Suzanne Flon
Suzanne Flon (28 de xineru de 1918, Le Kremlin-Bicêtre – 15 de xunu de 2005, VIII Distritu de París) foi una actriz y comediante francesa qu'actuó en francés ya inglés. Una de les integrantes de la xeneración de Jean Vilar, Madeleine Renaud, María Casares, Gérard Philipe y Jean Louis Barrault.
Suzanne Flon | |
|---|---|
_trailer.jpg) | |
| Vida | |
| Nacimientu | Le Kremlin-Bicêtre[1], 28 de xineru de 1918[2] |
| Nacionalidá |
 Francia |
| Llingua materna | francés |
| Muerte | VIII Distritu de París[1], 15 de xunu de 2005[2] (87 años) |
| Sepultura |
Crematorio y columbario del Père-Lachaise (es)  |
| Causa de la muerte | gastroenteritis |
| Familia | |
| Pareyes | John Huston |
| Estudios | |
| Llingües falaes |
francés[3] inglés italianu |
| Oficiu | actriz de teatru, actriz de cine |
| Emplegadores | Édith Piaf |
| Premios | |
| Seudónimos | Anne Lancel[4] |
| IMDb | nm0282530 |
 | |
Trayeutoria editar
Fía d'una xoyera y un ferroviariu, antes de dedicase a l'actuación foi vendedora ya intérprete d'inglés na tienda Au Printemps y secretaria d'Édith Piaf[5] Encamentada por Piaf, presentaba en teatros de varieté a figures como Charles Trenet, Fréhel y Mistinguett.
Foi compañera de clase nel conservatoriu de Simone Signoret y debutó dirixida por Raymond Rouleau, discípulu d'Antonin Artaud. En 1947 tuvo un gran ésitu en La Bruyere con Le Mal Court de Jacques Audiberti y en 1959 pasó a formar parte del Teatru Nacional Popular empobinada por René Clair.
Los sos más famosos papeles fueron n'obres de Jean Anouilh (L'Alouette como Xuana d'Arcu, Antígona, Roméo et Jeannette que l'autor escribió pa ella), André Roussin (La Petite Hutte) y Loleh Bellon (La Chambre d'amis, Les Dames du jeudi, Changement à vue, y Une Absence) y pieces de Shakespeare, Luigi Pirandello, Molière, André Roussin, Carlo Goldoni, Antón Chéjov, Eugene O'Neill (Llargu viaxe escontra la nueche) y Marguerite Dures en "Savannah Bay" que fizo a los 80 años recreando'l papel estrenáu por Madeleine Renaud que la llamó "la mio socesora"..
En cine trabayó con Orson Welles, John Huston y Joseph Losey, en Mr. Klein con Alain Delon y Jeanne Moreau.
La so voz carauterística sirvió-y pa narrar dellos documentales.
Morrió d'entueyos por gastroenteritis.
El direutor Danièle Thompson dedicó-y Fauteuils d'orchestre la so última apaición cinematográfica como l'abertable güela Madame Roux de la protagonista.[6][7]
Teatru editar
- 1943: Le Survivant de Jean-François Noël, dirixíu por Raymond Rouleau
- 1944: Antigone de Jean Anouilh, dirixíu por André Barsacq
- 1946: Roméo et Jeannette de Jean Anouilh, dirixíu por André Barsacq
- 1947: Le Mal court de Jacques Audiberti, dirixíu por Georges Vitaly
- 1947: La Petite Hutte d'André Roussin, dirixíu pol autor
- 1950: Le Complexe de Philémon de Jean Bernard-Luc, dirixíu por Christian-Gérard
- 1950: La fueya de parra de Jean Bernard-Luc, dirixíu por Christian-Gérard
- 1953: L'Heure éblouissante d'Anna Bonacci, dirixíu por Fernand Ledoux
- 1953: L'Alouette de Jean Anouilh, dirixíu por Jean Anouilh y Roland Piétri
- 1955: Le Mal court de Jacques Audiberti, dirixíu por Georges Vitaly
- 1957: La Mégère apprivoisée de William Shakespeare
- 1958: L'intrigante amoureuse de Carlo Goldoni, adautación Denise Lemaresquier
- 1959: On ne badine pas avec l'amour d'Alfred de Musset, dirixíu por René Clair
- 1959: Un beau dimanche de septembre d'Ugo Betti, dirixíu por André Barsacq
- 1960: De doux dingues de Michel André, dirixíu por Jean Le Poulain
- 1961: Le Mal court de Jacques Audiberti, dirixíu por André Reybaz
- 1961: Hélène ou la joie de vivre d'André Roussin y Madeleine Gray, dirixíu por Louis Ducreux
- 1961: La Nuit des rois de William Shakespeare, adautación de Nicole y Jean Anouilh, dirixíu por Jean Le Poulain
