Erythrina crista-galli

Erythrina crista-galli;
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Subclas:	Rosidae
Orde:	Fabales
Familia:	Fabaceae
Subfamilia:	Faboideae
Tribu:	Phaseoleae
Subtribu:	Erythrininae
Xéneru:	Erythrina
Especie:	Y. crista-galli; L., Syst. Nat., ed. 12. 2: 437, 1767
variedaes
	Erythrina crista–galli leucochlora Lombardo; Erythrina crista–galli hasskarlii Backer;
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

El ceibo (Erythrina crista-galli) ye un árbol de la subfamilia Faboideae orixinariu de Suramérica.

En distintes rexones conocer como árbol del coral, bucaré, ceibo, ceíbo,^[1] cachimbo, flor de coral, gallín, picu de gallu, sananduva, seibo^[1]^[2] o seíbo.^[1]

Alcuéntrase nel nordeste y centroeste d'Arxentina, l'este de Bolivia, el sur de Brasil, gran parte de Paraguái, y cuasi tou Uruguái.

Ye l'árbol y la flor nacional d'Arxentina y Uruguái.

Descripción

Ceibo na ciudá arxentina de Mar del Plata.

Detalle de la flor de ceibo.

Frutos del ceibo.

Fueyes y flores del ceibo.

Erythrina crista-galli - MHNT

Ye un árbol de porte medianu, con un diámetru de fuste que puede superar el metro, y altores d'ente 5 a 10 m, llegando raramente hasta los 20 m. El so raigañu ye pivotante, con nudosidaes producíes por bacteries nitrificantes que viven en simbiosis, facilitando a esta l'absorción del nitróxenu qu'afiten y de la cual tomen les sustancies orgániques qu'ellabora.

El tarmu ye maderizu, trabancosu, irregular, de cañes con escayos que formen una capa ensin forma definida y muerren tres el floriamientu. Les flores, dispuestes n'inflorescencia arrecimaes, son pentámeras, completes y de simetría billateral. El so color ye coloráu. Les plantes florien d'ochobre hasta abril. El mota ye gamosépalo, como una pequeña alferga de color coloráu. Forma cola corola un periantu onde sépalos los y pétalos son de color asemeyáu, pero de forma distinta. El so cantu carauterizar por el color marrón que-y da aspeutu d'amostalgo. La corola, asemeyada a la de Phaseolus vulgaris, ye amariposada, pero estremar d'ésta en que l'estandarte, que ye'l pétalu más grande, disponer na parte inferior. Los pétalos llamaos ales, son bien pequeños y tán práuticamente escondíos dientro de la mota. Los otros dos pétalos se sueldan dacuando parcialmente y formen la quilla o carena, sirviendo de proteición a los órganos de reproducción.

El androcéu consta de 10 estames, unu llibre y nueve xuníos polos sos filamentu (androcéu gamostémono). El xinecéu, unicarpelar, ta ente los estames soldaos, a la manera d'un cuchiellu nel so vaina. El frutu ye una llegume monocárpica, seca, d'hasta 20 cm de llargor, de color pardu escuru. Les granes, de forma cilíndrica, dispónense espaciadamente nel interior de la vaina. El so color ye castañu. L'embrión que contienen tien cotiledones hipogeos, que al granar queden debaxo de la tierra.

Toxicidá

Les partes aérees de les especies del xéneru Erythrina pueden contener alcaloides, tales como la eritralina y la erisodina, que la so ingestión puede suponer un riesgu pa la salú.^[3]

Usos

Úsase como planta melecinal^{[ensin referencies]} y ornamental. Resulta curiosa pa les aves.

Tien madera débil y porosa, pocu duradera; utilizándose en talles y moldures. Pesu específicu de 0,2 g/cm³.
Ye apta pa producción de pastes celulósicas.
Ye melífero.
Cultívase en países tropicales y subtropicales para usu ornamental.
N'Arxentina'l cascu del bombu legüero faise preferentemente de ceibo.

