Moblame
Moblame ye'l conxuntu de muebles; son oxetos que sirven pa facilitar los usos y actividaes habituales en cases, oficines y otru tipu de locales.[1] De normal el términu alude a los oxetos que faciliten les actividaes humanes comunes, tales como dormir, comer, cocinar, folgar, etc., por aciu meses, sielles, cames, estanteríes, muebles de cocina, etc. El términu esclúi instrumentos y máquines tales como PCs, teléfonos, electrodomésticos, etc.
| Moblame | |
|---|---|
 | |
| Instalaciones | |
| Formáu por |
furniture hardware (en)  , tablón (es) , particle board (en) y fiberboard (en) |
 | |
.jpg)
Tipos de moblame
editarEsisten dellos tipos de moblame, como los muebles que tienen una superficie horizontal separada del suelu, como sielles y cames, meses, o bien, muebles pal almacenaxe o archiváu de llibros, revistes, ropa, etc. El moblame urbanu o equipamientu urbanu ye'l conxuntu de bancos, marquesines, papeleres, etc. instaláu polos conceyos pa usu del vecinderu.
El moblame puede ser el productu del diseñu o consideráu una forma d'arte decorativo. Amás del fin funcional del moblame, puede sirvir a un propósitu simbólicu o relixosu. El moblame domésticu crea, en conxunción con otros oxetos como llámpares o relós, espacios interiores convenientes, alcontradizos y funcionales.
El moblame puede ser artesanal o industrial, y pol so gran carga ornamental foi consideráu oxetu artísticu na historia del arte decorativo, sobremanera el de la dómina pre-industrial.
Na actualidá cobró gran relevancia, pola so importancia pa la venta en réxime d'autoserviciu, el moblame comercial y les estanteríes pa la esposición de productos nes tiendes. Pueden ser elementos bien senciellos, dientro d'estándares determinaos, o diseños bien específicos y sofisticaos, en función del tipu de productu a presentar sobre ellos.
Materiales
editarLos materiales emplegaos na so ellaboración suelen ser:
- Madera: Tuvo un gran protagonismu dende los exipcios hasta'l mueble estilu Art Nouveau, ya inda sigue siendo'l material preferíu por munches persones. Los tipos de maderes más emplegaos son les de pinu, zrezal, castañu, haya, carbayu, etc.
- Metal: Dempués de la primer guerra mundial, col advenimiento del Movimientu Modernu y los diseños de Marcel Breuer con tubu d'aceru curvacio.
La historia del moblame empecipiar col cambéu de costumes del ser humanu, al tresformase de nómada cazador en llabrador sedentariu. Evidencies de moblame de l'antigüedá, que perduraron, atópase en pintures murales y baxorrelieves del Antiguu Exiptu del tercer mileniu edC. Moblame recuperáu del Antiguu Exiptu ye una cama descubierta nuna tumba de Tarjan, un conxuntu d'oxetos moblames na tumba de la reina Hetepheres, de ca. 2600 e. C., o una banqueta de ca. 1550 e. C., en Tebas. La tumba de Tutankamon, ca. 1325 e. C., contenía ensame de enseres ente los que s'atopaben dellos muebles aceptablemente calteníos. L'alfombra más antigua que perduró, l'alfombra de Pazyryk, foi atopada, conxelada, nuna tumba de Siberia y foi datada ente los sieglos VI y III e. C.
Historia
editarEl mundu clásicu
editarLos oxetos de la dómina clásica fueron topaos nos túmulos de Frixa y los montículos de Midas en Gordión, Turquía, pertenecen al sieglu VIII e. C. Ente les pieces atopaes tópense meses y armarios de serviciu. El diseñu de moblame de l'antigua Grecia empezó nel segundu mileniu edC, incluyendo cames y les sielles klismos, que fueron calteníes non solo como muebles sinón tamién en dibuxos de xarrones griegos.
