El ríu Níxer ye un llargu ríu africanu, el principal d'África Occidental. Naz en Guinea Conakry, travesando depués Malí, Níxer, Benín y Nixeria, onde desagua formando'l gran delta del Níxer nel golfu de Guinea. Tien un llargor de 4184 km que lo convierte, por llargor, nel 13º del mundu y el terceru d'África, namái superáu pol ríu Nilu y el ríu Congu. Drena tamién una gran cuenca de 2 262 000 km², la 11ª del mundu y la 4ª d'África (superada pola del Nilu, el Congo y el llagu Chad).

Ríu Níxer
𞤃𞤢𞥄𞤴𞤮 𞤔𞤢𞥄𞤤𞤭𞤦𞤢 (ff)
كوَرَ (ha)
Ọya (yo)
Situación
Tipu ríu
Coordenaes 9°05′50″N 10°40′58″W / 9.0972°N 10.6828°O / 9.0972; -10.6828
Datos
Altitú media 200 m
Conca hidrográfica cuenca hidrográfica del Níger (es) Traducir
Superficie de la conca 2 117 700 km²
Llonxitú 4180 km
Caudal 8630 m³/s
Nacimientu Guinea
Desembocadura Golfu de Guinea
Afluentes
Cambiar los datos en Wikidata

Ye un ríu navegable hasta Bamaku, lo que lo convierte na principal vía de comunicación, tresporte y comerciu ente los países de la zona. El so principal afluente ye'l ríu Benue. Nel so confluencia con otru de los sos afluentes, el Bani, nel centru de Malí, el Níxer encrúciase y forma un delta interior, una área pantanosa d'unes 400 km de llargor. Nesta rexón atopen ciudaes como Mopti, Sévaré y Djenné.

Historia

editar

Esploración polos europeos

editar

Na Roma Antigua pensábase que'l ríu cercanu a Timbuktu yera una parte del ríu Nilu (e.g., Pliniu,[1] N.H. 5.44),[2] una creencia siguida tamién por Ibn Battuta. A principios del sieglu XVII los esploradores europeos pensaben que'l ríu fluyía escontra l'oeste desaguando nel ríu Senegal. El cursu real yera conocíu pa munchos de los habitantes de la zona, pero los occidentales solo establecieron el cursu del ríu nel sieglu XIX, siendo unu de los sos descriptores l'esplorador escocés Mungo Park.

Esploración de Mungo Park

editar

En 1788 l'esplorador escocés Mungo Park ufiertóse como voluntariu a l'African Association p'atopar les fontes del Níxer que constituyía unu de los enigmes xeográficos.

 
Semeya de Mungo Park.

Primer viaxe

editar

Mungo Park propunxo reemprender les esploraciones de Daniel Houghton, que fuera unviáu en 1790 p'afayar el cursu ríu Níxer y que morriera nel Desiertu d'El Sáḥara. Park partió'l 22 de mayu de 1795 escontra Gambia. El 21 de xunu de 1795 algamó la desaguada de Gambia y remontó el ríu hasta'l puestu comercial de Pisania (actual Karantaba). Aprendió'l dialeutu llocal gracies al médicu del puestu y empezó el so periplu per eses tierres n'avientu de 1795. Travesó'l llechu del Senegal, visitó Moullé, Bondou y Kaarta, y foi deteníu y fechu prisioneru poles tribus musulmanes mientres cuatro meses, siendo tratáu como esclavu pol so líder Ali. Consiguió escapar pol desiertu, ensin casi nada pa beber o comer y dempués de tres selmanes de sufrimientos, llegó a la ciudá de Sego, onde a la fin pudo ver el ríu Níxer. Remontó 110 km de ríu, pero sintiéndose escosu y enfermu decidió volver a Segú. Informáu polos indíxenes, enterar de que la ciudá cayera en manes de Ali, el so antiguu carceleru. Decidió entós dirixise a la ciudá de Kamalia. Empezara la estación de les agües, y el viaxe fíxose más penosu entá que nel desiertu. Llegó escosáu a Kamalia y aldericóse dellos díes ente la vida y la muerte. Yá recuperáu, xunir a una caravana d'esclavos que reseguía la mariña. Seis meses dempués, yá nel Reinu Xuníu, publicó, con gran ésitu, el rellatu del so viaxe.

Segundu viaxe al Níxer

editar

En 1803, a pidimientu del gobiernu inglés, aceptó dirixir una nueva espedición al ríu Níxer. Partió'l 30 de xineru de 1805 escontra Gorea, y dempués escontra Bamaku. Construyó un barcu pa remontar el Níxer. La enfermedá y les emboscaes de los indíxenes abrasaron la espedición (perdió a 33 de los sos compañeros). A pesar de les dificultaes, remontó 1600 km pol cursu del Níxer, enantes de ser atacáu polos Haussa. A puntu de ser vencíu, retirar escontra'l ríu onde s'afogó xunto col restu de los sos compañeros en Busa (Nixeria). Un guía y un porteador sobrevivientes informaron del so tráxicu final.

