Wikipedia

Heterosexualidá

La heterosexualidá ye l'atraición romántica, atraición sexual o comportamientu sexual ente persones de distintu sexu. Como orientación sexual, la heterosexualidá ye: "Un patrón duraderu d'atraiciones emocionales, romántiques y/o sexuales escontra persones del sexu opuesto"; tamién "referir al sentíu d'identidá d'una persona basáu neses atraiciones, comportamientos rellacionaos y pertenencia a una comunidá d'otres persones que comparten eses atraiciones".[1] Xunto cola bisexualidá y la homosexualidá, la heterosexualidá ye una de los trés categoríes principales de la orientación sexual dientro del continuu heterosexual-homosexual.[2] El términu heterosexual o heterosexualidá suelse aplicar a los seres humanos, pero la conducta heterosexual reparar en casi tolos mamíferos y n'otros animales.

Heterosexualidá
Orientación sexual
monosexualidad (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Idioma

editar

Etimoloxía

editar
 
Primer edición de Psychopathia Sexualis (1886), de Richard von Krafft-Ebing.

Hétero provién de la pallabra griega ἕτερος [jéteros], que significa ‘otru’,[3][4] utilizada na ciencia como prefixu col significáu de ‘distintu’;[5] y la pallabra llatina pal sexu (esto ye, típicu'l sexu o la diferenciación sexual).

El términu «heterosexualidá» foi utilizáu pol médicu norteamericanu James G. Kiernan en mayu de 1892 nun artículu publicáu na revista Chicago Medical Recorder sobre la «perversión sexual» nel que la heterosexualidá yera definída como un mambís normal» escontra les persones del sexu opuesto, de la mesma forma que la «homosexualidá» sería'l mambís anormal» escontra les persones del propiu sexu. El términu heterosexual» yá fuera utilizáu por otros médicu cuando se referíen a los posibles tratamientos que dexaren al «homosexual y al heterosexual convertise en seres humanos con enclinos eróticos naturales y con pulsiones normales». Asina la edición de 1901 del Dorland Medical Dictionary definía la heterosexualidá como'l mambís sexual anormal o malváu pol otru sexu». Inda en 1923 el New International Dictionary dicía: «pasión sexual mórbida por una persona del sexu opuesto». Definíense, pos, tres categoríes d'individuos al respective de la so actividá sexual —y asina lo especificaba l'alemán Richard von Krafft-Ebing en Pychopatia Sexualis, obra publicada en 1886—: los homosexuales, los heterosexuales y los «normales», que son aquellos que nun faen de la sexualidá una práutica autónoma o aponderada —siempres respectu del sexu opuesto—, que se casen y tienen fíos. A última hora, la heterosexualidá yera definida, al igual que la homosexualidá, como una enfermedá qu'había que curar.[6]

Esta concepción de la sexualidá foi cuestionada, ente otros, por Freud qu'en 1905 publicó la obra Tres ensayo sobre la teoría sexual na que punxo en dulda que l'atraición escontra l'otru sexu fuera una cosa natural». «L'interés esclusivu del home pola muyer ye coles mesmes un problema que rique una esplicación y non daqué que vien dau», escribió. Según Freud nun se nacería heterosexual —dándo-y al conceutu'l significáu actual— sinón que l'atraición sexual escontra les persones del sexu opuesto sería la resultancia d'un aprendizaxe empecipiáu na más tienra infancia. André Gide desenvolvió esta idea al proponer en 1911 el conceutu de «heterosexismo» entendíu como la imposición social de l'atraición escontra'l sexu opuesto: «Pensemos qu'en les nueses sociedaes, nes nueses costumes, tou predestina un sexu al otru; tou enseña la heterosexualidá, tou convida a ella, tou provocar, teatru, llibru, periódicu...» Sicasí, el puntu de vista de Freud, de Gide y d'otros autores nun tuvo demasiáu siguidores, nin siquier ente los psicoanalistes, y la idea del calter innatu» o «natural» de l'atraición escontra'l sexu opuesto impúnxose.[6]

Foi según el términu heterosexual dexó de referise a una patoloxía o a una enfermedá y pasó a definir la sexualidá normal». Asina por casu, el diccionariu francés Le Petit Robert definió al heterosexual como aquella persona «qu'esperimenta una apetencia sexual normal polos individuos del sexu opuesto». N'ediciones posteriores introdució una correición importante: l'heterosexual ye aquel «qu'esperimenta una atraición sexual (considerada como normal) polos individuos del sexu opuesto». Y finalmente nos años 2000 esanició'l paréntesis: l'heterosexual ye aquel «qu'esperimenta una atraición sexual polos individuos del sexu opuesto».[6]

Cuando la heterosexualidá define un sistema social estudiar sol nome d'heteronormatividad y según los principios de Yogyakarta ye una violación a los derechos sexuales y a los derechos humanos consideráu como un tabú.