Los romanos tuvieron muebles realizaos, preciosos en gran bayura. Nes escavaciones de 1738 y 1748 de Herculano y Pompeya, atopáronse dellos oxetos del moblame romanu calteníu ente les cenices de la erupción del Vesubiu: llechos de madera colorao, con incrustaciones en plata de senciella construcción y gran llixereza, distintos asientos como'l bisellium pa dos persones y la sella pa una sola. Estos asientos yeren munches vegaes de bronce y escarecíen de respaldu lo que facer incómodos. Na vida ordinaria sirvir de sielles de madera llixeru y cómodes, delantre de les cualos asitiábase'l scabellum o taburete. Había gran variedá de meses, de trébedes que solíen emplegase como braseros y, sobremanera, una inmensa cantidá de candelabros y llámpares amás d'arques de madera con adornos de metal, bancos, carros, etc. Col trunfu del cristianismu y la invasión de los bárbaros, se expatriaron los artistes de Roma y repunxo gran importancia'l moblame antiguu, especialmente nel imperiu d'Oriente, esto ye, ente los bizantinos.[2]
La Edá Media
editarMientres la Edá Media les artes, la industria y el comerciu adquirieron un rellumanza ensin conocer hasta entós y al llau de los artistes que siguíen les tradiciones de los monesterios surdieron otros en correspondencia colos arquiteutos llaicos. D'entós, daten les magnífiques obres de carpintería y d'escultura en madera: arques, armarios, arques, bancos decoraos con pintures o baxorrelieves, tou ello bien portátil y arremente pa ser tresportable en carros o sobre mules cuando'l dueñu camudaba de residencia. Les cames y bancos taben afataos con almohadones. Yeren bien notables los sitiales de coru y les sielles capitulares. Yá nel sieglu XIV el moblame estremar pol so luxu y vemos arques afataos con herrajes o forraos de guadameciles, sielles de cobre o de madera, maletes, cestos, bagules, grandes armarios y amplios llechos, aparadores, etc.[2]
=== La Renacencia Xunta coles otres artes, el Renacimientu italianu de los sieglos XIV y XV marcó un resurdimientu del arte clásico, inspiráu na tradición grecorromana. Una eclosión similar d'arte y de renacencia cultural, asocedió nel norte d'Europa, a empiezos del sieglu XV.
_01.jpg)
El Barrocu
editarEl sieglu XVII, nel norte y sur d'Europa, tuvo carauterizáu pola opulencia, y los diseños doraos del Barrocu, qu'incorporaben de cutiu una gran cantidá d'ornamientu vexetal. Nel sieglu XVIII, el diseñu de moblame empezó a desenvolvese y perfeccionase más rápido. Anque hubo dellos estilos que pertenecieron fundamentalmente a una nación, como'l Paladismo en Gran Bretaña, otros como'l Rococó y el Neoclasicismu perpetuar en toa Europa Occidental.
L'eclecticismu
editar
El sieglu XIX ye usualmente definíu pol amiestu d'estilos antiguos, como'l Góticu, Neoclasicismu y Rococó. La reforma del diseñu de fin de sieglu, introdució'l movimientu Estéticu y el movimientu Arts and Crafts. El Art Nouveau, surdíu a principios del sieglu XX, foi influyíu por dambos movimientos, y de la mesma con ésti empezaría'l Movimientu Modernu nel diseñu de moblame y les artes aplicaes.
El sieglu XX
editarNos primeros trés cuartos del sieglu XX los diseñadores trabayaron estilos como la Secesión de Viena, el Wiener Werkstätte, De Stijl, Bauhaus y el Art Decó.
El diseñu posmoderno, cruciáu pol movimientu Pop Art, ganó impulsu nes décades de los sesenta y los setenta, promocionáu en los ochenta por movimientos italianos basaos nel Grupu Memphis o'l Radical Design. El moblame transicional intentó enllenar l'espaciu ente gustu tradicional y el modernu. Iniciatives como WoodTouch Archiváu 2017-06-06 en Wayback Machine,[3] propunxeron apurrir nueves funcionalidades al moblame, amás de ser un elementu decorativu y de soporte.
.jpg)
.jpg)
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Heyderman, Emma; May, Peter (2011). «Homes and habits», Complete PET (n'inglés). Cambridge University Press, páx. 13. ISBN 9788483237397.
- ↑ 2,0 2,1 Diccionariu enciclopédicu popular ilustráu Salvat (1906-1914)
- ↑ "WoodTouch, a new interaction interface for wooden furniture" I Arakistain, M Barrado - arXiv preprint arXiv:1307.0951, 2013
Bibliografía
editar- Gloag, John. A Short Dictionary of Furniture. New York: Holt, Rhinehart, and Winston, 1965.
- Hayward, Charles H., Antique or Fake?: The Making of Old Furniture. London: Evans Brothers, 1971.
- Koizumi, Kazuko. Traditional Japanese Furniture. Japan: Kodansha International, 1997.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Moblame.
