Pheugopedius genibarbis
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.
Pheugopedius genibarbis | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1] | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Aves | |
Orde: | Passeriformes | |
Familia: | Troglodytidae | |
Xéneru: | Pheugopedius | |
Especie: |
P. genibarbis (Swainson, 1838) | |
Distribución | ||
Subespecies | ||
Sinonimia | ||
Thryothorus genibarbis[2] | ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
Pheugopedius genibarbis, tamién denomináu cucarachero bigotudu (Perú), cerrica bigotuda (Ecuador), mura bigotuda o garrinchão-pai-avô (en portugués, Brasil),[3] ye una especie d'ave paseriforme perteneciente al xéneru Pheugopedius qu'integra la familia Troglodytidae. Ye nativu d'América del Sur.
Descripción
editarMode ente 15,5 [4]y 17 cm.[5] La corona ye pardu abuxada, la nuca gris y les demás partes cimeros pardu ablondu; la face ye estriada de negru y blancu y exhibe un bigote negru finu y bien definíu. Pembaxo ye abuxáu maciu, más pardu amarellentáu nos lladrales. La cola ye pardu ablondu barrada de negru.[4] Visualmente ye bastante paecíu col cucarachero bigotudu montiegu (Pheugopedius mystacallis) con quien ye dafechu alopátrico, y que ye atopáu a mayores altitúes.[6]
Distribución y hábitat
editarAlcuéntrase en Bolivia, Brasil y Perú.[1] Más detalles en Subespecies.
Habita nel mestu sotobosque de cantos de montes húmedos tropicales y subtropicales hasta los 1500 msnm.[4]
Comportamientu
editarVive en pareya y nun se xunta a bandaes mistes. Despintar na vexetación trupa y ye más oyíu que vistu.[4]
Reproducción
editarConstrúin un nial globular, con entrada llateral, a 30 cm del suelu, ente gramínees y felechos, similar al del cucarachero coraya (Pheugopedius coraya) con quien ye simpátrico al sur del ríu Amazones. Reparóse que nel estáu de Minas Gerais, Brasil, esta ave instala'l so nial ente les fueyes urticantes de plantes de la familia Urticaceae.[5]
Vocalización
editarEl so cantar ye una serie de notes musicales, rápides y brengoses, dalgunes con un “cho-cho-cho” distintu a la fin. Tamién emiten un “diir” quexosu, que puede entrepolase a notes aflautadas y agafaes.[7]
Sistemática
editarDescripción orixinal
editarLa especie P. genibarbis describióse per primer vegada pol ornitólogu británicu William Swainson en 1838 sol nome científicu Thryothorus genibarbis; llocalidá tipo «Bahia, Brasil».[2]
Taxonomía
editarEnantes, esta especie taba asitiada nel ampliu xéneru Thryothorus, pero dato xenéticos de Barker (2003)[8] y de Mann et al. (2006)[9] indicaron que'l mesmu yera polifilético y que'l verdaderu Thryothorus nun s'atopa en Suramérica, asina encamentando resucitar los xéneros sinónimos Pheugopedius y Thryophilus y la reconocencia d'un nuevu: Cantorchilus. Darréu, Mann et al. (2009)[10] atoparon comportamientos vocales distintos estremando Pheugopedius, Thryophilus, y Cantorchilus. Les propuestes N° 408 a 411 al South American Classification Committee (SACC) fueron aprobaes y la separación nos 4 xéneros implementada.[11]
Ye pariente cercana a Pheugopedius mystacalis y ye tratada como conespecífica por dellos autores, pero tienen cantares bastante distintos y tamién difieren nos requisitos del hábitat.[2]
Subespecies
editarSegún la clasificación del Congresu Ornitolóxicu Internacional (IOC) (Versión 5.1, 2015)[12] y Clements Checklist 6.9,[13] reconócense 4 subespecies, cola so correspondiente distribución xeográfica:[2]
- Pheugopedius genibarbis juruanus (H. von Ihering, 1905) - alta Amazonia nel este de Perú (Ucayali) y oeste de Brasil (al este hasta'l ríu Madeira y alto ríu Purús), probablemente tamién nel norte y oeste de Bolivia.