Terminoloxía

editar

L'usu actual del términu heterosexual tien los sos raigaños na tradición del sieglu 19 más ampliu de la taxonomía de la personalidá. Sigue influyéndose nel desenvolvimientu del conceutu modernu de la orientación sexual, y puede utilizase pa describir la orientación sexual de los individuos, historia sexual, o l'auto-identificación. Dalgunos refuguen el términu heterosexual” como la pallabra refierse namái a unu de los comportamientos sexuales y nun se refier a los sentimientos románticos non sexuales. El términu heterosexual” suxúrese qu'entraron n'usu como un neoloxismu dempués, y frente a la pallabra homosexual” por Karl Maria Kertbeny en 1868. Na xíriga de LGBT, el términu “obtentor” utilizóse como una frase denigrante burllase de los heterosexuales. Hipónimos d'heterosexual inclúi heteroflexible.[7][8]

Nel rexistru coloquial usar con frecuencia l'acurtiamientu «hétero» o «hetero»,[9][5] dependiendo de la zona xeográfica. El términu derechu” anicióse como un términu de la xíriga gai na primer metá del sieglu XX pa los heterosexuales, n'última instancia, vien de la frase “dir direutu” (como en “recta y estrechu”), o dexar de tener rellaciones sexuales homosexuales. Unu de los primeros usos de la pallabra d'esta manera foi en 1941 pol autor G. W. Henry.[10] El llibru de Henry conversaciones esmolecíos colos homes homosexuales y utilízase esti términu en rellación cola referencia al ex-gais. Na actualidá, a cencielles ye un términu coloquial pa “heterosexual“ que tien, al igual que munches pallabres, cambeos nel so significáu primariu col tiempu. Dalgunos opónense al usu del términu derechu” porque implica que los non heterosexuales son torcíos.[11]

Simbolismu

editar

El simbolismu heterosexual remontar a los primeros artefautos de la humanidá, con rituales de fertilidá y l'arte primitivo. Esto espresóse más tarde nel simbolismu de los ritos de fertilidá y el cultu politeísta, que de cutiu inclúin imáxenes de los órganos reproductivos humanos, como Lingam nel Hinduismu. Los símbolos modernos de la heterosexualidá nes sociedaes derivaes de les tradiciones europees inda faen referencia a los utilizaos nestes antigües creencies. Unu d'estos ye la imaxe ye una combinación del símbolu de Marte, el dios romanu de la guerra, como'l símbolu de la masculinidad definitiva, y Venus, la diosa romana del amor y la guapura, como'l símbolu de la feminidad definitiva. El calter Unicode pa esti símbolu combináu ye ⚤ (O + 26A4).

Aspeutos relixosos

editar
Artículu principal: Relixón y sexualidá
 
Les relixones abrahámiques creen que Adán y Eva son la primer pareya heterosexual humana y el predecesor de la humanidá.
 
Nel hinduismu, Shivalingam (el pene de Shiva) y Yoni (matriz de Shakti) ye de cutiu adoraos como un símbolu heterosexual del poder divín.

La tradición xudeocristiana tien delles escritures rellacionaes cola heterosexualidá. En Xénesis 2:24, hai un mandamientu que diz “Por tanto, va dexar l'home al so padre y a la so madre, y va xunise a la so muyer, y van ser una sola carne” (Xen 2:24).[12] En 1º Corintios, aconseyar a los cristianos :

Agora, pa los asuntos de matrinomio escribió : Ye bonu pal home nun tocar a una muyer, poro, digo a los solteros y a les vilbes que ye bonu pa ellos soportalo según yo. Pero si nun pueden contenese, que se casen, porque ye meyor casase qu'amburar.[13] Pero yá que hai tanta inmoralidá, cada unu tenga la so propia muyer, y caúna tenga'l so propiu home. L'home tien de cumplir el so deber conxugal cola so esposa, ya igualmente la muyer al so home.[14] El cuerpu de la muyer nun pertenez namái a ella sinón tamién al so home. De la mesma manera, el cuerpu del home nun pertenez namái a él sinón tamién a la so esposa. Nun se nieguen l'unu al otru, sacante de común alcuerdu y por un tiempu, por que puedan dedicase a la oración. De siguío, xunir de nuevu por que Satanás nun vos tente por causa de la so falta d'autocontrol. Dicir como una concesión, non como un comandu. (NVI)[15]

