Acacia karroo

especie de planta del xéneru Acacia

Acacia karroo ye una especie de Acacia, nativa del sur d'África dende'l sur d'Angola al este hasta Mozambique, y al sur en Sudáfrica.[1] Ye un arbustu o pequeñu árbol que crez al altor de 12 m.[2] Ye malo d'estremar de Acacia nilotica subsp. adstringens ensin esaminar les vaines.

Acacia karroo
Estáu de caltenimientu
Vulnerable (VU)
Vulnerable (IUCN 2.3)
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Fabales
Familia: Fabaceae
Subfamilia: Mimosoideae
Tribu: Acacieae
Xéneru: Acacia
Especie: Acacia karroo
Hayne
Distribución
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Descripción

editar
 
Vezu ivernizu del árbol
 
Detalle de la inflorescencia

Ye un arbustu o árbol de pequeñu a medianu tamañu que crez hasta los 12 m d'altor. Tien una copa arrondada, de ramificación bastante baxa sobre'l tueru. La corteza ye de color coloráu nes cañes nueves, escureciéndose cola edá. Dacuando un color acoloratáu curiosu puede vese nes fisuras fondes de la corteza. Les fueyes son de testura fina y color verde escuru. Les abondoses flores marielles apaecen a principios de branu, o dempués d'agües abondoses. Les vaines son estreches, planes y con forma de media lluna. Son de color verde cuando son nuevos que se converten en marrón cuando s'ensuguen. Les vaines ábrense dexando que les granes cayan al suelu. Los escayos empareyar, son abuxaes a blanques y son llargues y rectes.

Distribución

editar

Ye un árbol de los montes abiertos y praderíes arbolaes. Algama'l so mayor tamañu cuando recibe les precipitaciones de 800-900 mm, pero puede crecer y espolletar inclusive en condiciones bien seques, tales como la rexón Karoo del oeste d'África del Sur. El requisitu equí son los suelos fondos que dexen que los sos raigaños estiéndanse. Perdayuri del so área de distribución, sicasí, l'árbol reconozse fácilmente poles sos distintives escayos llargues blanques empareyaes y la corteza de color café, que son bien curioses. Nos trópicos amuesa poca variación, pero nel estremu sur de la so distribución faise más variable n'apariencia.

Ecoloxía

editar

Acacia karroo tien una vida útil de 30 a 40 años y ye un pioneru adaptable, capaz d'establecese ensin solombra, abellugu o proteición contra quemes de pacionales. Una vegada qu'algamen más d'un añu d'edá, les plántulas pueden viltar dempués del fueu. Dellos fungos tán acomuñaos con esti árbol y la corona de los árboles maduros pueden ser parasitaes por dellos arfueyu, que condicionen l'amenorgamientu del árbol. Esti árbol tien un llargu raigañu pivotante que-y dexa l'usu de l'agua y los nutrientes del sosuelu fondu, esto y la so capacidá p'afitar el nitróxenu, atraen a les camperes y otres plantes qu'espolleten na so solombra.

L'árbol reparóse que se producen na zona Torre del Mar, cerca de Málaga, España. Equí crez llibremente como un arbustu grande nun terrén baldío. Utilizóse como cobertoria pa caltener fuera les cabres de los güertos. Floria en xunetu.

A. karoo utilizar pa productos químicos, forraxes, usos domésticos, xestión ambiental, fibres, comíes, bebíes, y la madera. La madera ye duro y de color blancu o llixeramente amarellentáu, escasamente produzse duramen marrón escuro. Ye llargamente cultiváu n'Asia, Australia, el Mediterraneu, la India y l'Océanu Índicu.[3] Los grandes escayos faen que l'árbol tien de ser encetáu , y remanáu con cuidu.

Alimentos

Como ye común nes ssp. de Acacia, penerar latex comestible de los resquiebros na corteza del árbol, y ye una parte importante de la dieta iverniza del gálago sudafricano. La goma puede utilizase pa fabricar duces (ver goma arábiga). Nes zones seques, la presencia del árbol ye un signu d'agua, tanto percima como so tierra.[4]

Forraxes
 
Países onde ta presente Acacia karroo
 
Vista del árbol

L'árbol ye especialmente útil como campera y forraxe pa los animales domésticos y selvaxes. Aparentemente, nun hai riesgu d'intoxicación d'ella.[5] Los pequeños grupos de flores marielles son curioses a mediaos de branu. Les flores que son una bien bona fonte de forraxe pa les abeyes; el miel producíu d'elles tien un sabor prestoso.

