Poa

xéneru de plantes

Poa ye un xéneru cosmopolita de gramínees (Poaceae)[1] distribuyíes nes rexones templar y templao-templaes de dambos hemisferios. Abarca dos subxéneros: Poa con flores hermafrodites y Dioicopoa con flores diclino dioicas. El nome Poa deriva del griegu y significa yerba.

Poa
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Liliopsida
Subclas: Liliidae
Orde: Poales
Familia: Poaceae
Subfamilia: Pooideae
Tribu: Poeae
Subtribu: Poinae
Xéneru: Poa L. 1753
Especies
Sinonimia
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Descripción editar

Poa entiende plantes añales o perennes, cespitoses o rizomatusas, de talla variable, hasta de 1 m d'altor. Presenten una inflorescencia en panoja laxa o contraida. Les vaines foliares tópense dilataes na base o son más o menos estruyíes y son cerraes a lo menos na parte inferior. La lígula ye membranosa, truncada o acuminada. Les llámines foliares son planes, plegaes o convolutas, cola estremidá comúnmente obtusa.

Les espiguillas son pauci o plurifloras, estruyíes, xeneralmente menores de 10 mm. Les glumes son membranoses, agudes, aquillaes, menores o iguales a los antecios allegantes. La gluma inferior ye 1-3-nervada, la cimera ye 3-nervada. La raquilla ta articulada percima de les glumas y ente los antecios, ye glabra o, más raramente, pilosa. La lema ye aquillada, 5-nervada, aguda o obtusa, mútica, de cutiu escariosa nel marxe. La pálea ye bidentada nel ápiz, aquillada, estrecha y un pocu más curtia que la lemma. Les flores son hermafrodites o diclinas dioiques. Presenta 2 lodículas, xeneralmente 2-llobaes. Los estames son 3, l'ovariu ye oblongo con dos estilos curtios y estigmes plumosos. El cariopse ye oblongo-elípticu, glabro, llibre o más o menos adherente a la pálea, con filo basal ovaláu.

Taxonomía editar

El xéneru foi descritu por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum1: 67–70. 1753.[2] La especie tipu ye: Poa pratensis L.

Etimoloxía

Poa: nome xenéricu deriváu del griegu poa = (yerba, sobremanera como forraxe).[1]

Citoloxía

Tien un númberu de cromosomes de: x = 7. 2n = 14, o 28, o 35, o 38, o 38–117, o 42, o 43, o 44, o 56, o 50–56, o 63, o 65, o 70–72, o 76 (etc). 2, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, y 12 ploidies (etc., y aneuploidias). Cromosomes ‘grandes’.[1]

Especies editar

Ver tamién editar

Referencies editar

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 (n'inglés)Watson L, Dallwitz MJ. (2008). «The grass genera of the world: descriptions, illustrations, identification, and information retrieval; including synonyms, morphology, anatomy, physiology, phytochemistry, cytology, classification, pathogens, world and local distribution, and references». The Grass Genera of the World. Consultáu'l 5 de marzu de 2010.
  2. «Poa». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 16 de febreru de 2013.
  3. Poa en PlantList
  4. «Poa». World Checklist of Selected Plant Families.

Bibliografía editar

  1. Torres, M.A. 1970. Poa. En: Flora de la Provincia de Buenos Aires. Tomu IV, Parte II. Institutu Nacional de Teunoloxía Agropecuaria, Coleición Científica. Buenos Aires, Arxentina #

Espejo Serna, A., A. R. López-Ferrari & J. Valdés-Reyna. 2000. Poaceae. Monocot. Mexic. Sinopsis Floríst. 10: 7–236 [and index].

  1. Forzza, R. C. & et al. 2010. 2010 Llista de espécies Flora do Brasil. http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2010/.
  2. Gibbs Russell, L. W., M. Koekermoer, L. Smook, N. P. Barker, H. M. Anderson & M. J. Dallwitz. 1990. Grasses of Southern Africa. Mem. Bot. Surv. S. Africa 58: i–ix,.
  3. Idárraga-Piedrahita, A., R. D. C. Ortiz, R. Callejas Posada & M. Merello. (eds.) 2011. Fl. Antioquia: Cat. 2: 9–939. Universidá d'Antioquia, Medellín.
  4. Longhi-Wagner, H. M. 1987. Gramineae. Tribo Poeae, in Fl. Ilust. Rio Grande do Sul. Bol. Inst. Bioci. Univ. Fed. Rio Grande do Sul 41: 1–191.
  5. Longhi-Wagner, H. M., V. Bittich, M. d. G. L. Wanderley & G. J. Shepherd. 2001. Poaceae. Fl. Fanerogâm. Estáu São Paulo 1: i–xxv,.
  6. Luteyn, J. L. 1999. Pandoriales, a checklist of plant diversity, geographical distribution, and botanical literature. Mem. New York Bot. Gard. 84: viii–xv, 1–278.
  7. McClure, F. A. 1955. Bamboos. In: J. R. Swallen, (ed.), Flora of Guatemala. Fieldiana, Bot. 24(2): 38–331.

Enllaces esternos editar