Joseph Mallord William Turner
Joseph Mallord William Turner (circa 23 d'abril de 1775, Maiden Lane (en) 
– 19 d'avientu de 1851, Cheyne Walk (en) ) foi un pintor inglés especializáu en paisaxes. Foi consideráu una figura revesosa nel so tiempu, pero anguaño ye vistu como l'artista qu'alzó'l arte de paisaxes al altor de la pintura d'historia.[6] Anque ye renombráu poles sos pintures al oleu, Turner tamién ye unu de los grandes maestros de la pintura paisaxista británica en acuarela. Ye consideráu comúnmente como "el pintor de la lluz".[7]
Vida y carrera
editarEl so padre foi un fabricante de peluques, col tiempu convertir en barberu.
La so madre, Mary Marshall, una ama de casa, foi perdiendo la so estabilidá mental pasu ente pasu siendo moza, quiciabes por cuenta de la muerte de la hermana pequeña de Turner, en 1783. Ella morrió en 1804, recluyida nun psiquiátricu.[8]
Posiblemente esta situación condució a que'l mozu Turner fuera unviáu en 1785 col so tíu maternu a Brentford, un pequeñu pueblu al oeste de Londres, cerca del ríu Támesis. Ellí Turner amosó per primer vegada'l so interés pola pintura. Un añu dempués asistió a la escuela en Margate, en Kent, al este de Londres, nel área del estuariu del Támesis. Daquella yá realizara delles obres, que fueron exhibíes nel espositor del comerciu del so padre.
Turner entró na Royal Academy of Art con tan solo 14 años. Foi aceptáu a los 15, pos, a diferencia de los sos contemporáneos, taba interesáu en formar parte d'ésta. De primeres, amosó un entusiasta interés pola arquiteutura, pero la so actividá pictórica foi aguiyada pol arquiteutu Thomas Hardwick (junior). Sir Joshua Reynolds, presidente de la Real Academia naquel tiempu, almitió a Turner emponer definitivamente al mundu del arte. En 1790, tres solos un añu d'estudiu, una acuarela so foi aceptada pa la esposición veraniega de la Real Academia d'aquel añu.[9] El so primer oleu, Fishermen at Sea, foi exhibíu en 1796. Mientres el restu de la so vida, espunxo regularmente na Academia.
Na so mocedá aprendió les téuniques de l'acuarela en compañía del pintor Thomas Girtin, con quien coloreó varies llámines pa ilustrar llibros de viaxe.[10]
Ye comúnmente conocíu como'l pintor de la lluz, renombráu non yá polos sos oleos sinón tamién como acuarelista, pos se-y considera unu de los fundadores de la pintura paisaxística inglesa a acuarela.
Unu de los sos cuadros más famosos ye El «Temerariu» arremolcáu al so últimu atraque pal esguace, pintáu en 1839, depositáu nel National Gallery de Londres.[11] Ver tamién La caña dorada.
Turner viaxó enforma per Europa, empecipiando la so travesía en Francia y Suiza en 1802, estudiando nel Louvre de París, nel mesmu añu. Tamién visitó Venecia y Roma. Mientres una visita a Lyme Regis, en Dorset, Inglaterra, pintó una escena de nube, agora nel muséu de Cincinnati, Ohio.
Conforme avieyaba, Turner volvióse más excéntrico. Tuvo pocos amigos, sacante'l so padre, que convivió con él trenta años, asistiéndo-y eventualmente nel so estudiu. El so padre morrió en 1829, lo cual produció-y una fonda impresión, pola qu'entró en depresión.[12]
Morrió na so casa en Cheyne Walk, en Chelsea, Londres, el 19 d'avientu de 1851. Según los sos deseos, foi soterráu na catedral de S. Pablo (St Paul's Cathedral), onde fuelga al llau de Sir Joshua Reynolds. La so última esposición na Real Academia foi en 1850.[8]
Estilu
editarEl talentu de Turner foi reconocíu bien llueu, convirtiéndo-y nun académicu a los 23 años. Tal independencia económica dexó-y anovar de manera sorprendente pa munchos. Acordies cola Hestoria ilustrada del Arte, de David Piper, les sos últimes pintures fueron denominaes fantastic puzzles (ruempecabeces fantásticos).[13] Sicasí, Turner ye reconocíu como un xeniu: el críticu inglés, John Ruskin, describió a Turner como l'artista «que más conmovedoramente y acertadamente puede midir el temperamentu de la naturaleza».[14]
Turner ye un pintor románticu comenenciudu na filosofía sublime; retrata l'estelante poder de la naturaleza sobre'l ser humanu. Fueos, catástrofes, fundimientos, fenómenos naturales son descritos pol pintor. Nos sos llenzos, constata que la humanidá nun ye más qu'un conxuntu de peones de la Naturaleza. Como otros románticos, considera'l paisaxe natural como un reflexu del so humor. Turner amosó'l poder violento del mar, como en Dawn after the Wreck (1840) o'l Barcu d'Esclavos, 1840.
