Rally de Montecarlu

El Rally de Montecarlu (oficialmente Rallye Automobile Monte Carlo, Rally Automovilísticu de Montecarlu) ye una prueba de rally que s'entama añalmente nel mes de xineru dende 1911 pol Automobile Club de Monaco (Club Automovilísticu de Mónacu) quien tamién entama'l Gran Premiu de Mónacu de Fórmula 1 y la Copa Kart de Mónacu. Apuéstase práuticamente en territoriu francés, concretamente nel sureste del país y nes rexones de Provenza-Alpes-Costa Azul, Ródanu-Alpes y Languedoc-Rosellón. Solo en delles ocasiones la prueba cuntó con tramos en territoriu monegascu. La prueba foi puntuable pa distintos campeonatos internacionales como'l Campeonatu d'Europa de Rally, el Intercontinental Rally Challenge y el Campeonatu Mundial de Rally.

Rally de Montecarlu
Xeneral
Tipu de competición actividá deportiva periódica
Deporte Rally
País Francia
Mónacu
Organizador Fédération Internationale de l'Automobile
Historia
Fundación xineru de 1911
Competición
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

Dende'l so entamu en 1911, esta carrera que se compite sobre asfalto y nieve y so condiciones difíciles, tien un importante papel na prueba de les últimes meyores ya innovaciones p'automóviles. Aquel que gana la carrera adquier gran reputación y publicidá. Dende 1973, la carrera celebróse en xineru, y percuérrense alredor de 1.461 quilómetros en 15 etapes.

Dende la creación del Campeonatu Mundial de Rallye en 1973, tuvo presente nel campeonatu, quitando en 1996, y abriendo casi siempres la temporada, hasta l'añu 2009 que pasó a ser puntuable pal IRC tornando de nuevu al mundial en 2012.

Dende va unos años celébrense tamién el Rally Montecarlu d'Enerxíes alternatives (Rallye Monte Carlo des Véhicules à Energie Alternative)[1] puntuable pa la Copa FIA d'Enerxíes Alternatives[2] y el Rally de Montecarlu Históricu[3] (Rallye Monte-Carlo Historique).

Historia

editar
 
1911: Henri Rougier, vencedor de la primer edición del rally de Montecarlu.

A finales del sieglu XIX y principios del XX, realizáronse les primeres carreres de vehículos pol continente européu. Naquellos años la ciudá de Montecarlu competía con otres ciudaes por ser l'atracción turística. D'esta manera surdió la idea de crear una competición automovilística, teniendo como meta la ciudá monegasca, coles mires d'atraer el turismu mientres l'iviernu. La primer carrera facer en 1911 y foi posiblemente la primer carrera en recibir el nome de rally.

Primeres ediciones

editar

En 1911 entamóse'l primer Rally de Montecarlu, (la primera y segunda edición llamóse Rally de Mónacu[4]) entamáu por Antony Noghès, fíu del presidente del Club Sport Velocipèdique et Automobile de Monaco,[5], Alexandre Noghès, p'atraer a los turistes a la ciudá mientres l'iviernu. Nesa primer edición partieron venti participantes[4] dende distintos puntos d'Europa teniendo como meta la ciudá de Montecarlu: dos de Xinebra, nueve de París, unu de Boulogne, dos de Viena, cuatro de Bruxeles y dos de Berlín, ente los que s'atopaba un capitán del exércitu alemán llamáu Von Esmach[4] que llegó primero con una selmana d'adelantu respeuto al segundu, realizando una media de 22,6 km/h. Pa compensar les diferencies de distancia partieron en díes distintos[4] y toos cola mítica placa colorada que los identificaba como corredores de la prueba.[5] Pa decidir el vencedor realizó una suma de puntos en función del tiempu emplegáu y otros factores menos oxetivos como l'estáu del vehículu, númberu d'ocupantes, etc.[4] Tres dos díes de deliberaciones del xuráu diose la victoria al francés Henri Rougier,[4] polo que l'alemán Von Esmach qu'había llegáu primeru y nin siquier taba ente los cinco primeros, reclamó la decisión del xuráu, fechu que causó gran movición y dio publicidá al rally pa la segunda edición.[4]

 
1912: El rusu Nagel antes del entamu de la segunda edición.

