Buteo rufinus ye una especie d'ave accipitriforme de la familia Accipitridae llargamente distribuyida por África, Asia y los Balcanes. Ye posible tamién columbrar a esta ave nel sureste d'Italia. N'España considerar una especie accidental, pos dalguna vegada reparáronse exemplares nel sur d'Andalucía, Rexón de Murcia y Canaries.

Buteo rufinus
Estáu de caltenimientu
Preocupación menor (LC)
Esmolición menor (IUCN)
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Accipitriformes
Familia: Accipitridae
Xéneru: Buteo
Especie: B. rufinus
(Cretzschmar, 1829)
Distribución
Distribución de la especie
Distribución de la especie
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Descripción

editar

Ye'l busardo más grande del paleárticu occidental, con un llargor corporal d'ente los 57 y 65 centímetros y un valumbu d'ente 135 y 160 centímetros. Los machos pesen alredor de 1.100 gramos, les femes cerca de 1.300 gramos.

El nome llatín rufinus (acoloratáu) referir a los color acoloratáu del plumaxe, característicu d'esta especie. De normal, la cabeza y el pechu son d'un tonu claru y oldeen col banduyu y les piernes acolorataes. Los mozos tienen una cabeza clara, un pechu blancu y una cola de color blancu-pardu.

Hábitat

editar

El busardo moru habita llanures, rexones montascoses y estepes. Tamién se-y puede atopar añerando en desiertos, si atopa abondos alimentos. Tamién se-y ve añerar nos montes de los montes de la península balcánica. En Turquía nidifica n'altores d'hasta 2.700 metros.

El busardo moru precisa espacios abiertos pa la busca d'alimentos y sitios fayadizos pa construyir los sos niales.

Distribución

editar

Alcuéntrase-y n'África del Norte, en Grecia, Turquía, nel centru de Arabia, n'El Cáucasu y n'Asia Central hasta'l norte d'India. N'África del Norte nidifica hasta'l Sahara arxelín y el nordés del Sahara (mauritanu). Les poblaciones migratories lleguen hasta les zones seques ente Grecia y el Cáucasu, y hasta Mongolia.

Reproducción

editar

El busardo moru prefier sitios elevaos pa construyir los sos niales. Nos balcanes nidifica mayoritariamente en cantiles,[1] na Ucraína tamién n'árboles.[2] N'árees con pocos árboles, como Rusia del sur y les estepes kasajas, constrúin los sos niales nel suelu o sobre postes llétricos.

La fema pon ente dos a cinco güevos, mayoritariamente dos o trés. Estos son d'un color claru con mancha cafés. Los güevos poner mientres la primer metá d'abril. Dempués d'un periodu de 45 a 52 díes,[2] los mozos echar a volar per primer vegada.

Alimentación

editar

Aliméntase mayoritariamente de mamíferos pequeños. Les sos preses más comunes son, ente otros, los mures, hámsters, esguiles, o inseutos como'l saltamontes. Nos meses d'iviernu aliméntase tamién de carroña.

Migración

editar

Busardos provenientes de Rusia y de los Balcanes migren escontra'l norte d'África, en parte hasta'l Sahel. Pero reparóse individuos envernando n'Hungría y Grecia. En Turquía, l'Oriente Mediu y n'África del Norte, estos busardos son aves residentes. La migración mientres la seronda asocede en setiembre y ochobre, la primaveral en marzu y abril.

Subespecies

editar
 
Buteo rufinus cirtensis

Conócense dos subespecies de Buteo rufinus :[3]

Referencies

editar
  1. Vatev, I. T. (1987): Notes on the breeding biology of the Long-legged Buzzard (Buteo rufinus) in Bulgaria. J. Raptor Res. 21, 8–13.
  2. 2,0 2,1 Shetsov, A. O. (2001): Breeding of the Long-legged Buzzard in Olexandrija district of Kirovograd region. Berkut 10(I), 63–66
  3. Clements, J.F.; T.S. Schulenberg, M.J. Iliff, B.L. Sullivan, & C.L. Wood. «The Clements Checklist of Birds of the World, Version 6.5». Cornell University Press. Consultáu'l 12 de xunu de 2011.
  • Mebs, T. & Schmidt, D.: Die Greifvögel Europas, Nordafrikas und Vorderasiens. Franckh-Kosmos, Stuttgart 2006. ISBN 3-440-09585-1

Enllaces esternos

editar