Premiu Enriqueta González Rubín

El Premiu "Enriqueta González Rubín" de periodismu, el más prestixosu delos que s'entreguen n'Asturies nel campu audiovisual y de prensa escrita, lleva'l nome de la opular escritora de la segunda metada del sieglu XIX, que namás firmaba con alcuños les sos collaboraciones periodístiques (La Gallina Vieja y La Cantora del Sella).

Premiu Enriqueta González Rubín
[editar datos en Wikidata]

Sábese que nació Enriqueta González Rubín en Santianes del Agua (Ribeseya) nel añu 1832, que yera de bona familia, que tuvo un fíu de soltera y qu'exerció de maestra en Ribeseya, pero nun se tienen noticies de la data y del llugar onde morrió.

Hasta 1992 nun se publicara dengún llibru d'esta autora, de la que diz Antón García que “pue considerásela comu'l primer narrador de la nuesa lliteratura”. L'Academia de la Llingua Asturiana sacó esi añu un volume tituláu Collaboraciones periodístiques, que recueye los dos testos (Una boda por amor y Un Indianu como hay pocos) que yá asoleyara Protasio González Solís nes sos Memorias Asturianas (Uviéu, 1890). Paez ser que, polo menos, publicó esta autora una novela por entregues en El Faro Asturiano en 1864 y qu'en 1875 tamién apaeció'l so Viaxe del Tíu Pacho el Sordu a Uviedo[1].

Palmarés

editar

El premiu Enriqueta González Rubín convocólu la Conseyería de Cultura en cuatro ocasiones y condedióse a los siguientes trabayos:

-Beatriz R. Viado pol so reportaxe "El campu asturianu, en víes d'estinción", publicáu nel periódicu Les Noticies

-Ismael González Arias pol artículu La tonada como música culta asturiana, publicáu nel diariu La Nueva España.

-Na so modalidá de periodismu audiovisual a Chema Fernández y a Xandru Osuna, pola emisión 141 del programa El xorrecer d'Asturies, en Radio Vestusta.

-Cristóbal Ruitiña pol artículu Una historia de la mina poco conocida, publicada nel periódicu Les Noticies.

-Inaciu Galán y González, na modalidá de periodismu audiovisual, pola emisión Homenaxe na alcordanza de Mánfer de la Llera, del programa Asina foi... el Surdimientu emitíu n'Onda Peñes.

-Miguel Solís Santos, pol artículu La hemocianina de les andariques y el sangre del ciudadanu Capeto99 publicáu'l 15 de payares del 2005 en La Nueva España.

Referencies

editar