New Orleans Pelicans

Los New Orleans Pelicans[1] son una franquicia profesional de baloncestu estauxunidense con sede en Nueva Orleans, Louisiana. L'equipu compite na División Suroeste de la Conferencia Oeste de la National Basketball Association (NBA). Apuesten los sos alcuentros como locales nel Smoothie King Center.

New Orleans Pelicans
Situación
Estáu Estaos Xuníos
Datos
Tipu club de baloncestu
Fundáu en2002
Propietariu Bandera de Estaos Xuníos d'América Tom Benson
Entrenador Bandera de Estaos Xuníos d'América Willie Green
Categoría National Basketball Association
Instalaciones
Estadiu Smoothie King Center
Capacidá 17 805, 18 500
Inaugurao 29 och 1999
Dueñu de Tom Benson
Uniforme
Uniforme de baloncestu
Uniforme de baloncestu
Uniforme de baloncestu
Uniforme de baloncestu
Uniforme de baloncestu
Uniforme de baloncestu
Uniforme de baloncestu
Uniforme de baloncestu
Uniforme de baloncestu

Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

Los Pelicans fueron fundaos como New Orleans Hornets nel añu 2002 cuando'l propietariu de los Charlotte Hornets, George Shinn, recolocó la franquicia en Nueva Orleans. Por cuenta de los daños causáu pol Furacán Katrina en 2005, l'equipu foi treslladáu provisionalmente a Oklahoma City, onde xugó dos temporada so la denominación New Orleans/Oklahoma City Hornets. Tornaron definitivamente a Nueva Orleans pa la temporada 2007-08. El 24 de xineru de 2013, la franquicia anunció que camudaría'l so nome pol de Pelicans al términu d'esa temporada. El nome, historia y récores del equipu ente 1988 y 2002 tornaron a la so ciudá orixinal cuando los Charlotte Bobcats convertir en Charlotte Hornets en mayu de 2014.

Dende'l treslláu dende Carolina del Norte a Louisiana, los Pelicans atropen un rexistru de 528 victories y 604 derrotes, y clasificáronse seis veces pa los Playoffs. El so mayor llogru hasta'l momentu ye un títulu de división consiguíu en 2008 y la clasificación hasta les semifinales de Conferencia esa mesma temporada.

Pabellones

editar

Historia

editar

Abandonando Charlotte

editar

Ente que los Hornets siguíen con un equipu competitivu, l'asistencia del públicu al pabellón baxó dramáticamente, en gran parte por Shinn. Na mayor parte de principios del sieglu XXI, los Hornets tuvieron clasificaos ente les últimes posiciones n'asistencia, un gran contraste en rellación a los sos primeros años na lliga.

Shinn cada vez taba más descontentu col Charlotte Coliseum, y dio un ultimátum a la ciudá por que construyeren un nuevu pabellón, cola amenaza de que los Hornets camudar a otra ciudá en casu contrariu. Charlotte en principiu negóse, obligando a Shinn en pensar nel treslláu a Norfolk, Louisville, St. Louis o Memphis. Tenía De treslladase a dalguna de les cuatro ciudaes, y solo St. Louis cuntaba con un mercáu de medios de comunicación más grande que Charlotte daquella.

Finalmente, un nuevu pabellón nel centru de la ciudá (el que finalmente se convertiría nel Charlotte Bobcats Arena, anguaño conocíu como'l Time Warner Cable Arena) foi previstu pa la so construcción y Shinn retiró la so solicitú de treslladar la franquicia.

Nueva Orleans

editar

2002-04: La NBA torna a Nueva Orleans

editar
 
New Orleans Arena, primer pabellón del equipu en Nueva Orleans.

