San Petersburgu

(Redirixío dende Leningráu)


San Petersburgu[3] (en Rusu: Санкт-Петербург, AFI: [sankt pʲɪtʲɪrˈburk], Sankt Peterburg) ye la segunda ciudá n'importancia de Rusia, con 4.581.854 habitantes (2009) y un área metropolitana de 5,85 millones. Alcuéntrase asitiada na Rexón de Leningráu, nome que compartía cola ciudá mientres la época soviética (1924–1991). Los otros nomes de la ciudá foron Petrográu (Петрогра́д, 1914–1924) y Leningráu (Ленингра́д, 1924–1991).

San Petersburgu
bandera de San Petersburgu escudu de San Petersburgu
Alministración
PaísBandera de Rusia Rusia
Tipu d'entidá Ciudaes federales de Rusia[1]
Governor of Saint Petersburg (en) Traducir Alexander Beglov (es) Traducir
Nome oficial Санкт-Петербург (ru)
Nome llocal Санкт-Петербург (ru)
Sankt Petersburg (de)
Sankt Pieter Burch (nl)
Nomatu Питер (ru)
Piter (sv)
Códigu postal 190000–199406
Xeografía
Coordenaes 59°57′N 30°19′E / 59.95°N 30.32°E / 59.95; 30.32
San Petersburgu alcuéntrase en Rusia
San Petersburgu
San Petersburgu
San Petersburgu (Rusia)
Superficie 1439 km²
Altitú 3 m
Llenda con
Demografía
Población 5 597 763 hab. (2024)
Porcentaxe 3.83% de Rusia
Densidá 3890,04 hab/km²
Más información
Fundación 27 mayu 1703
Prefixu telefónicu 812
Estaya horaria Hora de Moscú
UTC+03:00
Europa/Moscú [2]
Llocalidaes hermaniaes
gov.spb.ru
Cambiar los datos en Wikidata

Foi fundada pol zar Pedru el Grande el 16 de mayu de 1703 cola intención de convertila na "ventana de Rusia facia'l mundu occidental". A partir d'entoncies convirtióse en capital de l'imperiu rusu mientres más de doscientos años hasta que tres la revolución rusa la capital del país regresó a Moscú.

N'actualidá San Petersburgu ye la segunda ciudá más grande de la Federación Rusa y una de les ciudaes más grandes d'Europa. El centru de la ciudá ye considerau pola Unesco, Patrimoniu de la Humanidá. San Petersburgu ye amás sede de la corte constitucional de Rusia.

Referencies

editar
  1. Sergey Shakhray (25 avientu 1993). «Constitución de la Federación de Rusia» (en rusu). Rossiyskaya Gazeta:  páxs. 102. 
  2. URL de la referencia: https://data.iana.org/time-zones/tzdb-2021e/europe.
  3. Ramón d'Andrés (2021). Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu (n'asturianu). Uviéu: Ediciones Trabe.

Enllaces esternos

editar