Tasmannia lanceolata

especie de planta

Tasmannia lanceolata, ye una especie d'arbustu perteneciente a la familia Winteraceae nativa d'Australia.[1]

Tasmannia lanceolata
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Canellales
Familia: Winteraceae
Xéneru: Tasmannia
Especie: T. lanceolata
(Poir.) A.C.Sm.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]
Fueyes y frutos
Vista de la planta

Descripción

editar

Ye un arbustu qu'algama un tamañu de 2 m d'altor. Les fueyes son llanceolaes a angostu-elíptiques o oblanceolaes, xeneralmente de 5-8 cm de llargu, y 7.20 mm d'anchu, glabres, los dos superficies verdes, pero un pocu más pálida na superficie inferior, con venes secundaries formando ángulos col nerviu mediu, pocu peciolaes. Los 4 pétalos na so mayoría de 3-5 mm de llargu, de color blancu. Les flores femenines na so mayoría con 1, escasamente 2 o 3, carpelos sésiles. Ek frutu en forma de bayes ± globoses, de 5 mm de diámetru. Purpúreo, sésiles y solitaries polo xeneral nel pedúnculu de 7-15 mm de llargu.

Distribución y hábitat

editar

Crez nos montes d'ocalitos y el monte templáu húmedu n'Australia.[2]

Polygodial foi indentificáu como un principiu activu primariu de Tasmannia lanceolata, y tamién el responsable del so sabor picante.

Les fueyes y el frutu úsense como especie, xeneralmente seca. Usóse como sutituto de la pimienta en tiempos de la colonia.[3] Anguaño popularizóse como condimento. Puede añader al curry, quesos y bébores alcohóliques. Esportar a Xapón pa dar sabor al wasabi. Les bagues son duces de primeres con un sabor picante.[4] Les bagues seques de Tasmannia lanceolata y les fueyes tienen una fuerte actividá antimicrobiana contra'l deterioru d'alimentos. Tamién tien gran actividá antioxidante.[5] Cultívase en plantíos pa usu comercial, el safrol considérase un antioxidante.[6]

Utilizáu na medicina colonial como un sustitutu de Drimys winteri,[3] un estomacal . Tamién foi utilizáu pal tratamientu del escorbutu.[7] Tamién puede ser utilizáu como venenu pa peces.[4]

Cultivu

editar

Puede cultivase como planta de xardín, les sos bagues atraen a les aves,[8] Currawongs tán ente los que s'alimenten d'elles.[4] Puede arrobinase por estaques o granes, y puede crecer nun suelu ácidu con bon drenaxe y con daqué de solombra, pero ye sensible a la Phytophthora cinnamomi.[4]

Taxonomía

editar

Tasmannia lanceolata describióse por (Poir.) A.C.Sm. y espublizóse en Taxon 18: 287 287, nel añu 1969.[9]

Sinonimia
  • Drimys aromatica (R. Br. ex DC.) F. Muell.
  • Drimys lanceolata (Poir.) Baill.
  • Tasmannia aromatica R. Br. ex DC.
  • Winterana lanceolata Poir. basónimu[10]

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. Tasmannia insipida, NSW Flora Online [1]
  2. Tasmannia lanceolata en PlantNet
  3. 3,0 3,1 Maiden, J.H., The Useful Native Plants of Australia, Turner & Henderson, Sydney, 1889
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Department of Primary Industries, Parks, Water and Environment. «Tasmannia lanceolata». Department of Primary Industries, Parks, Water and Environment website. Tasmanian Government. Consultáu'l 13 d'agostu de 2009.
  5. Zhao, J., Agboola, S., Functional Properties of Australian Bushfoods - A Report for the Rural Industries Research and Development Corporation, 2007, RIRDC Publication Non 07/030[2] Archiváu 2009-09-21 en Wayback Machine
  6. Menary, R.C., Drager, V.A., Garland, S.A., Tasmannia lanceolata - Developing a New Commercial Flavour Product, Rural Industries and Development Corporation, 1999.
  7. Ewart, A.J., Flora of Victoria, Melbourne University Press, Melbourne, 1930.
  8. «Fact Sheet: PLANT DIARY: Tasmannia lanceolata». Gardening Australia Website. Australian Broadcasting Corporation (2002, April 5th). Consultáu'l 12 d'agostu de 2009.
  9. Tasmannia lanceolata en Trópicos
  10. Tasmannia lanceolata en PlantList

Enllaces esternos

editar