Na so mayor parte, les tradiciones relixoses nel matrimoniu acútense mundialmente a les uniones heterosexuales, pero hai esceiciones qu'inclúin cierta tradiciones budistes y hindús, Unitarismu Universalista, Ilesia de la Comunidá Metropolitana y delles diócesis anglicanu y dalgunos Quaker, Ilesia Xunida de Canadá y congregaciones de xudaísmu Reformáu y Conservador.[16][17]

Casi toles relixones creen que se dexa'l sexu llegal ente un home y una muyer, pero hai dalgunos que creen que ye un pecáu, como Los Shakers, Harmony Society, y Ephrata Cloister. Estes relixones tienden a ver toles rellaciones sexuales como daqué pecaminosu, y promueven el celibatu. Otres relixones ven les rellaciones heterosexuales como inferior al celibatu. Delles relixones riquen el celibatu pa ciertes funciones, tales como sacerdotes católicos; Sicasí, la Ilesia Católica tamién considera que'l matrimoniu heterosexual ye sagráu y necesariu.[18]

Demografía

editar

La demografía de la orientación sexual ye difíciles d'establecer por cuenta de la falta de datos fiables. Sicasí, la historia de la sexualidá humana amuesa que les actitúes y comportamientu variaron al traviés de les sociedaes. Acordies colos principales estudios, el 89% y el 98% de persones tuvieron contautu heterosexual mientres la so vida;,[19][20][21][22] pero esti porcentaxe amenorgar al 79-84% cuando unu o dambos sientes atraición del mesmu sexu y da cuenta de la conducta.[22] Nun estudiu realizáu en 2006, el 80% de los encuestaos informaron de forma anónima que se sentíen atraíos escontra los heterosexuales, anque'l 97-98% identificáronse como heterosexuales.[23] Un estudiu de 1992 informó de que'l 93,9% de los homes en Gran Bretaña tuvieron esperiencies heterosexuales, ente qu'en Francia informó'l númberu al 95,9%.[24]

Nos Estaos Xuníos, según un informe del Institutu Williams n'abril de 2011, el 96% o aproximao 250 millones de la población adulta son heterosexuales.[25][26]

Encuestes

editar

Acordies con una encuesta del 2008, el 85% de los británicos tienen contautu sexual namái col so sexu opuesto ente que namái'l 94% de los británicos identifíquense como heterosexuales.[27] De la mesma, una encuesta realizada pola Oficina Nacional d'Estadístiques del Reinu Xuníu (ONS) en 2010 atopó que'l 95 % de los británicos siéntesse identificaos como heterosexuales, 1,5% de los británicos identificáronse como homosexuales o bisexuales, y el postreru 3,5% dio respuestes más vagos como “nun sé”, “otru”, o nun respondió a la entruga.[28][29]

Datos proporcionaos pola Encuesta Gallup n'ochobre de 2012 llogró información demográfica ensin precedentes sobre los que s'identifiquen como heterosexuales, llegando a la conclusión de que'l 96,6% de tolos adultos estauxunidenses identifíquense como heterosexuales, con un marxe d'error de ±1%.[30]

Género/Edad Heterosexual Non-heterosexual Nun lo sé
Negó
18-29 90.1% 6.4% 3.5%
30-49 93.6% 3.2% 3.2%
50-64 93.1% 2.6% 4.3%
65+ 91.5% 1.9% 6.5%
18-29, Muyer 88.0% 8.3% 3.8%
18-29, Home 92.1% 4.6% 3.3%

Nuna encuesta realizada en 2015 por Yougov demostróse que de 1.632 adultos del Reinu Xuníu, el 88,7% identificáronse como heterosexuales, 5,5% como homosexuales y el 2,1% como bisexuales.[31] Cuando se-y preguntar en que llugar s'asitiaríen na escala de Kinsey, el 72% de tolos adultos y el 46% de los adultos de 18-24 años, tomó una puntuación de cero, significa que s'identifiquen como totalmente heterosexuales. Sicasí'l 4% de la muestra total y el 6% de los adultos nuevos, dixeron que s'asitiaben nel númberu seis, esto ye, una identidá totalmente homosexual.[32]

N'otra encuesta de Yougov de 1.000 adultos de los Estaos Xuníos, el 89% de la muestra identificar como heterosexual, 4% como homosexuales (ente 2% como masculina homosexual y 2% como fema homosexual) y 4% como bisexuales (de cualquier sexu).[33]