- Pheugopedius genibarbis genibarbis (Swainson, 1838) - este de Brasil dende'l ríu Madeira escontra l'este hasta la mariña atlántica (Maranhão escontra'l sur hasta Rio de Janeiro).[14]
- Pheugopedius genibarbis intercedens (Hellmayr, 1908) - centru de Brasil (Mato Grosso, Goiás).
- Pheugopedius genibarbis bolivianus Todd, 1913 - Amazonia boliviana (norte de Santa Cruz).
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 BirdLife International (2012) Thryothorus genibarbis; IUCN (2014) Llista Colorada d'Especies Amenaciaes de la UICN, Versión 2014.3. Consultáu'l 31 de marzu de 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Moustached Wren (Thryothorus genibarbis) en IBC - The Internet Bird Collection. Consultada'l 31 de marzu de 2015.
- ↑ Cucarachero Barniellu Brasilanu Pheugopedius genibarbis Swainson, 1838 en Avibase. Consultada'l 31 de marzu de 2015.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Ridgely, Robert and Guy Tudor, Thryothorus genibarbis, p. 530, en Field guide to the songbirds of South America: the passerines /– 1st ed. – (Mildred Wyatt-World series in ornithology). ISBN 978-0-292-71748-0
- ↑ 5,0 5,1 Sigrist, Tomas: Guia de Campu Avis Brasilis – Avifauna brasileira – São Paulo: Avis Brasilis, 2013. Pheugopedius genibarbis, p. 450. ISBN 978-85-60120-25-3
- ↑ Johnson, Tom. 2010. Neotropical Birds Online (T. S. Schulenberg, Editor). Ithaca: Cornell Lab of Ornithology; consultáu de Moustached Wren (Pheugopedius genibarbis) el 1 d'abril de 2015.
- ↑ Gwyne, John, Ridgely, Robert, Tudor, Guy & Argel, Martha, 2010. Thryothrous genibarbis, p. 262, n'Aves do Brasil Vol.1 Pantanal e Cerrado. Editora Horizonte. ISBN 978-85-88031-29-6
- ↑ Barker, F. K. 2004. Monophyly and relationships of wrens (Aves: Troglodytidae): a congruence analysis of heterogeneous mitochondrial and nuclear DNA sequence data. Estractu. Molecular Phylogenetics and Evolution 31: 486–504.
- ↑ Mann, N. I., F. K. Barker, J. A. Graves, K. A. Dingess-Mann, y P. J. B. Slater. 2006. Molecular data delineate four genera of "Thryothorus" wrens. Molecular Phylogenetics and Evolution 40: 750-759.
- ↑ Mann, N.I., K. A. Dingess, F. K. Barker, J. A., Graves, J.A., y P. J. B Slater. 2009. A comparative study of song form and duetting in Neotropical Thryothorus wrens. Behaviour 146: 1-43.
- ↑ 408. Camudar la secuencia linear del actual Thryothorus - 409. Reconocer el xéneru Pheugopedius. 410. Reconocer el xéneru Thryophilus. 411. Reconocer el xéneru Cantorchilus. Propuestes 408 a 411 al South American Classification Committee. N'inglés.
- ↑ Gill, F & D Donsker (Eds). 2015. IOC World Bird List (v 5.1). doi : 10.14344/IOC.ML.5.1. Disponible en IOC – World Birds names - Family Troglodytidae . Consultada'l 31 de marzu de 2015.
- ↑ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson. 2014. The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.9. Baxáu de: Downloadable checklist|Clements Checklist 6.9
- ↑ Garrinchão-pai-avô en Wikiaves.
Enllaces esternos
editarWikispecies tien un artículu sobre Pheugopedius genibarbis. |
- Videos, semeyes y soníos de Pheugopedius genibarbis en The Internet Bird Collection.
- Semeyes y soníos de Pheugopedius genibarbis en Wikiaves.
- Soníos y mapa de distribución de Pheugopedius genibarbis en xeno-canto.
|