Charleroi

Charleroi
flag of Charleroi (en)
Alministración
País	Bélxica
Rexón	[[Archivu:\|20x20px\|border\|link=\|]] Valonia
Provincia	Hainaut
Distritu	Arrondissement de Charleroi (es)
Tipu d'entidá	conceyu de Bélxica
Mayor of Charleroi (en)	Paul Magnette (Partido Socialista (es) )
Nome llocal	Charleroi (fr); Tchålerwè (wa); Chålerwè (wa)
Códigu postal	6010, 6000, 6031, 6001, 6020, 6040, 6042, 6030, 6061, 6032, 6041, 6060, 6044 y 6043
Xeografía
Coordenaes	50°25′00″N 4°26′39″E / 50.4167°N 4.4442°E
	Charleroi Charleroi (Bélxica)
Superficie	102.08 km²
Llenda con	Châtelet (es) , Fleurus (es) , Fontaine-l'Évêque (es) , Courcelles (es) , Les Bons Villers (es) , Gerpinnes (es) , Ham-sur-Heure-Nalinnes (es) , Pont-à-Celles (es) y Montigny-le-Tilleul (es)
Demografía
Población	201 816 hab. (1r xineru 2018)
Porcentaxe	100% de Arrondissement de Charleroi (es)
Densidá	1977,04 hab/km²
Más información
Prefixu telefónicu	071
Estaya horaria	UTC+01:00
Llocalidaes hermaniaes	Schramberg (es) , Sélestat, Manoppello (es) , Casarano (es) , Follonica (es) , Himeji, Hirson, Saint-Junien, Donetsk, Pittsburgh y Waldkirch
	charleroi.be

Charleroi ([ʃaʁləʁwa], en francés "Rey Carlos", en valón Tchålerwè) ye la mayor ciudá y conceyu de Valonia, allugada na provincia d'Henao, Bélxica. El 1 de xineru de 2008, Charleroi tenía una población total de 201.593 habitantes.^[1] El so área metropolitana, entiende una área de 1.462 km² y una población total de 522.522 a 1 de xineru de 2008, lo que la convierte na cuarta con más habitantes de Bélxica.^[1]^[2] Los habitantes son comúnmente conocíos como Carolorégiens o a cencielles Carolos.

Xeografía

El conceyu de Charleroi ta asitiáu ente dos ramales del ríu Sambre, nuna zona marcada pola actividá industrial (minería del carbón y la industria del aceru), pola que ye conocida como Pays Noir ("país negru"), que forma parte del gran valle industrial. Anque la mayoría d'industries cerraron dende la década de los cincuenta, la panorámica siguía inda identificada polos relaves y les antigües edificaciones industriales.

Charleroi ta a unos 50 quilómetros al sur de Bruxeles.

Conceyu de Charleroi.

El conceyu abarca:

I. el centru de la ciudá de Charleroi

y los antiguos conceyos, que se fundieron en Charleroi en 1977:

Poblaciones vecines :

Historia

Conceyu de Charleroi.

Oríxenes

La zona de Charleroi quedó asitiada nel periodu Prehistóricu, con muertes d'actividaes comerciales y metalúrxiques xunto al Sambre. Dellos edificios públicos, templos y villes fueron construyíos nesti llugar mientres el periodu del imperiu romanu. Tamién s'afayaron diverses sepultures, con xoyes y armes nel so interior. La primer mención del llugar por escritu, col nome de Charnoy data del sieglu IX y atopóse en l abadía de Lobbes, qu'ufierta una llista de poblaciones vecines y zones onde cobrar el diezmu. Mientres la Edá Media, Charnoy foi namái una más de les pequeñes poblaciones de la zona, con non más de cincuenta habitantes, y como parte del Condáu de Namur.

Fundación

La historia de la ciudá empieza en 1666. Na primavera d'esi añu, Francisco Castel Rodrigo, Gobernador de los Países Baxos al serviciu de Carlos II d'España, qu'entós daquella cuntaba con cinco años, espropió los terrenes a los nobles locales pa construyir una fortaleza al llau del Sambre. En setiembre del mesmu añu, el nome de Charnoy foi oficialmente reemplazáu pol de l'acabante fundar ciudá de Charles-Roy (Rey Carlos), asina llamada n'honor de Carlos II. El cronograma FVNDATVR CARULOREGIVM (MDCLVVVI), puede reparase na entrada de Charnoy dende l'añu 1666. Un añu más tarde, l'exércitu de Lluis XIV so les órdenes de Turenne llogró tomar la fortaleza. Vauban completó los trabayos de fortificación; asegurándose amás el so futuru colos privilexos asociaos: una ponte foi construyíu sobre'l ríu y el terrén llibre foi distribuyíu ente los habitantes.

Dende 1666 hasta la revolución belga

Pocu dempués de la so fundación, la nueva ciudá que s'atopaba so mandatu holandés, foi cedida a los españoles en 1678 (Tratáu de Nijmegen), tomada polos franceses en 1693, vencida nuevamente a los españoles en 1698 (Tratáu de Rijswijk) y darréu tomada por holandeses, franceses y austriacos en 1714 (Tratáu de Baden). El Príncipe de Conti francés tomó la ciudá nuevamente en 1745, pero foi cedida a Austria en 1748, empecipiando un periodu de prosperidá sol mandatu de José II. Les industries del cristal, l'aceru y el carbón, que veníen funcionando dende un sieglu antes, floriaron mientres esti periodu.