La segunda edición celebrar en 1912[5] y cuntó con 67 participantes.[4] Partieron: ventidós de París, dos de Turín, ocho de Xinebra, seis de Le Havre, unu de Boulogne, cuatro d'Ámsterdam, seis de Berlín, cuatro de Bruxeles, trelce de Viena y el rusu Nagel que partió dende San Petersburgu a bordu d'un Rusu-Balt.[4] La travesía de Nagel, reflexa perbién lo duru y distintu que yeren aquelles primeres ediciones del Montecarlu con al respeutive de l'actualidá. Partió'l 13 de xineru, en plenu iviernu dende San Petersburgu, xunto al so mecánicu y a bordu d'un Rusu-Balt[6][4] realizando 3.267 km y soportando baxes temperatures y peligros como la presencia de llobos.[4] Los primeros quilómetros realizar detrás d'un tractor que-y abría'l camín ente la nieve,[4] nun pudo meter la segunda marcha hasta'l quilómetru noventa,[4] paraba cada dos hores pa comer y dormir,[4] camudaba l'aceite cada 500 quilómetros dempués de descongelarlo al fueu[4] y dormía cola dinamo ente la ropa pa evitar que se conxelara.[4] Llegó a Mónacu el 21 de xineru,[4] de primeru y realizando una media de 16,7 km/h,[4] anque foi apostráu a la novena plaza, ente otres coses pol mala traza del vehículu.[4] Nesta ocasión hubo más protestes y p'evitar males mayores decidióse nun convocar más ediciones en 1913 y 1914. Depués la prueba paralizóse por cuenta de la Primer Guerra Mundial.[4]

La tercer edición nun foi hasta 1924 na que Noghès, presentó un reglamentu más claru y ameyoráu.[4] La inscripción nesta ocasión foi baxa y entamóse una prueba de velocidá non válida pa la clasificación final a la que s'apuntaron tolos participantes.[4]

Año trenta

editar
Documentu gráficu del Rally de Montecarlu de 1949 (Voz en off n'holandés).

En 1925 entamóse una carrera en cuesta a la Turbie con pruebes d'habilidá, aceleración, frenada, cambeos de rueda, etc.[7][4] Na década de los años '30 realizóse una prueba de velocidá onde anguaño s'apuesta'l Gran Premiu de Mónacu de Fórmula 1,[4][7] sicasí'l reglamentu nun dexó d'alimentar discutinios pola so falta de claridá; con too, el rally de Montecarlu consolidábase.[7] Colos años eses pruebes empezaron a cuntar más pa la clasificación final, que la elegancia y l'estáu de los vehículos.
En 1939 la prueba volvió paralizase por cuenta de la Segunda Guerra Mundial y recuperóse en 1949. Curiosamente esos dos ediciones separaes por diez años, ganar el mesmu pilotu y col mesmu vehículu: Jean Trevoux con un Hotchkiss. Les nueves normes presentaes por Noghès tres la guerra, camudaron el formatu y el rally empezó en Mónacu.[7]

Décades 50 y 60

editar

En 1951 cuntó con una inscripción de 362 participantes de los cualos 337 tomaron la salida, 281 quedaron clasificaos y 111 cruciaron la meta ensin penalizaciones. El ganador foi l'equipu francés formáu por Jean Trevoux y Crovetto conduciendo un Delahaye, segundu foi'l portugués Conde del Monte Real a bordu d'un Ford y terceru foi l'equipu inglés formáu por Yard y Young que pilotaben un Jaguar.[8]

