meyor xugador del tornéu

editar
 
Luis Suárez, escoyíu meyor xugador del tornéu.

Premiu al meyor xugador del tornéu (MVP) dau al futbolista que se desempeñó meyor mientres el tornéu, presentáu por LG.[29][30]

El delanteru uruguayu tuvo presente nos seis partíos qu'apostó'l so equipu nos que rexistró 4 goles y 2 asistencies, amás foi escoyíu dos veces meyor xugador del partíu, na semifinal contra Perú y nel partíu final contra Paraguái. Perú y Paraguái fueron tamién los rivales a quien-yos anotó'l so 4 goles, 3 a los primeres na fase de grupos y en semifinal y el postreru a Paraguái na final.

Goliador del tornéu

editar

Premiu al xugador con más goles nel tornéu presentáu por Santander.[31][30]

El delanteru peruanu consagróse como goliador del tornéu al marcar 5 goles n'igual cantidá de partíos xugaos nos que tamién rexistró 2 asistencies, marcó-y un gol a Uruguái y otru a Méxicu na primer fase y 3 goles a Venezuela nel partíu pol tercer llugar. D'esta manera Paolo Guerrero convertir nel tercer peruanu que resulta goliador de la Copa América dempués de Teodoro Fernández en 1939 y Eduardo Malásquez en 1983, esti postreru compartíu con otros 3 xugadores. Guerrero amás foi escoyíu como meyor xugador del partíu en dos oportunidad, nel primer partíu ante Uruguái y nel postreru partíu frente a Venezuela.

Meyor porteru del tornéu

editar

Premiu al meyor porteru del tornéu presentáu por Petrobrás.[32][30]

El porteru paraguayu atayó nos 6 partíos de la so seleición nos que recibió 8 goles y caltuvo'l so arcu invictu en 3 partíos. Villar tuvo destacada participación en cuartos de final y semifinal, partíos que se definieron a favor de Paraguái nos tiros de penalti.

Meyor xugador xuvenil

editar

Premiu al meyor xugador nuevu presentáu por Claro.[33][30]

El defensor uruguayu, de 20 años nesi entós, participó en cuatro partíos de la so seleición nos que recibió 3 tarxetes marielles.

Premiu al xuegu llimpiu

editar

Premiu Fairplay dau a la seleición que prauticó meyor el xuegu llimpiu.[30]

Equipu ideal

editar

L'equipu ideal del tornéu foi escoyíu pol Grupu d'Estudiu Téunicu de la Conmebol.[34]

Pos. Xugador PX (T/S)            
    Justo Villar   6 (6/0) 570' 0 0 0 0 0
    Maximiliano Pereira 6 (6/0) 390' 0 0 0 0 0
    Diego Lugano 6 (6/0) 570' 0 0 1 0 0
    Oswaldo Vizcarrondo   6 (6/0) 600' 1 0 0 0 0
    Álvaro Pereira 5 (5/0) 443' 2 1 1 0 0
    Diego Pérez 4 (4/0) 357' 0 0 1 1 0
    Fredy Guarin 4 (4/0) 443' 2 1 1 0 0
    Marcelo Estigarribia 6 (2/4) 304' 1 0 1 0 0
    Diego Forlán   6 (6/0) 390' 2 3 0 0 0
    Luis Suárez     6 (6/0) 550' 4 2 2 0 0
    Paolo Guerrero     5 (5/0) 480' 5 2 1 0 0
    Óscar Washington Tabárez (entrenador de Uruguái)

Clasificáu a la Copa Artemio Franchi 2013 (non oficial)

editar
Campeón
 

Clasificaos a Copar Confederaciones 2013

editar
Campeón de la Copa América 2011
   
Brasil

Organizador de Copar Confederaciones 2013

Símbolos y mercadéu

editar

Balón

editar
 
Nike Tracer Adomadura, balón oficial de la Copa América 2011.

El balón oficial de la Copa América 2011 llamáu Tracer Adomadura foi presentáu'l 15 d'abril de 2011 nel Estadiu Ciudad de La Plata cola presencia del ex astru brasilanu Ronaldo y la entrenadora arxentín Alfio Basile.

La pelota ye de color blancu con dibuxos celestes y azules, l'escudu de la CONMEBOL y la tradicional pipa de la marca deportiva.[35]

El sistema únicu de cubierta de Total 90 Tracer Adomadura, diseñáu nuna estructura de cinco capes, facilita'l control del balón per parte de tolos xugadores. Según los diseñadores los sos principales atributos son la precisión, la consistencia y el pique.[36]

Normes aprobaes pola FIFA estándar[37] Midíes de Nike Tracer Adomadura[37]
Circunferencia 69.0 ± 0.5 cm 685/695 mm
Pesu 420 - 445 g 436 g
Perda de presión ≤ 20% > 11,5 a 12 psi


Cantar

editar

El cantar oficial de la Copa América Arxentina 2011, foi "Creo n'América", interpretada pol cantante Diego Torres cola collaboración especial de la cantante brasilana Ivete Sangalo. Foi llanzada'l día 31 de mayu de 2011.

