Simca
Simca (acrónimu de Société Industrielle de Mecanique et de Carosserie Automobile: Sociedá Industrial de Mecánica y Carrocería del Automóvil) foi un fabricante d'automóviles francés que desenvolvió la so actividá ente 1935 y la década de 1980.
| Simca | |
|---|---|
| productor d'automóviles y negociu | |
 | |
 | |
| Llocalización | |
| Sede | Nanterre |
| Direición | Francia |
| Forma xurídica | sociedá anónima |
| Historia | |
| Fundación | 1934 |
| Disolución | 1980 |
| Fundador | Fiat |
| Organigrama | |
| Dueñu | Fiat |
| Sector | |
| Industria | industria del automóvil |
| Productos destacaos | automóvil |
| Participación empresarial | |
| Organización matriz |
Chrysler Europe (es)  |
| Filiales |
ver
|
 | |
Fundada pol italianu Henri Téodore Pigozzi en 1934 pa distribuyir y ensamblar automóviles FIAT en Francia, en superando'l periodu de la Segunda Guerra Mundial, la empresa esperimentó una dómina de gran espansión ente 1950 y 1970, absorbiendo Ford Francia.
Chrysler Corporation entró nel so accionariado en 1958, convirtiéndose n'accionista mayoritariu cinco años dempués. Sicasí, la crisis petrolífera de 1973 desencadenaría un rápidu cayente de la empresa, que foi vendida a Peugeot en 1978. En siendo rebautizada como Talbot, cesó la so producción propia en 1986, pasando a formar parte del patrimoniu del Grupu PSA.
Especializar en turismos populares (como'l famosu Simca 1000), magar tamién produció dellos modelos de luxu (especialmente nos sos primeros años y tres la entrada de Chrysler) y deportivos (en fundiéndose con Matra). Amás d'en la so fábrica principal de Nanterre (Francia), llegó a producir los sos vehículos n'España y Brasil,[1] y a ensamblarlos en Chile,[2] Colombia,[3] Australia,[4] Holanda[5] y Marruecos.[6]
Historia
editarFundación y asociación con FIAT
editarHenri Téodore Pigozzi dedicar a importar aceru dende Francia a Italia, cuntando ente los sos veceros a la fábrica d'automóviles FIAT de Turín. El so patronu, Giovanni Agnelli, taba buscando un representante pa introducir los sos coches en Francia, y vio nél a la persona fayadiza. Pigozzi adquirió la factoría del antiguu fabricante Donnet-Zédel en Nanterre, y fundó la empresa'l 2 de payares de 1934.
Primeramente ensamblaba modelos so llicencia de FIAT, coches pa toos ente los años 30 y 50 (ente ellos el Topolino, el Simca 5 presentáu en 1936, el Simca 8 de 1937, y en 1947 el Simca 6).[7]
Espansión de los años 1950
editarEn 1951 llanzó'l Simca Aronde, el so primer modelu propiu que llogró un atayante ésitu. Esi mesmu añu Simca adquirió les compañíes UNIC de camiones y SOMECA de tractores.[7]
Simca absorbió en 1953 Ford Francia, faciéndose Ford Europa de la mesma como parte de la operación col 15% de SIMCA, qu'asumió la producción de los Ford Vedette y de los camiones Cargo. La marca siguió la so espansión, y un añu dempués, en 1954, llanzó al mercáu la gama Vedette basada nel modelu de Ford, qu'incluyía los modelos Versailles, Trianon y Régence (amás del coupé Comète) complementaos en 1957 pol Ariane.
La segunda parte de la década de 1950 guardó l'apaición del break Marly y de nuevos modelos de luxu, como los Beaulieu, Chambord y Présidence.[7]
En 1958 Simca absorbió al fabricante Talbot-Darracq, ente que Chrysler Corporation, que más palantre acabaría teniendo un papel hexemónicu na empresa, adquirió'l 15% de les aiciones de Simca que tenía Ford. Esi mesmu añu apaez l'Aronde P-60, al empar que los inxenieros de Simca empezaron a trabayar nel sustitutu del Aronde, debíu al ésitu que'l Dauphine de Renault (socesor del 4CV) taba teniendo nel mercáu. Ente que Renault diseñaba'l Renault 8, en Simca empezó l'estudiu d'un coche asemeyáu, de forma cuadrangular, magar que nun tenía lóxica per velocidá y consumu; de 1958 a 1960 fabricáronse distintos prototipos y lleváronse a cabo estudio del que diba ser el primer Simca con motor traseru. Foi'l turinés Mario Revelli de Beaumont quien escurrió la estética del Simca 1000.[7]
El nuevu coche tuvo llistu'l 1 de setiembre de 1961 y Téodore Pigozzi presentar al públicu antes d'esponelo nel Salón de París, adelantrándose asina a la presentación del Renault 8, otru trés volúmenes que nun salió hasta l'añu siguiente.
