Dendrocopos minor
El picu menor,[2] (Dendrocopos minor), ye'l más pequeñu de los picatueros europeos. Ye de la familia de los Picidae.
Dendrocopos minor piquetín  | ||
|---|---|---|
 | ||
| Estáu de caltenimientu | ||
 Esmolición menor (IUCN)[1] | ||
| Clasificación científica | ||
| Reinu: | Animalia | |
| Filu: | Chordata | |
| Clas: | Aves | |
| Orde: | Piciformes | |
| Familia: | Picidae | |
| Subfamilia: | Picinae | |
| Xéneru: | Dendrocopos | |
| Especie: |
D. minor (Linnaeus, 1758) | |
| Distribución | ||
 Distribución global de Dendrocopos minor. | ||
 Distribución de Dendrocopos minor n'España. | ||
| Consultes | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
Descripción
editarYe'l más pequeñu de los picatueros, 14 a 15 cm, col envés llistáu de blancu y negru; gargüelu y pechu blancos coles partes inferiores clares, con rayáu en negru; ales negres con motudu en blancu; capirote coloráu nel machu, negru nes femes.
Distribución
editarDistribúyese pola rexón Paleártica, dende la Península Ibérica hasta Kamchatka y Xapón, alcontrándose ente les llatitúes, 35º N y 70º N.
N'España la especie considérase sedentaria, con dos grandes nucleos de población, el primeru tomando una franxa al norte, dende Asturies y Lleón hasta la zona noroccidental d'Aragón y el segundu ocupando tola área suroccidental de Castiella y Lleón, norte d'Estremadura, Comunidá de Madrid y Guadalajara. Nel restu peninsular la so apaición ye puntual y esvalixada, tando ausente de grandes zones del centru y esti peninsular, lo mesmo que de Canaries y Baleares.
Hábitat
editarHabita carbayuda-yos, choperas, y montes mistos, sotos y arbolees non bien trupes con preferencia n'ecosistemes fluviales, apaeciendo tamién n'árees abiertes con árboles vieyos.
Na península ocupa los mesmos hábitat na zona norte y nel nucleu castellanu-estremeñu tamién montes, pero con preferencia les deveses, carbayeres, castañares y tamién sotos de ribera.
Nidifica n'árboles vieyos, inclusive en xardinos grandes, alcontrándose dende'l nivel del mar hasta los 1.400 msnm, anque tamién pueden criar en túneles escavaos en turries de los ríos.
Amenaces
editarLa perda y fragmentación d'hábitat, sobremanera por baltes de montes con arboláu maduro, la desapaición de los bosque de ribera, la reforestación con arboláu de crecedera rápida y los quemes forestales.
Referencies
editar- ↑ BirdLife International 2009.Dendrocopos minor. In: IUCN 2010. IUCN Red List of Threatened Species. Versión 2010.2. <www.iucnredlist.org>. Vistu'l 09 August 2010.
- ↑ Dendrotocos minor Nel Llibru Colorado de l'Aves Reproductores d'España. Ministeriu de Mediu Ambiente Rural y Marín.
- Blanco, J. C. y J. L. González (eds.) (1992). Llibro Colloráu de los Vertebraos d'España. ICONA. ISBN 978-84-8014-711-8.
Enllaces esternos
editar| Wikispecies tien un artículu sobre Dendrocopos minor. |
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Dendrocopos minor.
Datos: Q184518- Multimedia: Dryobates minor
Especies: Dryobates minor