Estudios académicos

editar
Artículu principal: Bioloxía y orientación sexual

Biológia y ambiente

editar

La rellación ente la bioloxía y l'orientación sexual ye una tema d'investigación. Nun hai un determinante simple y singular pa la orientación sexual demostróse de manera concluyente; anque diversos estudios apunten a delles posiciones inclusive, contradictories, pero los científicos planteguen la hipótesis de qu'una combinación de factores xenéticos, hormonales y sociales pueden determinen la orientación sexual.[34][35][36] Les teoríes biolóxiques pa esplicar les causes de la orientación sexual son les más populares,[34] y los factores biolóxicos pueden implicar una complexa interacción de factores xenéticos y l'ambiente uterín tempranu, o factores biolóxicos y sociales.[35][37] Estos factores, que pueden tar rellacionaos col desenvolvimientu de la orientación heterosexual o otra , incluyir xenes, hormones prenatales, y la estructura del celebru y la so interacción col mediu ambiente.

Referencies

editar
  1. ↑ Asociación Estauxunidense de Psicoloxía. «Orientación sexual, homosexualidá y bisexualidá» (inglés). Consultáu'l 2 de febreru de 2017.
  2. ↑ «Sexual orientation, homosexuality and bisexuality» (8 d'agostu de 2013). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-08-08. Consultáu'l 13 de xunu de 2016.
  3. ↑ Roberts, Edward A. (2014). A comprehensive etymological dictionary of the Spanish language with families of words based on Indo-european roots (n'inglés). Volume II (H-Z and appendix): Xlibris LLC, páx. 19. Consultáu'l 13 de setiembre de 2016.
  4. ↑ Klein, páx. 345.
  5. ↑ 5,0 5,1 «the definition of hetero». Consultáu'l 13 de xunu de 2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Taraud, Christelle (2015). «L'hétéroxesuel, ce 'gran malade'» (en francés). L'Histoire (407):  páxs. 38-39. 
  7. ↑ Porn.com: Making Sense of Online Pornography - Page 229, Feona Attwood - 2010
  8. ↑ Patience: A Gay Man's Virtue - Page 80, La Lumiere - 2012
  9. ↑ «Dictionary and Thesaurus | Merriam-Webster». Consultáu'l 13 de xunu de 2016.
  10. ↑ Henry, G. W. (1941). Sex Variants: A Study of Homosexual Patterns. New York: Paul B. Hoeber
  11. ↑ Encyclopedia Of School Psychology - Page 298, T. Steuart Watson, Christopher H. Skinner - 2004
  12. ↑ «GC3A9nesis 23A24 RVR1960 - - Bible Gateway». Consultáu'l 11 d'agostu de 2016.
  13. ↑ «1 Corintios7:1-16» (10 de xunu de 2007). Consultáu'l 11 d'agostu de 2016.
  14. ↑ «1 Corintios 7:9 Pero si escarecen de dominiu propiu, cásense; que meyor ye casase que quemar.». Consultáu'l 11 d'agostu de 2016.
  15. ↑ «120Corinthians207; NIV - - Bible Gateway». Consultáu'l 11 d'agostu de 2016.
  16. ↑ “World Religions and Same Sex Marriage”, Marriage Law Project, Columbus School of Law at The Catholic University of America, Washington, DC, July 2002 revision [1] PDF (84.1 KB) Archived Archiváu 2007-06-20 en Wayback Machine September 4, 2012, at the Wayback Machine.
  17. ↑ Wayback Machine.. «Affirming Congregations and Ministries of the United Church of Canada». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-02-24. Consultáu'l 24 de febreru de 2012.
  18. ↑ [2] Archived February 1, 2015, at the Wayback Machine.
  19. ↑ Laumann, Y. O., Gagnon, J. H., Michael, R. T., & Michaels, S. (1994). The social organization of sexuality: Sexual practices in the United States. Chicago: University of Chicago Press.
  20. ↑ Wellings, K., Field, J., Johnson, A., & Wadsworth, J. (1994). Sexual behavior in Britain: The national survey of sexual attitudes and lifestyles. London, UK: Penguin Books.