- 1962: Les Petits Renards de Lillian Hellman, dirixíu por Pierre Mondy
- 1963: L'Acheteuse de [Steve Passeur, dirixíu por Jean Anouilh y Roland Piétri
- 1964: L'Alouette de Jean Anouilh, dirixíu por Jean Anouilh y Roland Piétri
- 1965: Victimes du devoir d'Eugène Ionesco, dirixíu por Antoine Bourseiller
- 1965: La Cerisaie d'Anton Chejov, dirixíu por Sacha Pitoëff
- 1966: Richard III de William Shakespeare, dirixíu por Roger Planchon
- 1967: La Baye de Philippe Adrien, dirixíu por Antoine Bourseiller
- 1967: L'Alouette de Jean Anouilh, dirixíu por Jean Anouilh y Roland Piétri
- 1968: La Baye de Philippe Adrien, dirixíu por Antoine Bourseiller
- 1969: Teresa de Natalia Ginzburg, dirixíu por Gérard Vergez
- 1970: Ce soir on improvise de Luigi Pirandello, dirixíu por Gérard Vergez
- 1972: Les Veufs de Bernard Mazeas, dirixíu por Antoine Bourseiller
- 1973: Long Voyage vers la nuit d'Eugene O'Neill, dirixíu por Georges Wilson
- 1976: Les dames du jeudi de Loleh Bellon, dirixíu por Yves Bureau
- 1978: Changement à vue de Loleh Bellon, dirixíu por Yves Bureau
- 1980: Le Cœur sur la main de Loleh Bellon, dirixíu por Jean Bouchaud
- 1983: Chacun sa vérité de Luigi Pirandello, dirixíu por François Périer
- 1985: Gigi de Colette, dirixíu por Jean Meyer
- 1986: Léopold Le bien-aimé de Jean Sarment, dirixíu por Georges Wilson
- 1988: Une absence de Loleh Bellon, dirixíu por Maurice Bénichou
- 1991: L'Antichambre de Jean-Claude Brisville, dirixíu por Jean-Pierre Miquel
- 1995: La Chambre de amis de Loleh Bellon, dirixíu por Jean Bouchaud
- 1999: L'Amante anglaise de Marguerite Dures, dirixíu por Patrice Kerbrat
Filmografía principal editar
- Moulin Rouge (1952)
- Mr. Arkadin (1955)
- Tu ne tueras point (1961)
- El procesu (1962)
- The Train (1964)
- Jeff (1969)
- Mr. Klein (1976)
- One Deadly Summer (1983)
- La Vouivre (1989)
- La fortuna de vivir (1998)
- La Demoiselle d'Honneur de Claude Chabrol (2002)
- Joyeux Noël (Feliz Navidá) (2004)
- La fleur du mal (2004)
- Fauteuils d'orchestre (2006) ("Lo meyor de les nueses vides")
Premios editar
Premios Molière editar
| Añu | Grupu | Premiu | Obra | Resultáu |
|---|---|---|---|---|
| 1987 | Premiu Molière | Meyor Actriz | Léopold le bien-aimé | Vencedora |
| 1995 | Premiu Molière | Meyor Actriz | La Chambre d'amis | Vencedora |
| Añu | Grupu | Premiu | Obra | Resultáu |
|---|---|---|---|---|
| 1989 | Premiu Molière | Meyor Actriz | Une absence | Candidata |
| 1992 | Premiu Molière | Meyor Actriz | L'Antichambre | Candidata |
| 2000 | Premiu Molière | Meyor Actriz | L'Amante anglaise | Candidata |
Premios Cesar editar
| Añu | Grupu | Premiu | Película | Resultáu |
|---|---|---|---|---|
| 1984 | Premiu Cesar | Meyor Actriz Secundaria | L'Été meurtrier | Vencedora |
| 1990 | Premiu Cesar | Meyor Actriz Secundaria | La Vouivre | Vencedora |
Referencies editar
- ↑ 1,0 1,1 «Expediente de personas fallecidas». Consultáu'l 8 febreru 2022.
- ↑ 2,0 2,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 29 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Afirmao en: CONOR.SI. Identificador CONOR.SI: 47235427.
- ↑ Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: xx0161933. Data de consulta: 30 agostu 2020.
- ↑ «YouTube - Bande Annonce Entretien avec Suzanne Flon».
- ↑ «El mundo artístico y su encanto irresistible - lanacion.com».
- ↑ French, Philip (25 de febreru de 2007). «Orchestra Seats». The Observer. http://film.guardian.co.uk/News_Story/Critic_Review/Observer_review/0,,2020750,00.html. Consultáu'l 11 de mayu de 2008.
Enllaces esternos editar
- Suzanne Flon na Internet Movie Database (n'inglés)
- Ficheru del cine en francés
- Suzanne Flon n'AllMovie (n'inglés)
- "Obituary: Suzanne Flon (Article)" The Independent
Datos: Q453822
Multimedia: Suzanne Flon
