Hyoscyamus albus

Hyoscyamus albus ye una especie de planta yerbácea perteneciente a la familia de les solanacees.

Hyoscyamus albus
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Solanales
Familia:	Solanaceae
Xéneru:	Hyoscyamus
Especie:	Hyoscyamus albus L. 1753
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Vista xeneral.

Flor y botones.

Pixidio con granes, in situ na mota.

Pixidio y granes.

Distribución y carauterístiques

Ye una planta nativa del norte d'África y estendida por tol Mediterraneu hasta'l sur de Rusia, y coles mesmes carauterístiques y propiedaes que'l beleñu negru. Estrémase sobremanera nos sos flores que son mariellu maciu, pero los frutos son práuticamente similares: esto ye, un pixidio de dos cámares separaes por un tabique vertical y que contién numberoses granes, milimétriques, de contorna tri-cuadrangular, esplanaes, de color marrón y cubiertes de hoyitos de forma irregular.
Conozse popularmente como beleñu blancu, ente munchos otros nomes.

Propiedaes

• Ye una planta venenosa que tien munchos alcaloides como principiu activu, principalmente hiosciamina
• A dosis elevaes convertir en narcóticu
• Ye usáu en homeopatía como calmante
• Nos pueblos primitivos utilizábase como afrodisiacu, siendo'l principal componente de los "filtros d'amor"
• Utilizáu so control médicu pa tratar los "delírium tremens", epilepsia, velea, terrores, bronquitis asmática, etc.

Taxonomía

Hyoscyamus albus describióse por Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 180, nel añu 1753.

Citoloxía

Númberu de cromosomes de Hyoscyamus albus (Fam. Solanaceae) y táxones infraespecíficos: n=34; 2n=68.

Sinonimia

• Hyoscyamus canariensis Ker Gawl.
• Hyoscyamus clusii G.Don
• Hyoscyamus luridus Salisb.
• Hyoscyamus major Mill.
• Hyoscyamus minor Mill.
• H. saguntinus Pau
• Hyoscyamus varians Vis.

Nome común

Nun hai conseñaos nomes comunes n'asturianu pa esta especie.

Ver tamién

• Terminoloxía descriptiva de les plantes
• Cronoloxía de la botánica
• Historia de la botánica
• Carauterístiques de les solanacees

Bibliografía

1. Wunderlin, R. P. 1998. Guide Vasc. Pl. Florida i–x + 1–806. University Press of Florida, Gainseville.
2. BATTANDIER, J. A. & TRABUT, M. (1888). Flore de l'Algérie. Dicotyledones. [1-184] Monocotyledones par L. Trabut. [p.624]
3. JAHANDIEZ, Y. & R. MAIRE (1934). Catalogue des Plantes du Maroc. [vol. 3] Minerva, Lechevalier éds., Alger. [p.660]
4. NÈGRE, R. (1962). Petite flore des régions arides du Maroc occidental. Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS.), Paris, 1961-1962. Vol. 2: [1]-566. [p.187]
5. QUÉZEL, P. & S. SANTA (1963). NOUVELLE FLORE DE L'ALGÉRIE et des régions désertiques méridionales. vol. [2] CNRS., Paris. [p.824]
6. TUTIN, T. G. & al. (ed.) (1972). Flora Europaea. (vol.3) Cambridge University Press, Cambridge. [p.195]
7. ALI, S. I., S. M. H. JAFRI & A. EL GADI (ed.) (1989). Flora of Libya. Al Faateh University. Tripoli. [p.21]
8. POTTIER-ALAPETITE, G (1981). Flore de la Tunisie [vol. 2]. Publié par les soins d'A. NABLI. Ministère de l'Enseign. Sup. et de la Rech. Scient. et Ministère de l'Agric. Tunis. [p.818]
9. VALDES, B., S. TALAVERA & Y. FERNANDEZ-GALIANO (ed.) (1987). Flora Vascular d'Andalucía Occidental, vol. 2 Ketrès éditoria, Barcelona. [p.361]
10. Fl. Egypt (Boulos) 3: 50 (2002).
11. FENNANE, M. & M. IBN TATTOU (2005). Flore vasculaire du Maroc. Inventaire et chorologie. Trav. Inst. Sci. Univ. Mohammed V, Sér. Bot. 37: [383]
12. FENNANE, M., M. IBN TATTOU, A. OUYAHYA & J. EL OUALIDI (éd.) (2007). Flore Pratique du Maroc [vol.2] Fl. Prat. Maroc 2: [355]
13. -y Floc'H, Y. & L. Boulos (2008). Flore de Tunisie. Catalogue synonymique commenté. Montpellier. 461pp. [p.295]

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Hyoscyamus albus.
• Hyoscyamus albus en CJB

• Datos: Q1663536
• Multimedia: Hyoscyamus albus
• Especies: Hyoscyamus albus