Islles Xóniques
Les islles Xóniques (griegu Ἰόνιοι Νῆσοι, "Iónioi Nēsoi"; griegu: Ιόνια νησιά, "Iónia nisiá"; italianu: Isole Ionie) ye un archipiélagu de Grecia que s'atopa n'agües del mar Xónicu, frente a les mariñes noroccidentales de la Grecia continental y peninsular. Tradicionalmente llámase-yos les Siete Islles» (griegu antiguu: Heptanesos, griegu: Heptanisa o n'italianu Eptaneso), anque'l grupu inclúi munches otres islles pequeñes, siendo les principales islles Corfú, Paxos, Léucade, Ítaca, Cefalonia, Citera y Zante. La estensión total del archipiélagu ye de 2307 km².
| Islles Xóniques | |
|---|---|
| Ιόνια Νήσια (el) | |
 | |
| Situación | |
 | |
| País |  Grecia |
| Tipu | grupu d'islles |
| Asitiáu en | Mar Xónicu |
| Coordenaes | 37°48′N 20°42′E / 37.8°N 20.7°E |
  Islles Xóniques Islles Xóniques (Grecia) | |
| Datos | |
| Altitú media | 1628 m |
| Puntu más altu |
Monte Ainos (es)  |
| Superficie | 2307 km² |
| Población | 204 562 (2018) |
| Fusu horariu | UTC+02:00 y UTC+03:00 |
| Web oficial | |
 | |
Alministrativamente, l'archipiélagu de les islles Xóniques, sacante Citera, integra la periferia homónima. El principal centru urbanu de les islles Xóniques ye la ciudá de Corfú.
Xeografía
editarL'archipiélagu estremar en tres grupos:
- Grupu septentrional, qu'entiende les islles de Corfú (592,87 km²) y Paxos (30,12 km²) y los castros d'Antipaxos (5 km²), Fano y Mathraki (3,53 km²).
- Grupu central, coles islles de Léucade (Leucada o Santa Maura) (325 km²), Kalamos (24,96 km²), Kastos (5,90 km²), Meganisi (22,35 km²), Ítaca (117,81 km²) (mentada na Odisea), Theaki, Cefalonia (Kefalonia) (906,5 km²) y Zante (406 km²), amás de dellos castros y estorbises de poca importancia.
- Grupu meridional, compuestu poles islla de Citera (Kythira o Cerigo), Cerigoto y dalgunes otres islles pequeñes como Anticitera y Elafonissos. Esti grupu de Citerea atópase abondo distante, al sur del Peloponeso.
L'archipiélagu consta d'islles eslabonadas casi paraleles a la mariña meridional de la península de los Balcanes. Al ser parte d'un cordal, les islles son de relieve bien accidentáu, coles mariñes xeneralmente bien abruptas, según apinaes de badees y cabos. Los únicos cursos d'agua superficial son pequeños regatucos de bien escasu caudal que suelen caltenese secos mientres l'estivu. La mayor altitú del conxuntu insular ye'l Aínos Oros (1628 m) allugáu na zona meridional de la islla Cefalonia.
El clima ye'l mediterraneu, anque nes Islles Xóniques esiste una microclima dau pola fuerte influencia del mar y pola alternanza de los vientos templaos provenientes d'África colos fríos (vientu Bóreas) procedentes del cuadrante nordés. D'esta miente l'archipiélagu tien un clima más húmedu que'l d'otres mariñes mediterránees y, magar los vientos fríos, un clima templáu que refuerza carauterístiques subtropicales.
Flora y fauna
editarLa flora típica ye la garriga mediterránea, predominando los cipreses, olivares, mirtos, lloreos y vides.
Na actualidá casi la totalidá de la fauna mayor ye doméstica, destacar sicasí Zante pola presencia nes sos sableres de grandes tortúes marines de la especie Caretta caretta, que lleguen a midir un metro y mediu de llargor.
Historia
editarHasta la Edá Moderna, la historia de les Islles Xóniques ye práuticamente la mesma que la de toa Grecia. A fines de la Edá Media quedaron sol control de Venecia, por eso llibráronse de la conquista otomana. Nel añu 1797, cola disolución de la República de Venecia pol Tratáu de Campoformio, Corfú la principal islla del archipiélagu pasa a la órbita de la Francia rexida por Napoleón I, les otres islles son puestes nel añu 1799 sol protectoráu conxuntu de Rusia y Turquía constituyéndose con éstes islles en 1800 la "república independiente de les Siete Islles" que rápido cai so "proteición" francesa en 1807 col tratáu de Tilsit. L'archipiélagu forma parte d'un distritu de les Provincies Ilíricas del llamáu "Imperiu Napoleónicu".
En 1809 Inglaterra espulsa a Francia, la soberanía inglesa oficializar en 1814 y ratifícase en 1815 al concluyir el Congresu de Viena. Ante la fuerte oposición de los habitantes y la presión de les otres potencies, Inglaterra atiende los reclamos helénicos y devuelve les Islles Xóniques a Grecia nel añu 1864.
En 1916, mientres la Primer Guerra Mundial tropes franceses ocupen les islles pa contener una eventual espansión de los llamaos Imperios Centrales (Imperios Alemán, Austrohúngaru y Otomanu). Al concluyir la Primer Guerra Mundial les Islles Xóniques fueron restituyíes a Grecia pero en 1923 Italia intenta ocupales acotando que "históricamente yeren italianes", nel cuadru de la Segunda Guerra Mundial, ente 1941-1943 les islles cayen so la ocupación d'Italia y Alemaña, en 1944 tres les masacres que les tropes alemanes faen contra les tropes italianes la ocupación ye puramente alemana, poco primero de concluyir la Segunda Guerra Mundial les islles Xóniques son lliberaes y recuperaes per Grecia. Pa una historia más detallada ver l'artículu Corfú.
Economía
editarNel 2005 el principal factor de la economía nes Islles Xóniques ye'l turismu, síguen-y n'importancia la industria naval, la pesca, y la producción d'aceite d'oliva y vinos.
Demografía
editarLa mayor parte de la población ye d'etnia griega, anque s'aniciaron munches persones procedentes d'otres zones d'Europa (albaneses, rusos, croates, italianos, ingleses, alemanes etc). El númberu d'habitantes escontra'l 2001 rondaba les 200.000 persones, viviendo más de la metá en Corfú.
Ver tamién
editarReferencies
editarEnllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Islles Xóniques.
Datos: Q170295- Multimedia: Ionian Islands