El 30 d'ochobre de 2002, los nuevos New Orleans Hornets debutaben contra Utah Jazz, curiosamente equipu que d'antiguo se faía llamar New Orleans Jazz, venciendo por 100-75. Mientres el descansu de dichu alcuentru, retiróse-y el dosal al fináu Pete Maravich. Esa victoria dio empiezu a una racha de 11 victories consecutives en casa, la meyor na historia de la franquicia. Tres el bon arranque, Campbell mancóse y Magloire tuvo que faer de pívot titular, cumpliendo de tal manera que los Hornets optaron por trespasar a Campbell a Seattle SuperSonics y dar a Magloire la titularidá definitiva. Campbell nun foi l'únicu xugador castigáu poles mancadures mientres esta temporada, yá que Davis empezó a tener problemes de llombu y mancadures de rodía y tuvo qu'ausentase en 32 alcuentros. Mashburn tornó tres una temporada anterior llarada de mancadures y enfermedaes, xugando los 82 partíos de temporada regular y apostó amás l'All-Star Game de 2003. Lideró al equipu n'anotación con 21,6 puntos y foi segundu n'asistencies con 5,6 per nueche.[2]

Yera la primer temporada regular de NBA en Nueva Orleans en 17 años,[3] anque enantes xugáronse dellos partíos d'exhibición na ciudá nesti tiempu, ya inclusive Charlotte Hornets xugó nel New Orleans Arena en 2000. Per cuartu añu consecutivu clasificar pa los playoffs, siendo esaniciaos de nuevu por Philadelphia 76ers en seis partíos.[4] Mashburn volvió perdese los playoffs por mancadura.

En principiu esistíen ciertes esmoliciones pola asistencia del públicu al pabellón, siendo capaces de vender solamente 11.000 entraes de temporada. Tres la campaña, l'entrenador Paul Silas terminó contratu y nun foi anováu. Tim Floyd encargar de sustituyi-y, y con él les coses colaron bien nun principiu, empezando la temporada con un magníficu 17-7, pero rematando 41-41.[5] Mashburn volvió ser castigáu poles mancadures polo que solamente participó en 19 partíos mientres la campaña. Davis rindió como meyor sabía, ganando los premios al meyor xugador del mes n'ochobre y payares y rematando sestu n'anotación na NBA, primero en robos de balón, cuartu n'asistencies y octavu en minutos xugaos. La gran sorpresa foi Magloire, quien debutó nel All-Star Game y foi'l más destacáu del Este, rematando'l duelu a lo más anotador del equipu con 19 puntos y segundu en rebotes con 8 en 21 minutos de xuegu. A lo llargo de la temporada regular, "Big Cat" Magloire permedió los meyores númberos de la so carrera; 13,6 puntos y 10,6 rebotes per partíu con 45 dobles-dobles. Xunto al canadiense, Davis tamién xugó'l All-Star, siendo'l primera dúu de los Hornets en consiguilo dende Johnson-Mourning en 1995.[2] Na primer ronda de playoffs, los Hornets fueron esaniciaos por unos Miami Heat lideraos pol rookie Dwyane Wade, en siete duros partíos onde cada conxuntu ganó los sos respeutivos alcuentros en casa.[6] Con esta serie remató l'andadura de la franquicia nel Este.

2004-05: Problemes nel Oeste

editar

Al rematar la temporada, Floyd foi despidíu y fichóse a Byron Scott como sustitutu. Por cuenta de la entrada de Charlotte Bobcats a la NBA, los Hornets tuvieron que ser treslladaos a la División Suroeste de la Conferencia Oeste, empareyaos con San Antonio Spurs, Dallas Mavericks, Houston Rockets y Memphis Grizzlies. Nuna temporada marcada poles mancadures de les estrelles Davis, Magloire y Mashburn, un empiezu de 0-8 convirtióse rápido nun 2-29, apeligrando inclusive'l récor de menos victories nuna temporada qu'ostenten los 76ers con 9. L'equipu empezó a ameyorar en xineru y en febreru gracies al xuegu de la base Dan Dickau, terminando'l cursu con 18 victories y 64 derrotes, segundu peor récor de la lliga empatáu colos Bobcats y por detrás d'Atlanta Hawks.[7] De resultes del fracasu de campaña, buscóse salida a los xugadores más veteranos del equipu, como yeren Davis y Mashburn. Contratar a Jimmy Jackson de Houston Rockets, anque nunca llegó a xugar nos Hornets, siendo trespasáu a Phoenix Suns por Maciej Lampe, Casey Jacobsen y Jackson Vroman. Nun añu de reconstrucción, una de les poques bones noticies del equipu fueron los nuevos talentos como J.R. Smith y Boštjan Nachbar. A pesar de la mala temporada, la suerte sonrió-yos nel Draft de 2005, escoyendo a la base Chris Paul na cuarta posición.

