Muséu de Victoria y Alberto

Muséu de Victoria y Alberto
	English Heritage
	museo de diseño (es) , muséu d'arte, museo del teatro (es) y muséu nacional
Llocalización
País	Reinu Xuníu
Nación constitutiva	Inglaterra
Rexón	Londres
Condáu ceremonial	Gran Londres
Borough	Kensington y Chelsea
Direición	Cromwell Gardens (en)
Coordenaes	51°29′49″N 0°10′18″W / 51.49685°N 0.17162°O
	Muséu de Victoria y Alberto Muséu de Victoria y Alberto (Reinu Xuníu)
Historia y usu
Restitution of Nazi-looted art (en)
Direición	Tristram Hunt; Martin Roth; John Pope-Hennessy
Orixe del nome	Victoria del Reinu Xuníu; Alberto de Saxonia-Coburgu-Gotha
Arquiteutura
Arquiteutu/a	Aston Webb
Patrimoniu
English Heritage	1190187
Visitantes añales	3 932 738
Instalaciones
Baño accesible (es)
Formáu por	V&A Theatre and Performance Collections (en) , Medieval & Renaissance, Room 64, The Wolfson Gallery (en) , Medieval & Renaissance, Room 50a, The Paul and Jill Ruddock Gallery (en) , Cole Wing, Victoria and Albert Museum (en) , Director of the Victoria and Albert Museum (en) y Young V&A (en)
	Web oficial

El Muséu de Victoria y Alberto, el Muséu Nacional d'Arte y Diseñu, de cutiu embrivíu como V&A (n'inglés, The Victoria and Albert Museum, National Museum of Art and Design), ye un muséu de Londres, dedicáu fundamentalmente a les artes decoratives y a les belles artes. Atópase na esquina ente Cromwell Gardens y la Exhibition Road, en South Kensington, na zona Oeste de Londres. Cuenta con grandes recursos pa los estudiantes de diseñu yá que contién la coleición nacional británica d'artes aplicaes.

Foi fundáu en 1852 col nome de South Kensington Museum (Muséu de Kensington Sur) y rebautizado en 1899 n'honor de la reina Victoria y el so maríu, el príncipe Alberto.

Ocupa un edificiu victoriano y eduardiano. Tien una superficie de 45 000 metros cuadraos y tien 145 galeríes. Sobrevivió a la Segunda Guerra Mundial con namái unos daños menores causaos poles bombes.

En 2003, el Foru Européu de Museos otorgó'l Premiu del muséu européu del añu, gallardón que reconoz cada añu a los nuevos museos que realizaron meyores ya innovaciones nel ámbitu museísticu, a les nueves British Galleries.^[1] El muséu gallardoniáu alluga mientres un añu la estatua de Henry Moore The Egg, que simboliza'l premiu.

Coleiciones

Nel añu 2000, instalóse como un puntu focal na rotonda de la entrada principal, una llámpara de cristal sopláu de 11 metros d'altor, de Dale Chihuly

El muséu tien una amplia coleición d'artes decoratives europees, hindús, chines, coreanes, xaponeses ya islámiques, con cerca de cuatro millones d'oxetos. Nes sos galeríes presenta pintura, escultura, pieces de cristal, xoyería, armadures, armes, vistimientes, preseos musicales, cerámica, arquiteutura, muebles, marfiles y munches otres pieces.

La coleición de pintures y dibuxos contién unos dos mil oleos obres britániques y europees; acuareles britániques, al pastel y miniatures, siendo'l Muséu Nacional d'estes téuniques. Tán representaos artistes del Reinu Xuníu del sieglu XIX, tando perbién representaos John Constable y J. M. W. Turner con oleos, acuareles y dibuxos.

Gracies al benefactor victoriano Constantine Alexander Ionides, que dexó 82 pintures al muséu en 1901, espónense obres de Botticelli, Tintoretto, Jean-Baptiste Camille Corot, Gustave Courbet, Eugène Delacroix, Edgar Degas, Jean-François Millet, Dante Gabriel Rossetti y Edward Burne-Jones. Gracies a un préstamu de la Royal Collection de la reina Sabela II d'Inglaterra, esíbense equí los siete cartones que subsisten de Los fechos de los Apóstoles, famosos tapices de Rafael Sanzio pa la Capiya Sixtina.

