Sabeos
Los sabéivos o sabeanos (árabe: السبأيون as-saba’iyūn) fueron un antiguu pueblu que falaba una antigua llingua sudarábiga, que vivieron na tierra bíblica de Saba, güei Yeme, nel suroeste de la península arábiga.[1]
| Tipu | tribu y estáu desapaecíu |
|---|---|
| Periodu | 1200 edC - 275 |
| Xeografía | |
| Estáu | Yeme |
 | |
Esti artículu o seición necesita correxise urxentemente. Tien fallos na redaición, la gramática o la ortografía que precisen meyorase. |
Historia editar
Los sabéivos yeren un pueblu semíticu que, en fecha desconocida, entraron a Arabia septentrional dende'l norte, colaron al sur y fundaron el Reinu de Saba, en territoriu del actual Yemen, unos 370 quilómetros al noroeste de Aden. La civilización sabea empezó ente los sieglos XII e. C. y X e. C. y los sos gobernantes son mentaos nes cróniques asiries de finales del sieglu VIII e. C. y principios del sieglu VII e. C.
L'antiguu Reinu de Saba estableció'l so poder a principios del primer mileniu e. C. Nel sieglu I e. C. foi conquistada polos himiarites, pero dempués de la desintegración del primer imperiu himiarita de los reis de Saba y de Dhu-Raydan, remaneció'l Reinu Mediu Sabeo a principios del sieglu II. Foi finalmente conquistada polos himiaritas a finales del sieglu III. La so capital foi Ma'rib. El reinu alcontrar a lo llargo de la franxa de desiertu, llamáu Sayhad polos xeógrafos árabes medievales, y agora denominar Ramlat al-Sab`atayn.
Na Arabia meridional estableciéronse dellos reinos nel antiguu Yemen, colos mineanos al norte en Uadi al-Jawf, los sabéivos na franxa suroccidental que s'estiende dende la sierra hasta'l mar, los qatabanos al este y los hadramitas l'este d'ellos.
Los sabéivos, al igual que los otros reinos yemenites de la mesma dómina, taben arreyaos nel codalosu comerciu de especies, sobremanera el inciensu y la mirra.[2]
Los sabéivos dexaron una gran cantidá d'inscripciones col monumental alfabetu musnad (Abecedariu árabe meridional) y documentos n'escritura zabur, que tomen alredor de 1300 años d'historia y que terminaron cola estinción del reinu nel sieglu VI.
La Visita de la Reina de Saba a Salomón qu'apaez nel Primer Llibru de los Reis 10:1:
- "Oyendo la reina de Sabá la fama que Salomón algamara pol nome de Yahveh, vieno proba-y con entrugues difíciles."
Apaecen mentaos nel Llibru de Job 1:14-15:
- "Vieno un mensaxeru onde Job y díxo-y: Los tos gües taben llabrando y les pollines pastiando cerca d'ellos; de secute, aprucieron los sabéivos y llevar, y a los criaos pasar a cuchiellu."
Nel Llibru d'Isaías 45:14:
- "Asina diz Yahveh: El trabayu d'Exiptu, les mercaderías d'Etiopía, y los sabéivos, homes d'elevada estatura, van pasar a ti y van ser tos; van dir en pos de ti, van pasar con grillos; te van faer reverencia y te van clamiar diciendo: Verdaderamente en ti ta Dios, y nun hai otru fora de Dios."
Nel Llibru de Ezequiel 23:42:
- "Y oyóse nella voz de compañía que se refalfiaba con ella; y colos varones de la xente común fueron traíos los sabéivos del desiertu, y punxeron pulseres nes sos manes, y belles corones sobre les sos cabeces."
Nel Llibru de Joel 3:8:
- "y voi vender los vuesos fíos y les vueses fíes a los fíos de Xudá, y ellos van vender a los sabéivos, nación alloñada; porque Yahveh faló."
Y tamién na Res Gestae Divi Augusti, onde Augustu diz:
- "En Arabia, l'exércitu enfusó hasta'l territoriu de los sabéivos y a la ciudá de Mariba."
Ver tamién editar
- Madhhidj (en catalán)
Bibliografía editar
- Bafaqīh, M. ‛A., L'unification du Yémen antique. La lutte ente Saba’, Himyar et le Hadramawt de Ier au IIIème siècle de l'ère chrétienne. París, 1990 (Bibliothèque de Raydan, 1).
- Andrey Korotayev. Ancient Yemen. Oxford: Oxford University Press, 1995. ISBN 0-19-922237-1 [1].
- Andrey Korotayev. Pre-Islamic Yemen. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, 1996. ISBN 3-447-03679-6.
Referencies editar
- ↑ Stuart Munro-Hai, Aksum: An African Civilization of Late Antiquity, 1991.
- ↑ Yemen. History (n'inglés). Consultáu'l 22 de xunu de 2012.
Datos: Q940785
