Lactarius argillaceifolius
Lactarius argillaceifolius ye una especie de fungu de la familia de cogordes Russulaceae. Les cogordes producíes pol fungu tienen un "sombreru" (pileu) convexu esnacháu de color Lila que mide hasta 18 cm d'anchu. Les laminuques de color crema tán dispuestes bien próximes unes del otres y estiéndense llixeramente escontra baxo del llargor del tarmu, que llega a 9 cm de llargu y 3,5 cm d'espesura. El fungu produz un látex llechientu cuando ta estropiáu qu'enllordia de marrón la superficie con qu'entra en contautu.
Lactarius argillaceifolius  | ||
|---|---|---|
 | ||
| Clasificación científica | ||
| Reinu: | Fungi | |
| División: | Basidiomycota | |
| Clas: | Agaricomycetes | |
| Orde: | Russulales | |
| Familia: | Russulaceae | |
| Xéneru: | Lactarius | |
| Especie: |
L. argillaceifolius Hesler y A.H.Sm. (1979) | |
| Consultes | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
| Lactarius argillaceifolius Carauterístiques micolóxiques  | ||
|---|---|---|
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
| [editar datos en Wikidata] |
La especie atopar nel este d'América del Norte, con un rangu que s'estiende dende Canadá hasta'l nordeste de Méxicu. Tamién s'atopa en plantíos de pinu en Brasil, onde ye probable que sía una especie introducida artificialmente. Lactarius trivialis ye un fungu européu que ye similar n'apariencia. Amás de la so distribución, pueden estremase de L. argillaceifolius poles diferencies d'hábitat preferíos y les diferencies de color de les laminuques, sombreru y látex. La variedá L. argillaceifolius var. megacarpus, una forma de mayor tamañu con sombreros d'hasta 27 cm, asocede sobre los pinos Quercus agrifolia y Lithocarpus densiflorus na mariña del Pacíficu de los Estaos Xuníos y del estáu mexicanu de Baxa California. La variedá dissimilis, descrita basáu nuna únicu espécime de Carolina del Sur, estremar de la forma principal pola estructura microscópica de la capa esterna del sombreru.
Taxonomía y clasificación
editarLa especie Lactarius argillaceifolius foi descrita per primer vegada en 1979, polos micólogos estauxunidenses Lexemuel Ray Hesler y Alexander H. Smith na so monografía sobre les especies de Lactarius atopada n'Estaos Xuníos.[1] L'espécime tipu - recoyíu por Smith en Oak Grove, nel condáu de Livingston, Michigan, en xunetu de 1972 - ta guardáu nel yerbariu de la Universidá de Michigan.[2] Hesler y Smith publicaron simultáneamente les variedaes dissimilis y megacarpus, recoyíes nos estaos de Carolina del Sur y California, respeutivamente.[1] La variedá megacarpus ye comúnmente conocíu como " sombreru d'enfermera vulgar".[3][nota 1]
Smith y L. Hesler clasificaron L. argillaceifolius nel subxéneru Murnios, na cepa Argillaceifolius. Esta agrupación d'especies rellacionaes, qu'inclúi L. fumeacolor, carauterizar por una capa xelatinosa nel tueru.[4]
Descripción
editar
El pileu o sombreru de L. argillaceifolius mide de 4 a 18 cm d'anchu. Ye convexu cerca de los estremos y fúndese nel centru formando una depresión. El so cantu endolcar escontra dientro, pudiendo permanecer asina hasta'l maduror. La superficie del sombreru ta cubierta primeramente por una vellosidá fina y nidia, pero dempués vuélvese llisa; ye mafosa y pegañosa cuando se mueya. Al entamu del desenvolvimientu de la cogorda la vera del sombreru tien un tonu de lila a marrón, tornándose dempués de lila escuru a ceniza pálidu y, finalmente, bronce claro o color ante rosado nel centru. Les llámines tán xuníes a ligeramentederivadas (que s'estiende xusto debaxo del llargor del tarmu) llargues y dispuestes estrechamente próximes una delas otres. Sondecolorcrema, cuando son nuevos, y más tarde desenvuelven color rosado cerca del cantu. de color crema. Na madurez mánchase con un tonu naranxa-marrón. El color enllordiar de marrón amarellentao a castañu oliva, y marrón escuro cuando se machuca.[5]
