Levon Ter-Petrosián
Levón Ter-Petrosián (9 de xineru de 1945, Alepu) ye un políticu armeniu. Foi presidente d'Armenia dende 1991 hasta 1998.
Levon Ter-Petrosián | |||
|---|---|---|---|
 | |||
11 payares 1991 - 3 febreru 1998 ← ensin valor - Robert Kocharián → | |||
| Vida | |||
| Nacimientu | Alepu, 9 de xineru de 1945[1] (79 años) | ||
| Nacionalidá |
 Armenia  Xunión Soviética | ||
| Familia | |||
| Casáu con | Lyudmila Ter-Petrosyan | ||
| Estudios | |||
| Estudios |
Universidad Estatal de Ereván (es)  facultad oriental de la Universidad de San Petersburgo (es) | ||
| Nivel d'estudios | doctor en Ciencies en Filoloxía | ||
| Llingües falaes | armeniu[2] | ||
| Oficiu | políticu, historiador | ||
| Emplegadores | Universidá Estatal de San Petersburgu | ||
| Premios |
ver
| ||
| Creencies | |||
| Relixón |
Iglesia apostólica armenia (es) | ||
| Partíu políticu |
Congreso Nacional Armenio (es) | ||
 | |||
 | |||
Primeros años de vida
editarTer-Petrosián nació n'Alepo, Siria d'una de delles families armenies que sobrevivieron al Xenocidiu armeniu. Emigró a l'Armenia soviética en 1946.
En 1968, Ter-Petrosián graduóse del Departamentu d'Estudios Orientales de la Universidá Estatal de Yereván. Nel 1972, completó'l so posgráu na Universidá Estatal de Leningráu. Nel 1987, recibió'l so doctoráu de la mesma universidá. Ente'l 1972 y el 1978, trabayó como un investigador junior nel Institutu de Lliteratura Armeniu. Ente'l 1978 y 1985, caltuvo'l puestu de secretariu de ciencies en Matenadaran. Dende'l 1985, Ter-Petrosián trabayó en Matenadaran como un gran investigador.
Casóse con Liudmila Ter-Petrosián, con quien tien un fíu, David Ter-Petrosián, y 3 nietos.
Ter-Petrosián sabe falar fluyidamente armeniu, asiriu,[4] rusu, francés, inglés, alemán, árabe y dalgunos idiomes estintos. Ye autor de más de 70 publicaciones académiques n'armeniu, rusu y francés. Tamién ye un miembru de la Xunión d'Escritores d'Armenia, de la Sociedá Franco-Asiática, Academia Mexitaria de Venecia y poseye una serie de doctoraos "honoris causa" ente los que destaquen los de la Universidá de la Verne, la Universidá de Sofía, la Universidá de París y la Universidá d'Estrasburgu.
La carrera política de Ter-Petrosián empezó na década de los años 60. Nel 1966, foi arrestáu pola so participación activa nuna manifestación del 24 d'abril. En febreru de 1988, entamó a dirixir el Comité Karabakh de Matenadarán. En mayu del mesmu añu, empezó a rellacionase col Comité Armeniu del movimientu Karabakh. Dende'l 10 d'avientu de 1988 hasta'l 31 de mayu de 1989, tuvo baxo arrestu en Matrosskaya Tishina xunto con otros miembros del Comité Karabakh.
Nel 1989, Ter-Petrosián foi escoyíu miembru de la Xunta del Movimientu Nacional Pan-Armeniu. Dempués, foi presidente de la xunta. El 27 d'agostu de 1989, foi elixíu como un diputáu al Sóviet Supremu de la RSS d'Armenia. Foi reelixíu como diputáu'l 20 de mayu de 1990. El 4 d'agostu del mesmu añu, convirtióse en presidente del Conseyu Supremu de la República d'Armenia.[5]
Presidencia
editarTer-Petrosián foi'l primer presidente elixíu popularmente de l'acabante d'independizar Armenia'l 16 d'ochobre de 1991 y reelixíu'l 22 de setiembre de 1996. Consideróse la so reeleición como un fraude eleutoral pola oposición y por dellos observadores internacionales. La so popularidá menguó más a midida de que la oposición empezó a culpalu de la crisis económica na que la economía de l'Armenia post-soviética taba somorguiada. Tamién yera impopular por un partíu en particular: la Federación Revolucionaria Armenia, qu'él prohibió y encarceló al so líder, por cuenta de que'l partíu tuvo un lideralgu basáu nel estranxeru, daqué que nun taba dexáu en rellación cola constitución d'Armenia.