2005-07: Furacán Katrina y Oklahoma City

editar
 
Chris Paul foi nomáu Rookie del Añu de 2006.

Por cuenta de la catástrofe del Furacán Katrina sobre les ciudaes del sureste de Louisiana, New Orleans Hornets tuvo que treslladar la so base d'operaciones a Oklahoma City pa les temporaes 2005-06 y 2006-07. Mientres la primer temporada, los partíos en casa tener qu'apostar en dos llocalidaes, en Oklahoma City (mientres 36 partíos) y en Nueva Orleans (anque tamién xugaron en Norman, OK y en Baton Rouge, LA, nel Lloyd Noble Center de la Universidá d'Oklahoma y nel Pete Maravich Assembly Center de Louisiana State respeutivamente). Los entrenamientos en Oklahoma City fueron nel Sawyer Center de la Universidá Southern Nazarene, ente que los partíos apostar nel Ford Center.[2]

Los Hornets empezaron la temporada 2005-06 meyor de lo esperao, sacante nel casu de Chris Andersen, que foi sancionáu pola lliga mientres dos años por cuenta de una violación a les normes contra la droga.[8] Nesi periodu, los Hornets llegar a asitiar sestos nel Oeste, pero una mala racha, na que perdieron 12 partíos de 13, llevólos a asitiase finalmente nos puestos que nun daben accesu a playoffs. Nun alcuentru ante Los Angeles Clippers, batieron el récor de menos puntos nuna parte, anotando tan solo 16 nel segundu tiempu. A la fin de cursu, terminaron nel décimu llugar del Oeste con un balance de 38-44 y a 6 partíos d'algamar la postemporada.[9] A pesar del récor negativu, la temporada foi un ésitu, yá que Chris Paul alzar col Rookie del Añu[10] y Scott terminó quintu na votación del Meyor Entrenador del Añu. Paul amás igualó un récor al consiguir seis veces el premiu al meyor rookie del mes na so conferencia, llogru que solo collecharon Carmelo Anthony, LeBron James, Tim Duncan y David Robinson. La base lideró a los rookies en puntos, asistencies, robos de balón, minutos, dobles-dobles y triples-dobles, participando nel Rookie Challenge y figurando en tercer posición nel Skills Challenge del All-Star Weekend de 2006. David West, unu de los homes más destacaos de los Hornets mientres la campaña, lideró a los Hornets en puntos con 17,1 por partíu y apurrió 7,4 rebotes, rematando amás segundu na carrera pol Xugador Más Ameyoráu de la NBA Xugador Más Ameyoráu, y la base Claxton optó hasta a la fin pol premiu al Meyor Sestu Home de la NBA Meyor Sestu Home.[2]

En primer ronda del Draft de 2006, los Hornets escoyeron a Hilton Armstrong y Cedric Simmons, y en segunda ronda al brasilanu Marcus Vinicius. En branu, trespasaron a J.R. Smith y P.J. Brown a Chicago Bulls por Tyson Chandler,[11] y dexaron a la base Speedy Claxton roblar como axente llibre con Atlanta Hawks. Como recambiu, ficharon a les bases Bobby Jackson y Jannero Pargo, amás del bistechu serbiu Peja Stojakovic, procedente d'Indiana Pacers.[12]

Shinn y la NBA decidieron permanecer un añu más en Oklahoma City una y bones la zona estropiada pol Katrina nun se recuperara totalmente. Los Hornets optaron por caltener la so base d'operaciones en Oklahoma City, pero prometieron tornar a New Orleans nun futuru non bien alloñáu, probablemente en 2007.

Na temporada 2006-07, los Hornets xugaron 35 partíos en Oklahoma City y 6 en New Orleans. Por cuenta de delles mancadures, l'equipu remató con un balance de 39-43, una victoria más que l'añu anterior.[13] West volvió liderar al equipu n'anotación con 18,3 puntos per nueche y Chandler con 12,4 facer nel apartáu reboteador.

