Wikipedia

Darlington Football Club

[[Categoría:Conference National (es) Traducir]]

Darlington Football Club
Situación
Estáu Reinu Xuníu
Coordenaes 54°31′N 1°34′W / 54.51°N 1.56°O / 54.51; -1.56
Datos
Tipu club de fútbol
Fundáu en1883
Entrenador Bandera del Reinu Xuníu Alun Armstrong
Categoría Conference National (es) Traducir
Instalaciones
Estadiu The Darlington Arena (es) Traducir
Uniforme
Titular
Alternativu

Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

El Darlington Football Club foi un club de fútbol inglés fundáu a finales del sieglu XIX con sede na ciudá de Darlington, Condáu de Durham.

El club fundar en 1883 y participó en dellos torneos local y nacional. En 1885 ingresó per primer vegada na FA Cup, siendo esaniciáu pol Grimsby Town 8-0. Esa mesma temporada apostó la final de la Durham Challenge Cup y un añu dempués ganó'l so primer títulu en venciendo al Sunderland nel estadiu Feethams 3-0. En 1889 afiliar a la Northern Football League, categoría semiprofesional conformada polos condaos de Durham, Northumberland, Tyne y Wear, Cumbria y Yorkshire del Norte. Nesti tornéu ganó dos campeonatos: el primeru na temporada 1895-96 y el segundu na 1899-1900; esti postreru con un balance de dolce partíos ganaos, unu perdíu, cuarenta y dos goles a favor y ventisiete puntos, cuatro más que'l Stockton St John's.[nota 1]

Xugaba los sos partíos nel estadiu Feethams, que cuntaba con una capacidá pa 8500 espectadores. Esti recintu deportivu tamién foi utilizáu pa practicar el fútbol aficionáu na década de 1860 y foi l'escenariu principal del Darlington Cricket Club, equipu de críquet de la ciudá.[1] A partir de 1888, la indumentaria del equipu consistió nuna camiseta de rayes verticales blanques y negres, pantalón negru y medies del mesmu color. Caltuvo una fuerte rivalidá col Hartlepool United, al que s'enfrentó en 147 ocasiones con un balance de 57 victories, 30 empates y 60 derrotes.[2]

En baxando de la Conference National na temporada 2011-12, el club sumió por problemes financieros. Dempués d'esto, los propietarios decidieron vender l'equipu a la compañía Darlington 1883 Limited, qu'adquirió tolos activos.[3] El nuevu equipu, llamáu Darlington 1883, debutó na Northern Football League y un añu dempués foi xubíu a la Northern Premier League, onde apuesta los sos alcuentros.

Historia

editar
 
Primer equipu del Darlington pa la temporada 1885-86. Última fila: G. Millar, W. Brooks, J. Davison, Tommy Waites, Michael Hope y Harry Hope (de pies). Sentaos: R. T. Stabler, Arthur Wharton, J. H. Smeddle, R. B. Buckton y J. T. Hutchinson (nel suelu). De pies y vistíu de negru Charles Samuel Craven.

Los antecedentes del club remontar a empiezos de la década de 1880, cuando un grupu de simpatizantes y aficionaos al fútbol axuntáronse cola cuenta de formar un club que representara a la ciudá de Darlington.[4] La idea surdió de resultes de les males resultaos llograes pol Haughton--y-Skerne, equipu de la llocalidá qu'apostó un tornéu entamáu pola North East Football Association.[4] Charles Samuel Craven, inxenieru d'oficiu y xugador del Haughton--y-Skerne, sintióse atayáu poles resultaos y tomó la decisión de convocar una xunta pa falar sobre la posibilidá de formar un equipu de fútbol que fuera lo suficientemente fuerte y competitivu.[4] Esta llevóse a cabu'l 20 de xunetu de 1883 nun colexu de la llocalidá y cuntó cola presencia de Craven y d'otres 30 persones. Finalmente llegóse a un consensu y de esta manera nació'l Darlington Football Club, que de la mesma, foi dirixíu por Craven mientres dellos años.[4] Na temporada 1984-85 ganó la Durham Challenge Cup dempués de vencer al Sunderland, tornéu entamáu pola Durham County Football Association.[4]

Craven permaneció al frente del equipu hasta finales de la década de 1880.[4] Nesos años, ayudó a la fundación de la Northern Football League, lliga semiprofesional conformada polos condaos de Durham, Northumberland, Tyne y Wear, Cumbria y Yorkshire del Norte. Esta nueva competición local foi escurrida por Craven y otros dirixentes deportivos, dempués d'una xunta celebrada'l 25 de marzu de 1889 nel Brown's Hotel, na ciudá de Durham. Finalmente'l tornéu poner en marcha y cuntó cola participación de 10 equipos locales. Antes del final de la temporada Craven arrenunció al so cargu a lo más dirixente del club y decidió colase al Leeds Cricket and Rugby Club, onde-y ufiertaron un altu cargu directivu.[4]

