Jorge de Kent
El príncipe Jorge, duque de Kent, (George Edward Alexander Edmund; 20 d'avientu de 1902 - 25 d'agostu de 1942) foi un miembru de la familia real británica, cuartu fíu de Xurde V del Reinu Xuníu y de María de Teck. Tuvo'l títulu de duque de Kent dende 1934 hasta la so muerte en 1942.
_ribbon_-vector.svg){kind=small}
Nacencia
editarEl príncipe Jorge nació'l 20 d'avientu de 1902 en York Cottage, Sandringham House, en Norfolk, Inglaterra. El so padre yera Xurde V del Reinu Xuníu, naquel momentu príncipe de Gales, el fíu sobreviviente del rei Eduardu VII y la reina consorte Alexandra de Dinamarca. La so madre yera María de Teck, princesa de Gales, la fía mayor del duque Francisco de Teck y de la princesa María Adelaida de Cambridge. Nel momentu de la so nacencia yera'l quintu nel orde de socesión al tronu británicu. Como nietu del rei británicu recibió'l tratamientu y títulu de La so Alteza Real el príncipe Jorge de Gales.
Foi bautizáu na capiya privada del castiellu de Windsor el 26 de xineru de 1903 por Francis Pager, obispu d'Oxford (con agua ordinario, en llugar d'agua del ríu Xordán, según la tradición monárquica). Los sos padrinos fueron los sos güelos Eduardu VII y Alexandra de Dinamarca, el so tíu güelu el príncipe Valdemar de Dinamarca, el príncipe Luis de Battenberg y les sos tíes güeles María Feodorovna de Rusia y la princesa Helena del Reinu Xuníu.
Educación y carrera
editarEl príncipe Jorge recibió la so educación elemental d'un tutor priváu y dempués acompañó al so hermanu mayor, el príncipe Enrique (darréu duque de Gloucester) a la St. Peter's Court Preparatory School en Broadstairs, Kent. Con trece años, como enantes fixeren los sos hermanos los príncipes Eduardo y Alberto, allegó a una escuela naval, primero en Osborne House y darréu al Britannia Royal Naval Colax de Dartmouth. Permaneció na Royal Navy hasta 1929, sirviendo nel HMS Iron Duke y nel HMS Nelson. Dempués de dexar l'Armada, ocupó de volao un puestu nel Foreign Office y darréu na Home Office, convirtiéndose nel primer miembru de la familia real británica que trabayaba como civil.
Tuvo más cercanu al so hermanu menor, el príncipe Juan (1905-1919) por curtia diferencia d'edá y con quien podía xugar en ciertos díes llibres. Vio morrer al so propiu hermanu, que sufrió un repetino ataque qu'acabó cola so curtia vida. Jorge, bien emotivu almiró al so hermanu fináu, por ser una persona senciello y auténtico y tuvo la fortuna de tener la educación y el tratamientu bien estremaos a los que tuvieron el príncipe Enrique y los sos hermanos mayores, afechos al severu protocolu.
En 1939 foi escoyíu gran maestre de la Gran Loxa Xunida d'Inglaterra, una posición qu'ocupó hasta la so muerte.[5]
Col empiezu de la Segunda Guerra Mundial tornó al serviciu militar activu col rangu de contralmirante, sirviendo de volao na División d'Intelixencia del Almirantazgo. N'abril de 1940 foi tresferíu a encomalo aérea, la Royal Air Force. Temporalmente dexó'l so rangu de vicemariscal del Aire pa ocupar el puestu de comodoro del Aire na seición d'entrenamientu.
Matrimoniu
editarEl 12 d'ochobre de 1934,[6] ante'l so inminente matrimoniu cola so prima segunda, la princesa Marina de Grecia y Dinamarca, recibió los títulos de duque de Kent, conde de St. Andrews y barón Downpatrick. La pareya casó'l 29 de payares de 1934 na Abadía de Westminster. La novia yera fía del príncipe Nicolás de Grecia y Dinamarca.[7] Sigue siendo l'últimu matrimoniu ente'l fíu d'un soberanu británicu y un miembru d'una casa real estranxera hasta'l 2012.
La princesa Marina recibió'l tratamientu de La so Alteza Real la duquesa de Kent tres el matrimoniu. Ella y el so home tuvieron trés fíos:
- Príncipe Eduardo, duque de Kent, nacíu'l 9 d'ochobre de 1935.