La estipe o tarmu de la cogorda mide de 6 a 9 cm de llargor y de 1,5 a 3,5 cm d'anchu, y puede cilíndricu o ser más delgáu na parte inferior. La so superficie puede ser mafosa o seca, dependiendo del mugor nel ambiente. Ye ablancazada, pero col pasu de tiempu va enllordiándose de mácules color castañu. La carne ye firme y de color blancu a mariellu claro. Nun tien golor carauterístico, pero'l so sabor ye nidiu y un pocu acre.[5] El látex, sustancia d'aspeutu llechientu producida pola cogorda, ye blancu crema al ser lliberáu, y enllordia les llámines coles cualos entra en contautu con un tonu marrón cenizo, marrón escuro o marrón oliva. La impresión d'espores (una téunica utilizada na identificación de fungos) tien un tonu de color ante rosado. La comestibilidad de L. argillaceifolius ye desconocida.[5] La superficie del sombreru vuélvese mariella a naranxa cuando s'aplica una gota de hidróxidu de potasiu esleíu sobre él.[6]
Carauterístiques microscópiques
editar
Les espores son más o menos esfériques o elipsoidales y miden de 7 a 11 µm por 7 a 8 µm. Tán afataes con verrugas y crestes que dacuando formen un retículo parcial (un patrón de crestes enxareyaes) d'hasta 1 µm d'altor. Les espores son diáfanas y amiloides, esto ye, absuerben el yodu cuando son tiñíes con reactivu de Melzer.[5] La cutícula del sombreru de especímenes nuevos ta fecha d'un texíu llamao ixotricoderma que contién hifes xelatinizadas de distintos tamaños y más o menos paraleles ente sigo. Conforme maurez la cogorda la cutícula del sombreru vuélvese gradualmente un ixoentramado, que se caracteriza polos sos hifas ramificaes, enredaes y xelatinoses.[5] Los basidios (les célules portadores d'espores) tienen cuatro espores y miden 45 a 52 µm por 9 a 10,5 µm. Los cistidios (célules maneres destinaes a facilitar la lliberación de les espores) pueden tar sobre la cara de les llámines (pleurocistidios) o nel cantu de les llámines (queilocistidios). Los pleurocistidios son abondosos y relativamente llargos, de 60 a 140 µm de llargor por 6 a 14 µm d'espesura. Los queilocistidios miden namái de 32 a 67 µm por 6 a 9 µm.[1]
Variedaes
editarLactarius argillaceifolius var. dissimilis, una variedá reportada en Carolina del Sur, ye casi idéntica n'apariencia, pero tien un látex blancu, con sabor amargoso y depués, agriu. La estructura de la cutícula del sombreru difier de la variedá común, nel cual hai incrustaciones dextrinoides (coloración de color amarellentáu o acoloratáu-marrón col reactivu de Melzer) nes hifas.[1] La variedá megacarpus tien un sombreru más grande (d'hasta 27 cm d'anchu, y la carne con un máximu de 3 cm d'espesura), y un látex blancu ya inmutable con un sabor amargoso. Les midíes del so renuevu varien de 16 a 20 cm de llongura por 4 a 5 cm d'anchu na parte cimera.[1] Microscópicamente, les espores de la variedá megacarpus son más reticulaos que los de la variedá común.[5]
Especies similares
editar
Lactarius trivialis ye una especie europea que ye similar n'apariencia a L. argillaceifolius, y que suelen confundise ente sigo.[7] L. trivialis puede ser estremada por llámines que s'enllordien de color marrón cuando s'espón al látex y una preferencia pa crecer en montes subalpinos y boreales, ricos en coníferes y bétules.[8] La variedá megacarpus puede ser confundida con L. pallescens, una especie más pequeña, de color más pálidu, que'l so látex enllordia les llámines de color lila en cuenta de marrón.[9]
Ecoloxía, hábitat y distribución
