Xenops rutilans
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.
Xenops rutilans  | ||
|---|---|---|
 | ||
| Estáu de caltenimientu | ||
 Esmolición menor (IUCN 3.1) | ||
| Clasificación científica | ||
| Reinu: | Animalia | |
| Filu: | Chordata | |
| Clas: | Aves | |
| Orde: | Passeriformes | |
| Familia: | Furnariidae | |
| Subfamilia: | Dendrocolaptinae | |
| Tribu: | Xenopini | |
| Xéneru: | Xenops | |
| Especie: |
X. rutilans Temminck, 1821 | |
| Distribución | ||
 | ||
| Consultes | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
'''Xenops rutilans,[1] tamién denomináu picolezna grande, estriáu o rayáu y piquivuelto llistáu,[2] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Furnariidae que vive n'América, dende Costa Rica hasta'l norte d'Arxentina.
Descripción
editar.jpg)
El picolezna acoloratáu mide una media de 12,2 cm de llargu y pesa unos 12,6 g. Tien un picu fuerte y apuntiao, cola parte inferior llixeramente curvada escontra riba. La so cabeza ye de color marrón escuru con llistes superciliares y malares ablancazaes. Les partes cimeres del so cuerpu son pardu acolorataes y presenta una banda beige nes sos ales. Los sos partes inferiores son de color pardu olivaceu chiscáu con múltiples vetes ablancazaes. Les femes y los machos tienen un aspeutu similar.
Suel ser difícil alcontralos visualmente anque ye más fácil escuchar les sos llamaes, una serie descendente de 5 o 6 notes metáliques que suenen zit.
Distribución y hábitat
editarHabita n'Arxentina, Bolivia, Brasil, Colombia, Costa Rica, Ecuador, la Guayana francesa, Guyana, Panamá, Paraguái, Perú, Surinam, Trinidá y Tobagu y Venezuela.[3]
El so hábitat natural son les canopies y selves húmedes de los montes y los sos estribaciones ente los 600-2.200 m sobre'l nivel del mar, y puede usar los montes secundarios y en rexeneración.[4] Suel ser difícil reparar a los picoleznas acolorataos porque s'alimenten nes corteces de los tueros, los toconos en descomposición o les cañes seques onde se camufla perfectamente.[4]
Comportamientu
editarMover nos tueros de los árboles en toles direiciones como los agateadores, anque nun usa la so cola pa sofitase. Aliméntase d'artrópodos como los bárabos d'escarabayos de la madera podre, pero tamién de termites voladores.[5] Suel xunise a bandaes mistes d'alimentación con otres especies d'aves, con una frecuencia que depende de la llocalización, moviéndose xeneralmente polos altores medies del monte.[6]
Los picoleznas acolorataos constrúin el so nial atropáu delles ramines y raigaños nel furacu d'un árbol ente 1,5 y 4,5 m d'altor. La puesta normal consta de dos güevos blancos que son guaraos por dambos miembros de la pareya.
Referencies
editar- ↑ Nomes en castellán de les aves del mundu encamentaos pola SEO 8ª parte p. 106.
- ↑ Picolezna Acoloratáu (Xenops rutilans) Temminck, 1821 en Avibase.
- ↑ Error de cita: La etiqueta
<ref>nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaesIUCN - ↑ 4,0 4,1 de L. Fávaro et al. (2006)
- ↑ Olson & Alvarenga (2006)
- ↑ Machado (1999), Olson & Alvarenga (2006)
Bibliografía
editar- de L. Fávaro, Fernando; dos Anjos, Luiz; Lopes, Edson V.; Mendonça, Luciana B. & Volpato, Graziele H. (2006): Efeito do gradiente altitudinal/llatitudinal sobre espécies d'aves florestais da família Furnariidae na Bacia do Rio Tibagi, Paraná, Brasil [Efeutu del gradiente d'altitú sobre les especies d'aves del monte de la familia Furnariidae na cuenca del ríu Tibagi, Paraná, Brasil]. Revista Brasileira de Zoologia 23(1): 261–266 [Portugués con resume n'inglés]. doi 10.1590/S0101-81752006000100020 Testu completu en PDF
- ffrench, Richard; O'Neill, John Patton & Eckelberry, Don R. (1991): A guide to the birds of Trinidad and Tobago [Guía de les aves de Trinidá y Tobagu] (2ª edición). Comstock Publishing, Ithaca, N.Y.. ISBN 0-8014-9792-2
- Hilty, Steven L. (2003): Birds of Venezuela. Christopher Helm, Londres. ISBN 0-7136-6418-5
- Machado, C.G. (1999): A composição dos bandos mistos d'aves na Mata Atlântica da Serra de Paranapiacaba, no sureste brasileiro [Composición de les bandaes mistes d'aves na selva atlántica de la sierra de Paranapiacaba, nel sureste de Brasil]. Revista Brasileira de Biologia 59(1): 75-85 [Portugués con resume n'inglés]. doi 10.1590/S0034-71081999000100010 Testu completu PDF
- Olson, Storrs L. & Alvarenga, Herculano M. F. (2006): An extraordinary feeding assemblage of birds at a termite swarm in the Serra da Mantiqueira, São Paulo, Brazil. [Un estraordinariu ensamblaxe alimenticiu d'aves nun ensame de termites na sierra de Mantiqueira] Revista Brasileira de Ornitologia 14(3): 297-299 [inglés con resume en portugués]. Testu completu PDF Archiváu 2008-12-17 en Wayback Machine
Enllaces esternos
editar- Semeyes, videos y soníos del picolezna acoloratáu n'Internet Bird Collection.
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Xenops rutilans.
| Wikispecies tien un artículu sobre Xenops rutilans. |
Datos: Q1272035- Multimedia: Xenops rutilans
Especies: Xenops rutilans