Los sos primeros trabayos, como Tintern Abbey (1795) o Venecia: S. Giorgio Maggiore (1819), caltienen les tradiciones del paisaxismu inglés. Sicasí, en Aníbal travesando los Alpes (1812), la so énfasis nel poder destructor de la naturaleza yá empieza a surdir. El so peculiar estilu de pintura, que caracterizábase pol usu de téuniques esclusives de l'acuarela na execución de les sos obres pictóriques al oleu, xeneraba lluminosidá, fluidez y efeutos atmosféricos efímeros.[14]
Nos sos últimos años, emplegó cada vez menos oleos, y centróse na lluz puro, nos colores del reflexu. Exemplos d'esti estilu tardíu son visibles en Agua, vapor y velocidá pintáu en (1844), onde los oxetos son vagamente reconocibles.
Turner, xunto con John Constable, foi un estandarte de la pintura inglesa nos sos últimos años,[15] y foi popular en Francia tamién. Los impresionistes estudiaron curioso les sos téuniques, pa resolver el poder de los sos llenzos. Na era del arte moderno, hasta'l arte astracto viose influyíu por él.[16]
Suxirióse que los altos niveles de ceniza na atmósfera mientres 1816, que conducieron a unes inusuales puestes de sol mientres dichu periodu, pudieron inspirar el trabayu de Turner.[17][18]
Legáu
editar
Turner dexó una arrogante fortuna que deseyó que fuera invertida n'ayudar a lo qu'él llamaba artistes desmoronados. El legáu de la coleición permaneció na nación británica, que construyó na que fuera la so casa una galería especial. Tres problemes gubernamentales, ventidós años dempués de la so muerte la so coleición foi unviada a museos fora de Londres, por cuenta de lo cual empezó a disgregarse en contra de los deseos de Turner. En 1987, la mayor parte de la coleición taba na Clore Gallery, na Tate Gallery, pero'l so diseñu foi fuertemente criticáu.
Esiste un prestixosu premiu añal, el Premiu Turner, creáu nel so honor en 1984, que se volvió revesosu yá que promociona un arte ensin coneutar cola téunica de Turner. Una exhibición amplia, "Turner's Britain", viaxó alredor del mundu, y foi colgada nel muséu de Birmingham del 7 de payares de 2003 al 8 de febreru de 2004.
En 2005 el Temerariu foi escoyíu como'l meyor cuadru inglés nuna votación pública entamada pola BBC.[2]. N'abril de 2006, Christie's sacó a puya un cuadru con una vista de Venecia, que vendióse por 35,8 millones de dólares americanos, marcando un nuevu récor pa Turner. El comprador foi un magnate de casinos de Las Vegas llamáu Stephen Wynn. En 2010 el Muséu J. Paul Getty de California pagó 35,7 millones de dólares por una Vista de Campu Vaccino en Roma, raspiando por tanto'l récor antes citáu.
Obres selectes
editar
- 1799 - Warkworth Castle, Northumberland - Thunder Storm Approaching at Sun-Set, oleu sobre llenzu - Victoria and Albert Museum, Londres
- 1806 - The Battle of Trafalgar, as Seen from the Mizen Starboard Shrouds of the Victory, oleu sobre llenzu - Tate Gallery, Londres
- Escontra 1810-1812 - Aníbal cruciando los Alpes, tamién conocíu como Nevarada: L'exércitu de Aníbal travesando los Alpes (Snow Storm: Hannibal and His Army Crossing the Alps), oleu sobre llenzu - Tate Gallery, Londres
- 1822 - La batalla de Trafalgar (The Battle of Trafalgar), oleu sobre llenzu, National Maritime Museum, Greenwich, Londres
- 1829 - Ulises burllando a Polifemo (Ulysses Deriding Polyphemus), oleu sobre tela, National Gallery, Londres
- 1835 - La quema de les Cámares de los Lores y de los Comunes (The Burning of the Houses of Lords and Commons), oleu sobre llenzu, Philadelphia Museum of Art, Filadelfia
- 1835 - The Grand Canal, Venice, oleu sobre llenzu, Metropolitan Museum of Art, Nueva York
- 1838 - La última singladura del «Fighting Téméraire» (The Fighting Temeraire Tugged to Her Last Berth to Be Broken up), oleu sobre llenzu, National Gallery, Londres
- 1840 - Barcu d'esclavos Negreros echando pela borda a los muertos y morrebundos (Slave Ship - Slavers Throwing Overboard the Dead and Dying, Typhoon Coming On), oleu sobre llenzu, Muséu de Belles Artes (Boston)
- 1842 - Fishing Boats with Hucksters Bargaining for Fish, oleu sobre llenzu, Art Institute of Chicago
- 1842 - Paz. Funerales nel mar, oleu sobre llenzu, Art Institute of Chicago *
1842 - Torbonada de nieve nel mar, que'l so nome completu ye Nevarada: un vapor asitiáu delantre d'un puertu fai señales n'agües pocu fondes y avanza a la sonda. L'autor atopar nesa torbonada la nueche en que'l Ariel abandonó Harwich, oleu sobre llenzu, Tate Gallery, Londres
- 1844 - Agua, vapor y velocidá. El gran ferrocarril del Oeste (Rain, Steam and Speed - The Great Western Railway), oleu sobre llenzu, National Gallery de Londres[19]
Turner nel cine, teatru y televisión
editarLeo McKern interpretó a Turner en The Sun is God (1974), una producción británica de Thames Television dirixida por Michael Darlow.[20] L'episodiu foi emitíu'l 17 d'avientu de 1974, mientres el bicentenariu de la esposición de Turner en Londres.[21]
En xineru de 2011 estrenar nel teatru Arcola de Londres The Painter, una obra de teatru biográfica sobre la so vida escrita por Rebecca Lenkiewicz.