Na coleición de miniatures hai obres d'autores como Hans Holbein el Mozu o Rosalba Carriera.

Na coleición de dibuxos pueden apreciase dalgunos de Durero, Angelica Kauffmann, John Flaxman, Thomas Girtin, Jean Auguste Dominique Ingres, Thomas Rowlandson y Aubrey Beardsley.

El muséu alluga la Biblioteca Nacional d'Arte, que'l so ayalga principal ye'l Codex Forster, formáu por notes de Leonardo da Vinci.

Escultura

Asitiada en 26 galeríes del muséu, la coleición inclúi alabastros, bronces, marfiles y escayoles. Especialmente bona ye la coleición del Renacimientu, qu'inclúi'l relieve en marfil de la Ascensión de Donatello o les 17 escultures de Rodin que donó'l mesmu escultor en 1914 y qu'anguaño s'esponen na entrada al muséu por Exhibition Road. Esta coleición tamién inclúi escultures d'Oriente Próximu.

Cerámica y vidriu

Exhibíes a lo llargo de 21 galeríes; amuésense pieces de porzolana, cristal, vidriu y cerámica d'Europa, Oriente Próximu y Asia Oriental. Les porzolanes pertenecen a les meyores manufactures europees como Meissen, Royal Copenhagen, Sèvres o Royal Worcester. La coleición inclúi cristales pintaos con exemplos dende la Edá Media hasta los maestros como Morgan o Leach. Nesta coleición hai mosaicos turcos y perses.

Moblame y decoración

Gabinete de John Evelyn, 1644-1646 V&A Museum W.24-1977

Distribuyida en 37 galeríes, esta coleición inclúi muebles y oxetos de decoración, ente los que sobresalen pieces ingleses y franceses del sieglu XVIII. Esisten sales amoblaes dafechu que recreen la vida social del llugar y a la dómina correspondientes. Nes galeríes d'esta seición hai una gran muestra de preseos musicales: flautes, arpes, laúdes, pianos, caxines de música, etc. Tamién inclúi'l Gabinete de John Evelyn.

Orfebrería

Espuesta a lo llargo de 22 galeríes amuésense 35 000 pieces d'Europa y Oriente Próximu como copes de metal, catavinos, oxetos llabraos, medayes, caxes de polvos, armes y armadures, cuernos de caza o relós. D'ente tantes pieces destaquen un saleru de plata conocíu como Burghely Nef, una copa afiligranada con un castiellu ellaborada n'Alemaña y un centru de mesa de plata rococó Ashburnham. Esta coleición cunta cola representación de bella orfebrería china.

Sansón y el filistéu, por Giambologna

Arte africano

El muséu recueye una coleición de pintures del primer pintor reconocíu d'arte africano contemporaneu Fathi Hassan.

Arte indio

El muséu recueye una gran coleición d'oxetos artísticos indios dataos de 1500 a 1900, periodu qu'inclúi'l Imperiu mogol y la India colonial británica. Esíbense teles, armes, cristalería, pintures, bronces, xoyes y orfebrería; la mayoría espuesta na Nehru Gallery.

Testiles y traxes

El muséu cunta con una afamada coleición de vistíos que cubre la moda dende'l sieglu XVII hasta los nuesos díes, y qu'inclúi tolos complementos: zapatos, bolsos, sombrielles, sombreros... Cronológicamente empieza con texíos coptos y sigue colos texíos británicos de los trés últimos sieglos. La coleición tamién tien tapices y bordaos. Esta arrogante coleición vertébrase alredor de 18 galeríes.

Arte d'Estremu Oriente

Una coleición dedicada al arte chino, xaponés, coreanu y del sureste asiáticu. Amuesa pieces de la vida cotidiana, escultures, moblame, jades y porzolanes, laques, teles, armadures y grabaos. Esta coleición amuésase al traviés d'ocho galeríes ente les que destaquen la Galería T T Tsui d'arte chino y la Galería Toshiba.

