Salix alba

El salgueru blancu, salguera o salgar (Salix alba), ye un árbol caducifoliu de rápida crecedera de la familia de les salicacees.

Salgueru blancu
Estáu de caltenimientu
Non amenazáu
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Malpighiales
Familia:	Salicaceae
Xéneru:	Salix
Especie:	S. alba L.
[editar datos en Wikidata]

Vista del árbol.

Distribución

Tópase en zones templaes, como'l centru y sur d'Europa, el norte d'África y l'oeste asiáticu, anque, en menor midida, tamién puede vese en norteamérica. Precisa tar en llugares húmedos y nun soporta les temperatures estremes.

Descripción

Algama hasta 25 metros d'altor. Les sos fueyes son serruchaes de color gris plateáu, y mide de 5 a 12 cm. Les sos flores tienen amentos en forma cilíndrica, que crecen en primavera. Les sos fueyes tienen el viesu sedosu y la corteza ye de color abuxáu.

Enfermedaes

Por cuenta de la so rápida crecedera ta espuestu a enfermedaes qu'encurtien la so vida, como l'antracnosis, causada pol fungu Marssonina salicicola, y la marca d'agua, causada pola bacteria Brenneria salicis. Estes enfermedaes pueden ser un gran problema en campos de cultivu y n'exemplares utilizaos como plantes ornamentales.

Forma híbridos naturales con Salix fragilis, dando como resultáu Salix × rubens Schrank.

Usos

Estractu de Salix alba.

La so madera ye flexible y pesa bien poco, y utilízase pa faer cerilles, ente otros instrumentos.

Usos melecinales

Hipócrates escribió en sieglu V e.C. alrodiu d'una sustancia amargoso estrayida del salgueru blancu y que podía curar los dolores y solliviar la fiebre. Los nativos indios americanos yá la usaben d'antiguo pa los dolores de cabeza, fiebres, dolores musculares, y reumatismos. Más tarde, nel añu 1763, el reverendu Edward Stone comprobó que, efeutivamente, el salgueru blancu menguaba la fiebre.

La corteza del salgueru blancu contién una sustancia llamada salicina, de la cual llógrase'l acedu salicílicu, predecesor de l'actual aspirina. La salicina amenorga la sensación de dolor y, amás de propiedaes analxésiques, tien propiedaes antiinflamatories, y antipirétiques.^{[ensin referencies]}

Taxonomía

hugffff Salix alba describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 1021–1022, nel añu 1753.

Etimoloxía

Salix: nome xenéricu llatín pal salgueru, les sos cañes y madera.

alba: epítetu llatín que significa "blanca".

Variedaes

• Salix alba subsp. caerulea (Sm.) Rech.f.
• Salix alba var. caerulea (Sm.) Sm.
• Salix alba var. calva G.Mey.
• Salix alba subsp. vitellina (L.) Arcang.; una variedá ornamental ye'l dsalgueru murniu S. alba ssp. vitellina "Tristis"
• Salix alba var. vitellina (L.) Stokes

Sinonimia

Salix sepicola Gand.
Salix leucophora Gand.
Salix fausta Gand.
Salix vitellina L.

Nome común

• Castellán: arcazón, azaoz, balaguera, balaquera, blina, mimbre, mimbrera, mimbrera blanca, mimbres, mocha, mocho, nidos de bruja, paleiro, palera, palero, sace, salce, salce blanco, salce mayor, salcer, salga, salgar, salgueiro blanco, salguera, salguera blanca, salguero, salguero blanco, salze, salzo, sandisa, sanz, sao, saoz, sarache, sarga , sargatera, sargatillo, sauce, sauce blanco, sauce blanco salado, sauce llorón, sauce real, sauce reluciente, sauz, saúz, saz, támara, taza, zalgatera, zaragato, zargatera, zargatillo, zargatillo timonero, zauce, zaz.

Ver tamién

• Terminoloxía descriptiva de les plantes
• Cronoloxía de la botánica
• Hestoria de la Botánica
• Carauterístiques de les salicacees

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Salix alba.
• Salix alba n'Árboles Ibéricos
• páxina d'información sobre'l sauce de Deltarium, el parque de naturaleza del Delta del Ebro

• Datos: Q156918
• Multimedia: Salix alba
• Especies: Salix alba