Darlington ganó dos campeonatos na Northern Football League, el primeru na temporada 1895-96 y el segundu na 1899-1900, esti postreru con un balance de dolce partíos ganaos, unu perdíu, cuarenta y dos goles a favor y ventisiete puntos, cuatro más que'l Stockton St John's.[5] En 1908, afiliar a la North Eastern League, tornéu conformáu polos equipos del Nordeste d'Inglaterra. El so primera gran actuación foi na FA Cup 1910-11 onde collechó dos victories, un ante'l Sheffield United 1-0 y otra al Bradford Park Avenue 2-1, pero cayó ganáu n'octavos de final ante'l Swindon Town el 25 de febreru de 1911.[6] Primero que españara la Primer Guerra Mundial, el club viose somorguiáu nuna crisis financiera, anque J. B. Haw, presidente del Darlington Forge Albion,[nota 2] sofitó económicamente al equipu y financió la construcción d'una de les seiciones del estadiu Feethams.[7] Toles competiciones nacionales fueron suspendíes pola guerra mientres cuatro temporaes. Dempués d'esto, l'equipu volvió participar na North Eastern League na campaña 1919-20, na que quedó como subcampeón.[7][5][8]

La Primer Guerra Mundial terminó a finales de 1918 y con ello dio entamu a les competiciones nacionales. Dempués de la guerra, l'equipu permaneció otros dos campañes na North Eastern League hasta'l so ascensu a la Football League Third Division North na temporada 1921-22.[5] Nos primeros trés años, l'equipu cuáqueru» terminó na zona alta de la clasificación. Na campaña 1924-25 proclamóse campeón, lo que supunxo'l so ascensu a la Football League Second Division onde se caltuvo hasta la temporada 1926-27.[5] Trece años dempués suspendiéronse una vegada más tolos torneos nacionales pol entamu de la Segunda Guerra Mundial, que duró seis años. El Darlington solo xugara trés partíos na campaña 1939-40, la última antes del conflictu militar.[5] A la fin de la guerra volver# a entamar los torneos, anque l'Asociación del Fútbol solo dexó la disputa de la FA Cup, la Football League North y Football League South. Estos dos últimes competiciones fueron creaes temporalmente de resultes del conflictu.[7] L'equipu participó na FA Cup 1945-46, onde collechó dos trunfos ante'l Stockton na primer ronda. Yá na segunda, perdió frente al Gateshead por un resultáu de 5-4 nel marcador global. Na temporada 1946-47, retomó la so participación na Football League Third Division North.[7][5][8]

Mientres la década de los años 1960 fixéronse delles remodelaciones al estadiu Feethams con un costu total de 20 000 llibres esterlines. Ente les obres, destacaron la instalación de nueves lluces, d'un tendeyón pa les graes y la construcción de vestuarios y oficines.[7] Los reflectores utilizar por primer vegada'l 19 de setiembre de 1960.[9] Dende agostu del mesmu añu, el Darlington quedó clasificáu pa la Copa de la Lliga d'Inglaterra 1960-61, pero nun esfrutó de les nueves instalaciones hasta'l 24 de setiembre, nun partíu contra'l West Ham United que ganó 3-2.[10] Dempués de pasar la primera y la segunda ronda, enfrentar al Bolton Wanderers el 14 de payares nel Feethams ante 21 023 espectadores, la mayor asistencia al estadiu desque foi abiertu al públicu en 1883.[11] Sicasí, el Bolton se impusó 2-1 y dexó ensin opciones al Dalington. Tamién quedaron esaniciaos de la FA Cup 1960-61 ante'l Hull City, tornéu que xugaron simultáneamente cola copa.[7][12][13]

Mientres tola década de 1970 el cuáqueru permaneció na Football League Fourth Division, onde perdió protagonismu polos malos resultaos. Esto tamién se vio reflexáu na FA Cup y Copa de la Lliga, onde nun pasó más allá de la tercer ronda (estos torneos tamién s'apostaron mientres la campaña).[10][14] La temporada 1980-81 foi la más discreta yá que algamó la octava posición na clasificación final, daqué que nun asocedió dende 1968-69 cuando terminó como unu de los meyores diez clubes.[15] La temporada 1988-89 foi probablemente una de les peores en tola so historia, yá que perdieron la categoría y baxaron a la Conference National.[5] Bastó solo una temporada por que volvieren a la Fourth Division, dempués d'una gran actuación nel tornéu. Proclamáronse campeones na campaña 1990-91 y tornaron una vegada más a la Third Division, onde permanecieron hasta la temporada 2004-05, cuando xubieron a la Football League Two.[5] A finales de la década de 1990, el Feethams volvió ser remocicáu, esta vegada camudó'l soporte del tendeyón por unu más modernu; sicasí, en 1999 el club volvió tener problemes financieros y foi necesaria l'ayuda del empresariu George Reynolds, quien amás d'ocupar el puestu de presidente, tomó la decisión de cubrir tolos gastos y empezar con un nuevu proyeutu deportivu.[7] Invirtió cerca de 20 000 000 GBP pa la construcción d'un nuevu estadiu con capacidá pa 25 000 espectadores, que foi conocíu como Reynolds Arena.[7][12][9]

