Wikipedia

El Brendel

El Brendel (25 de marzu de 1890, Filadelfia – 9 d'abril de 1964, Hollywood) foi un actor, actor de teatru y actor de cine d'Estaos Xuníos. Ye conocíu sobremanera pol so númberu en dialeutu encarnando a un inmigrante suecu.[2] El so papel más importante foi'l de "Single-0" nel musical Just Imagine (1930), producíu por Fox Film Corporation.

El Brendel
Vida
Nacimientu Filadelfia, 25 de marzu de 1890[1]
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Llingua materna inglés
Muerte Hollywood, 9 d'abril de 1964[1] (74 años)
Sepultura Hollywood Forever Cemetery (es) Traducir
Causa de la muerte infartu de miocardiu
Estudios
Estudios Universidá de Pennsylvania
Llingües falaes inglés
Oficiu actor, actor de teatru, actor de cine
IMDb nm0107151
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

El so nome completu yera Elmer Goodfellow Brendel, y nació en Filadelfia, Pennsylvania. La so madre yera d'orixe irlandés, y el so padre, a diferencia del personaxe qu'encarnó'l so fíu, nun yera d'orixe suecu, sinón alemán. Anque Brendel falaba inglés ensin nengún tipu d'acentu, fíxose artista de vodevil en 1913 con un númberu risible nel qu'utilizaba l'alemán. Debíu al sentimientu antialemán producíu pol fundimientu del RMS Lusitania, Brendel desenvolvió un nuevu personaxe, qu'interpretaría na pantalla y nos escenarios mientres el restu de la so carrera: un suecu, simple y bona persona, al que llamaba "Oley," "Ole," o "Ollie." Nos años 1910 y primeros 1920 actuó xunto a la so esposa, la estrella de vodevil Flo Bert, interpretando un númberu alrodiu de una pareya casada. Foi mientres esa dómina qu'él acuñó les sos muletillas, "Yee vizz!" y "Yumpin' yiminy!".

 
El Brendel y Yola d'Avril en Hot for Paris

En 1926 foi contratáu por Famous Players Film Company y actuó n'ocho películes nos siguientes dos años, destacando la so intervención en Wings (1927), con Clara Bow y Charles Rogers, un filme que ganó'l Premiu Óscar por una producción escelente (premiu equiparable al actual Óscar a la meyor película). Brendel encarnaba a Herman Schwimpf, un germanoestauxunidense que'l so patriotismu ye puestu en dulda cuando se presenta voluntariu pa sirvir na Fuercia Aérea de los Estaos Xuníos.

Brendel dexó Paramount Pictures en 1927 pa volver al vodevil, siendo convencíu de nuevu pa tornar a Hollywood en 1929 contratáu por Fox Film Corporation. L'estatus de Brendel creció rápido, en gran parte gracies a la llegada del soníu. El so personaxe de "suecu simple" agora tenía voz, y los sos diálogos y malapropismos dieron al papel un nuevu encantu. Foi escoyíu pa trabayar nes animaes comedies militares protagonizaes polos personaxes "Quirt y Flagg", nes qu'actuaben Edmund Lowe y Victor McLaglen. En rematando'l rodaxe de Sunny Side Up, con Janet Gaynor, Brendel foi la estrella risible en New Movietone Follies of 1930, The Big Trail (con John Wayne), y el musical de Gershwin Delicious, nel qu'actuaba Gaynor, filme nel que se presentaba'l cantar "New York Rhapsody" y nel que Brendel interpretaba "Blah Blah Blah".[3]

En 1930 Brendel actuó en Just Imagine, un musical empobináu por David Butler[4], y en 1931 Fox dio-y los papeles de Mr. Lemon y Silent McGee na comedia Mr. Lemon of Orange. Anque Fox dicía que Mr. Lemon of Orange yera'l primer papel protagonista de Brendel, esa distinción realmente tener Just Imagine, filme estrenáu cinco meses enantes.