El cantar cunta col so videoclip que foi publicáu en YouTube. El 1 de xunetu de 2011, na inauguración de la copa nel Estadiu Ciudá de La Plata, el cantar foi interpretada por Diego Torres, Ivete Sangalo y el grupu colombianu ChocQuibTown.

Mascota

editar

La mascota oficial del tornéu ye Tangolero, un ñandú.[38] El so nome fai referencia a una de les mayores tradiciones culturales d'Arxentina, el tangu y al fútbol, golero. L'alies surdió d'un concursu realizáu pol Banco Santander ente unos 6000 emplegaos, periodistes, estudiantes y veceros de distintos países como Arxentina, Brasil, Chile, Méxicu, Colombia, Uruguái y Perú.

Ente les principales virtúes de la mascota atópase que tien una gran connotación xeográfica que ta implícita y que va ser aprovechada pal campeonatu. Hai de solliñar que siempres ta acompañáu pola pelota oficial del tornéu, la Nike T90 Tracer Adomadura.

Cuando'l simpáticu ñandú foi presentáu un par de meses antes del empiezu de la copa dar a conocer col nome de Suri por cuenta de qu'asina se-y llama a un ñandú de tamañu pequeñu pero depués foi reemplazáu pol so nome actual.[39]

Patrociniu

editar

La organización del tornéu clasificó a los sos patrocinadores y auspiciadores nes siguientes categoríes:[40][41]

Patrocinadores globales platino
Provisores locales
Patrocinadores globales oro
Provisor oficial
  •   Paty
Patrocinadores globales plata
Entidá benéfica