2007-2011: La era de Chris Paul

editar

Na temporada 2007-08, les coses camudaron rotundamente nos Hornets. Roblaron a los axentes llibres Morris Peterson[14] y Melvin Ely,[15] y dexaron colar a Cedric Simmons. Amás, estendieron el contratu de la base Jannero Pargo y escoyeron en primer ronda de draft a Julian Wright de la Universidá de Kansas.

Unos Hornets más sanos que temporaes anteriores llograron un balance de 29-12 a metá de temporada. A 3 de febreru de 2008 cuntaben col meyor récor de la Conferencia Oeste, polo que Byron Scott darréu convertíase nel entrenador del Oeste nel All-Star Game de 2008 apostáu precisamente en Nueva Orleans. Al pie de Scott, David West y Chris Paul fueron escoyíos, éstos como xugadores reserves,[16] y Stojakovic participó nel Concursu de Triples. El 21 de febreru, los Hornets trespasaron al veteranu base Bobby Jackson a Houston Rockets en cuenta de Bonzi Wells y Mike James.[17]

Los Hornets remataron la temporada regular como segundos de conferencia con un récor de 56-26, completando asina la campaña más esitosa na so historia y dexando tras les 54 victories llograes na 1996-97 sol nome de Charlotte Hornets. Amás ganaron el so primer títulu de división, superando a San Antonio Spurs na División Suroeste.[13] El títulu foi llográu en ganando a Los Angeles Clippers el 15 d'abril, nel penúltimu partíu de la temporada regular. En playoffs enfrentar a Dallas Mavericks en primer ronda, batiéndolos en cinco partíos.[18] Nel so debú en playoffs, Paul convertir nel primer xugador na historia de la NBA en llograr siquier 30 puntos y 10 asistencies nos sos primeros dos partíos de postemporada. En Semifinales de Conferencia (les primeres de la so historia) los rivales fueron los Spurs, adelantrándose na serie 2-0 pero darréu perdiendo cuatro de los siguientes cinco alcuentros.[19] Chris Paul remató segundu na votación del MVP de la temporada, namái superáu por Kobe Bryant,[20] y Scott foi nomáu Meyor Entrenador del Añu.[21]

Pa la temporada 2008-09, los Hornets camudaron el logo y l'uniforme, cumpliéndose 6 años del treslláu de la franquicia a Nueva Orleans. La temporada escurrió de manera más o menos paecida a l'anterior. Acabaron con un global de 49-33, pero esta vegada la so carrera en playoffs acabó de manera rápida, una y bones los Denver Nuggets esaniciar en primer ronda en 5 partíos.

Pa la siguiente temporada 2009-10, los dirixentes de Hornets despidieron al entrenador Byron Scott cuando llevaba un global de 3-6. Jeff Brown convertir nel nuevu entrenador interín, pero los Hornets terminaron con un global de 37-45, fora de playoffs y con rumores constantes sobre una posible marcha de Chris Paul. Por cuenta de les males resultancies, Jeff Brown foi despidíu y reemplazáu por Monty Williams. La siguiente temporada foi meyor, terminando con un 46-36 y clasificaos pa playoffs, d'onde fueron esaniciaos en primer ronda por Los Angeles Lakers.

2011-presente: Yera reconstrucción-Anthony Davis

editar

Tres el lockout de 2011 y col atayáu fichaxe de Chris Paul a Los Angeles Lakers, n'avientu d'esi mesmu añu, Chris Paul yera trespasáu a Los Angeles Clippers en cuenta d'Eric Gordon, Chris Kaman y Al-Farouq Aminu, amás d'una primer ronda de draft. Cola marcha de Paul, los Hornets empecipiaben una nueva era que s'antoxaba de reconstrucción a mediu llargu plazu.

La temporada 2011-12 foi abondo mediocre pa los Hornets, anque yá s'albidraba que sería asina. Remataron con un global de 21-45, postreros de la Conferencia Oeste.

N'abril de 2012, confirmóse que Tom Benson, propietariu de los New Orleans Saints (equipu de fútbol americanu), adquirió la franquicia por 338 millones de dólares.

Gracies a la so mediocre temporada, los Hornets adquirieron al prometedor Anthony Davis na primer ronda de draft. Tamién ficharon a Ryan Anderson de los Orlando Magic en cuenta de Gustavo Ayon. Coles mesmes, esperaben un bon futuru con prometedores xugadores como'l mesmu Davis, Eric Gordon o'l venezolanu Greivis Vasquez.