A pesar de la positiva acoyida que'l públicu dio a Just Imagine y Mr. Lemon of Orange, pensábase que Brendel nun podría protagonizar una gran producción. Por esa razón siguió actuando con primeros papeles en películes de serie B, anque fixo papeles de repartu en películes de mayor importancia, na mayoría utilizando'l so característicu acentu suecu. En 1933 dexó Fox y trabayó un curtiu tiempu con Warner Bros. Studios rodando curtiumetraxes, actuando nos años siguientes como artista independiente. El so antiguu direutor David Butler escoyólu pa trabayar en dos llargumetraxes de gran presupuestu, Little Miss Broadway (con Shirley Temple) y If I Had My Way (con Bing Crosby y Gloria Jean).[5]

En 1936 El Brendel debutó con Columbia Pictures nun par de curtios cómicos. Al productor Jules White gustába-y el númberu de Brendel, y contratólu pa una serie en 1941. Brendel actuó en distintos curtios, de cutiu empareyáu con conocíos humoristes, ente ellos Shemp Howard, Harry Langdon, Tom Kennedy, y Monty Collins. Brendel tamién interpretó llargumetraxes del estudiu independiente PRC. Cuando terminó'l so trabayu con PRC y Columbia en 1945, Brendel volvió al vodevil, actuando nel cine solamente de manera ocasional. Una de les sos últimes películes foi The Beautiful Blonde from Bashful Bend (1949), protagonizada por Betty Grable.[6]

El Brendel grabó en 1950 cuatro números pa Imperial Records: Frankie And Johnny, Hulda, Pinch Of Snoose y Yumpin' Yiminy (adautación llibre del cantar de 1918 Holy Yumpin Yimini).[7][8]

Nos años 1950 compartió cola so muyer un curtiu periodu de popularidá gracies a la so participación en programes televisivos de variedaes, ente ellos You Asked For It, con Art Baker. Amás actuó en series como Cowboy G-Men, My Little Margie, y Perry Mason.[9] El so últimu filme foi Laffing Time (1959), una comedia d'estilu sitcom, na qu'actuaben Edward Finney y Gloria Jean.

El Brendel finó por causa de un infartu agudu de miocardiu'l 9 d'abril de 1964 en Hollywood, California. Foi soterráu xunto a la so esposa nel Campusantu Hollywood Forever, en Los Angeles.

Seleición de la so filmografía

editar
 
El Brendel y Greta Nissen en Women of All Nations
 
Wings (1927)

Pueden trate filmes d'El Brendel nel Internet Archive[10][11] y n'otres páxines web.[12]

Referencies

editar
  1. ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w62660xw. Apaez como: El Brendel. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. ↑ Screen culture: history & textuality by John Fullerton, (Eastleigh, England: John Libbey, 2004) páxs. 27-28.
  3. ↑ "Delicious" en YouTube Consultada'l 5 d'ochobre de 2013.
  4. ↑ "Just Imagine" archive.org Consultada'l 5 d'ochobre de 2013
  5. ↑ "If I Had My Way" en YouTube Consultada'l 3 d'avientu de 2013.
  6. ↑ Vaudeville, old and new: an encyclopedia of variety performers in America by Frank Cullen, Florence Hackman and Donald McNeilly, (New York: Routledge, 2007) p. 140.
  7. ↑ El Brendel singles 8085-8086 globaldogproductions.info. Consultada'l 5 d'ochobre de 2013.
  8. ↑ «Holy Yumpin Yiminy by Bernie Grossman, Ed Morton and Nat Vincent, (New York, NY: J. Morris, 1918).». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-06-08.
  9. ↑ El Brendel on TV archive.org. Consultada'l 24 de payares de 2013.
  10. ↑ El Brendel archive.org. Consultada'l 5 d'ochobre de 2013.
  11. ↑ El Brendel archive.org. Consultada'l 5 d'ochobre de 2013.
  12. ↑ El Brendel youtube.com Consultada'l 5 d'ochobre de 2013.

Enllaces esternos

editar
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=El_Brendel&oldid=4246416»