En 1953, nació'l Campeonatu d'Europa de Rally y el de Montecarlu incluyóse nel calendariu, añu nel que la prueba cuntó con más de mil solicitud d'inscripción, abrir siempres nel mes de xineru.[9] Hasta 1958 el so ésitu foi n'aumentu, con inscripciones elevaes. Na prueba daben cita pequeños y grandes vehículos onde podíen competir a comuña.[7] En 1958 ganó un Dauphine de tan solo 850 cc, más tarde los Saab impondríense y depués los Mini del equipu BMC.[7]

La prueba caltuvo'l formatu clásicu, hasta qu'en 1962 introdució per primer vegada tramos cronometraos.[9]

 
Mini Cooper S vencedor de les ediciones 1964, 1965 y 1967.

En 1966 l'escándalu chiscó la prueba. L'equipu de Mini, la British Motor Corporation (BMC), que yá ganara en 1964 y en 1965 col Mini Cooper S, consiguió asitiar a los sos trés pilotos na primera, segunda y cuarta posición, que xunto al Ford Cortina de Roger Clark, fueron descalificaos por usar faros halóxenos.[7][10] La victoria foi para Pauli Toivonen con un Citroën DS. La prensa británica fixo correr ríos de tinta pol asuntu calificando a los organizadores de parcialidá. Con tou, el Mini repitió victoria al añu siguiente en 1967.[10][7]

Década 70

editar

En 1970 entra nel Campeonatu Internacional de Marques, prueba que s'apostaría hasta 1972 y en 1973 nel Campeonatu Mundial de Rally. Na década de los 70 Lancia apoderaría la prueba col Lancia Stratos[7] dexando tan solu dos victories a Porsche y dos a Alpine.[7]

Campeonatu Mundial de Rally

editar

En 1973, primer añu en celebrase'l Campeonatu Mundial de Rally la prueba pasa a ser puntuable para dichu campeonatu, abriendo'l calendariu, fechu que repitiría hasta 2008, quitando en 1974 que foi canceláu y en 1996 por ser solu puntuable pal Campeonatu de 2 llitros. Nos años 80 l'alemán Walter Röhrl ganó cuatro ediciones con distintos coches. 1987 supunxo'l fin del Grupu B dando llugar a un periodu de dominiu de Lancia que ganaría en cinco causes.[7]

El rally caltuvo'l so formatu clásicu: una etapa de concentracción, un percorríu de 1.000 km pelos Alpes y una postrera de clasificación que corríen solo los 100 meyores qu'incluyía la "nueche del Turini", tramu clásicu onde los aficionaos apostar nes cunetes mientres tola nueche viendo pasar los vehículos 2 o 3 vegaes.[7]

Nos años 90 la prueba sufrió los cambeos realizaos pola FIA; sume'l percorríu de concentración, encurtióse'l quilometraxe y prohibióse correr de nueche.[7]

Ente 1999 y 2001 el pilotu finlandés Tommi Mäkinen ganaría la prueba en toles sos ediciones y darréu el francés Sebastien Loeb batería'l récor de victories ganando en cinco causes, ente 2003 y 2008.[7]

Sieglu XXI

editar

Na temporada 2009, la prueba sumió del calendariu mundialista y pasó a ser puntuable del Intercontinental Rally Challenge. En 2010 y 2011 el rally formó parte d'esti campeonatu. En 2011, el Rally de Montecarlu cumplió cien años y el Club Automovilísticu de Mónacu publicó una edición llindada[11] sobre la historia de la prueba.

Regresu al WRC

editar

En 2012 el Montecarlu tornó al calendariu del mundial[12] abriendo'l calendariu como llevaba faciendo dende años tras. Sebastien Loeb, venció na prueba, cola que yá son seis les victories alcanzaes en Montecarlo pol francés.

Carauterístiques

editar
 
Col de Turini

Esti rally compítese sobre asfaltu y xelu, siempres nel mes de xineru. Los sos tramos son tropezosos, bien téunicos y rabiones.