Xugó delles temporaes na Football League Two hasta que baxó a la Conference National en 2010-11, onde finalmente permaneció hasta la so desapaición como Darlington Football Club. Dempués d'esto, los propietarios del club decidieron vender l'equipu a la compañía Darlington 1883 Limited, qu'adquirió tolos activos. Debutó na Northern Football League y un añu dempués foi xubíu a la Northern Premier League, onde apuesta los sos alcuentros.[16][17]

Indumentaria

editar

Los colores representativos del Darlington yeren el blancu y el negru, qu'identificaron al club dende los sos entamos hasta la so desapaición en 2012. En 1888, la indumentaria del equipu consistió nuna camiseta de franxes verticales con pantalones y medies dafechu negres. Dende entós sufrió variaciones nel diseñu y el color. En 1889, la camiseta dexó de llucir les franxes verticales hasta 1893, cuando retomaron el diseñu orixinal, pero cola adición de llinies azules. A empiezos de la década de 1900, amestóse un tonu azul al pantalón hasta 1913. De magar, el Darlington camudó les tradicionales franxes verticales por horizontales hasta 1954. Ente 1966 y 1969 llució nuevamente les rayes, pero esta vegada na parte central de la camiseta.[18]

Na temporada 1976-1977, el club añadió colloráu a toa'l so indumentaria y les sigles «D.F.C.», Darlington Football Club. Dende 1982 hasta 1984, el primer equipu de fútbol llevó la publicidá DONN nel espaciu central de la camiseta y, más tarde, llucieron otres como McEwan's, I-S-L, Hutchison Telecom, Orange, Soccerdome, Darlington Building Society, The Morritt y Lakeside Care Homes. La última equipación oficial componer de blancu, con una franxa dorada y negra na parte cimera de la camiseta, y el so respeutivu escudu.[18][19]

En 2010, la páxina web oficial del club abrió una votación al públicu xeneral pa escoyer el nuevu diseñu del uniforme. Na votación contemplaron dos opciones, anque'l diseñu final taba suxetu a cambeos una y bones la Conference Premier prohibió l'usu predominante del negru en tola indumentaria (camiseta, pantalón y medies). Unu de los uniformes propuestos componer de blancu y negru con franxes verticales (colores tradicionales), pescuezu redondu y una llinia dorada que travesaba la parte central de la camiseta; y la segunda constaba de colloráu, negru y gris. La indumentaria ganadora llevó la publicidá del hotel The Morritt, quien se ganó'l derechu de patrocinar al club dempués d'un sortéu nel que compitieron con otros siete empreses locales.[20][21][22][23]

Escudu

editar

L'escudu oficial del equipu estremar en dos cuarteles. Na parte cimera derecha reproduz un sombreru negru estilizado como'l qu'utilicen los miembros de la Sociedá Relixosa de los Amigos, doctrina fundada n'Inglaterra por miembros de la Comunión anglicana en 1624, que los sos siguidores son conocíos como «cuáqueros» o «tembladores». Nel cuartel inferior apaez una llocomotora de vapor, construyida pol inxenieru británicu George Stephenson y conocida como Locomotion Non. 1. Naquella dómina yera comúnmente llamáu'l padre de los ferrocarriles», yá que foi pioneru de la primer llinia ferroviaria pública del mundu y de tresporte de pasaxeros qu'utilizó llocomotores a vapor, construyíes por Robert Stephenson and Company en 1824. Estos emblemes representen una parte de la historia de Darlington. Debaxo del escudu cuartelado lléese la frase «The Quakers», escritu en tipografía gótica, sobre un llechu de fueyes de carbayu que representa la fuercia y la resistencia.[24]

Na década de 1970, el club incorporó a la so camiseta les sigles «D.F.C.» hasta finales de los años 1980, cuando adoptaron l'escudu cuartelado que permaneció hasta 2012, fecha de la so desapaición. Mientres la temporada 2001-02, l'escudu sufrió un leve cambéu na que s'amestó la famosa torre del reló n'unu de los cuarteles y suprimióse el llechu de fueyes de carbayu. Este ye unu de los monumentos más representativos y simbólicos de la ciudá y foi donada por Joseph Pease, primer diputáu cuáqueru del Parllamentu del Reinu Xuníu y pioneru de los ferrocarriles n'Inglaterra, construyíu pol arquiteutu inglés Alfred Waterhouse.[25][26]

Evolución de la indumentaria
1888
1912-1913
1957-1958
1975-1976
1984-1987

Estadiu

editar

Xugaba los sos partíos nel estadiu Feethams, que cuntaba con una capacidá pa 8500 espectadores.[1] Esti recintu deportivu que tamién foi utilizáu pa practicar el fútbol aficionáu na década de 1860 y foi l'escenariu principal del Darlington Cricket Club, equipu de críquet de la ciudá.[1] En 1907 celebróse un alcuentru oficial ente la seleición amateur d'Inglaterra y la de los Países Baxos (enantes conocida como seleición d'Holanda). Los neerlandeses perdieron por un contundente 12-2, la peor resultancia internacional na historia de la seleición.[27][28]