Ecoloxía

Topar en llugares baxos inundables, y a lo llargo de los cursos d'agua del Chaco y de la Rexón Oriental. Nun habita'l monte altu nin los sitios secos ensin hinchentes. Tolera perbién suelos enchíos d'agua; les granes son tresportaes pel agua granando en sitios tales como bancos de sable, onde ayuden a estabilizar la tierra y a formar islles nueves. Ye bien común nel predelta y delta del ríu Paraná.

Taxonomía

Erythrina crista-galli describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Mantissa Plantarum 1: 99–100. 1767^[4]

Etimoloxía

Erythrina: nome xenéricu que provién del griegu ερυθρος erythros = "coloráu".

crista galli: epítetu llatín que significa, "cresta de gallu".

Variedaes

Erythrina crista–galli var. leucochlora Lombardo, d'asemeyaes carauterístiques a la especie tipu ceibo, pero tien flores blanques níveas.^[5]
Erythrina crista–galli var. hasskarlii Backer

Sinonimia

Erythrina falcata Benth.
Corallodendron falcatum (Benth.) Kuntze
Erythrina laurifolia Jacq.
Erythrina martii Colla
Corallodendron crista-galli (L.) Kuntze
Erythrina fasciculata Benth.
Erythrina laurifolia Jacq.
Erythrina pulcherrima Tod.
Erythrina speciosa Andrews
Micropteryx crista-galli Walp.
Micropteryx fasciculata Walp.
Micropteryx laurifolia Walp.^[6]^[7]

Ver tamién

Referencies

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 «22 de payares, Día de la Flor Nacional, el ceibo» Archiváu 2016-03-05 en Wayback Machine, artículu nel sitiu web del Ministeriu d'Educación d'Arxentina.
↑ Nel español rioplatense, la c enantes de y o i nun se pronuncia como z sinón como s.
↑ European Food Safety Authority (EFSA) (2012). «Compendium of botanicals reported to contain naturally occuring substances of possible concern for human health when used in food and food supplements». EFSA Journal 10 (5): p. 2663. doi:10.2903/j.efsa.2012.2663. http://www.efsa.europa.eu/sites/default/files/scientific_output/files/main_documents/2663.pdf.
↑ «Erythrina crista-galli». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 31 de xineru de 2014.
↑ «Rede Jardin». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-05.
↑ USDA, NRCS. 2005. Database de PLANTES, version 3.5 (http://plants.usda.gov). National Plant Data Center, Baton Rouge, LA 70874-4490 EE. UU.
↑ «METAFRO.BE/XYLARIUM». Archiváu dende l'orixinal, el 2009-09-14.

Bibliografía

USDA, ARS, National Genetic Resources Program. GRIN. National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. http://www.ars-grin.gov/cgi-bin/npgs/html/taxon.pl?15739 (20 dic 2007)

Enllaces esternos

[Seibo-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 «22 de payares, Día de la Flor Nacional, el ceibo» Archiváu 2016-03-05 en Wayback Machine, artículu nel sitiu web del Ministeriu d'Educación d'Arxentina.

[2] Nel español rioplatense, la c enantes de y o i nun se pronuncia como z sinón como s.

[CompendiumEFSA-3] European Food Safety Authority (EFSA) (2012). «Compendium of botanicals reported to contain naturally occuring substances of possible concern for human health when used in food and food supplements». EFSA Journal 10 (5): p. 2663. doi:10.2903/j.efsa.2012.2663. http://www.efsa.europa.eu/sites/default/files/scientific_output/files/main_documents/2663.pdf.

[Trop-4] «Erythrina crista-galli». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 31 de xineru de 2014.

[5] «Rede Jardin». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-05.

[6] USDA, NRCS. 2005. Database de PLANTES, version 3.5 (http://plants.usda.gov). National Plant Data Center, Baton Rouge, LA 70874-4490 EE. UU.

[7] «METAFRO.BE/XYLARIUM». Archiváu dende l'orixinal, el 2009-09-14.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]