Col de Turini

editar

Unu de los tramos más conocíos del Montecarlu ye'l Col de Turini, que trescurre pol puertu de monte de mesmu nome, nel cordal de los Alpes marítimos. Tamién ye conocíu como "la nueche del Turini", por cuenta de que mientres munchos años correr mientres la nueche onde los aficionaos asitiar a lo llargo de los tramos al calor de fogueres pa soportar la fría nueche.

Tien un llargor averáu de 32 km, y apuéstase ente les llocalidaes de Sospel y La Bollène, xeneralmente, anque tamién a la inversa.[13] Ye un tramu bien tropezosu, con una infinidá de curves bien zarraes que s'asoceden. El récor de velocidá tener Petter Solberg con un Subaru Impreza WRC en 2002 con una media llograda de 89,4 km/h.[13]

Palmarés

editar
 
1934: 13ª edición
 
Parque zarráu de la edición de 1986.
 
Bruno Saby en 1989.
 
Carlos Sainz en 1999.
 
Marcus Grönholm en 2004.
 
Sebastien Loeb en 2008. El pilotu francés ganó en 6 ocasiones el Montecarlu.
 
Bryan Bouffier vencedor en 2011, últimu añu nel IRC.
Añu Edición Pilotu Copilotu Vehículu Series
1911 1ème Rally Automobile Mónacu[4]   Henri Rougier Turcat-Mery
1912 2ème Rally Automobile Mónacu[4]   Jules Beutler Berliet
Ente 1913 y 1923 nun se celebró
1924 3ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Jacques Edouard Ledure Bignan
1925 4ème Rallye Automobile Monte-Carlo   François Repusseau Renault
1926 5ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Victor A. Bruce W J Brunell Autocarrier
1927 6ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Lefebvre Despaux Amilcar
1928 7ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Jacques Bignan Fiat
1929 8ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sprenger van Euk Graham-Paige
1930 9ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Hector Petit Licorne
1931 10ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Donald Healey Lewis Pearce Invicta
1932 11ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Maurice Vaselle   Duhamel Hotchkiss
1933 12ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Maurice Vaselle Hotchkiss
1934 13ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Louis Gas   Jean Trévoux Hotchkiss
1935 14ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Christian Lahaye   René Quatresous Renault
1936 15ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Ion Zamfirescu   P.G. Cristea Ford
1937 16ème Rallye Automobile Monte-Carlo   René Lebègue   Julio Quinlin Delahaye
1938 17ème Rallye Automobile Monte-Carlo   G. Baker Schut   Karelton Ford
1939 18ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Jean Trevoux[N 1]   Marcel Lesurque Hotchkiss
  Jean Paul   Marcel Çontet Delahaye
Ente 1940 y 1948 nun se celebró
1949 19ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Jean Trevoux   Marcel Lesurque Hotchkiss
1950 20ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Marcel Becquart   Henri Secret Hotchkiss
1951 21ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Jean Trevoux   Roger Crovetto Delahaye
1952 22ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sydney Allard   George Warburton Allard
1953 23ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Maurice Gatsonides   Peter Worledge Ford Zephyr EUR
1954 24ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Louis Chiron   Ciro Basadonna Lancia Aurelia GT EUR
1955 25ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Per

