Ana de Kleve

Ana de Kleve
consorte real de Inglaterra (es)	;
consorte real de Inglaterra (es)
Vida
Nacimientu	Düsseldorf, 22 de setiembre de 1515
Nacionalidá	Alemaña
Muerte	Londres, 16 de xunetu de 1557 (41 años)
Sepultura	Abadía de Westminster
Causa de la muerte	cáncanu
Familia
Padre	Juan III de Cléveris
Madre	Maria of Jülich-Berg
Casada con	Enrique VIII d'Inglaterra (1540 (Gregorianu) – Declaración de nulidad (es) 1540 (Gregorianu))
Hermanos/es	Sibila de Cléveris (es) ; Guillermo V de Cléveris (es) ; Amalia of Cleves (es)
Familia	ver Marie Eleonore of Cleves (sobrina); María I d'Inglaterra (hijastra (es) ); Sabela I d'Inglaterra (hijastra (es) ); Eduardu VI d'Inglaterra (hijastro (es) );
Pueblu	Casa de La Marck (es)
Estudios
Llingües falaes	alemán; inglés
Oficiu	aristócrata
Creencies
Relixón	Ilesia Católica; luteranismu

Ana de Kleve (n'alemán, Anna von Jülich-Kleve-Berg; n'inglés Anne of Kleve; Düsseldorf, 22 de setiembre de 1515 - Hever, 16 de xunetu de 1557), foi una noble alemana y cuarta esposa del rei Enrique VIII d'Inglaterra y como tal foi reina d'Inglaterra dende'l 6 de xineru de 1540 hasta'l 9 de xunetu del mesmu añu. El matrimoniu nunca se peracabó, y nun foi coronada reina consorte. Tres l'anulación del so matrimoniu, el rei concedió a Ana un arreglu arrogante, y a partir d'entós refiriéronse a ella como l'amada hermana del rei. De les muyeres d'Enrique VIII, ye la segunda que más vivió, dempués de Catalina Parr.

Ana foi retratada dos veces por Hans Holbein el Mozu, quien la pintó en 1539.

Primeros años

Ana nació en 1515 cerca de Düsseldorf, como la segunda de los cuatro fíos de Xuan III, duque de Kleve, Julich, Berg, conde de Mark y Ravensberg (de cutiu llámase-y a cencielles Duque de Kleve), y de María de Julich (1491-1543), heredera de los ducaos de Julich, Berg y Ravensberg.^[3] El so padre viose influyíu por Erasmo y siguió un enclín moderáu dientro de la Reforma. Púnxose al llau de la Lliga de Esmalcalda n'oposición al emperador Carlos V. Tres la muerte de Xuan III en 1538, l'hermanu d'Ana, Guillermo #convertir en duque de Jülich-Kleve-Berg, lluciendo'l prometedor epítetu de "El Rico". En 1526, la so hermana mayor, Sibila casárase con Xuan Federicu, Eleutor de Saxonia, cabeza de la confederación protestante d'Alemaña y considerdo el Campeón de la Reforma".

A los dolce años d'edá (1527), Ana foi prometida a Franciscu, fíu y herederu del duque de Lorena cuando namái tenía diez años d'edá, asina que'l compromisu foi consideráu "oficiosu" y foi atayáu en 1535. El so hermanu Guillermo yera un luteranu pero la familia nun taba adscrita a un solu enclín relixosu, pos la so madre, la duquesa María, ye descrita como una católica estricta".^[4]

Siendo'l duque de Kleve aliáu de los príncipes protestantes, Enrique VIII d'Inglaterra precisaba una alianza con él. La continua disputa del duque con Carlos V sobre los Gelderland fizo que fuera un aliáu conveniente pa Enrique al empiezu de la Tregua de Niza. El canciller Thomas Cromwell encamentó al rei a esti enllaz. Tanto Enrique como Ana baxaben de Carlomagno al traviés de Balduino IV, Conde de Flandes.

Preparativos de la boda

Encargóse-y al artista Hans Holbein el Mozu retratar a Ana y a la so hermana menor, Amelia, pos Enrique taba considerando a dambes como candidates pa ser la so cuarta esposa. Enrique pidió al artista que fuera tan precisu como fuera posible, que nun #falagar a les hermanes. Los dos versiones de la semeya de Holbein #atopar nel Louvre de París y nel Muséu Victoria y Albertu de Londres.