Arrenuncia
editar
Foi obligáu a arrenunciar en febreru de 1998 dempués de sofitar la ocupación nel conflictu del Altu Karabakh onde munchos armenios consideraron que debilitaría la so seguridá. Los ministros más importantes de Ter-Petrosián, dirixíos pol primer ministru daquella Robert Kocharián, refugaron aceptar un plan de paz pa Karabakh xunto colos mediadores internacionales en setiembre de 1997. El plan, aceptáu por Ter-Petrosián y Azerbaixán, pidió una solución "gradual" del conflictu que retardaría un alcuerdu nel estáu de Karabakh, la principal torga. Tal alcuerdu yera p'autorizar la torna de la mayoría de los territorios azerbaixanos controlaos por Armenia alredor de Karabakh y el llevantamientu del bloquéu d'Azerbaixán y Turquía d'Armenia.
Vuelta a la política
editar
Dende la so arrenuncia, Ter-Petrosián raramente apaecía en públicu y evitó contautu cola prensa, a pesar de qu'había especulaciones de que diba postulase pa la presidencia d'Armenia nes eleiciones xenerales en febreru del 2003. Sicasí, dedicóse a la investigación científica. Ente'l 2005 y 2007, Ter-Petrosián publicó dos volúmenes de la so investigación histórico-política Los cruzaos y armenios.
El 21 de setiembre de 2007, dio la so primer declaración pública dempués de 10 años nun eventu en Yereván pol 16ᵘ aniversariu de la declaración d'independendia d'Armenia. Nel so discursu, criticó fuertemente a Kocharián. Darréu, Ter-Petrosián oficialmente anunció la so cantidatura nes eleiciones presidenciales del 2008 nun discursu nesa mesma ciudá'l 26 d'ochobre. Acusó al gobiernu de Kocharián de corrupción masiva, inculpándolu nel robu de «3 a 4 mil millones de dólares» mientres los 5 años de gobiernu. Él foi críticu de les demandes del gobiernu del crecimientu d'una economía fuerte y argumentó que Kocharián y el so primer ministru, Serzh Sargsián, tuvieron qu'aceptar una solución al problema del Altu Karabakh que foi la mesma solución qu'él mesmu propunxo 10 años tras. Un grupu de partíos d'oposición empezó a sofitar dende la so vuelta a la vida política, incluyendo'l Partíu Popular d'Armenia, lideráu por Stepan Demirchyan, el Partíu Republicanu Armeniu lideráu por Aram Sargsián,[6] el Partíu Socialdemócrata Hunchacu, el movimientu "Azadakrum" por Jirair Sefilián, el partíu Nuevos Tiempos y el Partíu Patrimoniu, lideráu por Raffi Hovannisián.[7]
Protestes
editarLos resultaos finales de les eleiciones, que tuvieron llugar el 19 de febreru de 2008, oficialmente amosó a Ter-Petrosián en segundu llugar col 21.5% de los votos. Cuando él y los sos simpatizantes acusaron al gobiernu de falsificar les eleiciones y proclamáronse ganadores;[8] empezando'l 20 de febreru, dexó pasar les protestes llamando a decenes de miles de los sos siguidores a les cais en Yereván.[9] Na mañana del 1 de marzu, al reportase evidencia d'armes de fueu, les autoridaes intentaron inspeicionar les tiendes de los manifestantes. La policía esvalixó violentamente a cientos de manifestantes acampaos nes cais. Ter-Petrosián foi puestu baxo arrestu domiciliariu, al nun ser dexáu dexar la so casa, anque dempués les autoridaes refugaron les acusaciones.[10] Unes hores dempués, decenes de miles de manifestantes arrexuntáronse na plaza Miasnikián pa protestar escontra l'aición tomada pol gobiernu. La policía, acorviada pol tamañu del ensame, retiróse. Impúnxose un estáu d'emerxencia pol presidente Kocharián a les 17 hores, que dexó esplegar militares por tola capital. Na nueche, dellos pocos de miles de manifestantes atrincheráronse usando buses municipales. Como resultáu de los enfrentamientos cola policía, diez persones morrieron.[11]
Nel 2011, Ter-Petrosián tomó otra vegada'l lideralgu nes protestes n'Armenia qu'empezaron coles manifestaciones de la Primavera Árabe.[12] Como líder del bloque opositor del Congresu Nacional Armeniu, formada 2 años enantes del españíu de les protestes, Ter-Petrosián acusó al presidente Serzh Sargsián, escoyíu nes eleiciones del 2008, de ser illexítimu y fixo un llamáu pa la lliberación de los presos políticos, l'arrenuncia del gobiernu, y una completa investigación dientro de la violencia que mató a diez de los sos simpatizantes nel 2008.[13][14]
Eleiciones parllamentaries del 2012
editarLevón Ter-Petrosián dexó'l Congresu Nacional Armeniu mientres les eleiciones parllamentaries del 2012.