Les instalaciones del Feethams yeren bien llindaes pa la dómina, con espacios bien amenorgaos y poques zones d'accesu. Cuntaba con cuatro seiciones partíes a lo llargo del complexu, una d'elles llamada Tin Shed, onde practicaba'l Darlington Cricket Club —equipu de críquet de la ciudá—. Estes seiciones fueron construyíes en 1905. Por cuenta de la popularidá del equipu, cada vez yera más frecuente la visita d'aficionaos y siguidores, polo que foi indispensable la construcción de dos nueves torres na entrada principal, dempués comparaes coles famoses y clásiques torres del estadiu de Wembley. En 1920 construyéronse les oficines d'alministración, dellos cuartos y una zona que sirvía de vestuariu pal equipu llocal, con una inversión de 20 000 llibres, y a empiezos de la década de 1960 instaláronse dellos reflectores. A finales de la década de 1990 volvieron realizase reformes, nesti casu sobre los murios de les graes.[9][29]

Col trescurrir del tiempu, la infraestructura de la ciudá de Darlington foi camudando y ameyoráronse les víes d'accesu y la contorna del estadiu. A pesar d'estes meyores, el club viose somorguiáu nuna crisis financiera al igual qu'otros clubes ingleses de la dómina, yá que nun se xeneraben abondos ingresos y, nun principiu, pensar en vender el terrén. L'estadiu permaneció activu hasta'l 3 de mayu de 2003, fecha na que se xugó'l postreru partíu ante'l Leyton Orient. Finalmente foi baltáu en 2006 pero antes sufrió dellos ataques vandálicos, inclusive foi oxetu de quemes provocaes en delles zones del complexu deportivu, en parte, pol abandonu y la falta de recursos.[30] Lo único que quedó del estadiu dempués de la baltadera fueron les graes, desmantelaes en 2013 per mediu de grúes; pa munchos siguidores, el techu de les graes foi una de les partes más icónicas y emblemátiques del club y guarda una estrecha rellación afeutiva colos aficionaos.[31]

El primer equipu de fútbol treslladar al nuevu complexu deportivu llamáu The Darlington Arena, abiertu al públicu en 2003. George Reynolds, propietariu de club, decidió construyir un nuevu estadiu con capacidá pa 25 000 espectadores, por un costu de 18 000 000 llibres. Oficialmente llamóse Reynolds Arena ente 2003 y 2004, Williamson Motors Stadium hasta 2005, The 96.6 TFM Darlington Sable hasta 2007, Balfour Webnet Darlington Arena ente 2007 y 2009 y, de magar, conózse-y como The Northern Echo Darlington Arena. La plantía del primer equipu apostó'l so primer alcuentru'l 16 d'agostu de 2003 frente al Kidderminster Harriers, que remató 2-0, ante 11 600 espectadores.[32][33]

En 2007 aprobóse la construcción de 160 viviendes como parte d'un proyeutu urbanísticu, la creación de parques y espacios naturales, el meyoramientu de pontes y víes piatonales pela redolada, una reserva ecolóxica pela rodiada del estadiu pa fomentar la proteición y caltenimientu de la vida montesa, y delles rutes de ciclismu. Como parte del proyeutu, el grupu inversor de la obra tamién remanó la posibilidá de reformar les antigües torres construyíes na entrada del recintu deportivu, como una alcordanza a los 120 años d'historia del club.[34][29][35]

Dempués de toos estos sucesos, dellos hinches y fanes programaron una serie de xuntes col fin d'exhibir les meyores imáxenes del estadiu nel Darlington Arts Centre. Amás de les semeyes amosáronse oxetos alusivos al estadiu Feethams y al club.[9]

Estadio
 
L'antiguu estadiu Feethams en 2005.
 
Vista esterior del nuevu estadiu.
 
Vista interior.

Miembros de la plantía Xugadores

editar

El Darlington participó en delles competiciones nacional y local. A pesar de la estensa tradición de futbolistes ingleses que formaron parte de la primer plantía, l'equipu tamién se caracterizó pola participación de xugadores estranxeros como David Speedie, escocés que marcó 22 goles en tolos torneos mientres dos temporaes, l'irlandés Micky Cummins, quien formó parte de la seleición sub-21 d'Irlanda y militó en Darlington dende 2006 hasta 2008, Colin Sinclair, otru escocés que xugó como delanteru mientres cinco años, marcó 65 goles y foi integrante del denomináu «Dream Team» iguáu por siguidores ya hinches del club, ente munchos otros.[36][37][38]

 
Mark Cooper, entrenador del Darlington na temporada 2010-2011. Campeón del FA Trophy 2010-11.

