Política de la República Popular China

La política de la República Popular China sofitar nuna estructura de poder qu'entiende tres ámbitos fundamentales: el Partíu "subordinaos a ésti", l'Exércitu y l'Estáu. La xefatura del Estáu correspuende al presidente de la República Popular China ente que'l líder del Partíu ye'l so Secretariu Xeneral del Partíu Comunista de China secretariu xeneral y el líder del Exércitu ye'l presidente de la Comisión Militar Central. Na actualidá, estos trés cargos tán ocupaos por un mesmu home, Xi Jinping, tal como asocediera col so antecesor Jiang Zemin. Esti enclín a nomar a una mesma persona pa los trés cargos pretende evitar les lluches pol poder que la estructura tripartita provocó nel pasáu. Ello ye que una de les lluches pol poder más dramátiques de la historia de la República Popular producir nos años 1960 cuando Mao Zedong, como líder del partíu, movió del poder al xefe d'estáu Liu Shaoqi, lo cual dexaría vacante'l puestu de presidente de la República Popular hasta los años 1980.

El Partíu Comunista de China

Bandera del Partíu Comunista de China.

El Partíu Comunista de China, fundáu con sofitu soviéticu en 1921, ye una de les mayores organizaciones polítiques nel mundu y na actualidá cunta con más de 71 millones de miembros. El partíu tien presencia en tolos ámbitos de la vida china, controlando los distintos niveles de gobiernu y los llugares de trabayu y les instituciones d'enseñanza. La direición del Partíu Comunista Chinu exercer el Comité Central, anguaño compuestu por unos 300 miembros. Un grupu más amenorgáu de miembros d'esti Comité Central constitúi'l Buró Políticu (alredor de 25 miembros), dientro del cual esiste de la mesma un órganu de poder más acutáu, el Comité Permanente del Buró Políticu, formáu por siete miembros del propiu Buró Políticu. A estos siete miembros del Comité Permanente considérase-yos davezu los homes más poderosos del réxime y la mayoría d'ellos desempeñen tamién funciones de gobiernu nel aparatu del estáu. Encabezando'l Comité Permanente atópase'l Secretariu Xeneral. La figura de Presidente del partíu, qu'ocupara Mao Zedong atópase anguaño abolida.

L'Exércitu Popular de Lliberación

A la cabeza del Exércitu chinu atópase la Comisión Militar Central, que'l so presidente ye na actualidá Xi Jinping. Anque téunicamente esisten dos comisiones militares centrales, una del Partíu y otra del Estáu, dambes tienen esautamente los mesmos miembros, polo que na práutica tratar d'una sola institución. A diferencia de lo qu'asocede en casi tolos países del mundu, na República Popular China'l Ministeriu de Defensa nun tien autoridá sobre l'Exércitu y el so ámbitu d'actuación llindar a les rellaciones militares col esterior.

El EPL ye'l mayor exércitu del mundu en númberu de tropes, con más de dos millones y mediu de soldaos, y dende la década de 1980 participa n'actividaes económiques col fin de autofinanciarse ensin depender del Estáu. Estes actividaes económiques inclúin la venta de teunoloxía militar a otros países y tamién ámbitos non militares. Precisamente la estensión de les actividaes económiques del Exércitu a tou tipu de negocios llevantó la esmolición del Gobiernu chinu que, nos últimos años, intentó frenar esta espansión empresarial, que tuvo acompañada d'acusaciones de corrupción y sobornos.

Poder Executivu

Xi Jinping, presidente de la RPC dende 2013.

El xefe d'estáu ye'l Presidente de la República Popular China, cargu ocupáu na actualidá por Xi Jinping.

So l'autoridá del Presidente, atópase'l Conseyu d'Estáu de la República Popular China, l'órganu de gobiernu. A la cabeza d'esti gobiernu atopa'l Primer Ministru, na actualidá Li Keqiang, qu'encabeza un gabinete con un númberu variable de vizprimeros ministros, cuatro na actualidá, amás de numberosos ministerios. El Conseyu d'Estáu cunta tamién con un Comité Permanente, que s'axunta una vegada cada 4 meses.

