Cuentu de los dos hermanos
La Historia de los dos hermanos ye un antiguu rellatu exipciu escritu a finales de la Dinastía XIX, ca. sieglu XIII e.C.[2] Llegónos una copia en bon estáu nel Papiru D'Orbiney, calteníu nel Muséu Británicu cola referencia EA 10183.[nota 1]
 | |
| Tipu | manuscritu y obra lliteraria |
|---|---|
| Llingua orixinal | llingua exipciana tardiega |
| Xéneru artísticu |
cuento (es)  |
| Material | papiru |
 | |
El cuentu incide nos tipos humanos, describiendo los sos calteres. El papiru perteneció a Seti II,[3] y paez ser una sátira política basada nes dificultaes que tuvo col so hermanu Amenmeses.[4] Foi escritu pol escriba Ennana, anque nel colofón tamién cita a les escribes Hori y Meremope.[2]
El testu tien semeyances col rellatu de José na casa de Putifar,[5] inclusive podría tratase de dos versiones de la mesma historia.[6][7] Otros elementos paecen tar basaos nos mitos de la muerte y resurreición d'Osiris. Los nomes de los protagonistes, Anpu y Bata, son los de dioses del nomo 17 del Alto Exiptu, llamáu tamién Anpu.[nota 2]
Descripción
editarEl Papiru D'Orbiney ta escritu en hieráticu, col testu estructurado en 24 seiciones partíes en 19 páxines, siete de les cualos tienen nueve llinies y el restu diez. Tantu nel epílogu como na dedicatoria mentar al príncipe y futuru faraón Seti II y firma Ennana, qu'asegura escribilo so la direición de la escriba de l'Ayalga, Kagab y les escribes Hori y Meremope.
L'estilu ye'l que se fixo popular nel Imperiu Nuevu (1550-1070 e.C. ). So l'apariencia d'un cuentu popular, l'estilu ye menos formal que l'utilizáu nel Imperiu Mediu (2040-1750 e.C. ). Los personaxes y les sos rellaciones son realistes, anque los acontecimientos son pura fantasía.
Argumentu
editarLos hermanos Anpu y Bata viven como padre y fíu. Un día, el primeru entama un viaxe y la so muyer aprovecha la so soledá pa seducir a la so cuñáu Bata, quien se niega. Refugada, a la vuelta del so home, la muyer de Anpu miente y cúntalu que Bata nun cesó d'acosala. Enoxáu, Anpu decide matar al so hermanu pequeñu, quien nun tien más remediu que fuxir pa sobrevivir. Ra-Horajti crea un ríu ente dambos llenu de cocodrilos por que Anpu nun pueda crucialo y acabar cola vida del so hermanu pequeñu. Dende una vera, Bata cúnta-y la verdá al so hermanu y como prueba de veracidá corta'l pene.
Represu, Anpu vuelve a casa y matu a la so esposa, ente que'l so hermanu Bata permanez nun oasis de cedros hasta que Jnum crea una muyer pa él y que'l so corazón escuende n'unu d'esos cedros. El faraón, qu'afaya tal fechu, decide raptar a la muyer y cortar l'árbol, morriendo asina Bata. Pela so parte, Anpu torna en busca del so hermanu y, al atopa-y muertu, decide atopar el corazón de la estraña muyer. Una vegada atopáu, al cabu de los años, nuna piña que llantó, Bata resucita y clama vengación. Tresformáu en toru y cola ayuda del so hermanu, Bata preséntase en palaciu y revela ellí la so identidá a la so esposa, quien ordena mata-y. Dos gotes de la so sangre cayen al suelu y delles crecen dos grandes persees, que la muyer ordena tamién cortar. Entós, una estiella éntra-y na boca y queda embarazada, dando a lluz a una reencarnación de Bata, reconocida como heredera al tronu.
Tres la muerte del faraón, Bata ye nomáu como tal y afayar tola historia revelada por él mesmu a los sos conseyeros-, castigar a la muyer y Anpu treslládase, al pie del so hermanu, a palaciu como próximu herederu.
Interpretación
editarLa historia de los dos hermanos nun ye solo un cuentu de fades, tien una interpretación política. Termina con una fórmula amenazadora qu'alvierte a los sos llectores contemporáneos d'interpretaciones errónees,[nota 3] y rellaciona el fonduxe de Ramsés cola esfera divina: nun periodu de crisis xustu antes de la coronación de Seti II, yera necesariu rellacionar la dinastía con una deidá. Na historia de los dos hermanos esa deidá ye Bata, que la so identidá con Seth[nota 4] establezse claramente nun papiru máxicu contemporaneu, y sieglos más tarde pol papiru Jumilhac.