Pintures, grabaos, dibuxos y fotografíes

Inclúi pintura británica de los sieglos XVIII y XIX, miniatures, pintura europea de los sieglos XVI a XIX, y la mayor coleición mundial d'obres de John Constable, con oleos y dibuxos. La sala de grabaos del muséu tien la función d'amosar rotatoriamente una coleición d'exemplares que xube al mediu millón, incluyendo acuareles, dibuxos a tinta, baraxes de cartes y papeles pintaos.

Direutores

1852-1873: Sir Henry Cole
1874-1893: Sir Philip Cunliffe Owen
1893-1896: John Henry Middleton
1896-1905: Sir Caspar Purdon Clarke
1905-1909: Arthur Banks Skinner
1909-1924: Sir Cecil Harcourt Smith
1924-1945: Sir Eric MacLagan
1945-1955: Sir Leigh Ashton
1956-1966: Sir Trenchard Cox
1967-1973: Sir John Pope-Hennessy
1973-1987: Sir Roy Strong
1987-1995: Dame Elizabeth Esteve-Coll
1995-2001: Dr Alan Borg
2001-2011: Mark Jones
2011-2017: Martin Roth
2017-presente: Tristram Hunt

Galería d'imáxenes

Bodhisattva Maitreya, Gandhara, sieglos II-IV d. C.
Altar portátil, marfil; Francia (París), sieglu XIV.
Azulejería, Turquía, probablemente Iznik, escontra 1580.
La predicación de san Pablo n'Atenes, por Rafael Sanzio, 1515.
Concu de cerámica de Talavera, España, escontra 1700.
Semeya de les fíes del artista, por Thomas Gainsborough, escontra 1758.

Referencies

↑ Jonathan Glancey (13 de setiembre de 2004). «Spiralling into Oblivion». New Statesman. Archiváu dende l'orixinal, el 11 d'abril de 2009. Consultáu'l 18 de marzu de 2008.

Enllaces esternos

Páxina web oficial del Muséu Victoria & Albert.
El Muséu Victoria y Alberto en Survey of London en llinia:
- Historia arquitectónica (hasta 1975) y descripción.
- Planos.
V&A Flickr group.
Virtual Collection of Masterpieces (VCM).

[1] Jonathan Glancey (13 de setiembre de 2004). «Spiralling into Oblivion». New Statesman. Archiváu dende l'orixinal, el 11 d'abril de 2009. Consultáu'l 18 de marzu de 2008.

[1]

Muséu de Victoria y Alberto
English Heritage
museo de diseño ^(es) , muséu d'arte, museo del teatro ^(es) y muséu nacional


Llocalización

País	Reinu Xuníu
Nación constitutiva	Inglaterra
Rexón	Londres
Condáu ceremonial	Gran Londres
Borough	Kensington y Chelsea
Direición	Cromwell Gardens ^(en)
Coordenaes	51°29′49″N 0°10′18″W / 51.49685°N 0.17162°O / 51.49685; -0.17162
Muséu de Victoria y Alberto Muséu de Victoria y Alberto (Reinu Xuníu)
Historia y usu

Restitution of Nazi-looted art ^(en)
Direición	Tristram Hunt Martin Roth John Pope-Hennessy
Orixe del nome	Victoria del Reinu Xuníu Alberto de Saxonia-Coburgu-Gotha
Arquiteutura
Arquiteutu/a	Aston Webb
Patrimoniu
English Heritage	1190187
Visitantes añales	3 932 738
Instalaciones

Baño accesible ^(es)
Formáu por	V&A Theatre and Performance Collections ^(en) , Medieval & Renaissance, Room 64, The Wolfson Gallery ^(en) , Medieval & Renaissance, Room 50a, The Paul and Jill Ruddock Gallery ^(en) , Cole Wing, Victoria and Albert Museum ^(en) , Director of the Victoria and Albert Museum ^(en) y Young V&A ^(en)
Web oficial