Poder llexislativu

Ente que la presidencia y el Conseyu d'Estáu conformen el poder executivo, el máximu órganu llexislativu de la República Popular China ye l'Asamblea Popular Nacional, parllamentu formáu por más de trés mil delegaos, que s'axunta una vegada al añu nel Gran Salón del Pueblu de Beixín.

Les rexones alministratives especiales de Ḥong Kong y Macáu cunten con un Conseyu Llexislativu escoyíu namái en parte por sufraxu universal, y de un gobiernu propiu encabezadura por un xefe executivu.

El sistema xudicial

A diferencia de lo que formalmente asocede n'otros países, na República Popular China nun esiste un poder xudicial independiente. Anque dende finales de los años 1970 hubo un intentu de desenvolver un sistema llegal eficaz basáu en gran midida nel sistema de derechu continental européu, el poder xudicial permanez subordináu a l'autoridá del partíu. La esceición a esti sistema atopar nos territorios de Hong Kong y Macáu, onde se caltienen los sistemes llegales d'orixe británicu y portugués respeutivamente.

Otros partíos políticos

A pesar de les presiones de grupos d'activistes pola democracia en Hong Kong y nes comunidaes chines nel estranxeru, los líderes del Partíu Comunista siempres s'aguantaron a aceptar introducir elementos de consulta ciudadana. Les úniques eleiciones que se dexaron fueron n'ámbitos de gobiernu llocal en pequeñes llocalidaes. En Hong Kong y Macáu celébrense eleiciones llexislatives, pero namái pa escoyer a un terciu de los miembros de los conseyos llexislativos de les dos rexones alministratives especiales.

Constitución de la República Popular China

Los ciudadanos que cumplieren los 18 años tienen derechu a escoyer y a ser escoyíos, independientemente de la so etnia, raza, sexu, oficiu, procedencia familiar, relixón, grau d'instrucción, situación económica y tiempu de residencia.

La constitución garantiza a los ciudadanos la llibertá de pallabra, d'edición, de xunta, d'asociación, de desfiles y de manifestaciones, la llibertá relixosa, personal, de comunicación y los derechos a la crítica de l'alministración, a esixir una indemnización per parte del estáu, al trabayu, al bienestar y a la educación.

Coles mesmes, la constitución establez la igualdá ente l'home y la muyer, les obligaciones del pagu d'impuestos y de la prestación del serviciu militar.

Rellaciones con terceros países

China precisa abrir nueves fronteres y un mercáu ampliu, estable y solvente como'l de la Xunión Europea o'l de los Estaos Xuníos d'América al que vender les sos manufactures. Por ello, l'apertura de nuevos frentes diplomáticos nos países en vía de desenvolvimientu, como África, el Mundu árabe o, en menor grau, Llatinoamérica, nun puede suponer una perda de poder de negociación con otres potencies más riques.

Derechos humanos y llibertaes individuales

L'ausencia de mecanismos de sufraxu universal, situación que ta camudando col creciente númberu d'eleiciones locales de calter democráticu, ye unu de les traces que caractericen el sistema chinu, nel que les llinies d'actuación política son decidíes pol Partíu Comunista. Amás, na República Popular China esiste una acusada censura informativa que torga la publicación de noticies ensin autorizar poles autoridaes. La mayor parte de la prensa en llingua china de Hong Kong y Taiwán ta prohibida, según munchos llibros y películes. La República Popular China ye tamién unu de los pocos países nel mundu que desenvolvió un sistema de censura d'Internet.

Ver tamién

Referencies

Enllaces esternos

Los ocho partíos non comunistes de la República Popular China
Constitución de la República Popular China (n'inglés)
Empirical Analysis of Internet Filtering in China, estudio sobre'l bloquéu de ciertos sitios web en China (n'inglés)
Behind China's Internet Rede Firewall, artículu en BBC News sobre la censura d'Internet en China (n'inglés)