Wikipedia

Utako Okamoto

académica xaponesa (1918–2016)

Utako Okamoto (en xaponés: 岡本歌子, (1 d'abril de 1918, Tokiu – 21 d'abril de 2016, Kōbe)) foi una doctora médica xaponesa qu'afayó'l acedu tranexámico na década de 1950 na so busca p'atopar un fármacu que tratara la hemorraxa posparto.

Utako Okamoto
Vida
Nacimientu Tokiu, 1 d'abril de 1918
Nacionalidá Bandera de Xapón Xapón
Muerte Kōbe[1], 21 d'abril de 2016 (98 años)
Familia
Casada con Shosuke Okamoto
Estudios
Estudios Tokyo Women's Medical University (en) Traducir
Oficiu académica, médica, científica
Emplegadores Kobe Gakuin University (en) Traducir
Tokyo Women's Medical University (en) Traducir
Universidá de Keiō
Premios
Cambiar los datos en Wikidata

Bibliografía editar

Dempués de publicar les sos resultancies en 1962 convertir en presidenta de la Universidá Kobe Gakuin, onde trabayó dende 1966 hasta la so xubilación en 1990. La carrera de Okamoto tuvo enzancada por una redolada apoderáu polos homes. Mientres la so vida nun foi capaz de persuadir a los obstetras de Kobe por que probaren l'axente antifibrinolítico, que convirtióse nun fármacu de la llista de la OMS de medicines esenciales en 2009. Vivió pa ver el principiu del estudiu de 2010 d'acedu tranexámico en 20 000 muyeres con hemorraxa posparto, pero finó antes de la so conclusión en 2016 y la publicación en 2017 de los resultaos sobre la prevención de la mortalidá del ácidu tranexámico, qu'ella predixera.

Educación editar

Okamoto empezó a estudiar odontoloxía en 1936. Camudóse bien llueu a medicina, matriculándose na Universidá pa Muyeres de Medicina de Tokiu, y graduándose n'avientu de 1941.[2]

Carrera editar

En xineru de 1942, Okamoto empezó como ayudante d'investigación na Universidá pa Muyeres de Medicina de Tokiu, investigando'l cerebelu,[2] con un neurofisiólogo que "creaba más oportunidaes [pa muyeres] de les qu'había disponibles na dómina."[3] Dempués de la Segunda Guerra Mundial y la segunda guerra sino xaponesa respeutivamente en 1945, camudar a la Universidá Keio en Shinanomachi, Tokiu. Cuando los recursos volviéronse escasos, ella y el so home Shosuke Okamoto empezaron a investigar sobre'l sangre, yá que si nun teníen abondu podríen usar la suya propia. Esperaben atopar un tratamientu pa la hemorraxa posparto, un fármacu potente pa parar la hemorraxa dempués de dar a lluz. Empezaron estudiando'l acedu aminocaproico (EACA). Depués estudiaron una sustancia químico rellacionada, l'ácidu 1-(aminometil)-ciclohexano-4-carboxílico (AMCHA), tamién conocíu como acedu tranexámico. Los Okamoto atoparon que yera 27 vegaes más potente y por tanto un axente antihemorrágico prometedor, y publicaron los sos afayos nel Keio Journal of Medicine en 1962.[2]

En 1966, a Okamoto foi-y concedida una presidencia na Universidá Kobe Gakuin. En 1980, fundó un Comité pa Proyeutos sobre Trombosis y Hemostasis con Shosuke, quién tamién trabayaba en Kobe. Xubilar de la Universidá en 1990. Tres el fallecimientu del so home en 2004, dirixió'l comité hasta 2014. Nunca pudo persuadir a los obstetras a que probaren el fármacu n'hemorraxes posparto.[2]

Llogros editar

El valor del ácidu tranexámico nun foi apreciáu mientres años, y nun foi hasta 2009 que foi includio na llista de la OMS de medicines esenciales pal so usu mientres la ciruxía cardiaca.[4]

En 2010, una amplia prueba controlada aleatorizada en pacientes de trauma amosó'l so notable beneficio si alministrar nes primeres 3 hores del dañu.[5] Tamién en 2010, la prueba WOMAN (World Maternal Antifibrinolytic, n'español Antifibrinolítico Maternal Mundial) empezó, un estudiu sobre l'ácidu tranexámico aleatorizado, con control de placebo y doble ciegu, en 20 000 muyeres con hemorraxa posparto, que sería completáu en 2016.[6] N'abril de 2017, publicáronse los resultaos y amosaron que l'ácidu tranexámico amenorgaba les muertes en 10,036 muyeres trataes frente a les 9985 con placebo ensin efeutos adversos.[7]