- Princesa Alejandra de Kent, nacida'l 25 d'avientu de 1936.
- Príncipe Miguel de Kent, nacíu'l 4 de xunetu de 1942.
Vida privada
editarAtopábase especialmente interesáu pol arte y la decoración d'interiores, aficiones que compartía cola reina María, pero con nengún otru miembru de la so familia.
Antes y dempués del so matrimoniu, el duque de Kent tuvo una llarga serie de romances y rellaciones íntimes con homes y muyeres. Ente los sos amantes destaquen la cantante afroamericana de cabaré Florence Mills, la rica heredera Poppy Baring, la duquesa Margarita de Argyll, la estrella musical Jessie Matthews y l'actor Noel Coward, col que tuvo rellacionáu sentimentalmente mientres 19 años.[8] Les cartes d'amor del Duque a Noel Coward paez que fueron robaes de la casa del actor en 1942. Según la historiadora británica Lucy Moore, el duque de Kent tamién amó a Indira Raxe, la maharaní de Cooch Behar.
Tamién se diz que'l duque de Kent yera adictu a les drogues, en concretu a la morfina y la cocaína –una debilidá que los sos hermanos animáron-y a curar mientres la década de 1920– y paez ser chantajeado por un prostitutu masculín al qu'escribiera cartes de naturaleza íntima. Tamién caltuvo rellaciones homosexuales col maríu d'una de les sos primes y pariente alloñáu so, el príncipe Luis Fernando de Prusia, y col espía ya historiador d'arte Anthony Blunt.[9] Tamién se sabe qu'intentó seducir a la reina Xuliana I de los Países Baxos, pero ella refugar y terminó casándose col príncipe Bernardo de Lippe-Biesterfeld.
Amás de los sos fíos llexítimos, dizse que'l duque de Kent tuvo un fíu con Kiki Preston (Alice Gwynne), una americana bien conocida na alta sociedá, que'l so amor compartió con José Evaristo Uriburu Roca, el fíu bisexual del embaxador d'Arxentina nel Reinu Uníu. La so rellación con Kiki Preston foi bastante tormentosa. Preston yera prima de la rica heredera Gloria Vanderbilt, y yera conocida como “la moza de la xeringa de plata”. Drogadicta, morrió en saltando pela ventana del Stanhope Hotel na ciudá de Nueva York, anque delles teoríes conspiratorias suxeren que'l duque de Kent facer asesinar al traviés de los sos contactos masónicos. De toes formes, como Kiki Preston morrió cuatro años dempués de la muerte del duque de Kent esta teoría tien escasa credibilidá. Según les memories del barón Frederick Ponsonby, amigu del duque, al paecer el fíu illexítimu de Jorge y Kiki Preston terminó siendo adoptáu por Cass Canfield, recibió'l nome de Michael Canfield y casóse en 1953 con Llei Radziwill, hermana menor de Jackie Kennedy.
Gran parte de la historia personal del duque de Kent foi revelada na película documental The Queen's Lost Uncle. La bisexualidá del duque y la so adicción a les drogues foi esplorada en African Night una obra escrita por Jeffrey Corrick en 2004.
Papel políticu
editarNuna ocasión propúnxose que'l duque de Kent fuera nomáu rei de Polonia, para d'esta forma restaurar la monarquía polaca. N'agostu de 1937 el duque y la so esposa visitaron Polonia y fueron bien recibíos poles autoridaes llocales. Sicasí, por cuenta de la invasión del país y l'españíu de la Segunda Guerra Mundial el plan nun llegó a realizase.[10]
Cuando'l rei Eduardu VIII del Reinu Xuníu abdicó, munchos analistes políticos consideraron que'l duque de Kent yera'l candidatu ideal a la socesión al tronu británicu. Anque finalmente foi escoyíu'l siguiente na llinia socesoria, Xurde VI, les duldes sobre la so idoneidad yeren considerables, por cuenta de la so falta d'enfotu y el so temperamentu nerviosu. Per otra parte, la figura del duque Xurde de Kent tamién yera revesosa, yá que tenía idees polítiques asemeyaes a les del so hermanu Eduardu VIII, pretendiendo que'l monarca británicu tenía d'actuar de forma independiente al gobiernu.