editarAl igual que toles especies del xéneru Lactarius, L. argillaceifolius forma micorrizas, una asociación simbiótica simbiótica de beneficiu mutuu con delles especies de plantes.[8] Les ectomicorrizas garanticen a les cogordes compuestos orgánicos importantes pa la so sobrevivencia proveniente dela fotosíntesis de les plantes; de la mesma, la planta vese beneficiada por un aumentu de l'absorción d'agua y nutrientes gracies a les hifes del fungu. La esistencia d'esta rellación ye un requisitu fundamental pa la sobrevivencia y la crecedera fayadiza de ciertes especies d'árboles, como les del xéneru Pinus.[10]
Los cuerpos granibles de L. argillaceifolius crecen nel suelu o esvalixaos en grupos baxu grandes árboles del dosel, sobremanera carbayu, ente los meses de xunetu y ochobre. Munches vegaes, ye una de les primeres cogordes de micorrizas a la fruta nos montes apoderaes por carbayos y nozales.[8] Los cuerpos granibles tien un desenvolvimientu lentu y son de llarga duración.[1] La especie atopar dende l'este de Canadá'l sur de Florida y oeste de Minnesota y Texas.[5] Ye común nel nordeste de Méxicu.[6] La cogorda tamién foi reportada na región Sur de Brasil, nel estáu de Santa Catarina, que crez n'asociación con plantíos de pinu (Pinus elliottii), onde probablemente foi introducida al traviés de mudes de pinu traíes polos colonu.[10] Especímenes de L. argillaceifolius var. megacarpus fueron recoyíos en Baxa California,[11] California, Oregón y Washington,[8] onde crecen n'asociación con Quercus agrifolia y Lithocarpus densiflorus.[5]
Ver tamién
editarNotes
editar- ↑ Traducción llibre del términu n'inglés "vulgar milkcap".
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Hesler 1979, pp. 366-71
- ↑ «Lactarius argillaceifolius; Russulaceae (MICH11107)». Fungus and Lichen Type Collection. University of Michigan Herbarium. Consultáu'l 7 de xunu de 2011.
- ↑ Arora D. (1986). Mushrooms Demystified: a Comprehensive Guide to the Fleshy Fungi. Berkeley, California: Ten Speed Press, páx. 76. ISBN 0-89815-169-4.
- ↑ Hesler 1979, p. 364
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 Bessette AR, Bessette A, Harris DM. (2009). Milk Mushrooms of North America: A Field Guide to the Genus Lactarius. Syracuse, Nueva York: Syracuse University Press, páx. 148–9. ISBN 0-8156-3229-0.
- ↑ 6,0 6,1 Guevara G, Garcia J, Castillo J, Miller OK. (1987). «New records of Lactarius in Mexico». Mycotaxon 30: páxs. 157–76. http://www.cybertruffle.org.uk/cyberliber/59575/0030/0157.htm.
- ↑ McKnight VB, McKnight KH. (1987). A Field Guide to Mushrooms: North America Peterson Field Guides. Boston, Massachusetts: Houghton Mifflin, páx. 339. ISBN 0-395-91090-0.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Kuo M. (Febreru de 2011). «Lactarius argillaceifolius». MushroomExpert.Com. Consultáu'l 6 de xunu de 2011.
- ↑ Wood M, Stevens F. «Lactarius argillaceifolius var. megacarpus Hesler & Smith». California Fungi. MycoWeb. Consultáu'l 7 de xunu de 2011.
- ↑ 10,0 10,1 Giachina AJ, Oliviera VL, Castellanu MA, Trappe JM. (2000). «Ectomycorrhizal fungi in Eucalyptus and Pinus plantations in southern Brazil». Mycologia 92: páxs. 1166–77. doi:.
- ↑ Candusso M, Gennari A, Ayala N. (1994). «Agaricales of Baxa California - Mexico». Mycotaxon 50: páxs. 175–88. http://www.cybertruffle.org.uk/cyberliber/59575/0050/0175.htm.
Bibliografía
editar- Bessette, A; Harris, DB; Bessette, AR (2009). Milk mushrooms of North America a field identification guide to the genus Lactarius (n'inglés). Syracuse: Syracuse University Press, páx. 297. ISBN 0815632290.
- Hesler, LR; Smith, AH (1979). North American Species of Lactarius (n'inglés). Ann Arbor: University of Michigan Press, páx. 841. ISBN 0472084402.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Lactarius argillaceifolius.- Lactarius argillaceifolius nel Index Fungorum (n'inglés).
- Semeyes de Lactarius argillaceifolius nel Mushroom Observer
| Wikispecies tien un artículu sobre Lactarius argillaceifolius. |
Datos: Q3280891- Multimedia: Lactarius argillaceifolius