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 CONMEBOL. «Confederación Suramericana de fútbol Reglamentu Copa América Arxentina 2011». Archiváu dende l'orixinal, el 30 de xunu de 2011. Consultáu'l 8 de xunetu de 2011. «Páx. 2 y 3»
  2. «La próxima Copa América: Arxentina 2011». conmebol.com (21 d'avientu de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 2 de febreru de 2009. Consultáu'l 2 de marzu de 2009.
  3. «La Copa América 2011 va ser na Arxentina». lanacion.com.ar (25 de payares de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2009-02-02. Consultáu'l 2 de marzu de 2009.
  4. AFA.org.ar (25 de payares de 2008). «Arxentina va entamar la Copa América en 2011». Consultáu'l 5 de xunetu de 2011.
  5. Clarín.com.ar (26 de xineru de 1999). «El Xuvenil xugó d'a cachos y dio otra vuelta olímpica». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-04. Consultáu'l 5 de xunetu de 2011.
  6. Clarín.com.ar (9 de xunetu de 2001). «El Xuvenil vive la so hora más gloriosa». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-04. Consultáu'l 5 de xunetu de 2011.
  7. 7,0 7,1 7,2 «Jospeh Blatter prestigió el cónclave suramericanu en Bahamas». Conmebol.com (2 de xunu de 2009). Consultáu'l 2 de xunu de 2009.
  8. final-de-la-copa-america-2011-xugar en-el-monumental La final va xugar n'El Monumental
  9. «Mario Alberto Kempes - Córdoba». Sitiu oficial de la Copa América 2011. Consultáu'l 29 de xunu de 2011.
  10. «Ciudá de La Plata - La Plata». Sitiu oficial de la Copa América 2011]. Consultáu'l 29 de xunu de 2011.
  11. «Malvinas Argentinas - Mendoza». Sitiu oficial de la Copa América 2011. Consultáu'l 29 de xunu de 2011.
  12. «Brigadier Xeneral Estanislao López - Santa Fe». Capacidá del estadiu Brigadier Xeneral Estanislao López, en Transfermarkt. Consultáu'l 24 de febreru de 2017.
  13. «Estadiu del Bicentenariu - San Juan». Sitiu oficial de la Copa América 2011. Consultáu'l 29 de xunu de 2011.
  14. «23 de Agosto - San Salvador de Jujuy». Sitiu oficial de la Copa América 2011. Consultáu'l 29 de xunu de 2011.
  15. «Padre Ernesto Martearena - Salta». Sitiu oficial de la Copa América 2011. Consultáu'l 29 de xunu de 2011.
  16. «Copa América: fueron nomaos los árbitros pal tornéu». Conmebol. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-06-09. Consultáu'l 6 de xunu de 2011.
  17. «Amarilla por Torres na Copa América». Conmebol. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-06-24. Consultáu'l 21 de xunu de 2011.
  18. . ABC Dixital (10 de mayu de 2009). Consultáu'l 10 de mayu de 2009.
  19. «Libertadores: Fútbol mexicano ruempe cola Conmebol». Yahoo! N'Español Deportes (9 de mayu de 2009). Consultáu'l 9 de mayu de 2009.
  20. Jornada (2 de xunu de 2009). «La Conmebol convidó a Méxicu a participar na Copa América 2011». Consultáu'l 16 de xunu de 2009.
  21. El Sieglu de Torrexón (ed.): «En riesgu, participación azteca en Copa América» (24 de payares de 2009). Consultáu'l 24 de payares de 2009.
  22. Prensafutbol.cl (ed.): «La Sub 22 de Méxicu empezó a preparar la Copa América» (28 de marzu de 2011). Consultáu'l 28 de marzu de 2011.
  23. canchallena.com (4 d'abril de 2011). «Xapón ta oficialmente fuera de la Copa América,». Consultáu'l 4 de xunu de 2011.
  24. canchallena.com (4 d'abril de 2011). «¿España na Copa América?». Consultáu'l 4 de xunu de 2011.
  25. as.com (14 d'abril de 2011). «Xapón decide participar na Copa América». Consultáu'l 17 de xunu de 2011.
  26. Televisa Deportes (17 de mayu de 2011). «Costa Rica ye convidada a Copa América». Consultáu'l 17 de mayu de 2011.
  27. «Resultaos de la Copa América ente 1916 -2011». Archiváu dende l'orixinal, el 19 de xunetu de 2014. Consultáu'l 6 de mayu de 2014.
  28. Ca2011.com. «Xugador del partíu». Consultáu'l 2 de xunetu de 2011.
  29. «Luis Suarez is the Best Player LG Copa America 2011» (inglés). CA2011 (24 de xunetu de 2011). Consultáu'l 25 de febreru de 2015.
  30. 30,0 30,1 30,2 30,3 30,4 Axencia EFE (25 de xunetu de 2011). «Luis Suárez, escoyíu meyor xugador de la Copa América». Marca. Consultáu'l 25 de febreru de 2015.
  31. Lucas Mello (24 de xunetu de 2011). «Guerrero, de Perú, el goliador Santander Copa América 2011». CA2011. Consultáu'l 25 de febreru de 2015.
  32. Felipe Atra (24 de xunetu de 2011). «Justo Villar, escoyíu'l meyor arqueru Petrobrás de la Copa América 2011». CA2011. Consultáu'l 25 de febreru de 2015.
  33. Víctor Velasco (24 de xunetu de 2011). «Sebastián Coates recibe'l premiu a meyor xugador xuvenil». CA2011. Consultáu'l 25 de febreru de 2015.
  34. «ideal-de-la-copa-america-2011-cual-sera-el-del-2015/1tb430wawjyie1hqs6ag4lvsle Asina foi l'equipu ideal de la Copa América 2011: ¿cuál va ser el del 2015?». ca2015.com (8 de xunu de 2015). Consultáu'l 10 de xunu de 2015.
  35. «pelota oficial-de-la copa-am-rica Yá rueda la Nike T90 Tracer ADOMADURA, la pelota oficial de la Copa América». Consultáu'l 22 d'abril de 2011.
  36. La-redo.net (15 d'abril de 2011). «Nike Total 90 Tracer Adomadura». Archiváu dende l'orixinal, el 5 d'ochobre de 2011. Consultáu'l 05/07/ 2011.
  37. 37,0 37,1 Popsci.com (15 d'abril de 2011). «pelota oficial-de.html Nike Tracer Adomadura: la pelota oficial de la Copa América 2011.». Consultáu'l 4 de xunetu de 2011.
  38. As.com (30 de xunu de 2011). «Tangolero va ser la mascota de la Copa América 2011». Consultáu'l 3 de xunetu de 2011.
  39. ArgentinaDeportiva (6 de mayu de 2011). «Suri, la mascota». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-06-09. Consultáu'l 10 de mayu de 2011.
  40. Emilio Humberto García (20 de xunetu de 2011). «tornéu paralelu-ente marcar Copa América: el tornéu paralelu ente les marques». AméricaEconomía. Consultáu'l 25 de xunetu de 2015.
  41. Alejandro Casar González (8 de xunu de 2011). . Consultáu'l 25 de xunetu de 2015.

Enllaces esternos

editar


Predecesora:
  Venezuela 2007
Copa América
  Arxentina 2011
Socesora:
  Chile 2015