Seleuco I Nicátor

Seleuco I Nicátor
rey seléucida (es)	; 312 edC - 281 edC - Antíoco I Sóter (es) →
rey seléucida (es)
Vida
Nacimientu	Europo (es) , 358 de edC
Nacionalidá	Macedonia Antigua ; Imperiu seléucida
Muerte	Lisimaquia (es) , 281 de edC (76/77 años)
Sepultura	Seleucia Pieria
Causa de la muerte	homicidiu
Asesín	Ptolomeo Cerauno (es)
Familia
Padre	Antíoco
Madre	Laódice de Macedonia
Casáu con	Apama (es) ; Estratónice (es)
Fíos/es	Antíoco I Sóter (es) ; Fila III de Macedònia (es) ; Aqueo (es)
Hermanos/es	Didymeia
Pueblu	seléucidas (es) ; Imperiu seléucida
Estudios
Llingües falaes	Koiné
Oficiu	soberanu
Creencies
Relixón	relixón na Antigua Grecia

Seleuco I, llamáu Nicátor (358 de edC, Europo ^(es) – 281 de edC, Lisimaquia ^(es) ) foi'l postreru de los llamaos diádocos. Reinó en Babilonia y Siria dende'l 305 e.C. al 281 e.C. Foi'l fundador de la Dinastía Seléucida y del Imperiu seléucida.

Ascensu al poder imperial

Fuera xeneral nel exércitu d'Alexandru Magnu y dos años dempués de la muerte d'ésti, nel 321 e.C., foi nomáu sátrapa (gobernador) de Babilonia y más tarde, rei d'esti territoriu, pero dempués de la muerte y derrota del xeneral Antígono I Monóftalmos, Seleuco facer col poder del estensu dominiu que llegaba hasta l'actual Paquistán, Irán, los montes de la India y los desiertos del mar d'Aral. De tolos diádocos que se partieron l'imperiu d'Alejandro, Seleuco foi quien se llevó la más estensa parte qu'entendía venti pueblos de distintes etnies, llingües y relixón, y que sumaba más de 30 millones d'habitantes.

Nel añu 301 e.C. llibrárase la batalla de Ipsos na que llucharon Casandro de Macedonia, Lisímaco de Tracia y Seleuco contra Antígono Monóftalmos, perdedor de la guerra y qu'hasta entós se fixo col control de tol imperiu d'Alejandro col enfotu de ser l'únicu rei. A partir d'esa victoria Seleuco reinó sele sobre l'estensu territoriu descritu enantes.

Reináu

Seleuco supo caltener unes bones rellaciones polítiques y comerciales cola India. Unvió a esti país al so secretariu Megástenes, a la corte del rei indiu llamáu Chandragupta (en griegu Sandrácoto), fundador de la gran dinastía Maurya. Los alcuerdos consolidar pol matrimoniu ente'l rei indiu y una fía de Seleuco. A la vuelta del so viaxe, Megástenes escribió un gran rellatu, del que namái quedaron curtios estractos,^[3] y ésta foi la primer vegada que los griegos tuvieron una narración sobre cuestiones rellacionaes con esti país.

A lo llargo del so reináu, Seleuco fundó delles ciudaes importantes. Na vera occidental del ríu Tigris (que naz na actual Turquía y desagua nel golfu Pérsicu), al noroeste de Babilonia, construyó Seleucia del Tigris, que foi amás la capital. Seleucia foi'l centru del comerciu. Asina mesmu fundó Seleucia Pieria, Seleucia Traquea y Antioquía (na actual Turquía).

Seleuco siguió un sistema de gobiernu bien paecíu al de los anteriores reis de Persia (Irán). Cada provincia taba rexida por un sátrapa (gobernador). Pero al ser un reinu tan grande y tan estendíu y con etnies y xentes tan distintes, los problemes empezaron a llegar, sobremanera na zona que taba formada por pueblos perses, medos y bactrianos que caltuvieren la so antigua relixón y la so llingua. Asina ye que cuando los sátrapas tuvieron conocencia del empiezu de la decadencia de la Dinastía seléucida, aprovecharon pa faese independientes. El sátrapa o gobernador griegu de la Bactriana tomó'l títulu de rei nel 255 e.C. y asina empezó'l reinu de Bactriana (güei país de Balkh, no qu'anguaño ye parte d'Afganistán, Uzbequistán y Taxiquistán), que duró hasta l'añu 126 e.C. El so idioma foi siempres el griegu.

Seleuco morrió asesináu por Ptolomeo Cerauno. Asocedió-y nel tronu'l so fíu Antíoco I Sóter.

Los reinos de los diádocos dempués de la batalla de Ipsos, 301 e.C.

Ver tamién

Bibliografía

Grecia trubiecu d'Occidente de Peter Levi. Ediciones Folio S.A. ISBN 84-226-2616-0
Historia Universal Oriente y Grecia de Ch. Seignobos. Editorial Daniel Jorro, Madrid 1930
La Historia y los sos protagonistes. Ediciones Dolmen, 2000

Enllaces esternos

Referencies

↑ «Q45269576» (en rusu). Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru.
↑ «Antiochus» (en rusu). Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary. Volume Iа, 1890.
↑ John Keay (2001). India: A History. Grove Press. páxs. 85–86. ISBN 978-0-8021-3797-5

Predecesor:
Nengunu
(Seleuco ye'l fundador de la dinastía)

Rei seléucida
305 e.C.-281 e.C.

Socesor:
Antíoco I Sóter

[a7bf9bc6cfb2a4598ea910cc4f2b1122193832ac-1] «Q45269576» (en rusu). Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru.

[1455abf9e8031bd347570be8e8e86eb034490134-2] «Antiochus» (en rusu). Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary. Volume Iа, 1890.

[3] John Keay (2001). India: A History. Grove Press. páxs. 85–86. ISBN 978-0-8021-3797-5

[1]

[2]

[3]