Nun se sabe con exactitú quien foi'l primer direutor téunicu na historia del Darlington. Anque foi fundáu en 1883, solo tiénense rexistros d'aquellos qu'empezaron a dirixir dende empiezos de la década de 1900, siendo Thomas Herbert McIntosh el primeru d'una estensa llista. El británicu foi'l máximu responsable de la conducción del equipu en calidá de secretariu mientres nueve años, hasta'l 31 de mayu de 1911. Darlington foi la so primer esperiencia como entrenador, dempués pasó a dirixir el Middlesbrough y d'últimes l'Everton, onde llogró dellos campeonatos, ente ellos, la FA Cup de la temporada 1932-33. William Lawrence Lane, meyor conocíu como W. L. Lane, siguió nel puestu hasta'l 31 de mayu de 1912 y foi reemplazáu por Dick Jackson, quien permaneció siete años.[39]

N'agostu de 1919 asumió'l cargu John Cogal «Jack» English, quien foi xugador del equipu y ganó la North Eastern League en 1920-21. Como entrenador alzar col campeonatu de la Football League Third Division North en 1924-25. Otros como George Collins, Brian Little y Mark Nicholas Cooper tamién ganaron campeonatos, esti postreru la FA Trophy de 2010-11 dempués de vencer na final al Mansfield Town 1-0 nel estadiu de Wembley.[40]

Entrenadores

editar

La mayoría d'entrenadores que pasaron pol club fueron ingleses sacante los escoceses Bill Forrest (1946-1950), Ray «Yogi» Yeoman (1968-1970), Frank Brennan (1971-1972), Ralph Laidlaw Brand (1972-1973), Francis Tierney Gray (1991-1992), Billy McEwan (1992-1993) y l'irlandés Stephen Staunton (2009-2010). David Hodgson foi l'únicu que dirixó al equipu en trés causes y Craig Liddle el postreru que se caltuvo al frente hasta la so desapaición en 2012.[39]

Cronoloxía de los entrenadores:[39]

  •   Tom McIntosh (1902-1911)
  •   W. L. Lane (1911-1912)
  •   Dick Jackson (1912-1919)
  •   Jack English (1919-1928)
  •   Jack Fairless (1928-1933)
  •   George Collins (1933-1936)
  •   George Brown (1936-1938)
  •   Jack Carr (1938-1942)
  •   Jack Surtess (1942-1942)
  •   Jack English (1945-1946)
  •   Bill Forrest (1946-1950)
  •   George Irwin (1950-1952)
  •   Bob Gurney (1952-1957)
  •   Dick Duckworth (1957-1960)
  •   Eddie Carr (1960-1964)
  •   Lol Morgan (1964-1966)
  •   Jimmy Greenhalgh (1966-1968)
  
  •   Ray Yeoman (1968-1970)
  •   Len Richley (1970-1971)
  •   Frank Brennan (1971-1972)
  •   Ken Hale (1972-1972)
  •   Allan Jones (1972-1972)
  •   Ralph Brand (1972-1973)
  •   Dick Conner (1973-1974)
  •   Billy Horner (1974-1975)
  •   Peter Madden (1975-1978)
  •   Len Walker (1978-1979)
  •   Billy Elliott (1979-1983)
  •   Cyril Knowles (1983-1987)
  •   David Booth (1987-1989)
  •   Brian Little (1989-1991)
  •   Frank Gray (1991-1992)
  •   Ray Hankin (1992-1992)
  •   Billy McEwan (1992-1993)
  
  •   Alan Murray (1993-1995)
  •   David Hodgson (1995-1995)
  •   Paul Futcher (1995-1996)
  •   Jim Platt (1995-1996)
  •   David Hodgson (1996-2000)
  •   Gary Bennett (2000-2001)
  •   Tommy Taylor (2001-2002)
  •   Mick Tait (2002-2003)
  •   David Hodgson (2003-2006)
  •   Neil Maddison (2006-2006)
  •   Dave Penney (2006-2009)
  •   Colin Todd (2009-2009)
  •   Steve Staunton (2009-2010)
  •   Simon Davey (2010-2010)
  •   Mark Cooper (2010-2011)
  •   Craig Liddle (2011-2012)

Trayeutoria

editar

El Darlington xugó per primer vegada una competición nacional el 21 de payares de 1885, na FA Cup 1885-86 onde perdieron 8-0 ante Grimsby Town. Sicasí, nesi mesmu añu compitió y ganó la Durham Challenge Cup, tornéu de clubes entamáu pola Durham County Football Association. Este sería'l so primera gran títulu como club de fútbol profesional, que volvió ganar en 1890-91 y 1892-93. A finales de la década de 1880 afiliar a la Northern Football League, categoría semiprofesional conformada polos condaos de Northumberland, Tyne y Wear, Cumbria y Yorkshire del Norte. Nes primeres dos temporaes algamó la quinta posición, anque cinco años dempués ameyoró esta marca col cuartu puestu na clasificación final. Sicasí, la so meyor actuación foi na campaña 1895-96, al ganar el campeonatu dempués d'apostar 16 alcuentros, ganar 10 partíos y marcar 53 goles. D'equí d'equí p'arriba consolidóse como unu de los meyores clubes llogrando'l subcampeonatu en 1896-97 y 1898-99.[5][8]