Torgues editar

Nun Xapón apoderáu polos homes, Okamoto tuvo que lluchar contra'l sexismu. Tuvo un supervisor comprensivu coles muyeres na ciencia mientres les etapes tempranes de la so carrera.[2]

Aun así ella y una colega fueron interpelidas a abandonar una conferencia pediátrica porque l'eventu nun yera pa "muyeres y neños" (onna kodomo),[2] un términu qu'ella dixo nuna entrevista de 2012 qu'enxamás escuchara antes.[8]:4:00[9] Dempués de presentar la so investigación per primer vegada, los homes del públicu facer# risión preguntar si diba baillar pa ellos.[3][8]:5:17-5:38

Nuna entrevista de videu, Okamoto dixo: "los homes son siempres conscientes de les diferencies fundamentales ente homes y muyeres, y por eso nun pueden evitar pensar en sí mesmos como cimeres. Asina que utilicé eso al mio favor pa tratar colos sos egos. [...] Hasta [que tuvi una neña] podía compensar les desventaxes de ser una muyer con hores llaborables más llargues —10 hores al día en cuenta de les 8 que trabayaben los homes."[2] Na Universidá Keio nun había guardería pa la so fía y traíala al llaboratoriu, "[esperando] que se portara bien".[2][3] Llevar al llombu cuando yera un ñácaru mientres trabayaba nel llaboratoriu.[8]:5:48

Vida personal editar

Utako Okamoto casóse con Shosuke Okamoto, y a la so muerte sobreviviólos una fía, Kumi Nakamura.[2] Tuvo un albuertu bonal, qu'ella dixo que nun se debía al escesu de trabayu sinón a "volver a casa tarde del trabayu".[8]:7:30 Ian Roberts, Profesor d'Epidemioloxía y Salú Pública na Escuela de Londres d'Hixene & Medicina Tropical qu'había coordinando la prueba de trauma de 2010 visitó a Okamoto, qu'entós tenía aproximao 92 años, en Xapón. Dixo que "atopé una persona fascinante, realmente animada y enérxica ya inda bien comprometida cola investigación, axuntándose con investigadores y lleendo artículos científicos".[2]

Ver tamién editar

Referencies editar

  1. ↑ URL de la referencia: http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(16)30697-3/fulltext?rss%3Dyes.
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 Geoff Watts (2016). «Obituary Utako Okamoto». The Lancet 387 (10035):  páxs. 2286. doi:10.1016/S0140-6736(16)30697-3. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Bringing women to the forefront of science and medicine». The Lancet (10 de marzu de 2012). Consultáu'l 3 de xunu de 2016.
  4. ↑ Paul Carless (25 de payares de 2008). «PROPOSAL FOR THE INCLUSION OF TRANEXAMIC ACID (ANTI-FIBRINOLYTIC – LYSINE ANALOGUE) IN THE WHO MODEL LIST OF ESSENTIAL MEDICINES» páxs. 35. WHO. Consultáu'l 3 de xunu de 2016.
  5. ↑ «Drug will save lives of accident victims, says study» (2010). Consultáu'l 3 de xunu de 2016.
  6. ↑ «Protocol 09PRT/4179:Tranexamic acid for the treatment of postpartum haemorrhage: an international, randomised, double blind, placebo controlled trial (the WOMAN Trial)». Elsevier Limited (n.d.). Consultáu'l 3 de xunu de 2016.
  7. ↑ WOMAN Trial Collaborators Effect of early tranexamic acid administration on mortality, hysterectomy, and other morbidities in women with post-partum haemorrhage (WOMAN): an international, randomised, double-blind, placebo-controlled trial The Lancet, April 26, 2017. pp1-12.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3  Life and work of Okamoto Utako [video (15 min)].
  9. ↑ «Utako Okamoto: The challenges of balancing laboratory work with motherhood». London School of Hygiene & Tropical Medicine (8 de marzu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 25 de xunu de 2016. Consultáu'l 3 de xunu de 2016.

Enllaces esternos editar

  • CRASH-2 Utako Okamoto, videu de 15 min, YouTube, TheLancetTV, 13 avientu 2013, consultáu 3 de xunu de 2016.
 
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Utako_Okamoto&oldid=4128367»