Delta Sextantis
Delta Sextantis (δ Sex / 29 Sextantis)[1] ye una estrella na constelación de Sextans, el sestante. De magnitú aparente +5,18, ye la cuarta más brillosa na so constelación dempués de α Sextantis, γ Sextantis y β Sextantis. Alcuéntrase a 322 años lluz del Sistema Solar.
Delta Sextantis | ||
---|---|---|
Datos d'observación (Dómina J2000.0) | ||
Constelación | Sextans | |
Ascensión reuta (α) | 10h 29min 28,70s | |
Declinación (δ) | -02º 44’ 20,7’’ | |
Mag. aparente (V) | +5,18 | |
Carauterístiques físiques | ||
Clasificación estelar | B9.5V | |
Masa solar | 2,8 M☉ | |
Radiu | (2,3 R☉) | |
Magnitú absoluta | +0,22 | |
Lluminosidá | 95 L☉ | |
Temperatura superficial | 10.360 K | |
Astrometría | ||
Velocidá radial | 19 km/s | |
Distancia | 322 años lluz (99 pc) | |
Paralax | 10,13 ± 0,23 mas | |
Referencies | ||
SIMBAD | enllaz | |
Otres designaciones | ||
29 Sextantis / HD 90882 / HR 4116 / HIP 51362 / SAO 137600 / BD-01 2395 | ||
[editar datos en Wikidata] |
Delta Sextantis ye una estrella blancu-azulada de la secuencia principal de tipu espectral B9.5V.[1] Tien una temperatura efectivo de 10.360 K[2] y la so lluminosidá ye 95 vegaes superior a la lluminosidá solar. Con un radiu 2,3 vegaes más grande que'l del Sol,[3] rota con una velocidá proyeutada ente 140 y 172 km/s.[2][4] Tien una masa 2,82 vegaes mayor que la masa solar y, tocantes a la so edá, escurrió yá 3/4 partes de la so etapa como estrella la secuencia principal.[4]
Delta Sextantis amuesa una bayura relativa de fierro inferior a la solar nun 70% ([Fe/H] = -0,52). El magnesiu manifiesta idénticu enclín, ente que'l nivel de siliciu ye muncho más paecíu al del Sol. Recién estudios revelen qu'un ampliu númberu d'estrelles de tipu B tamién presenten anomalíes químiques —tocantes a que los niveles de los distintos metales difieren de les solares—, hasta agora circunscritas a estrelles más fríes de tipu Am y Fm.[2]
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 Delta Sex -- Star (SIMBAD)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Hempel, M.; Holweger, H. (2003). «Abundance analysis of late B stars. Evidence for diffusion and against weak stellar winds». Astronomy and Astrophysics 408. páxs. 1065-1076. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2003A%26A...408.1065H&db_key=AST&nosetcookie=1.
- ↑ Delta Sextantis. Catalogue of Stellar Diameters (CADARS) (Pasinetti-Fracassini+ 2001)
- ↑ 4,0 4,1 Zorec, J.; Royer, F. (2012). «Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities». Astronomy and Astrophysics 537. A120. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?2012A%26A...537A.120Z&db_key=AST.