Control de Chrysler
editarChrysler convertir nel accionista mayoritariu de Simca al faese cargu del 64% del accionariado en 1963, añu de llanzamientu del Simca 1500 y del coupé SIMCA 1000.
En 1967 llanzar al mercáu'l Simca 1100 y un nuevu coupé, el 1200S, que sustituyó al coupé Simca 1000.
La fusión con Matra producir en 1970, dando orixe a los modelos denominaos Matra-Simca. Chrysler facer col control total de Simca al adquirir la mayoría de les sos aiciones, de forma que la empresa pasa a denominase Chrysler Francia.
A partir d'esti momentu, los sos vehículos pasen a comercializase cola marca Chrysler, llanzándose'l luxosu Chrysler 180. Mentanto, el departamentu de competición de Matra-Simca llogra'l trunfu nes 24 hores de Le Mans de 1972 col so modelu Matra 670.[7]
Crisis de los años 1970
editarA pesar de los problemes económicos causaos pola crisis del petroleu de 1973, la marca siguió llanzando modelos pocu afechos a la carestía del combustible, como'l Matra-Simca Bagheera y el SIMCA 1308 (tamién denomináu Chrysler 150) en 1975.
La empresa intenta reaccionar a la crisis en 1978 llanzando'l Horizon, pero yá ye demasiáu tarde. En primavera d'esi añu produz el cese de tola producción del SIMCA 1000, y n'agostu, acorviada polos sos nefastos resultancies económicos, Chrysler abandona tolos sos intereses n'Europa, de forma que Peugeot adquier Simca. Paradóxicamente, el Horizon ye denomináu Coche del Añu n'Europa, al igual que lu fuera nel so día el 150.[7]
Alquisición por Peugeot
editarEn 1980 Chrysler Francia, propiedá de Peugeot S.A., pasó a conocese como Société des Automobiles TALBOT. En primavera presentóse'l Talbot Solara (un 150 de tres volúmenes) y na seronda apaecieron el Matra Murena y el tope de la gama Talbot, el Tagora.
En 1981 presentóse'l Talbot Samba, un pequeñu utilitariu sobre la base del Peugeot 104, del que Pininfarina realizaría una versión cabriolet al añu siguiente. La producción de los distintos modelos foise atayando progresivamente en Francia, hasta qu'en febreru de 1986 fabricóse'l postreru Talbot Samba.[7]
Un últimu proyeutu, denomináu Talbot Arizona, presentáu nel Salón de París de 1982 como sustitutu del Horizon, nunca aportaría a fabricáu como Talbot, convirtiéndose nel Peugeot 309.
Simca n'España
editarN'España Simca empezó la so andadura en 1966 de la mano de la marca de automoción d'Eduardo Barreiros col modelu 1000, que permaneció 11 años en producción. En 1967 llanzóse'l 1100 y en 1969 apaeció n'España'l so homólogu, el 1200. El so últimu modelu foi'l Simca Horizon, apaecíu en 1977 y rebautizado un añu dempués por Peugeot como Talbot Horizon. La factoría de Villaverde, onde se producíen los Simca en Madrid, pasó a fabricar modelu Peugeot.
Modelos fabricaos
editarGalería d'imáxenes
editar
|
|
|
| Simca-Fiat 6CV (1932-1937) | Simca Aronde P-60 | Simca Beaulieu |
|
|
|
| Simca Chambord | Simca 1200 S | Simca Rally 2 |
Referencies
editar- ↑ «A Historia da Simca do Brasil» (portugués). Archiváu dende l'orixinal, el 2021-10-20. Consultáu'l 24 de xineru de 2017.
- ↑ «Autos Chilenos» (castellanu). Consultáu'l 24 de xineru de 2017.
- ↑ «Autos y Motores de Colombia» (castellanu). Consultáu'l 24 de xineru de 2017.
- ↑ News Review, Now it's Chrysler-Simca, Australian Motor Sports, xunetu de 1959, page 271
- ↑ «SIMCA in the Netherlands» (inglés). NEKAF. Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-03. Consultáu'l 24 de xineru de 2017.
- ↑ «SOMACA» (castellanu). Significaos. Consultáu'l 24 de xineru de 2017.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 «AUTOPASION» (castellanu). Historia Simca (1934-1978). Consultáu'l 23 de xineru de 2017.
Enllaces esternos
editar- «AUTOPASION» (castellanu). Historia Simca (1934-1978). «Completa historia de la compañía, con numberoses fotografíes»
Datos: Q173357
Multimedia: Simca vehicles