La negociaciones con Kleve taben en plena aición pa marzu de 1539. Cromwell supervisó les conversaciones, y un tratáu de matrimoniu roblóse'l 4 d'ochobre d'aquel añu. Enrique valoraba la educación y la formación cultural nuna muyer, #pero Ana escarecía de dambes, pos nun la educara nesi sentíu. Yera arteru en llabores d'aguya y gustába-y xugar a les cartes. Podía lleer y escribir correutamente, pero namái n'alemán. Con too y con eso, Ana yera considerada atentu, virtuosa y donda, cualidaes que faíen d'ella una candidata apropiada pa Enrique. Ana foi descrita pol embaxador francés, Charles de Marillac, como alta y delgada, "de mediana guapura, y d'apariencia bien segura y resuelta".^[5] Tenía'l pelo rubio y llargo; paecía solemne según los costumes ingleses y aparentaba más edá de la que tenía. Holbein #pintar con frente alta, de párpagos cayíos y un cazu apuntáu.^[6] Enrique amosóse satisfechu cola resultancia. Anguaño sábese que los artistes de la corte teníen detalles coles persones importantes a les que retrataben. Según los cánones de la dómina, Ana yera realmente fea: yera alta y trabada, y la so cara poca engraciáu amosaba amás los repulgos cutaneos de carecer la viruela.

Armes d'Ana de Kleve como reina consorte.^[7]

Enrique taba provecíu por ver a la so futura novia, polo que coló a Rochester y nun se sintió satisfechu cola llegada d'Ana a Inglaterra. Sintió que fuera engañáu, pos tol mundu allabara los curiosos d'Ana: "Nun ye n'absolutu tan bella como m'habíen contáu", quexóse.^[8] Enrique encamentó a Cromwell por qu'atopara dalguna forma llegal d'evitar el matrimoniu, pero llegaos a tal puntu, faelo yera imposible ensin arriesgar l'alianza vital colos alemanes.

Un matrimoniu condergáu

Miniatura cola semeya d'Ana de Kleve, por Hans Holbein el Mozu, 1539. Acuarela sobre vitela. Anguaño atópase nel Muséu de Victoria y Albertu.

A pesar de les rocees d'Enrique, casáronse'l 6 de xineru de 1540 nel Palaciu de Placentia, en Greenwich, cerca de Londres, pol arzobispu Thomas Cranmer. La frase "God send me well to keep" foi grabada alredor del aniellu de boda d'Ana. Darréu dempués de llegar a Inglaterra, Ana almitió la forma anglicana de rezar, como esperaba Enrique.^[9] La primer nueche de la pareya como home y muyer nun foi feliz. Enrique confió a Cromwell que nun peracabara'l matrimoniu, diciendo, "Antes nun me gustaba enforma, pero agora gústame muncho menos".^[10]

Enrique deseyaba romper l'enllaz pero nun quería ser violentu o inxustu con Ana, asina que llueu s'atopó una sida pal divorciu. Esti matrimoniu foi'l principiu del fin pa Thomas Cromwell como Lord canciller. Ordenaron a Ana abandonar la corte'l 24 de xunu, y el 6 de xunetu informóse-y de la decisión del so home de reconsiderar el matrimoniu. Poco dempués, pidieron a Ana'l so consentimientu pa una nulidá, a lo qu'ella aportó. El matrimoniu anulóse'l 9 de xunetu de 1540 alegando que nun se llegó a peracabar pol so anterior compromisu con Franciscu de Lorena.

Dempués de la nulidá

Ana foi compensada con diverses propiedaes, incluyendo'l Castiellu de Richmond (nel condáu de Surrey) y el de Hever (en Kent), perteneciente a la familia de la so segunda esposa, Ana Bolena. La Casa d'Ana de Kleve, en Lewes, Sussex, ye namái una de les sos propiedaes; ella nunca vivió ellí. Enrique y Ana #convertir en bonos amigos; ella yera un miembru honoríficu de la familia del rei, y referíense a ella como "la quería hermana del rei". Foi convidada de cutiu a la corte y, por gratitud al nun apostar l'anulación, Enrique decretó que se-y diera precedencia per delantre de toles muyeres d'Inglaterra salvo la so propia esposa y fíes.