Filmografía
editar- 2002: El manuscritu de la independencia (Matián Ankajutián) (Մատյան Անկախության), un documental, que foi dedicáu al 10ᵘ aniversariu de la independencia d'Armenia (1991-2001). Direutor - Levon Mkrtchián.
Referencies
editar- ↑ Afirmao en: Enciclopedia Brockhaus. Identificador de Brockhaus Enzyklopädie en línea: ter-petrosjan-levon. Apaez como: Levon Ter-Petrosjan. Llingua de la obra o nome: alemán.
- ↑ Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 12083216r. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
- ↑ «Diario Oficial de la República Francesa» (francés).
- ↑ Armenia is a homeland for the Assyrians, who have non homeland
- ↑ The Official Levon Ter-Petrosian for President Web Site
- ↑ Emil Danielian and Liz Fuller, "Armenian Ex-President Confirms Comeback Plans", Radio Free Europe/Radiu Liberty, 1 November 2007.
- ↑ Payqar newspaper; ver tamién http://azadakrum.org Archiváu 2007-11-01 en Wayback Machine
- ↑ web/20080907111721/http://www.iht.com/articles/ap/2008/02/19/europe/EU-POL-Armenia-Presidential-Election.php "Armenian opposition candidate accuses prime minister of election violations", Associated Press (International Herald Tribune), 19 de febreru de 2008.
- ↑ "Thousands challenge victory of Armenian PM in presidential vote in 2nd day of protests", Associated Press (International Herald Tribune), 21 de febreru de 2008.
- ↑ Ter-Petrosian ‘Under House Arrest,’ Rally Broken Up, Radio Liberty
- ↑ "Armenia: Eight Killed After Clashes Between Police, Protesters", Radio Free Europe/Radio Liberty, March 2, 2008.
- ↑ Armenia protests gather pace. 18 de marzu de 2011. http://menasassociates.blogspot.com/2011/03/armenia-protests-gather-pace.html. Consultáu'l 26 d'abril de 2011.
- ↑ Ter-Petrosian Sets New Deadline For Armenian Leadership. 8 d'abril de 2011. http://massispost.com/?p=2544. Consultáu'l 26 d'abril de 2011.
- ↑ Armenian Opposition Threatens 'War' If Political Prisoners Not Freed. 14 d'abril de 2011. http://www.rferl.org/content/armenian_opposition_threatens_war_if_political_prisoners_not_freed/3557017.html. Consultáu'l 26 d'abril de 2011.
Bibliografía
editar- Ter Petrosian, Levon Krikor and Clara Zohrab Information Center/St. Vartan Press: Ancient Armenian Translations.
- Ter-Petrosyan, Levon Խաչակիրները և հայերը: Հ. Ա. Ուսումնասիրություն և թարգմանություններ [The Crusaders and the Armenians: Volume I: Research and translations].
- Ter-Petrosyan, Levon Calouste Gulbenkian Foundation: Խաչակիրները և հայերը: Հ. Բ. Պատմա-քաղաքագիտական հետազոտություն [The Crusaders and the Armenians: Volume II: Historical-political analysis].
| Predecesor: cargu creáu |
 Presidente de la República d'Armenia 1991 - 1998 |
Socesor: Robert Kocharián |
Datos: Q612949
Multimedia: Levon Ter-Petrosyan