En xineru de 2013 fíxose oficial el nuevu escudu y equipación col nome remocicáu de New Orleans Pelicans pa la temporada 2013-14, una y bones el pelícanu ye l'animal más representativu del estáu de Louisiana. Esperábase una bona temporada colos fichaxes de Jrue Holiday, proveniente de Philadelphia 76ers, y Tyreke Evans, proveniente de Sacramento Kings, conformando un prometedor quintetu (Holiday, Gordon, Evans, Anderson, Davis), pero les mancadures de Holiday, Anderson, Gordon y otros xugadores importantes, nun lu dexaron a los Pelicans llegar a la post-temporada.

Trayeutoria

editar

Nota: G: Partíos ganaos; P:Partíos perdíos; %:porcentaxe de victories

Temporada G P % Play-offs Resultáu
New Orleans Hornets
2002-03 47 35 .573 Pierde 1ᵉʳ Ronda Philadelphia 4, New Orleans 2
2003-04 41 41 .500 Pierde 1ᵉʳ Ronda Miami 4, New Orleans 3
2004-05 18 64 .281
New Orleans/Oklahoma City Hornets
2005-06 38 44 .463
2006-07 39 43 .476
New Orleans Hornets
2007-08 56 26 .683 Gana 1ᵉʳ Ronda
Semifinales Conferencia
New Orleans 4, Dallas 1
San Antonio 4, New Orleans 3
2008-09 49 33 .598 Pierde 1ᵉʳ Ronda Denver 4, New Orleans 1
2009-10 37 45 .451
2010-11 46 36 .561 Pierde 1ᵉʳ Ronda LA Lakers 4, New Orleans 2
2011-12 21 45 .318
2012-13 27 55 .329
New Orleans Pelicans
2013-14 34 48 .415
2014-15 45 37 .549 Pierde 1ᵉʳ Ronda Golden State 4, New Orleans 0
2015-16 30 52 .366    
2016-17 34 48 .415    
Totales 1040 1126 .480
Playoffs 32 49 .395

Plantía

editar
New Orleans Pelicans 2017-2018
Xugadores Entrenadores
Nᵘ Nac. Pos. Nome Altor Pesu Orixe
42   P [[{{{first}}} | {{{first}}}]] 2.18 m (7 ft 2 in) 112 kg (248 lb) Francia
2   E [[{{{first}}} | {{{first}}}]] 1.93 m (6 ft 4 in) 79 kg (175 lb) Belmont
4   E [[{{{first}}} (baloncestista)| {{{first}}}]] (TW) 1.96 m (6 ft 5 in) 89 kg (196 lb) Dayton
0   P [[{{{first}}} | {{{first}}}]]   2.11 m (6 ft 11 in) 122 kg (268 lb) Kentucky
23   AP [[{{{first}}} (baloncestista)| {{{first}}}]] (C) 2.08 m (6 ft 10 in) 100 kg (220 lb) Kentucky
13   A [[{{{first}}} | {{{first}}}]] 2.06 m (6 ft 9 in) 99 kg (219 lb) Kansas
44   A [[{{{first}}} | {{{first}}}]]   2.01 m (6 ft 7 in) 100 kg (220 lb) Arizona
11   B-E [[{{{first}}} | {{{first}}}]] 1.93 m (6 ft 4 in) 90 kg (198 lb) UCLA
15   B [[{{{first}}} (baloncestista)| {{{first}}}]] 1.91 m (6 ft 3 in) 93 kg (205 lb) Duke
34   E [[{{{first}}} | {{{first}}}]] 1.98 m (6 ft 6 in) 95 kg (209 lb) Kentucky
21   A [[{{{first}}} | {{{first}}}]] 2.03 m (6 ft 8 in) 102 kg (225 lb) Kentucky
3   AP [[{{{first}}} | {{{first}}}]] 2.08 m (6 ft 10 in) 102 kg (225 lb) España
55   B-E [[{{{first}}} | {{{first}}}]] 1.93 m (6 ft 4 in) 87 kg (191 lb) Purdue
50   P [[{{{first}}} | {{{first}}}]] 2.08 m (6 ft 10 in) 116 kg (255 lb) Connecticut
9   B [[{{{first}}} | {{{first}}}]] 1.85 m (6 ft 1 in) 84 kg (186 lb) Kentucky
Entrenador Principal
Entrenador(es) Asistente(s)

