Catedral de Lincoln
La catedral de Lincoln, de nome completu: Ilesia Catedral de la Bonaventurada Virxe María de Lincoln (inglés: The Cathedral Church of the Blessed Virgin Mary of Lincoln ), n'ocasiones tamién llamada catedral de Santa María (St. Mary's Cathedral) ye una ilesia histórica de la ciudá de Lincoln, Inglaterra, sede de la Diócesis de Lincoln de la Ilesia d'Inglaterra.
| Catedral de Lincoln | |
|---|---|
| English Heritage | |
catedral anglicana / catedral episcopal (es)  | |
 | |
 | |
.jpg) | |
| Llocalización | |
| País |  Reinu Xuníu |
| Nación constitutiva |  Inglaterra |
| Rexón | East Midlands |
| Condáu ceremonial | Lincolnshire |
| Condado no metropolitano (es) | Lincolnshire (en) |
| Distritu non metropolitanu | Lincoln (en) |
| Ciudá | Lincoln |
| Coordenaes | 53°14′04″N 0°32′10″W / 53.23444°N 0.53611°O |
  Catedral de Lincoln Catedral de Lincoln (Reinu Xuníu) | |
| Historia y usu | |
| Consagración (es) | 1092 |
| Quema | 1124 |
| Terremotu | 1185 |
| Orixe del nome | María |
| Relixón | anglicanismu |
| Diócesis |
diócesis anglicana de Lincoln (es) |
| Dedicación | María |
| Arquiteutura | |
| Estilu | arquiteutura gótica inglesa |
| Altor |
83 m 159,7 m |
| Llargor | 147 m |
| Patrimoniu | |
| English Heritage | 1388680 |
| Web oficial | |
 | |
La so construcción entiende dende finales del sieglu XI hasta'l sieglu XIV. Ye una de les catedrales más grandes de Gran Bretaña y una de les obres más significatives del arte góticu inglés. Ta consagrada a la Virxe María y mientres la Edá Media foi un centru de pelegrinación por cuenta de qu'agospiaba les reliquies de San Hugo de Lincoln.
Historia
editarLa primer catedral de Lincoln foi construyida por orde de Guillermo'l Conquistador en 1072, y les obres fueron supervisaes pol obispu Remigio de Fécamp. Hasta entós, la sede de la diócesis topar na Abadía de Dorchester. La obra, d'estilu Góticu, quedó concluyida en 1092, y sería consagrada'l 9 de mayu d'esi mesmu añu, dos díes depués de la muerte de Remigio. Alredor de cincuenta años dempués, la mayor parte del edificiu foi destruyida por una quema. L'obispu Alejandro reconstruyó y espandió la catedral, pero sería destruyida por un terremotu unos cuarenta años más tarde, en 1185.
Dempués del seísmu, foi designáu un nuevu obispu, San Hugo de Lincoln, orixinariu de Avalon, Francia, quien empezó un estensu programa de reconstrucción y espansión de la catedral. La reconstrucción empezó nel estremu oriental del templu, con un ábside y cinco capiyes pequeñes de forma redonda. La nave central foi construyida n'antiguu estilu góticu inglés. La catedral de Lincoln llueu incorporó otres meyores arquiteutóniques, como arbotantes y bóveda de crucería. Esto dexó la creación de vidreres más grandes.
Los correspondientes vidreres, llamaes el güeyu del deán y el güeyu del obispu fueron amestaos a la catedral pocu dempués. El primeru, nel transepto norte, data de la reconstrucción de 1192 empecipiada per San Hugo, y foi termináu en 1235. El güeyu del obispu, nel transepto sur, foi reconstruyíu 100 años dempués, en 1330.
Dempués de la adición del güeyu del deán y otres amestadures gótiques mayores, créese qu'hubo dellos errores nel soporte de la torre principal, porque ente 1237 y 1239 esta estructura colapsóse. La construcción d'una nueva torre empezó pocos años dempués y en 1255 les autoridaes de la catedral pidieron permisu a Enrique III pa utilizar una parte de les muralles de la ciudá pa espandir la catedral, incluyendo la reconstrucción de la torre principal y la so chapitel. Les capiyes redondes de tiempos de San Hugo fueron reemplazaes por una gran fachada oriental, una y bones el templu foi engrandáu nel oriente pa poder agospiar a un númberu cada vez mayor de pelegrinos que llegaben a visitar los restos de San Hugo.
Ente 1307 y 1311 la torre central foi alzada hasta'l so altor actual de 83 metros. Les torres y la fachada occidentales tamién fueron remocicaes y engrandaes. Nesta dómina, la torre central tenía un eleváu chapitel d'aguya ellaboráu en madera, qu'en 1549 derrumbar por causa d'una nube. Con esi chapitel, la torre algamaba un altor de 160 metros. Otros cambeos de la catedral fueron la ellaborada obra escultórica de la fachada principal, les misericordies del sieglu XIV y el coru de los ánxeles (Angel choir), que destaca poles escultures d'ánxeles tallaes en madera, nel nivel del triforio.
En 1290 finó Leonor de Castiella y el so home, el rei Eduardu I decidió honrar la so memoria con una campanudu funeral. Dempués del embalsamamientu, que nel sieglu XIII incluyía la evisceración, les coraes de Leonor fueron soterraes na Catedral de Lincoln, y Eduardo asitió nel templu un duplicáu de la tumba de la reina, que'l so orixinal alcontrar na Abadía de Westminster. Del duplicáu medieval de Lincoln namái sobrevive una pequeña parte, pos la efixe foi destruyida nel sieglu XVII y reemplazada por una copia del sieglu XIX. Nel esterior de la catedral esisten dos grandes estatues identificaes como Eduardo y Leonor, pero por cuenta de que fueron suxetes a estenses obres de restauración nel sieglu XIX, probablemente nel so orixe nun teníen l'oxetivu de representar a los monarques.
Referencies
editarEnllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Catedral de Lincoln.
| Predecesor: Gran Pirámide de Guiza |
Estructura más alta del mundu ~1300-1549 160 m |
Socesor: Ilesia de San Olaf (Tallin) |
Datos: Q390169- Multimedia: Lincoln Cathedral