Muerte
editarTeoríes conspiratorias
editarEl duque morrió al estrellase'l so avión mientres s'atopaba nel serviciu activu mientres la Segunda Guerra Mundial. Estrellar en Eagles Rock cerca de Dunbeath, Caithness, Escocia el 25 d'agostu de 1942. L'avión Short Sunderland nel que viaxaba dirixíase oficialmente a Islandia, onde'l duque de Kent tenía previstu atopase con representantes del Exércitu de los Estaos Xuníos. Sicasí, la muerte del duque en metá de la Segunda Guerra Mundial fixo surdir delles teoríes conspiratorias en redol al accidente. En delles teoríes dizse que'l duque de Kent dirixir a Suecia p'axustar un tratáu de paz colos alemanes. Col duque viaxaba Rudolf Hess, unviáu por Adolf Hitler, a quien pertenecería'l cuerpu ensin identificar (al ser el nᵘ16 d'una tripulación declarada de 15 persones) que s'atopó na escena del accidente. D'esta forma'l xerarca nazi Rudolf Hess que foi xulgáu en Núremberg a la fin de la guerra sería un impostor. Un llocu ensin remediu escoyíu pol so estraordinariu paecencia físicu, y condicionáu pa creese Hess.[11] Otres teoríes dicen que'l duque aportunó en llevar personalmente'l control del avión y que la so inesperiencia foi la que causó l'accidente.
Nel añu 2003, Channel 4 ufiertó una nueva teoría sobre l'accidente, na que s'afirmaba que'l duque de Kent tuvo arreyáu nos acontecimientos que llevaron a la captura de Rudolf Hess. Sicasí, esta teoría establez que'l duque trabayaba colos servicios británicos pa engañar a los nazis faciéndo-yos creer que taba collaborando con otres figures de la élite británica pa derrocar el gobiernu de Winston Churchill.
Funeral
editarSeis selmanes antes de la so muerte, la so esposa diera a lluz al so tercer fíu, Miguel. De primeres el duque de Kent foi soterráu na Capiya de San Jorge, en Windsor, anque en 1968, los sos restos fueron treslladaos al Mausoléu Real de Frogmore, cerca del mausoléu real de la reina Victoria y tamién cerca d'onde taríen les tumbes d'Eduardu VIII, depués duque de Windsor y Wallis Simpson.[12]
Foi asocedíu como duque de Kent pol so fíu mayor, Eduardo.
Títulos
editar- 20 d'avientu de 1902 – 6 de mayu de 1910: La so Alteza Real el príncipe Jorge de Gales.
- 6 de mayu de 1910 – 12 d'ochobre de 1934: La so Alteza Real el príncipe Jorge.
- 12 d'ochobre de 1934 – 25 d'agostu de 1942: La so Alteza Real el duque de Kent.
Ancestros
editarReferencies
editar- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Find a Grave. Identificador Find a Grave: 12391. Apaez como: Prince George. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ Identificador de persona en The Peerage: p10069.htm#i100682. Data de consulta: 7 agostu 2020.
- ↑ 3,0 3,1 Afirmao en: The Peerage. Llingua de la obra o nome: inglés. Autor: Darryl Lundy.
- ↑ 4,0 4,1 Afirmao en: base de datos de la Comisión de Tumbas de Guerra de la Commonwealth.
- ↑ Picknett, Lynn, Prince, Clive, Prior, Stephen & Brydon, Robert (2002). War of the Windsors: A Century of Unconstitutional Monarchy, p. 153. Mainstream Publishing. ISBN 1-84018-631-3.
- ↑ Yvonne's Royalty: Peerage
- ↑ Picknett, Prince, Prior & Brydon, p. 82.
- ↑ Picknett, Prince, Prior & Brydon, p. 56.
- ↑ Picknett, Prince, Prior & Brydon, p. 57.
- ↑ Picknett, Prince, Prior & Brydon, páxs. 142–143.
- ↑ Picknett, Prince, Prior & Brydon, p. 186.
- ↑ «Windsor Frogmore Royal Burial Grounds» (inglés). Royalty Guide. Consultáu'l 29 de mayu de 2011.
- Picknett, Lynn, Prince, Clive, Prior, Stephen & Brydon, Robert (2002). War of the Windsors: A Century of Unconstitutional Monarchy, p. 153. Mainstream Publishing. ISBN 1-84018-631-3.
Enllaces esternos
editar
Datos: Q160770
Multimedia: Prince George, Duke of Kent