Malling |align=left|  Gunnar Fadum

Sunbeam Talbot EUR
1956 26ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Ronnie Adams   Frank Biggar Jaguar Mk VII EUR
1957 Carrera suspendida pola Guerra del Sinaí
1958 27ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Guy Monraisse   Jacques Feret Renault Dauphine EUR
1959 28ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Paul Coltelloni   Pierre Alexandre Citroën ID EUR
1960 29ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Walter Schock   Rolf Moll Mercedes 220SE |EUR
1961 30ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Maurice Martin   Roger Bateau Panhard PL17 EUR
1962 31ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Erik Carlsson   Gunnar Häggbom Saab 96 EUR
1963 32ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Erik Carlsson   Gunnar Palm Saab 96 EUR
1964 33ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Paddy Hopkirk   Henry Liddon Mini Cooper S EUR
1965 34ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Timo Mäkinen   Paul Easter Mini Cooper S EUR
1966 35ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Pauli Toivonen   Ensio Mikander Citroën ID EUR
1967 36ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Rauno Aaltonen   Henry Liddon Mini Cooper S EUR
1968 37ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Vic Elford   David Stone Porsche 911 T EUR
1969 38ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Björn Waldegård   Lars Helmer Porsche 911 S EUR
1970 39ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Björn Waldegård   Lars Helmer Porsche 911 S INT
1971 40ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Ove Andersson   David Stone Alpine A110 INT
1972 41ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sandro Munari   Mario Manucci Lancia Fulvia 1.6 HF INT
1973 42ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Jean-Claude Andruet   Michele Petit "Biche" Alpine A110 WRC
1974 Carrera suspendida pola crisis del petroleu
1975 43ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sandro Munari   Mario Manucci Lancia Stratos HF WRC
1976 44ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sandro Munari   Mario Manucci Lancia Stratos HF WRC
1977 45ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sandro Munari   Silvio Maiga Lancia Stratos HF WRC
1978 46ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Jean-Pierre Nicolas   Vincent Laverne Porsche 911 Carrera WRC
1979 47ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Bernard Darniche   Alain Mahe Lancia Stratos HF WRC
1980 48ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Walter Röhrl   Christian Geistdorfer Fiat 131 Abarth WRC
1981 49ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Jean Ragnotti   Jean-Marc Andrie Renault 5 Turbo WRC
1982 50ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Walter Röhrl   Christian Geistdorfer Opel Ascona 400 WRC
1983 51ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Walter Röhrl   Christian Geistdorfer Lancia 037 Rally WRC
1984 52ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Walter Röhrl   Christian Geistdorfer Audi Quattro WRC
1985 53ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Ari Vatanen   Terry Harryman Peugeot 205 Turbo 16 WRC
1986 54ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Henri Toivonen   Sergio Cresto Lancia Delta S4 WRC
1987 55ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Miki Biasion   Tiziano Siviero Lancia Delta HF 4WD WRC
1988 56ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Bruno Saby   Jean-Franþois Fauchille Lancia Delta HF 4WD WRC
1989 57ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Miki Biasion   Tiziano Siviero Lancia Delta HF Integrale WRC
1990 58ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Didier Auriol   Bernard Occelli Lancia Delta HF Integrale 16v WRC
1991 59ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Carlos Sainz   Luis Moya Toyota Celica GT4 WRC
1992 60ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Didier Auriol   Bernard Occelli Lancia Delta HF Integrale 16v Evo. WRC
1993 61ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Didier Auriol   Bernard Occelli Toyota Celica Turbo 4WD WRC
1994 62ème Rallye Automobile Monte-Carlo   François Delecour   Daniel Grataloup Ford Escort RS Cosworth WRC
1995 63ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Carlos Sainz   Luis Moya Subaru Impreza WRX WRC
1996 64ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Patrick Bernardini   Bernard Occelli Ford Escort RS Cosworth C2L
1997 65ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Piero Liatti   Fabrizia Pons Subaru Impreza WRC97 WRC
1998 66ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Carlos Sainz   Luis Moya Toyota Corolla WRC WRC
1999 67ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Tommi Mäkinen   Risto Mannisenmäki Mitsubishi Lancer Evo. VI WRC
2000 68ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Tommi Mäkinen   Risto Mannisenmäki Mitsubishi Lancer Evo. VI WRC
2001 69ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Tommi Mäkinen   Risto Mannisenmäki Mitsubishi Lancer Evo. VI WRC
2002 70ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Tommi Mäkinen   Risto Mannisenmäki Subaru Impreza WRC WRC
2003 71ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sébastien Loeb   Daniel Elena Citroën Xsara WRC WRC
2004 72ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sébastien Loeb   Daniel Elena Citroën Xsara WRC WRC
2005 73ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sébastien Loeb   Daniel Elena Citroën Xsara WRC WRC
2006 74ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Marcus Grönholm   Timo Rautianen Ford Focus WRC WRC
2007 75ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sébastien Loeb   Daniel Elena Citroën C4 WRC WRC
2008 76ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sébastien Loeb   Daniel Elena Citroën C4 WRC WRC
2009 77ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sébastien Ogier   Julien Ingrassia Peugeot 207 S2000 IRC
2010 78ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Mikko Hirvonen   Jarmo Lehtinen Ford Fiesta S2000 IRC
2011 79ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Bryan Bouffier   Xavier Panseri Peugeot 207 S2000 IRC
2012 80ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sebastien Loeb   Daniel Elena Citroen DS3 WRC WRC
2013 81ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sébastien Loeb   Daniel Elena Citroen DS3 WRC WRC
2014 82ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sébastien Ogier   Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC WRC
2015 83ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sébastien Ogier   Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC WRC
2016 84ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sébastien Ogier   Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC WRC
2017 85ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sébastien Ogier   Julien Ingrassia Ford Fiesta WRC WRC
2018 86ème Rallye Automobile Monte-Carlo   Sébastien Ogier   Julien Ingrassia Ford Fiesta WRC WRC
[14][15][16]