Ganaron la North Eastern League na temporada 1912-13 y na 1920-21, tornéu conformáu polos equipos de la rexón Nordeste d'Inglaterra. En 1921-22 fueron convidaos pa participar na Football League Third Division, el tercer nivel del sistema de lligues de fútbol d'Inglaterra, llogrando'l subcampeonatu na primer temporada. Siguió na lliga hasta 1925, cuando se proclamó campeón con 58 puntos, 24 partíos ganaos y 78 goles a favor. Esto valió-y un cupu pa la Football League Second Division, onde llogró la decimoquinta posición na primer campaña, la más alta na historia del club nuna competición nacional. Xugaron otros dos campañes consecutives na categoría antes de volver a la Football League Third Division en 1927.[5][8]

La temporada 1967-68 foi la más esitosa na Copa de la Lliga, na que llegaron a cuartos de final. Darlington xugó dos campañes na Football League Third Division North na década de 1980, anque en 1988-89 fueron apostraos a la Conference National dempués de permanecer na categoría mientres 68 años. Sicasí, xubieron nuevamente a la Football League Fourth Division y ganaron el tornéu en 1990-91. Los cuáqueros consiguieron el so últimu troféu na temporada 1999-2000 dempués de vencer a Brandon United na final de la Durham Challenge Cup.[5][8]

Los meyores resultaos en lligues nacionales:

Historial
Temporada Competición Posición
1895-96 Northern Football League 1
1912-13 North Eastern League 1
1920-21 North Eastern League 1
1924-25 Football League Third Division 1
1925-26 Football League Second Division 15
1965-66 Football League Fourth Division 2
1989-90 Conference Premier 1
2007-08 Football League Two 6

Estadístiques

editar
 
Franz Burgmeier, nacíu en Liechtenstein, ye'l xugador estranxeru con más participaciones na historia del Darlington.

Dientro de la historia del club apaecen importantes datos sobre'l desempeñu y rendimientu nes distintes competiciones. La mayor victoria en condición de llocal asocedió'l 24 d'ochobre de 1891 ante'l Scarborough, cuando los cuáqueros ganaron 13-1 na segunda fase de les rondes clasificatorias de la FA Cup de 1891-72.[41] La mayor goliada consiguida en condición de visitante foi ante'l Durham City, por 7-3 na Football League Third Division North, el 22 d'ochobre de 1921.[41] Esa mesma temporada l'equipu collechó 22 victories, la segunda meyor marca del tornéu, y 81 goles a favor, la cifra más alta na tabla xeneral.[5] A pesar d'estos rexistros favorables, foi superáu a la fin de la temporada pol Stockport County y permaneció na Third Division North, yá que que solo s'apurría un cupu pa la Football League Second Division.[42][43][11]

La mayor derrota sufierta pol club foi un 10-0 ante'l Doncaster Rovers el 25 de xineru de 1964.[11] El xugador con más partíos en lliga foi Ron Greener, con 439 ente 1955 y 1967.[44] En total, el británicu contabilizó 490 apaiciones en toles competiciones, más que cualesquier otru xugador en tola historia del club. Ron Greener ye pa munchos siguidores y simpatizantes, el meyor xugador que pasó poles files del Darlington;[45] morrió en 2015 a la edá de 81 años.[44] Per otru llau, Alan Walsh constituyóse como'l mayor goliador na historia de la institución con 87 anotaciones nel tornéu domésticu y 100 polo xeneral.[42] Otros futbolistes que destacaron fueron David Brown, quien anotó 39 goles na temporada 1924-25, batiendo'l récor de la lliga.[42] El canadiense Jason Richard de Vos convertir nel trespasu más costosu na historia del club, dempués de ser adquiríu pol Dundee United escocés por un costu de 400 000 llibres n'ochobre de 1998.[46][47][11][48]

En 2003 el club festexó'l «Farewell to Feethams» en virtú de los 120 años d'historia del Feethams.[49] Los hinches y siguidores escoyeron los diez partíos más memorables que s'apostaron nel estadiu, ente ellos, l'alcuentru que ganaron al Chelsea 4-1 na cuarta ronda de la FA Cup 1957-58 el 29 de xineru de 1958, el que perdieron ante'l Arsenal 2-0 na FA Cup 1964-65 el 9 de xineru de 1965 o'l que xugaron ante'l West Ham United por cuenta de la Copa de la Lliga de 1960-61, el 24 d'ochobre de 1960.[49] Amás iguóse'l denomináu «Dream Team» (equipu de suañu) partiendo de los cuarenta futbolistes más emblemáticos en tola historia del club. La escuadra quedó conformada pol porteru Mark Prudhoe, los defenses Ronald «Ron» Greener, Craig Liddle, Kevan Smith y John Peverell, los mediocampistes Andy Tomen, David McLean y Alan Sproates, y los delanteros Alan Walsh, Colin Sinclair y Marco Gabbiadini,[49] esti postreru goliador prolíficu que marcó 48 goles nos sos 81 partíos nel club, y más de 200 en tola so carrera deportiva.[45] Tamién foi votáu como'l xugador más grandiosu del Darlington de tolos tiempos a pesar d'apostar namái dos temporaes pal equipu.[49][50][51]