El direutor británicu Mike Leigh escribió y dirixó Mr. Turner, un biopic sobre los últimos años de la vida de Turner, película publicada en 2014. El filme foi protagonizáu por Timothy Spall nel papel de Turner, Dorothy Atkinson, Marion Bailey, y Paul Jesson, y foi nomada a la Palma d'Oru nel Festival de Cannes de 2014, ganando Spall el premiu al meyor actor.[22][23]
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Oxford Dictionary of National Biography. Oxford Biography Index Number: 27854. Editorial: Oxford University Press. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2004.
- ↑ 2,0 2,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 26 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ URL de la referencia: https://www.workwithdata.com/person/joseph-mallord-william-turner-1775. Data de consulta: 11 payares 2024.
- ↑ Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 121510346. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
- ↑ URL de la referencia: https://www.nationalgallery.org.uk/artists/joseph-mallord-william-turner.
- ↑ "At the turn of the 18th century, history painting was the highest purpose art could serve, and Turner would attempt those heights all his life. But his real achievement would be to make landscape the equal of history painting." Llacayu, Richard, The Sunshine Boy, TIME Magazine, 11 October 2007. [1] Archiváu 2013-08-24 en Wayback Machine
- ↑ Turner, Joseph Mallord William National Gallery, London
- ↑ 8,0 8,1 «Conferencia sobre l'acuarela inglesa». Archiváu dende l'orixinal, el 2013-12-02. Consultáu'l 21 de mayu de 2010.
- ↑ «Reproducciones de cuadros y pintures de Joseph Mallord William Turner». Consultáu'l 21 de mayu de 2010.
- ↑ Robb (1951), páx.725
- ↑ Turner wins 'great painting' vote
- ↑ «Joseph Mallord William Turner» (inglés). Consultáu'l 21 de mayu de 2010.
- ↑ Piper (2004), páx.320
- ↑ 14,0 14,1 Piper (2004), páx.321
- ↑ http://www.museodelprado.es/enciclopedia/enciclopedia-on-line/voz/pintura-britanica-de-hogarth-a-turner/
- ↑ «Claude Monet, impresionista y astractu». Archiváu dende l'orixinal, el 24 de payares de 2015. Consultáu'l 21 de mayu de 2010.
- ↑ «anu-ensin-branu-en-l'hemisferiu-norte/ Volcanes y clima. 1816, un añu ensin branu nel Hemisferiu Norte». Consultáu'l 21 de mayu de 2010.
- ↑ «MAESTRU D'ATMÓSFERES - William Turner». Consultáu'l 21 de mayu de 2010.
- ↑ http://michanforo.net/lluvia-vapor-y-velocidá-el-gran-ferrocarril-del oeste-t5405.html
- ↑ «The Sun Is God (1974)». British Film Institute. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-11-21. Consultáu'l 31 de marzu de 2015.
- ↑ Whaley, George (2009). Leo 'Rumpole' McKern: The Accidental Actor. UNSW Press, páx. 181. ISBN 9781921410895. Consultáu'l 31 de marzu de 2015.
- ↑ Child, Ben (23 d'ochobre de 2012). «Timothy Spall to play JMW Turner in Mike Leigh biopic». The Guardian. http://www.theguardian.com/film/2012/oct/23/timothy-spall-jmw-turner-mike-leigh. Consultáu'l 3 de setiembre de 2014.
- ↑ «Mr. Turner». Film 4. Consultáu'l 3 de setiembre de 2014.
Bibliografía
editar- PIPER, David (2004). The illustrated history of art. Londres: Bounty Books. ISBN 0-7537-0908-2.
- ROBB, David (1951). The Harper History of Painting: The Occidental Tradition. Nueva York: Harper & Brothers. OCLC 517655.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Joseph Mallord William Turner.- Blogue bien completu sobre J.M.W. Turner (n'inglés)
- J.M.W. Turner at the National Gallery of Art Archiváu 2007-10-11 en Wayback Machine
- Turner's Gallery at the Tate Britain
- Turner's Journeys of the Imagination
- J.M.W. Turner at Olga's Gallery
- The Twickenham Museum - J.M.W. Turner Archiváu 2015-07-12 en Wayback Machine
- The Independent Turner Society
- La vida y obra de J.M.W. Turner (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
- Les obres de William Turner (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
Datos: Q159758- Multimedia: Joseph Mallord William Turner
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
