William Harvey
William Harvey (1 d'abril de 1578, Folkestone – 3 de xunu de 1657, Roehampton (es) 
) foi un médicu inglés a quien se-y atribúi describir correutamente, per primer vegada, la circulación y les propiedaes de la sangre al ser distribuyida por tol cuerpu al traviés del bombéu del corazón.[3][4] Esti descubrimientu confirmó les idees de René Descartes, que nel so llibru Descripción del cuerpu humanu dixera que les arteries y les venes yeren tubos que tresporten nutrientes alredor del cuerpu.
William Harvey | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Folkestone[1], 1 d'abril de 1578[2] |
| Nacionalidá |
 Reinu d'Inglaterra |
| Muerte |
Roehampton (es) , 3 de xunu de 1657[2] (79 años) |
| Familia | |
| Padre | Thomas Harvey |
| Madre | Joan Halke |
| Casáu con |
Elizabeth Browne (en) |
| Estudios | |
| Estudios |
Barts and The London School of Medicine and Dentistry (en) The King's School Canterbury (en) Gonville and Caius College (1593 - 1597) Grau n'Artes Universidá de Padua (1599 - 25 abril 1602) doctor en medicina |
| Direutor de tesis |
Girolamo Fabrizi d'Acquapendente (es) |
| Llingües falaes |
llatín[2] inglés |
| Alumnu de |
Cesara Cremonini Girolamo Fabrizi d'Acquapendente (es) |
| Profesor de | Francis Glisson |
| Oficiu | biólogu, médicu, anatomista, fisiólogu |
| Emplegadores | Universidá d'Oxford |
| Creencies | |
| Relixón | anglicanismu |
 | |
 | |
Infancia y educación
editarHarvey nació en Folkestone, Kent, Inglaterra el 1 d'abril de 1578, y foi fíu de Thomas Harvey, un prósperu comerciante. En primer llugar estudió en The King's School de Canterbury, una prestixosa grammar school. A los quince años ingresó nel Gonville and Caius College de Cambridge, institución d'atmósfera italianizante por cuenta de la formación en Padua del so direutor, John Caius, quien incorporó al college les direutrices de la educación paduana. En 1597 recibe'l so grau de Bachelor of Arts y parte camín d'Italia pa ingresar un añu más tarde a la Universidá de Padua, onde estudió col maestru Hyeronimus Fabricius, graduándose como médicu en 1602. De regresu a Inglaterra, revalidó'l so títulu italianu na Universidá de Cambridge. En 1604 casóse con Elizabeth Browne ensin tener descendencia.
Nuevu modelu circulatoriu
editarYe probable que pa los sos descubrimientos alrodiu de la circulación del sangre Harvey inspirárase nes obres de René Descartes y Miguel Servet o na medicina musulmana antigua, especialmente na obra d'Ibn Nafis, quien realizó trabayos sobre les arteries nel sieglu XIII. Ensin perxuiciu d'ello, lo cierto ye que la principal influencia pal desenvolvimientu de les sos meyores fueron los autores y profesores de la Escuela de Padua: Hyeronimus Mercurialis (1530-1606), traductor de Hipócrates; Mateo Realdo Colombo (1516-1559), Gabriel Falopio (1523-1562), Andreas Vesalio (1514-1574), creador de l'anatomía moderna, y principalmente el so maestru direutu, Hyeronimus Fabricius (1533-1619), quien afayara ciertes plegues membranoses nel interior de la venes, a los que llamó "válvules", y que describió nel so llibru De venarum ostiolis (Sobre les válvules venoses, 1603). Fabricius introdució a Harvey na fisioloxía dende la visión moderna del movimientu desenvueltu en Padua mientres el sieglu XVI, según a la investigación embriolóxica y del desenvolvimientu del fetu, temes tamién encetaes na obra de Harvey.
Amás de la so esperiencia en Padua, influyó en Harvey pal posterior desenvolvimientu de les sos idees el so llabor nel Colexu de Médicos de Londres, onde se-y encamentó faese cargu de les Lumleian Lectures, dende 1616 hasta 1656. Dos leición selmanales mientres l'añu y una diseición o anatomía pública al añu yeren les xeres a desempeñar. En 1616 escribe los sos Praelectiones Anatomicae (Lleiciones previes d'anatomía), coles que preparaba les sos clases.
Harvey desenvuelvo los sos estudios sobre la circulación del sangre en 1616, publicando les sos resultancies en 1628, nel so llibru Exercitatio Anatomica de Motu Cordis et Sanguinis in Animalibus (Un estudiu anatómicu sobre los movimientos del corazón y el sangre de los animales), onde utilizando'l métodu científicu argumentó la so hipótesis de que'l sangre yera bombiada alredor del cuerpu pol corazón nel sistema circulatoriu. Esta hipótesis basar na observación (observaciones anatómiques) y esperimentación (viviseición).
El descubrimientu de Harvey destruyó l'antiguu modelu de Claudio Galeno qu'identificaba'l sangre venoso ( de color coloráu escuru) y l'arterial (más fluyida y brillosa), caúna con una función distinta. El sangre venoso yera producida nel fégadu y l'arterial nel corazón. Estes sangres esvalixar pol cuerpu y yeren consumíes por él. Harvey determinó que'l fégadu precisaría producir 540 llibres (unos 250 llitros) de sangre per hora por que'l cuerpu funcionara; daqué esaxeráu, polo que concluyó que'l sangre va reciclándose.
Crítica del so trabayu
editarEl reputáu anatomista francés Jean Riolan, nel so llibru Opuscula anatomica (1649), cuestionó les idees de Harvey, lo qu'impulsó a este a defendese nel so tratáu Exercitationes anatomicae prima et alteria de circulatione sanguinis ad Joannem Riolanum filium (Exercitaciones anatómiques primer y segunda sobre la circulación del sangre pa Jean Riolan fíu, 1649), nel qu'argumentaba que la posición de Riolan yera totalmente contraria a la observación evidente.
Escritos
editar- 1628: Exercitatio Anatomica de Motu Cordis et Sanguinis in Animalibus
- 1649: Exercitationes anatomicae prima et alteria de circulatione sanguinis ad Joannem Riolanum filium
- 1651: Exercitationes de generatione animalium, quibus accedunt quaedam de partu, de membranis ac humoribus uteri, et de conceptione
Eponimia
editar- El cráter llunar Harvey lleva esti nome na so memoria.
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Afirmao en: Gran Enciclopedia Soviética (1969–1978). Sección, versículu o párrafu: Гарвей Уильям. Data de consulta: 28 setiembre 2015. Editorial: Большая Российская энциклопедия. Llingua de la obra o nome: rusu. Data d'espublización: 1969.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ «There's a reasonable basis to assume that it was Dr. Amatus who first discovered the "Blood circulation" phenomena». Archiváu dende l'orixinal, el 3 d'abril de 2013. Consultáu'l 8 d'avientu de 2012.
- ↑ Wilson and Aubrey. «Malter Warner». Aubrey's Brief Lives páxs. 315. Michigan O. Press. Consultáu'l 1 d'avientu de 2012.
Bibliografía
editar- Jole Shackelford (2003). William Harvey and the Mechanics of the Heart. Oxford University Press. ISBN 9780195120493.
Varios autores (1910-1911), « », en Chisholm, Hugh (n'inglés), Encyclopædia Britannica. A Dictionary of Arts, Sciences, Literature, and General information (11.ª edición), Encyclopædia Britannica, Inc.; anguaño en dominiu públicu Harvey, William
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre William Harvey.- Rare Medicine Book by Harvey
Datos: Q93128- Multimedia: William Harvey