La finalidá de la historia esplica delles reminiscencies a la mitoloxía de Baal trayida a Exiptu polos hicsos,[nota 5] una y bones el fonduxe de los ramésidas yera d'orixe hicso. La historia de los dos hermanos ta creada nun contestu históricu determináu y con fines propagandísticos.[7]
Notes y referencies
editarBibliografía
editar- LICHTHEIM, Miriam (2006). Ancient Egyptian Literature: A Book of Readings páxs. 203-211. Ed. University of California Press. ISBN 0-520-24842-2.
- FLINDERS PETRIE, W. M. (2003). Egyptian Tales: Translated from the Papyri. Kessinger Publishing. ISBN 0-7661-3139-4.
- BREASTED, James Henry (2001). Ancient Records of Egypt. University of Illinois Press. ISBN 0-252-06974-9.
- Shaw, Ian; Nicholson, Paul (1995). The Dictionary of Ancient Egypt. Ed. Harry N. Abrams. ISBN 0-8109-3225-3.
- WETTENGEL, Wolfgang (2003). Die Erzählung von dean beiden Brüdern: Der Papyrus D'orbiney und die Königsideologie der Ramessiden. Ed. Vandenhoeck & Ruprecht. ISBN 3-7278-1441-1.
Notes
editar- ↑ El Papiru D'Orbiney recibe'l so nome del comerciante d'arte que lo mercó en París en 1851, y ye la única fonte de la Historia de los dos hermanos.
- ↑ Anpu yera'l nome dau a Anubis, y Bata yera un dios toru que protexía los nomo 17 xunto con Inpu.
- ↑ Velasco: El que fale mal d'esti llibru va tener a Tot como adversariu. (páx. 79 de la trescripción indicada.)
- ↑ Seth yera'l dios de los oasis y desiertos, onde viviera la Bata d'esta historia.
- ↑ Baal foi asimiláu a Seth, por eso foi despreciáu mientres les dinastíes XVII y XVIII.
Referencies
editar- ↑ Sobre la fueya de la Historia de los dos hermanos, nel sitio del Muséu Británicu; n'inglés.
- ↑ 2,0 2,1 Lichtheim: op. cit., páx. 203.
- ↑ Petrie: op. cit., páx. 30.
- ↑ Breasted: op. cit., 3ª parte, páxs. 239 y ss.
- ↑ Xénesis 39:1-20
- ↑ Shaw y Nicholson: op. cit., páx. 54.
- ↑ 7,0 7,1 Wettengel: op. cit., páx. 318.
Enllaces esternos
editar- Resume del mitu dinka correspondiente: testu inglés en Google Books.
- LÓPEZ, Francisco: Sobre'l Papiru d'Orbiney; nel sitio Exiptoloxía.
- Testu español (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión). nel sitio Egiptomanía; trescripción y traducción de Juan Velasco.
- CAPO, María Belén (2010). Trabayos y comunicaciones (36): páxs. 311-329. ISSN 0325-173X. http://www.memoria.fahce.unlp.edu.ar/art_revistas/pr.5082/pr.5082.pdf. Consultáu'l 15 de setiembre de 2017.
- Testu xeroglíficu Archiváu 2019-07-13 en Wayback Machine y traducción parcial francesa; en PDF.
- SERVAJEAN, Frédéric (n. 1957): Analís de la primer parte del rellatu; en francés, nel sitio Égypte Nilotique et Méditerranéenne. ENiM, 4, 2011, páxs. 1 - 37.
- FLINDERS PETRIE, William Matthew (ed.): The Tale of the Two Brothers, en Egyptian Tales, Translated from the Papyri (Rellatos exipcios, traducíos de los papiros), Segunda Serie, dinastíes XVIII a XIX.
- Testu inglés nel sitio Reshafilm.
- MOLDENKE, Charles Edward (1860 - 1935): The Tale of the Two Brothers; testu hieráticu, trescripción xeroglífica, traducción inglesa, notes n'inglés y glosariu nel mesmu idioma.
- Copia de la edición: facsímil electrónicu en Open Library.
- WETTENGEL, Wolfgang: Die Erzählung von dean beiden Brüdern. Analís del rellatu.
- Testu alemán: vista previa en Google Books.
Datos: Q232362
Multimedia: Tale of Two Brothers