Dempués de que Catalina Howard fuera degollada, Ana y el so hermanu, el duque de Kleve, primieron al rei por que volviera casase con ella. El rei respondió rápido a tales suxerencies diciendo que non.^[11]

En 1553, (tres la muerte d'Eduardo VI y la corona en manes de Xuana Grey por voluntá d'Eduardo) cuando les fíes d'Enrique, María y Sabela, colaron a Londres con María como la nueva reina, Ana tuvo ellí pa saludales. Tamién tuvo presente na coronación de María I en Westminster. Esa foi la so última apaición pública.

Unos meses más tarde, Ana escribió a María I pa da-y la norabona pol so matrimoniu col príncipe Felipe d'España. Sicasí, Ana raramente visitaba la corte mientres el reináu de María y esfrutaba remanando les sos propiedaes particulares. Dende la so llegada como novia del rei, Ana nunca dexó Inglaterra: cuando'l so matrimoniu anulóse, los sos padres yá morrieren, y el so hermanu, protestante estrictu, nun aprobaba la so adhesión al anglicanismu.

Muerte

Foi la postrera de los seis esposes d'Enrique VIII en morrer. Cuando la so salú empezó a fallar, María I dexó a Ana vivir en Chelsea Old Manor —onde viviera la última esposa d'Enrique, Catalina Parr, dempués del so matrimoniu—. Equí dictó'l so testamentu a mediaos de xunetu de 1557. Nél menta al so hermanu, la so hermana y la so cuñada, según a la futura reina Sabela, la duquesa de Norfolk y la condesa de Arundel. Dexó daqué de dineru a los sos sirvientes y pidió a María y Sabela que los emplegaren nes sos cases. Ana morrió en Chelsea Old Manor el 16 de xunetu de 1557, unes poques selmanes antes del so cuarentenu segundu cumpleaños. Foi soterrada'l 3 d'agostu no que se describe como "una tumba daqué malo d'atopar na abadía de Westminster", yá que se topa nel llau opuestu al santuariu d'Eduardo'l Confesor y un pocu percima del nivel de visión d'una persona de mediana estatura. A la fin de los sos díes #reconvertir al catolicismu siguiendo los conseyos de la fía del so maríu, María Tudor.[cita ^{[ensin referencies]}

Tien la distinción de ser la postrera de les esposes d'Enrique VIII en morrer, pos vivió nueve años más que la postrera, Catalina Parr. Sicasí, nun foi la que tuvo más llarga vida, yá que nesto #superar la primera, Catalina d'Aragón, que tenía cincuenta años cuando morrió. Dempués la so muerte, foi tamién la única de les esposes d'Enrique VIII en tar soterrada na Abadía de Westminster.

#Sobre Ana de Kleve

Non ficción

Elizabeth Norton, Anne of Kleve: Henry VIII's Discarded Bride, Amberley 2009 cartoné ISBN 978-1-84868-329-7

Ficción

Elsa Lancaster interpreta a Ana na película de Alexander Korda del añu 1933, La vida privada d'Enrique VIII.
La novela de Philippa Gregory, The Boleyn Inheritance, ye narrada dende'l puntu de vista de tres muyeres destacaes de la corte Tudor d'Enrique VIII: Ana de Kleve, Catalina Howard y Jane Boleyn.
My Lady of Kleve, de Margaret Campbell Barnes, describe lo que podría ser la vida d'Ana ente'l tiempu en que la so semeya foi pintáu por Hans Holbein y la muerte del rei Enrique VIII.
Una Ana de Kleve de ficción apaez de volao nes escenes iniciales de Carry On Henry, interpretada por Patsy Rowlands.
En 2009, Joss Stone interpretó a Ana na tercer temporada de la serie de televisión The Tudors.
Apaez como una pantasma nel suañu de Homer nel episodiu de Los Simpson, "Father Knows Worst".

Ascendencia

Ancestros d'Ana de Kleve

Predecesor:
Xuana Seymour

Reina Consorte d'Inglaterra
1540

Socesor:

Referencies

↑ Identificador de persona en The Peerage: p10150.htm#i101498.
↑ ^2,0 ^2,1 Afirmao en: Kindred Britain.
↑ En aquella época la región pertenecía al Ducado de Berg.
↑ Antonia Fraser "Las esposas de Enrique VIII", p. 298 de la edición inglesa
↑ "de corps haute et gresle, de beaulté moyenne et de contenance fort asseurée et résolue." John Schofield, The Rise & Fall of Thomas Cromwell, Stroud (UK): The History Press, 2008, ISBN 978-0-7524-4604-2, p. 240.
↑ Antonia Fraser Las esposas de Enrique VIII, p. 306
↑ A Manual of Heraldry, Historical and Popular, Londres: Winsor & Newton
↑ Schofield, p. 239.
↑ Weir, Alison: The Six Wives of Henry VIII; Grove Press, 2000; p. 388.
↑ Schofield, p. 240.
↑ Farquhar, Michael (2001). A Treasure of Royal Scandals, p.77. Penguin Books, Nueva York. ISBN 0-7394-2025-9.
↑ ^12,0 ^12,1 ^12,2 ^12,3 ^12,4 ^12,5 thePeerage, http://www.thepeerage.com/p341.htm#i3409, consultáu'l 27 d'ochobre de 2007
↑ thePeerage, http://www.thepeerage.com/p10150.htm#i101499, consultáu'l 27 d'ochobre de 2007
↑ ^14,0 ^14,1 ^14,2 ^14,3 ^14,4 ^14,5 thePeerage, http://www.thepeerage.com/p341.htm#i3410, consultáu'l 27 d'ochobre de 2007
↑ ^15,0 ^15,1 thePeerage, http://www.thepeerage.com/p10150.htm#i101500, consultáu'l 27 d'ochobre de 2007
↑ ^16,00 ^16,01 ^16,02 ^16,03 ^16,04 ^16,05 ^16,06 ^16,07 ^16,08 ^16,09 thePeerage, http://www.thepeerage.com/p10309.htm#i103089, consultáu'l 27 d'ochobre de 2007
↑ ^17,0 ^17,1 thePeerage, http://www.thepeerage.com/p343.htm#i3428, consultáu'l 27 d'ochobre de 2007

Enllaces esternos

«Ana de Kleve». en Find a Grave. (n'inglés)

[fff6d57aaf86d4d04d5fe0949a9a528a96c529d9-1] Identificador de persona en The Peerage: p10150.htm#i101498.

[e6596ed0d2b81634d4a2b94f1bd23a5d26a198cf-2] 2,0 ^2,1 Afirmao en: Kindred Britain.

[3] En aquella época la región pertenecía al Ducado de Berg.

[4] Antonia Fraser "Las esposas de Enrique VIII", p. 298 de la edición inglesa

[5] "de corps haute et gresle, de beaulté moyenne et de contenance fort asseurée et résolue." John Schofield, The Rise & Fall of Thomas Cromwell, Stroud (UK): The History Press, 2008, ISBN 978-0-7524-4604-2, p. 240.

[6] Antonia Fraser Las esposas de Enrique VIII, p. 306

[7] A Manual of Heraldry, Historical and Popular, Londres: Winsor & Newton

[8] Schofield, p. 239.

[Weir-9] Weir, Alison: The Six Wives of Henry VIII; Grove Press, 2000; p. 388.

[10] Schofield, p. 240.

[11] Farquhar, Michael (2001). A Treasure of Royal Scandals, p.77. Penguin Books, Nueva York. ISBN 0-7394-2025-9.

[4johniidukeofcleveslineage-12] 12,0 ^12,1 ^12,2 ^12,3 ^12,4 ^12,5 thePeerage, http://www.thepeerage.com/p341.htm#i3409, consultáu'l 27 d'ochobre de 2007

[2johniiidukeofclevesmother-13] thePeerage, http://www.thepeerage.com/p10150.htm#i101499, consultáu'l 27 d'ochobre de 2007

[5matildevonhessen-marburglineage-14] 14,0 ^14,1 ^14,2 ^14,3 ^14,4 ^14,5 thePeerage, http://www.thepeerage.com/p341.htm#i3410, consultáu'l 27 d'ochobre de 2007

[3mariaofjulich-bergparents-15] 15,0 ^15,1 thePeerage, http://www.thepeerage.com/p10150.htm#i101500, consultáu'l 27 d'ochobre de 2007

[6wilhelmiiiherzogvonjulichlineage-16] 16,00 ^16,01 ^16,02 ^16,03 ^16,04 ^16,05 ^16,06 ^16,07 ^16,08 ^16,09 thePeerage, http://www.thepeerage.com/p10309.htm#i103089, consultáu'l 27 d'ochobre de 2007

[7subilvonbradenburglineage-17] 17,0 ^17,1 thePeerage, http://www.thepeerage.com/p343.htm#i3428, consultáu'l 27 d'ochobre de 2007

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[14]

[13]

[16]

[15]

[17]