Otros datos d'interés:[11]

  • Meyor resultáu en lliga: 9-2 ante Lincoln City el 7 de xineru de 1928.
  • Meyor resultáu en copa: 7-2 ante'l Evenwood Town el 17 de payares de 1956.
  • Mayor asistencia: 21 023 ante'l Bolton Wanderers el 14 de payares de 1960.
  • Xugador estranxeru con más partíos: Franz Burgmeier, Liechtenstein.
  • Más goles nuna temporada de lliga: 108 en 1929.
  • Más puntos acumulaos en lliga: 85 en 1984-85.
  • Segundu xugador con más goles: Jerry Best con 80.
  • segundu xugador con más apaiciones: John Peverell con 465.
  • Meyor racha como llocal en lliga: 12 partíos ganaos.
  • Meyor racha como visitante en lliga: 10 partíos ganaos.
  • Meyor racha en lliga: 17 partíos ganaos.


Palmarés

editar

Lliga

editar

Copa

editar

Bibliografía

editar
  • Simpson, Ray (3 d'ochobre de 2013). In the Dying Seconds (n'inglés). ISBN 978-0955785917.
  • Ray Simpson y Andrew Wilkinson (1 de setiembre de 2002). Farewell to Feethams (n'inglés). Newsquest. ISBN 978-0954051846.
  • Inglis, Simon (1996). Football Grounds of Britain (n'inglés). London: CollinsWillow. ISBN 0-00-218426-5.
  • Adams, Duncan (2004). Essential Football Fan (n'inglés). Aesculus Press Ltd. ISBN 9781904328223.

Notes

editar
  1. ↑ La Northern Football League de la temporada 1899-1900 tuvo conformáu por dos divisiones, Darlington ganó la primera y el Whitby Town Football Club la segunda.
  2. ↑ Darlington Forge Albion foi unu de los varios equipos locales.