Ganadores

editar

Esta prueba foi apoderada, desque entró nel mundial, por pilotos espertos n'asfaltu, principalmente pilotos llatinos (españoles, franceses ya italianos): Carlos Sainz, Sebastien Loeb, Bruno Saby, Miki Biasion, Sandro Munari, Didier Auriol o Francois Delecour ganaron en dalguna ocasión.

Los pilotos con más victories en Montecarlu son:[17]

# Pilotu Victories Años
1   Sebastien Loeb 7 2003, 2004, 2005, 2007, 2008, 2012, 2013
2   Sebastien Ogier 6 2009, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018
3   Walter Röhrl 4 1980, 1982, 1983, 1984
  Sandro Munari 1972, 1975, 1976, 1977
  Tommi Mäkinen 1999, 2000, 2001, 2002
5   Jean Trévoux 3 1939, 1949, 1951
  Didier Auriol 1990, 1992, 1993
  Carlos Sainz 1991, 1995, 1998

Rally de Montecarlu Históricu

editar

El Montecarlu Históricu lleva celebrándose dende l'añu 1998 con un formatu similar al Montecarlu tradicional y ta llindáu a automóviles que participaron na prueba ente 1955 y 1980.[18][19]

Añu Edición Pilotu Copilotu -valign="top" 1998 1. Rallye Monte-Carlo Historique   Patrick Lebon   Robert Vandevorst Alfa Romeo 2000 GT
1999 2. Rallye Monte-Carlo Historique   Daniel Cool   Robert Rorife Porsche 911
2000 3. Rallye Monte-Carlo Historique   Ake Gustavsson   Tom Granli Mercedes Benz 300 SE
2001 4. Rallye Monte-Carlo Historique   Phillipp Armstrong   Frank Hussey Mercedes Benz 220 SE
2002 5. Rallye Monte-Carlo Historique   Otto Kristensen   Brita Kruse Kristensen Lancia Fulvia 1,3 S
2003 6. Rallye Monte-Carlo Historique   Jean Ferry   Patrick Curti Autobianchi A112 Abarth
2004 7. Rallye Monte-Carlo Historique   Monty Karlan   Stein Rucái |align=left|[[Volvo

142]]

2005 8. Rallye Monte-Carlo Historique   Marcu Aghem   Stefano Delfino Lancia Fulvia 1600 HF
2006 9. Rallye Monte-Carlo Historique   Jean-Jacques Compas   Didier Buhot Porsche 914/6
2007 10. Rallye Monte-Carlo Historique   Alain Lopes   Joseph Lambert Porsche 911 Carrera 2.7
2008 11. Rallye Monte-Carlo Historique   Ernst Jüntgen   Marcus Müller Mercedes-Benz 300 SE
2009 12. Rallye Monte-Carlo Historique   Svein Lund   Tore Fredriksen Datsun 240 Z
2010 13. Rallye Monte-Carlo Historique   Jose Lareppe   Joseph Lambert Opel Kadett GTE
2011 14. Rallye Monte-Carlo Historique   Mario Sala |align=left| 