Xeografía

editar
 
El ríu Níxer en Koulikoro.
 
Pescador sopapu nel Níxer, cerca de Gao (Mali).

El ríu Níxer naz cerca de los montes Llomba, na frontera ente Sierra Lleona y Guinea. Entama direición nordeste al traviés de Guinea y el sur de Malí, onde baña les ciudaes de Bamaku, Tombuctú y Gao. Trátase d'un ríu alóctono, esto ye, d'un ríu que les sos agües vienen de árees más lluvioses na cuenca cimera, y traviesa dempués rexones muncho más seques na cuenca media.

Ente KéMacina y Tombuctú, el ríu estender nuna vasta llanura d'hinchente de casi 40 000 km² na dómina de crecíes, no que se denomina'l Delta central del Níxer, onde'l so caudal amenórgase. Equí piérdese ente'l 25 y el 50% de les sos agües, principalmente al traviés de la evaporación. Na zona del delta alcuéntrase'l llagu Débo, el mayor de Malí, qu'en dómina de crecíes llega a les 160 km²(y que foi declaráu sitiu RAMSAR)

De siguío, vira al sureste, cruciando la parte occidental de Níxer cola so capital Niaméi. Sigue a lo llargo de la frontera Níxer-Benín y dempués entra en Nixeria, onde se vuelve cada vegada más al sur, hasta recibir pela esquierda en Lokoja al so principal afluente, el ríu Benue, que llega dende Camerún, y que-y fai doblar el so caudal. Finalmente forma un gran delta pantanosu enantes d'incorporase al Atlánticu en Port Harcourt, nel golfu de Guinea, dempués d'un llargu viaxe de 4.184|km}}.

A pesar de la so pequeña antropización, el ríu Níxer ye unu de los ríos (como'l Senegal) que fueron fuertemente desenvueltos dende la década de 1980, por cuenta de la creciente seca. Al traviés de l'Autoridá de la Cuenca del Níxer (Autorité du Bassin du Niger, ABN), una organización pa la cooperación internacional ente los nueve países de la so cuenca, y la creación de la Oficina del Níxer (1932), el ríu constitúi un verdaderu apueste agrícola y tamién hidroeléctrica. El desenvolvimientu de les preses (la presa hidroeléctrica de Sélingué y la del llagu Kainji) tien agora la vocación d'abastecer a los países de la cuenca d'enerxía hidráulica) y de granu (riego de perímetru del arroz).

Los países miembros de l'Autoridá de la Cuenca del Níxer roblaron el 30 d'abril de 2008 en Niaméi la Carta de l'agua de la cuenca del Níxer. Esti preséu xurídicu concierne al conxuntu de les actividaes consagraes a la conocencia, la gobernanza, la preservación, la proteición, la movilización y usu de los recursos hídricos na cuenca» y aplícase al ríu Níxer, a los sos afluentes, subafluentes y defluentes.[3]

Principales ciudaes

editar

En sentíu agües embaxo, el ríu baña les siguientes ciudaes: Bamaku (la capital de Malí, con 1 690 471 hab. nel añu 2006), Kulikoró (118 686 hab.), Segú (102.000 hab.), Yenné (14 196 hab.), Mopti (115 000 hab.), Tombuctú (35 657 hab. envaloraos en 2008), Gao (38 190 hab. est. 2005), Tillabéri (16 000 hab. en 2001), Niaméi (707 591 hab. en 2001), Onitsha (561 106 hab. en 2005) y Port Harcourt (2 667 435 hab. en 2007).

Cursu inusual

editar

El Níxer tien una de los cursu más inusuales de los grandes ríos del mundu, trazando una curva en forma de bumerán, qu'asoró a los xeógrafos europeos mientres dos milenios. La so fonte ta a solo 240 km tierra adientro dende l'Océanu Atlánticu, sicasí'l ríu cuerre en direición opuesta al mar en direición al Desiertu d'El Sáḥara, depués toma un xiru sópitu a la derecha, cerca de l'antigua ciudá de Tombuctú y diríxese al sureste del Golfu de Guinea.