Referencies

editar
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Alex Williams. «Feethams: The Abandoned Football Stadium of Darlington FC.» Urban Ghosts Media. Consultáu'l 30 de xunu de 2016.
  2. ↑ «Hartlepool United football club: record v Darlington» (inglés). 11v11 - Football statistics and history. Consultáu'l 26 de febreru de 2016.
  3. ↑ «Darlington 1883 replaces former club name after FA ruling.» BBC. Consultáu'l 30 de xunu de 2016.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 «Charles Samuel Craven» (inglés). haughtonhub.co.uk. Consultáu'l 8 de marzu de 2016.
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 «DARLINGTON» (inglés). Football Club History Database. Consultáu'l 1 de marzu de 2016.
  6. ↑ «England FA Challenge Cup 1910-1911.» RSSSF. Consultáu'l 1 de mayu de 2016.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 «CLUB HISTORY» (inglés). darlington-fc.net (web.archive.org). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de marzu de 2012. Consultáu'l 9 de marzu de 2016.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 «History» (inglés). statto.com. Archiváu dende l'orixinal, el 4 de marzu de 2016. Consultáu'l 1 de marzu de 2016.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 «Feethams» (inglés). darlingtonfootballclub.co.uk. Consultáu'l 28 de febreru de 2016.
  10. ↑ 10,0 10,1 «England League Cup Full Results 1960-1996.» RSSSF. Consultáu'l 1 de mayu de 2016.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 «Darlington - Records» (inglés). soccerbase.com. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.
  12. ↑ 12,0 12,1 Inglis 1996, p. 147-48
  13. ↑ Adams, 2004, p. 177.
  14. ↑ «England FA Challenge Cup Finals.» Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Consultáu'l 1 de xunetu de 2016. Nota: Pa consultar el rendimientu del equipu na FA Cup mientres la década de 1970, ye necesariu «faer clic» en cada unu de los años (dende 1970 a 1980).
  15. ↑ «Season 1968-69.» Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Consultáu'l 1 de xunetu de 2016.
  16. ↑ «Dalo stand in Salford City's way in promotion hunt» (inglés). salfordonline.com. Consultáu'l 11 de marzu de 2016.
  17. ↑ «DFC 1883 Limited group complete purchase of Darlington» (inglés). BBC. Consultáu'l 11 de marzu de 2016.
  18. ↑ 18,0 18,1 «Kit History - Darlington» (inglés). historicalkits.co.uk. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.
  19. ↑ «Town's companies help build a dynamic future» (inglés). gazettelive.co.uk. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.
  20. ↑ «Vote for the New Kit» (inglés). darlington-fc.net (web.archive.org). Archiváu dende l'orixinal, el 28 de marzu de 2012. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.
  21. ↑ Walker, Martin (25 de marzu de 2010). «'Let's Back Dalo!' - The Morritt» (inglés). darlington-fc.net (web.archive.org). Archiváu dende l'orixinal, el 28 de marzu de 2012. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.
  22. ↑ Walker, Martin (15 de xunetu de 2010). «New Kits Ready August 14» (inglés). darlington-fc.net (web.archive.org). Archiváu dende l'orixinal, el 28 de marzu de 2012. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.
  23. ↑ Walker, Martin (3 d'abril de 2010). «Change to New Home Kit» (inglés). darlington-fc.net (web.archive.org). Archiváu dende l'orixinal, el 28 de marzu de 2012. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.
  24. ↑ «historia-cualesquier/ Heráldica de Fútbol: Darlington: Una historia cualesquier». elenganche.es. Consultáu'l 6 de febreru de 2016.
  25. ↑ Roberts, David (7 d'abril de 2011). «Darlington town clock keeps up with the chimes» (inglés). thenorthernecho.co.uk. Consultáu'l 6 de febreru de 2016.
  26. ↑ «The Beautiful History» (inglés). thebeautifulhistory. Consultáu'l 6 de febreru de 2016.
  27. ↑ «Club by Club guide» (inglés). lancashiretelegraph.co.uk. Consultáu'l 28 de febreru de 2016.
  28. ↑ «Interlands Nederlands Eiftal en 1907» (neerlandés). voetbalstats.nl. Consultáu'l 28 de febreru de 2016.
  29. ↑ 29,0 29,1 «The Football Club at Feethams» (inglés). darlingtoncc.co.uk. Consultáu'l 28 de febreru de 2016.
  30. ↑ «Soccer pitch demolition kicks off.» BBC. Consultáu'l 30 de xunu de 2016.
  31. ↑ Henderson, Vicki (19 de setiembre de 2013). «End of an era for Feethams as demolition of the Tin Shed gets underway» (inglés). thenorthernecho.co.uk. Consultáu'l 29 de febreru de 2016.
  32. ↑ «Small Club Spotlight: Darlington 1883» (inglés). thefutbolnetwork. Consultáu'l 29 de febreru de 2016.
  33. ↑ «About the Darlington Arena» (inglés). footballgroundmap.com. Consultáu'l 28 de febreru de 2016.
  34. ↑ «Housing ta plan for Feethams» (inglés). thenorthernecho.co.uk. Consultáu'l 28 de febreru de 2016.
  35. ↑ Cook, Paul (19 de payares de 2009). «Feethams homes scheme approved» (inglés). thenorthernecho.co.uk. Consultáu'l 28 de febreru de 2016.
  36. ↑ Rollin, Glenda & Rollin, Jack, eds. (2010). Sky Sports Football Yearbook 2010–2011. Headline. páxs. 166-67. ISBN 978-0-7553-6107-6.
  37. ↑ «Stars come out for party» (inglés). gazettelive.co.uk. Consultáu'l 8 de marzu de 2016.
  38. ↑ «Micky Cummins» (inglés). soccerbase.com. Consultáu'l 8 de marzu de 2016.
  39. ↑ 39,0 39,1 39,2 «Darlington - Managers» (inglés). soccerbase.com. Consultáu'l 1 de marzu de 2016.
  40. ↑ «FA Trophy final: Darlington 1-0 Mansfield Town» (inglés). BBC. Consultáu'l 28 de febreru de 2016.
  41. ↑ 41,0 41,1 «Past Results (escoyer la temporada 1891-92)» (inglés). thefa.com. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.
  42. ↑ 42,0 42,1 42,2 «CLUB HONOURS AND RECORDS» (inglés). darlington-fc.net (web.archive.org). Archiváu dende l'orixinal, el 25 de xunetu de 2011. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.
  43. ↑ Paul Felton y Barry Spencer (31 d'ochobre de 2013). «England 1921-22» (inglés). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.
  44. ↑ 44,0 44,1 Burton, Nigel (19 d'ochobre de 2015). «Tributes to arguably Darlington FC's greatest player Ron Greener» (inglés). thenorthernecho.co.uk. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.
  45. ↑ 45,0 45,1 «Darlington» (inglés). skysports.com. Consultáu'l 27 de febreru de 201.
  46. ↑ «Former Bristol City striker presents Burnham-On-Sía pub with award» (inglés). burnham-on-sea.com. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.
  47. ↑ M. Ross, James (25 de xunu de 2015). «English League Leading Goalscorers» (inglés). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.
  48. ↑ «DIVISION 3 (North) 1924/25» (inglés). footballsite.co.uk. Archiváu dende l'orixinal, el 2017-07-07. Consultáu'l 27 de febreru de 2015.
  49. ↑ 49,0 49,1 49,2 49,3 «Looking back at the past» (inglés). btinternet.com (web.archive.org). Archiváu dende l'orixinal, el 18 de xineru de 2005. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.
  50. ↑ «You have voted for the best player to wear a Darlington shirt and the winner is.... Marco Gabbiadini» (inglés). skysports.com. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.
  51. ↑ «Sky Sports' survey to find the best player ever to wear a Darlington shirt is reaching a conclusion - and we would like you to get involved» (inglés). skysports.com. Consultáu'l 27 de febreru de 2016.

Enllaces esternos

editar


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Darlington_Football_Club&oldid=4289683»