Los conflictos empezaron nuevamente en 1790, añu d'entamu de los conflictos civiles, naquel momentu liderada polos Estaos Xuníos de Bélxica. Los austriacos tomaron la ciudá, sicasí fueron espulsaos d'ella polos franceses tres la batalla de Jemappes el 6 de payares de 1792, pero reconquistada tan solo cuatro meses más tarde. El 12 de xunu de 1794, l'exércitu de Sambre-et-Meuse revolucionariu francés so les órdenes de Jean-Baptiste Jourdan, estableció la so sede en Charleroi y llogró una victoria decisiva na batalla de Fleurus. La ciudá foi conocida sol nome revolucionariu de Llibre-sur-Sambre hasta 1800. Napoleón permaneció en Charleroi mientres un par de díes en xunu de 1815, xustu antes de la Batalla de Waterloo. Tres la so derrota, tola zona foi anexonada a los Países Baxos y construyéronse nuevos murios alredor de la ciudá.

Dende 1830 hasta l'actualidá

La Revolución belga de 1830 dio a la zona la so llibertá respeuto de los Países Baxos, introduciéndola amás nun nuevu periodu de prosperidá, inda basada principalmente nes industries del cristal, la metalurxa y el carbón, denominándose la zona “país negru” (en francés pays noir). Tres la Revolución Industrial, Charleroi beneficiar d'un aumentu de la productividá de la industria metalúrxico. Xente de toa Europa viose atraida poles oportunidaes económiques qu'esto representaba y la so población creció rápido. En 1871, los murios alredor de la ciudá viniéronse embaxo.

Tuvieron llugar duros enfrentamientos mientres la Primer Guerra Mundial dada l'allugamientu estretégica de la ciudá respeuto al Sambre. Tres la Segunda Guerra Mundial, Charleroi viose empuesta a un gran cayente de la so industria pesao. Tres la so fusión con delles llocalidaes cercanes en 1977, la ciudá sigue siendo a día de güei, la más grande de Valonia y la cuarta mayor de Bélxica.

Política

El Partíu Socialista (Parti Socialiste o PS) ostentó la mayoría absoluta mientres dellos años. Sicasí, n'ochobre de 2006, l'alcalde socialista Jacques Van Gompel foi encarceláu por fraude y malversación de fondos.^[3] Léon Casaert, tamién del PS, convertir nel nuevu alcalde, cola mayoría del conxuntu PS, MR, cdH. El MR posar de la coalición xustu antes de les eleiciones xenerales de 2007, tres la publicación oficial de delitos del gobiernu socialista en Charleroi.^[4] Tres les eleiciones xenerales de 2007, el PS cerró totalmente la so oficina llocal, a pesar de caltenese nel poder.^[5] L'alcalde Casaert foi acusáu de fraude'l 18 de xunu de 2007, pero tan solo dimitió una vegada s'hubo formáu otru nuevu executivu.^[6]

Eleiciones municipales

Party	2000 (%)	2006 (%)
Partíu Socialista (Parti Socialiste)	51,4	38,4
Movimientu Reformador (Mouvement Réformateur)	16,1	24,6
Centru Democráticu Humanista (Centre Démocrate Humaniste)	9,6	14,4
Frente Nacional (Front National)	6,9	9,5
Ecolo	11,4	8,1

Economía

El conceyu cunta con una área industrial, con un sector secundariu centráu nel fierro y l'aceru, cristaleres, químiques, y aparatos d'inxeniería llétrica. Charleroi ta nel centru d'una zona rica n'estracciones de carbón, llamada Pays noir.

Llugares d'interés

El campanariu ta incluyíu na llista de llugares que son Patrimoniu de la Humanidá.
La Maison Dorée foi construyida en 1899 pol arquiteutu d'Art Nouveau Alfred Frère. El nome d'esti edificiu procede del sgraffiti doráu qu'afata la fachada.
La ciudá tamién agospia diversos museos (fines artes, cristal, fotografía, ...)

Deportes

Charleroi foi sede de la Eurocopa 2000

Equipu	Deporte	Competición	Estadiu	Creación
Royal Charleroi Sporting Club	Fútbol	Primer División de Bélxica	Stade du Pays de Charleroi	1904
Spirou Charleroi	Baloncestu	Ligue Ethias	Spiroudome	1989

Tresportes

Aereu

L'Aeropuertu de Bruxeles-Charleroi en Gosselies, a 7 km al norte del centru, foi inauguráu en 1919 como escuela de vuelu.^[7] Más tarde, esti aeropuertu allugó la factoría de construcción de los aviones Fairey so llicencia.^[8]

Aeropuertu de Charleroi.

Сatedral

Gosselies ye anguaño utilizáu como aeropuertu alternativu a Bruxeles. L'aereollinia de baxu costu Ryanair ye la mayor aereollinia operadora nel aeropuertu, xunto con vuelos de Wizz Air, Jet4you y (mientres los branos namái) On Air (aereollinia). Los vuelos chárter vacacionales tamién acostumen a utilizar esti aeropuertu.

Inauguróse una nueva terminal en xineru de 2008,^[9] reemplazando a l'anterior edificación que yá se quedó pequeña al superar la so capacidá dende faía abondo tiempu.

Bruxeles atopar a 47 km al norte del aeropuertu de Charleroi.

Tresporte públicu

El tresporte públicu ta operáu por TEC (Transport En Commun), la compañía de tresporte públicu valona. La gran rexón de Charleroi ta sirvíu per llinia d'autobús y un sistema de metro llixeru (Métro Léger de Charleroi). Parte d'este ye famosu por usar unu de los restantes sistemes de tranvía estrechu, l'antiguu sistema belga de tranvíes nacionales.