Salix alba
La blimal blanca[1] (Salix alba) ye un árbol caducifoliu de rápida crecedera de la familia de les salicacees.
Salix alba blimal blanca | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Non amenazáu | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Orde: | Malpighiales | |
Familia: | Salicaceae | |
Xéneru: | Salix | |
Especie: |
S. alba L. | |
Distribución | ||
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Distribución
editarTópase en zones templaes, como'l centru y sur d'Europa, el norte d'África y l'oeste asiáticu, anque, en menor midida, tamién puede vese en norteamérica. Precisa tar en llugares húmedos y nun soporta les temperatures estremes.
Descripción
editarAlgama hasta 25 metros d'altor. Les sos fueyes son serruchaes de color gris plateáu, y mide de 5 a 12 cm. Les sos flores tienen amentos en forma cilíndrica, que crecen en primavera. Les sos fueyes tienen el viesu sedosu y la corteza ye de color abuxáu.
Enfermedaes
editarPor cuenta de la so rápida crecedera ta espuestu a enfermedaes qu'encurtien la so vida, como l'antracnosis, causada pol fungu Marssonina salicicola, y la marca d'agua, causada pola bacteria Brenneria salicis. Estes enfermedaes pueden ser un gran problema en campos de cultivu y n'exemplares utilizaos como plantes ornamentales.
Forma híbridos naturales con Salix fragilis, dando como resultáu Salix × rubens Schrank.
Usos
editarLa so madera ye flexible y pesa bien poco, y utilízase pa faer cerilles, ente otros instrumentos.
Usos melecinales
editarHipócrates escribió en sieglu V e.C. alrodiu d'una sustancia amargoso estrayida del salgueru blancu y que podía curar los dolores y solliviar la fiebre. Los nativos indios americanos yá la usaben d'antiguo pa los dolores de cabeza, fiebres, dolores musculares, y reumatismos. Más tarde, nel añu 1763, el reverendu Edward Stone comprobó que, efeutivamente, el salgueru blancu menguaba la fiebre.
La corteza del salgueru blancu contién una sustancia llamada salicina, de la cual llógrase'l acedu salicílicu, predecesor de l'actual aspirina. La salicina amenorga la sensación de dolor y, amás de propiedaes analxésiques, tien propiedaes antiinflamatories, y antipirétiques.[ensin referencies]
Taxonomía
editarhugffff Salix alba describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 1021–1022, nel añu 1753.[2]
Salix: nome xenéricu llatín pal salgueru, les sos cañes y madera.[3]
alba: epítetu llatín que significa "blanca".[4]
- Variedaes
- Salix alba subsp. caerulea (Sm.) Rech.f.
- Salix alba var. caerulea (Sm.) Sm.
- Salix alba var. calva G.Mey.
- Salix alba subsp. vitellina (L.) Arcang.; una variedá ornamental ye'l dsalgueru murniu S. alba ssp. vitellina "Tristis"
- Salix alba var. vitellina (L.) Stokes[5][6]
Salix sepicola Gand.[7]
Salix leucophora Gand.[7]
Salix fausta Gand.[7]
Salix vitellina L.[5]
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
- ↑ «Salix alba». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 22 d'avientu de 2013.
- ↑ en Flora Vascular
- ↑ N'Epítetos Botánicos
- ↑ 5,0 5,1 Catálogu de la vida Archiváu 2007-11-17 en Wayback Machine (en ingés)
- ↑ http://www.theplantlist.org/tpl/record/tro-28300135 Salix alba en PlantList]
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Sinonimia de Salix alba (en francés)
Enllaces esternos
editarWikispecies tien un artículu sobre Salix alba. |