Esta estraña xeografía al paecer produzse porque'l Níxer ye la resultancia de la unión de dos antiguos ríos. L'Altu Níxer, al que los nativos denominaben Joliba, diría dende la so actual nacencia, percorriendo unes 700 km, hasta pasar Tombuctú hasta la curva del actual ríu y desaguaba nel llagu saláu de Juf, anguaño sumíu, cercanu a les mines de sal de Taodenni, ente que'l baxu Niger, denomináu polos nativos Quorra, empezaba nos montes de Ahaggar, cercanes a esi llagu y fluyía escontra'l sur en direición al golfu de Guinea. Cuando'l Sahara ensugar en 4000-1000 enantes de Cristu, los dos ríos alteriaron los sos cursos y xuniéronse al traviés del procesu de captura fluvial y el llagu de Juf dexó de recibir la corriente fluvial, ensugóse.[4]

Afluentes

editar

El cursu del ríu puede estremase en cuatro seiciones.

El ríu Níxer y los sos afluentes (afluentes y primarios de más de 200 km de llargor)
 
Ramal Nome afluente Desembocadura Llargor (km) Cuenca (km²) Caudal (m³/s) Países que traviesa País Entamu
I - Ríu Niantan Ríu Níxer Guinea Guinea Cursu Cimeru
- D Ríu Mafou Ríu Níxer Guinea
- D Ríu Niandan Ríu Níxer 190 12 770 251 Guinea
- D Ríu Milo Ríu Níxer 430 13 100 177 Guinea
I - Ríu Tinkisso Ríu Níxer 268 18 700 181 Guinea
- D Ríu Ié Ríu Níxer Guinea y Mali Mali
- D Ríu Sankarani Ríu Níxer 400 34 200 286 Costa de Marfil, Guinea y Mali
- D Ríu Bani-Bagoé Ríu Níxer 775 101 600 513 Guinea Mali Delta interior
- - - Ríu Bagoé Ríu Níxer 350 33 430 170 Costa de Marfil y Mali
- - - Ríu Banifing Ríu Níxer Mali
- D Ríu Gorouol Ríu Níxer 465 46 000 9 Burkina Fasu y Níxer Niger Cursu Mediu
- D Ríu Dargol Ríu Níxer Burkina Fasu y Níxer
- D Ríu Sirba Ríu Níxer 350 Burkina Fasu y Níxer
- - Ríu Goroubi Ríu Níxer 300 18 000 6 Burkina Fasu y Níxer
- - Ríu Diamangou Ríu Níxer
- D Ríu Tapoa Ríu Níxer Burkina Fasu y Níxer
- D Ríu Mekrou Ríu Níxer 410 10 500 Burkina Fasu, Níxer y Benín Benín-Níxer
- D Ríu Alibori Ríu Níxer Benín
- D Ríu Sota Ríu Níxer 250 15 000 31 Benín
I - Ríu Tondigamé Goulbi Ríu Níxer Níxer Benín-Níxer-Nixeria
I - Ríu Sokoto Ríu Níxer Nixeria Nixeria Cursu Baxu
- - - Ríu Zamfara Ríu Sokoto Nixeria
- - - Ríu Gulbin Ka Ríu Sokoto Nixeria
I - Ríu Malendo Ríu Níxer Nixeria
I - Ríu Kontagora Ríu Níxer Nixeria
- D Ríu Eri Ríu Níxer Nixeria
- D Ríu Moshi Ríu Níxer Nixeria
I - Ríu Eku Ríu Níxer Nixeria
- D Ríu Awuir Ríu Níxer Nixeria
I - Ríu Kaduna Ríu Níxer 550 Nixeria
I - Ríu Gabko Ríu Níxer Nixeria
I - Ríu Gurara Ríu Níxer Nixeria
I - Ríu Benue Ríu Níxer 1370 Nixeria y Camerún
- - - Ríu Katsina-Ala Ríu Benue Camerun, Nixeria
- - - Ríu Donga Ríu Benue 20 000 1800 Nixeria
- - - Ríu Taraba Ríu Benue Nixeria
- - - Ríu Gongola Ríu Benue 531 56 000 21−1256 Nixeria
- - - Ríu Mayu Kébbi Ríu Benue 21 360 Chad, Camerun, Nixeria
I - Ríu Anambra Ríu Níxer Nixeria
- - Ríu Forcados (efluente) Golfu de Guinea 198 Nixeria
- - Ríu Nun (efluente) Golfu de Guinea 160 Nixeria

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. Pliniu el vieyu Historia Natural llibru v - 44.
  2. Pliniu el vieyu Historia Natural llibru v - 30.
  3. Communicado del Conseyu de Ministros de Mali del 13 de mayu de 2009. Disponible, en francés, en: [1].
  4. De Gramont, Sanche. El dios cerbunu, la historia del ríu Níxer. Turner-Fondu de cultura económica. ISBN 8475065899.

Enllaces esternos

editar

Sobre la disputa ente Benín y Níxer

editar
  • Fabio Spadi, "The ICJ Judgment in the Benin-Niger Border Apueste: the interplay of titles and 'effectivités' under the uti possidetis juris principle", Leiden Journal of International Law (2005) 4, páxs. 777-794 (n'inglés).