Madera y corteza

A. karroo ye una escelente fonte de lleña y carbón vexetal.[5] La madera tamién s'utiliza pa establos o corrolaes de ganáu. El duramen tien una densidá d'aproximao 800 kg / m³. Una dura cuerda puede faese de la corteza interior del árbol.[6]

Medicina tradicional

El latex, corteza y les fueyes usáronse como un axente calmante y astrinxente pa los resfriaos, la conxuntivitis y les hemorraxes n'África del Sur.[7]

Taxonomía

editar

Acacia karroo describióse por [Jayim Bensusan Chetrit] y espublizóse en Getreue Darstellung und Beschreibung der in der Arzneykunde Gebräuchlichen Gewächse 10: pl. 33. 1827.[8][9]

Etimoloxía

Acacia: nome xenéricu deriváu del griegu ακακία (akakia), que foi dau pol botánicu Griegu Pedanius Dioscorides (e. C. 90-40) pal árbol melecinal A. nilotica nel so llibru De Materia Medica.[10] El nome deriva de la pallabra griega, ακις (akis, escayos).[11]

karroo: epítetu xeográficu qu'alude a la so llocalización na rexón de Karoo.

Sinonimia
  • Acacia campbellii Arn.
  • Acacia dekindtiana A. Chev.
  • Acacia eburnea sensu auct.
  • Acacia horrida sensu auct.
  • Acacia inconflagrabilis Gerstner]
  • Acacia karoo Hayne
  • Acacia minutifolia Ragup.
  • Acacia natalitia E. Mey.
  • Acacia pseudowightii Thoth.
  • Acacia roxburghii Wight & Arn.
  • Mimosa eburnea L. f.[3]

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. Germplasm Resources Information Network: Acacia karroo
  2. Department of the Environment and Heritage and the CRC for Australian Weed Management, 2003
  3. 3,0 3,1 ILDIS LegumeWeb
  4. Acacia Karoo PlanzAfrica
  5. 5,0 5,1 «World AgroForestry Centre». Archiváu dende l'orixinal, el 2007-09-28.
  6. FAO
  7. Joffe, Pitta: Indigenous Plants of South Africa, 2007, Briza Publications, p87
  8. «Acacia karroo». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 28 d'abril de 2013.
  9. Acacia karroo en PlantList
  10. «Acacia nilotica (acacia)». Plants & Fungi. Royal Botanic Gardens, Kew. Archiváu dende l'orixinal, el 12 de xineru 2010. Consultáu'l 28 de xineru de 2010.
  11. Quattrocchi, Umberto (2000). CRC World Dictionary of Plant Names 1 A-C. CRC Press, páx. 6. ISBN 978-0-8493-2675-2.

Bibliografía

editar
  1. Bailey, L.H. & E.Z. Bailey. 1976. Hortus Third i–xiv, 1–1290. MacMillan, New York.
  2. Killeen, T. J., E. García Estigarribia & S. G. Beck. (eds.) 1993. Guía Árb. Bolivia 1–958. Herbario Nacional de Bolivia & Missouri Botanical Garden, Edit. Quipus srl., La Paz.
  3. Rico Arce, M. d. L. 2007. Checkl. Synop. Amer. ~Acacia 1–207.~ Conabio, Mexico D.F.
  4. Smith, A. C. 1950. Studies of Pacific Island Plants, VI. New and Noteworthy Flowering Plants from Fiji. J. Arnold Arbor. 31(2): 137–171. View in BotanicusView in Biodiversity Heritage Library
  5. Zuloaga, F. O., O. N. Morrone, M. J. Belgrano, C. Marticorena & E. Marchesi. (eds.) 2008. Catálogo de las plantas vasculares del Cono Sur. Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 107: 3 Vols., 3348 p.
  6. Adolfo María, H. 1966. Nóm. Pl. Recol. Valle Cochabamba 2: 1–86. Colexu La Salle, Cochabamba.

Enllaces esternos

editar