Djémila
Djémila (n'árabe: جميلة), tamién conocida como Cuicul, ye un xacimientu arqueolóxicu romanu n'Arxelia, inscritu como Patrimoniu de la Humanidá de la Unesco en 1982.[1]
| Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO | |
|---|---|
 Ruines del teatru romanu de Djémila.
  Djémila (Arxelia) | |
| Llugar |
 Arxelia |
| Criterios | Cultural: iii, iv |
| Referencia | 191 |
| Inscripción | 1982 (VI Sesión) |
| Área | Estaos árabes |
 | |
Situación
editar
Estes ruines romanes allugar nuna paraxa d'estraordinaria guapura. Trátase de la rexón montascosa de la mariña arxelina na provincia de Setif.
Descripción
editarColos sos foros, templos, basíliques, arcos triunfales y edificios residenciales, esti xacimientu arqueolóxicu ye un interesante exemplu de ciudá romana afecha a terrenes montascosos.
Historia
editarDjémila ye xunto a Timgad y Tipasa una de los trés colonies romanes más importantes de l'actual Arxelia
La ciudá de Cuicul foi fundada nun terrén accidentáu al norte d'Arxelia a la fin del sieglu I (nel añu 96), probablemente polos veteranos de Nerva. El so nome ye'l d'un pueblu o un llugar bereber qu'entá nun s'hai llatinizáu. Ye antes de Timgad una de les últimes colonies n'África.
So los Antoninos, la ciudá foi enguapecida con un foru, un capitoliu, dellos templos, una curia, un mercáu y un teatru. Cola construcción de les grandes termes el reináu de Cómodu marca la estensión de la ciudá escontra'l sur.
So los Severos, desenvolviéronse nuevos barrios al sur en redol a un gran foru, creáronse nueves cais, y la ciudá adulces convirtióse nuna ciudá na que podía vivise bien, y na que se desenvolvieron cases luxoses.
L'antigüedá tardida vio a Cuicul siguir una vida urbana dinámica: un barriu cristianu con basílica y bautisteriu y constituyóse na parte sur de la ciudá y construyóse una basílica civil, les luxoses cases de los nobles nun cesaron de engrandecerse, forniéndose con baños privaos y con un espaciu considerable pa receiciones (basíliques privaes). La casa d'Europa o de Castorius revelen esti estilu de vida de los ricos y de los dirixentes y caltuvieron una gran decoración en mosaicos.
Cuicul foi ocupada en 431 polos vándalos quien escorrieron a los católicos hasta la so salida provisional dempués de los alcuerdos con Genserico en 442.
La ciudá foi reconquistada polos bizantinos, recuperando una apariencia d'estabilidá y d'actividá, pero cayó nel olvidu a finales de sieglu VI.
Dau l'estáu de caltenimientu de les ruines, la ciudá foi inscrita na llista de Patrimoniu de la Humanidá en 1982.
Amenaces
editarNun se describen
- Lucius Alfenus Senecio: gobernador de Britannia de 205 a 207.
- Gaius Valerius Pudens: gobernador de Pannonia Inferior, Germania Inferior, Britannia y de Africa Proconsularis.
- Claudius Subatianus Aquila: gobernador de Mesopotamia dempués d'Exiptu.
- Claudius Subatianus Proculus: gobernador de Numidia.
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Unesco (1982). «Djémila». Consultáu'l 5 de setiembre de 2009.
- ↑ Africains romanisés selon Anthony R. Birley, Septimius Severus, the African Emperor, Éd. Routledge, ISBN 0-415-16591-1
- Ennabli, Abdelmajid. "North Africa's Roman art. Its future" in North Africa's Roman art. Its future, September 2000, pp 18-29 [1]
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Djémila.- Djemila sitiu en peligru
- Algerian Tourism (francés)
- Adventures of Algeria (inglés) Archiváu 2005-12-19 en Wayback Machine
