Solanum carolinense

Solanum carolinense;
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Solanales
Familia:	Solanaceae
Subfamilia:	Solanoideae
Tribu:	Solaneae
Xéneru:	Solanum
Subxéneru:	Leptostemonum
Seición:	Lathyrocarpum
Especie:	S.carolinenese; L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

Solanum carolinense ye una planta yerbácea perenne del sureste d'Estaos Xuníos que s'espandió al traviés d'América del Norte. Conocer, n'inglés, como ortiga de Bull; sicasí, nun ye una ortiga verdadera sinón un miembru de les Solanacees que tien escayos dorsales a lo llargo de los sos tarmos, que enfusen na piel y esgañen.

Descripción

Les fueyes son irregularmente lobulaes o groseramente dentaes y cúbrense de pelusilla. Les flores tienen 5 pétalos y son de color blancu o púrpura colos centros mariellos, anque tamién hai una variante azul. El frutu paecer al tomate y caúna contién unes 60 granes. Toles partes de la planta son venenosa, anque la fruta considérase atóxica una vegada que maureció.

Taxonomía

Solanum carolinense describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 187. 1753.^[1]

Etimoloxía

Solanum: nome xenéricu que remanez del vocablu Llatín equivalente al Griegu στρνχνος (strychnos) pa designar el Solanum nigrum (la "Yerba moro") —y probablemente otres especies del xéneru, incluyida la berenxena^[2]— , yá emplegáu por Pliniu'l Vieyu nel so Historia naturalis (21, 177 y 27, 132) y, enantes, por Aulus Cornelius Celsus en De Re Melecina (II, 33).^[3] Podría ser rellacionáu col Llatín sol. -is, "el sol", por cuenta de que la planta sería mesma de sitios daqué soleyeros.^[4]

carolinense: epítetu xeográficu qu'alude a la so llocalización en Carolina.

Variedá aceptada

Solanum carolinense f. albiflorum (Kuntze) Benke

Sinonimia

Solanum carolinense f. carolinense
Solanum carolinense var. carolinense ^[5]

Ver tamién

Referencies

↑ «Solanum carolinense». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 10 de febreru de 2015.
↑ Mélongène en Lécluse F., Léxique français-grec avec l'explication latine, à l'usage des classes de..., Paris, 1844
↑ F. Gafiot, Dictionnaire Latin-Français, p. 1452 y 1485, Hachette, Paris, 1934.
↑ Solanum en Flora Ibérica, RJB/CSIC, Madrid
↑ «Solanum carolinense». The Plant List. Consultáu'l 10 de febreru de 2015.

Bibliografía

Cronquist, A.J., A. H. Holmgren, N. H. Holmgren, J. L. Reveal & P. K. Holmgren. 1984. Vascular Plants of the Intermountain West, U.S.A. 4: 1–573. In A.J. Cronquist, A. H. Holmgren, N. H. Holmgren, J. L. Reveal & P. K. Holmgren (eds.) Intermount. Fl.. Hafner Pub. Co., New York.
Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i–lxiv, 1–1632. American Book Co., New York.
Gleason, H. A. 1968. The Sympetalous Dicotyledoneae. vol. 3. 596 pp. In H. A. Gleason Ill. Fl. N. U.S.. New York Botanical Garden, New York.
Gleason, H. A. & A.J. Cronquist. 1991. Man. Vasc. Pl. N.E. U.S. (ed. 2) i–910. New York Botanical Garden, Bronx.
Great Plains Flora Association. 1986. Fl. Great Plains i–vii, 1–1392. University Press of Kansas, Lawrence.
Hickman, J. C. 1993. The Jepson Manual: Higher Plants of California 1–1400. University of California Press, Berkeley.
Lehr, J. H. 1978. Cat. Fl. Arizona

Enllaces esternos

Solanum carolinense Archiváu 2020-01-11 en Wayback Machine Información con delles fotografíes
Carolina Horse Nettle Archiváu 2007-02-06 en Wayback Machine

[Trop-1] «Solanum carolinense». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 10 de febreru de 2015.

[2] Mélongène en Lécluse F., Léxique français-grec avec l'explication latine, à l'usage des classes de..., Paris, 1844

[3] F. Gafiot, Dictionnaire Latin-Français, p. 1452 y 1485, Hachette, Paris, 1934.

[FLIB-4] Solanum en Flora Ibérica, RJB/CSIC, Madrid

[5] «Solanum carolinense». The Plant List. Consultáu'l 10 de febreru de 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]