Maurizio Torlasco

Porsche 911
2012 15. Rallye Monte-Carlo Historique   Jose Lareppe   Joseph Lambert Opel Kadett GTE
2014 16. Rallye Monte-Carlo Historique   Jose Lareppe[20]   David Lieven Opel Kadett GTE
editar
  • El Rally de Montecarlu sirvió d'inspiración pa la película de 1969 ´´Monte Carlo or Bust``.
  1. En 1939 hubo doble ganador.

Referencies

editar
  1. Rallye Monte Carlo des Véhicules à Energie Alternative acm.mc
  2. «Copia archivada». Archiváu dende l'orixinal, el 27 de setiembre de 2011. Consultáu'l 19 de xunetu de 2010. FIA.com
  3. Rallye Monte-Carlo Historique acm.mc
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 4,17 4,18 4,19 4,20 4,21 4,22 4,23 4,24 4,25 (2008) Scalextric, Campeones de Rally. Vol. I - El periodu d'enteguerres.. Altaya, páx. 20-24. ISBN 978-84-487-2507-5..
  5. 5,0 5,1 5,2 (2008) Scalextric, Campeones de Rally. Vol. I - La nacencia de los rallies. Altaya, páx. 8-9. ISBN 978-84-487-2507-5..
  6. «"С.-Петербургъ - Монако" Серия 2. Авто.» (rusu). Consultáu'l 27 d'abril de 2011.
  7. 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 7,11 7,12 7,13 (2008) Scalextric, Campeones de Rally. Vol. II - El Rally de Monte Carlo.. Altaya, páx. 524-528. ISBN 978-84-487-2508-2..
  8. El Mundo Deportivo (1 de febreru de 1952). «EL RALLYE DE MONTECARLO» páx. 4. Consultáu'l 8 de payares de 2012.
  9. 9,0 9,1 (2008) «Rally de Montecarlu 1958», Scalextric, Campeones de Rally. Vol. I. Altaya, páx. 604-605. ISBN 978-84-487-2507-5..
  10. 10,0 10,1 (2008) Scalextric, Campeones de Rally. Vol. I - La década de 1960. Altaya, páx. 44-48. ISBN 978-84-487-2507-5..
  11. «Monte-Carlo 100 ans de rallye» (francés). Consultáu'l 26 de xineru de 2012.
  12. calendariu-del-wrc/?fid=14820 Monte Carlo vuelve al calendariu del WRC. wrc.com (n'inglés)
  13. 13,0 13,1 «The Turini» (inglés). Consultáu'l 2 de mayu de 2011.
  14. «Monte Carlo Rally» (inglés). Consultáu'l 28 d'abril de 2011.
  15. «MONTE CARLO OR BUST (PART 1): THE EARLY YEARS» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 23 de marzu de 2012. Consultáu'l 28 d'abril de 2011.
  16. «Rallye Automobile Monte Carlo. Palmarés» (francés). Archiváu dende l'orixinal, el 23 de mayu de 2011. Consultáu'l 3 de mayu de 2011.
  17. . Archiváu dende l'orixinal, el 23 de mayu de 2011. Consultáu'l 3 de mayu de 2011.
  18. www.acm.mc/. «VOITURES ELIGIBLES» (francés). Consultáu'l 14 de xineru de 2013.
  19. acm.mc. «ARCHIVES DU RALLYE» (francés). Consultáu'l 14 de xineru de 2013.
  20. Pipo López (29 de xineru de 2014). «Un Opel gana a los Porsche nel Montecarlo Históricu». Consultáu'l 29 de xineru de 2014.

Enllaces esternos

editar

Plantía:Pruebes del Mundial de Rally