Lleenda
  • (C) Capitán
  • (DR) Elección del draft sin firmar
  • (AL) Axente Llibre
  • (IN) Inactivu
  • (S) Suspendíu
  • (GL) Asinau a la G-League
  • (TW) Contratu de dos víes
  •   Lesionáu

PlantíaTransaiciones

Númberos retiraos

editar

Entrenadores

editar
Nome Dende Hasta Temporada Regular Playoffs Notes
G P G P
Dick Harter 1988 1990 28 94 -- -- 8-32 na temporada 1989-90; Postreru partíu'l 27 de xineru de 1990
Gene Littles 1990 1991 37 87 -- -- 11-31 na temporada 1989-90 en despidiendo a Dick Harter
Allan Bristow 1991 1996 207 203 5 8 Llevó a los Hornets a los sos primeres playoffs y a la so primer serie de playoffs ganada
Dave Cowens 1996 1999 109 70 4 8 4-11 na temporada 1998-99; Postreru partíu'l 5 de marzu de 1999
Paul Silas 1999 2003 208 155 13 14 22-13 na temporada 1998-99 en despidiendo a Dave Cowens
Tim Floyd 2003 2004 41 41 3 4
Byron Scott 2004 2009 203 216 8 9 3–6 mientres la temporada 2009–10; Postreru partíu'l 11 de payares de 2009
Jeff Bower 2009 2010 22 14 -- --
Monty Williams 2010 2015 173 221 2 8
Alvin Gentry 2015 Presente - - - -

Premiu

editar

Meyor Quintetu de la NBA Meyor Quintetu de la Temporada

Segundu Meyor Quintetu de la Temporada

Tercer Meyor Quintetu de la Temporada

Referencies

editar
  1. NBA.com New Orleans Pelicans Logos Unveiled, consultáu en xineru de 2013
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Historia de New Orleans Hornets (Consultáu xunetu de 2008)
  3. ESPN.com Nel güeyu de la victoria, consultáu xunetu de 2008
  4. NBA.com 2003 Playoff Results (Consultáu xunetu de 2008)
  5. basketball-reference.com 2003-04 NBA Season Summary, consultáu xunetu de 2008
  6. NBA.com 2004 Playoff Results (Consultáu xunetu de 2008)
  7. basketball-reference.com 2004-05 NBA Season Summary, consultáu xunetu de 2008
  8. solobasket.com La NBA espulsa a Chris "Birdman" Andersen por consumu de drogues, consultáu xunetu de 2008
  9. basketball-reference.com 2005-06 NBA Season Summary, consultáu xunetu de 2008
  10. MARCA.com Chris Paul, 'Rookie del añu' de la NBA , consultáu xunetu de 2008
  11. insidehoops.com Tyson Chandler a los Hornets por J.R. Smith y P.J. Brown, consultáu xunetu de 2008
  12. latimes.com Peja Stojakovic ficha polos Hornets, consultáu xunetu de 2008
  13. 13,0 13,1 basketball-reference.com 2006-07 NBA Season Summary, consultáu xunetu de 2008
  14. NBA.com Morris Peterson ficha como axente llibre polos Hornets (Consultáu xunetu de 2008)
  15. NBA.com New Orleans Hornets ficha a Melvin Ely (Consultáu xunetu de 2008)
  16. nola.com Chris Paul y David West al All-Star Game como reserves (Consultáu xunetu de 2008)
  17. NBA.com Bonzi Wells y Mike James a los Hornets (Consultáu xunetu de 2008)
  18. elpais.com Los Hornets esanicien a los Mavericks y van xugar les semifinales (Consultáu xunetu de 2008)
  19. NBA.com 2008 Playoff Results (Consultáu xunetu de 2008)
  20. chicagotribune.com Kobe Bryant gana'l premiu que-y faltaba (Consultáu xunetu de 2008)
  21. MARCA.com Byron Scott gana'l premiu 'Entrenador del Añu' na NBA (Consultáu xunetu de 2008)

Enllaces esternos

editar