  21. ↑ «The prevalence of male homosexuality: the effect of fraternal birth order and variations in family size». Journal of Theoretical Biology 230 (1):  páxs. 33–7. September 2004. doi:10.1016/j.jtbi.2004.04.035. PMID 15275997.  Bogaert argues that: “The prevalence of male homosexuality is debated. One widely reported early estimate was 10% (e.g., Marmor, 1980; Voeller, 1990). Some recent data provided support for this estimate (Bagley and Tremblay, 1998), but most recent large national samples suggest that the prevalence of male homosexuality in modern western societies, including the United States, is lower than this early estimate (e.g., 1–2% in Billy et al., 1993; 2–3% in Laumann et al., 1994; 6% in Sell et al., 1995; 1–3% in Wellings et al., 1994). It is of note, however, that homosexuality is defined in different ways in these studies. For example, some use same-sex behavior and not same-sex attraction as the operational definition of homosexuality (e.g., Billy et al., 1993); many sex researchers (e.g., Bailey et al., 2000; Bogaert, 2003; Money, 1988; Zucker and Bradley, 1995) now emphasize attraction over overt behavior in conceptualizing sexual orientation”. (p. 33) Also: “…the prevalence of male homosexuality (in particular, same-sex attraction) varies over time and across societies (and hence is a ‘moving target’) in part because of two effects: (1) variations in fertility rate or family size; and (2) the fraternal birth order effect. Thus, even if accurately measured in one country at one time, the rate of male homosexuality is subject to change and is not generalizable over time or across societies”. (p. 33)
  22. ↑ 22,0 22,1 Contemporary Perspectives on Lesbian, Gay, and Bisexual Identities. Nebraska Symposium on Motivation. 54. 2009. doi:10.1007/978-0-387-09556-1. ISBN 978-0-387-09555-4. 
  23. ↑ McConaghy et al., 2006
  24. ↑ Waite, Teresa L. (8 d'avientu de 1992). Sexual Behavior Levels Compared in Studies In Britain and France. The New York Times. ISSN 0362-4331. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html. Consultáu'l 11 d'agostu de 2016. 
  25. ↑ «How Many People are Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender?» (inglés) (1 d'abril de 2011). Consultáu'l 11 d'agostu de 2016.
  26. ↑ «“How many people are lesbian, gai, bisexual, and transgender?”». Abril de 2011. http://williamsinstitute.law.ucla.edu/wp-content/uploads/Gates-How-Many-People-LGBT-Apr-2011.pdf. 
  27. ↑ (n'inglés) Sex uncovered poll: Homosexuality. The Guardian. 25 d'ochobre de 2008. ISSN 0261-3077. http://www.guardian.co.uk/lifeandstyle/2008/oct/26/relationships. Consultáu'l 11 d'agostu de 2016. 
  28. ↑ «01/10/2010, More or Less - BBC Radio 4». Consultáu'l 11 d'agostu de 2016.
  29. ↑ Foundation, Internet Memory. «[ARCHIVED CONTENT UK Government Web Archive – The National Archives]». Consultáu'l 11 d'agostu de 2016.
  30. ↑ Inc., Gallup,. «Special Report: 3.4% of U.S. Adults Identify as LGBT». Consultáu'l 11 d'agostu de 2016.
  31. ↑ Yougov. «Yougov results (PDF)». Consultáu'l 11 d'agostu de 2016.
  32. ↑ «YouGov | 1 in 2 young people say they are not 100% heterosexual». Consultáu'l 11 d'agostu de 2016.
  33. ↑ Yougov. «Yougov report». Consultáu'l 11 d'agostu de 2016.
  34. ↑ 34,0 34,1 Frankowski, Barbara L. (1 de xunu de 2004). «Sexual Orientation and Adolescents» (n'inglés). Pediatrics 113 (6):  páxs. 1827–1832. ISSN 0031-4005. PMID 15173519. http://pediatrics.aappublications.org/content/113/6/1827. Consultáu'l 11 d'agostu de 2016. 
  35. ↑ 35,0 35,1 Lamanna, Mary Ann; Riedmann, Agnes; Stewart, Susan D. (17 de xineru de 2014). Marriages, Families, and Relationships: Making Choices in a Diverse Society (n'inglés). Cengage Learning. ISBN 9781305176898. Consultáu'l 11 d'agostu de 2016.
  36. ↑ Stuart, Gail Wiscarz (14 d'abril de 2014). Principles and Practice of Psychiatric Nursing (n'inglés). Elsevier Health Sciences. ISBN 9780323294126. Consultáu'l 11 d'agostu de 2016.
  37. ↑ «Submission to the Church of England's Listening Exercise on Human Sexuality.». Consultáu'l 11 d'agostu de 2016.

Bibliografía

editar
  • Jonathan Ned Katz, The Invention of heterosexuality, University of Chicago, 1995, ISBN 978-0226426013 (n'inglés)

Ver tamién

editar

Enllaces esternos

editar


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Heterosexualidá&oldid=4307645»