HD 172555 (HR 7012)[1] ye una estrella asitiada na constelación del Pavu de magnitú aparente +4,78. Alcuéntrase a 93 años lluz del Sistema Solar y ye miembru de l'Asociación estelar de Beta Pictoris.[2]

HD 172555
Datos d'observación
(Dómina J2000.0)
Constelación Pavu
Ascensión reuta (α) 18h 45min 26,90s
Declinación (δ) -64º 52’ 16,5’’
Mag. aparente (V) +4,78
Carauterístiques físiques
Clasificación estelar A7V
Masa solar 2,0 M
Radiu (2,0 R)
Magnitú absoluta +2,45
Gravedá superficial 4,26 (log g)
Lluminosidá 8,2 L
Temperatura superficial 7816 K
Astrometría
Velocidá radial 2,0 km/s
Distancia 93,1 ± 0,5 años lluz (28,5 pc)
Paralax 35,03 ± 0,19 mas
Referencies
SIMBAD enllaz
Otres designaciones
HR 7012 / HIP 92024 / SAO 254358 / CPD-64 3948
[editar datos en Wikidata]

Carauterístiques físiques

editar

HD 172555 ye una estrella blanca de la secuencia principal de tipu espectral A7V.[3] Tien una temperatura efectivo de 7816 K[4] y el so diámetru angular envaloráu, 0,66 milisegundos d'arcu, dexa evaluar el so radiu, siendo ésti 2,0 vegaes más grande que'l radiu solar. Xira sobre sigo mesma con una velocidá de rotación igual o mayor de 175 km/s.[5] Col doble de masa que'l Sol, ye una estrella bien nueva, con apenes 12 millones d'años d'edá comparada colos 4600 millones d'años d'edá del nuesu Sol.[6]

Composición química

editar

HD 172555 tien una metalicidá comparable a la solar ([Fe/H] = +0,07). Dellos elementos, sicasí, presenten niveles bien elevaos, como ye'l casu del vanadiu y del cobre; el primeru ye cuatro veces más abondosu que nel Sol y el segundu ye cinco veces más abondosu ([Cu/H] = +0,71).[4]

Discu circumestelar y choque planetariu

editar

HD 172555 tópase arrodiada por un peculiar discu circumestelar de polvu fino, afayáu pola so emisión infrarroxa. La mineraloxía del polvu ta compuesta principalmente por materiales bien refractarios que nun tán n'equilibriu, con aproximao trés cuartes partes de los átomos de siliciu formando especies de xil (SiO2). Ríquense los espectros d'emisión termal de formes vítrees de xil, como tektita y obsidiana de laboratoriu —especies atopaes n'impactos y sistemes magmáticos— pa poder afaer los datos.[7]

 
Concepción artística del impautu a gran velocidá que tuvo llugar ente dos plantesimales de HD 172555.

La bayura de partícules del tamañu de micrómetrus aboga por una fonte de material recién nos últimos cientos de miles d'años. El polvu alcontrar a 5,8 ± 0,6 UA de la estrella equivalente a 1,9 UA del Sol—, dientro de la rexón de formación de planetes terrestres. La masa del polvu fino ye 4 × 1019 – 2 × 1020 kg, equivalente a la d'un asteroide con un radiu de 150 - 200 km. Tamién se detectó gas de SiO. Aproximao 1022 kg de gas SiO, formáu por vaporización de roques de silicatos, tópase presente nel sistema, xunto a una población estremada de granos bien grandes y fríos, qu'apodera —tocantes a masa— el material circumestelar sólidu.[7]

La conclusión a la que se llegó ye que'l polvu y el gas reparaos, la falta d'un discu circumestelar de gas trupo, l'actividá de rayos X, y la presencia d'un discu estendíu de meteoroides β, tienen el so orixe nun impautu xigante a gran velocidá (> 10 km/s) ente planetesimales predresos grandes, similar al que dio llugar a la formación de nuesa Lluna —vease hipótesis del gran impautu.[7] De los dos oxetos que topetaron ente sigo, unu tenía aproximao la masa de la Lluna y l'otru la masa de Mercuriu, quedando'l primeru destruyíu pol choque y el segundu seriamente estropiáu.

Referencies

editar
  1. HR 7012 (SIMBAD)
  2. HR 7012 (Solstation)
  3. Gray, R. O.; Corbally, C. J.; Garrison, R. F.; McFadden, M. T.; Bubar, E. J.; McGahee, C. E.; O'Donoghue, A. A.; Knox, E. R. (2006). «Contributions to the Nearby Stars (NStars) Project: Spectroscopy of Stars Earlier than M0 within 40 pc-The Southern Sample». The Astrophysical Journal 132 (1). pp. 161-170. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2006AJ....132..161G&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  4. 4,0 4,1 Erspamer, D.; North, P. (2003). «Automated spectroscopic abundances of A and F-type stars using echelle spectrographs. II. Abundances of 140 A-F stars from ELODIE». Astronomy and Astrophysics 398. pp. 1121-1135. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2003A%26A...398.1121Y&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  5. van Belle, Gerard T. (2012). «Interferometric observations of rapidly rotating stars». Astronomy and Astrophysics Review 20 (1). A51. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?2012A%26ARv..20...51V&db_key=AST. 
  6. Quanz, Sascha P.; Kenworthy, Matthew A.; Meyer, Michael R.; Girard, Julien H. V.; Kasper, Markus (2011). «Searching for Gas Giant Planets on Solar System Scales: VLT NACO/APP Observations of the Debris Disk Host Stars HD172555 and HD115892». The Astrophysical Journal Letters 736 (2). L32. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2011ApJ...736L..32Q&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  7. 7,0 7,1 7,2 Lisse, C. M.; Chen, C. H.; Wyatt, M. C.; Morlok, A.; Song, I.; Bryden, G.; Sheehan, P. (2009). «Abundant Circumstellar Silica Dust and SiO Gas Created by a Giant Hypervelocity Collision in ~the 12 Myr HD172555 System». The Astrophysical Journal 701 (2). pp. 2019-2032. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2009ApJ...701.2019L&db_key=AST&nosetcookie=1. 

Coordenaes:   18h 45m 26.901s, -64° 52 16.535