Greta Nissen
Greta Nissen (30 de xineru de 1906 – 15 de mayu de 1988)[3] foi una actriz teatral y de cine d'orixe noruegu.
Greta Nissen | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Oslu, 30 de xineru de 1906[1] |
Nacionalidá |
Noruega Estaos Xuníos |
Muerte | Montecito, 15 de mayu de 1988[2] (82 años) |
Causa de la muerte | Enfermedá de Parkinson |
Familia | |
Casada con | Weldon Heyburn |
Fíos/es | 1 |
Oficiu | actriz, baillarina, actriz de teatru, actriz de cine |
IMDb | nm0632895 |
Biografía
editarEl so verdaderu nome yera Grethe Rüzt-Nissen, y nació n'Oslu, Noruega. Antes de dedicase a la interpretación, Nissen yera baillarina, habiendo estudiáu ballet con Michel Fokine, y debutando nel Teatru nacional (Oslo) en 1922. Nesa dómina viaxó en xira per Noruega y participó en delles películes rodaes en Dinamarca.
Nissen actuó per vegada primera como baillarina nel circuitu de Broadway en 1924. Esi añu formaba parte d'una compañía danesa de ballet qu'actuaba en Nueva York, ciudá na que llueu foi contratada pa participar en númberos de baille pal musical de George S. Kaufman Beggar on Horseback.[4]
Gracies a tou ello, Nissen foi afayada pol productor cinematográficu Jesse L. Lasky, de Paramount Pictures, empecipiando la so carrera nel cine, n'actuar nun total de más de venti películes. Ente los sos filmes destaquen The Wanderer (1925, de Raoul Walsh), A Wife, The King on Main Street, The Love Thief, Ambassador Bill, The Lucky Lady, y Honours Easy. En 1932 actuó en The Silent Witness, xunto a Weldon Heyburn, que sería'l so primer home.
Ella foi la escoyida pa interpretar al primer personaxe femenín na película Hell's Angels (1930), de Howard Hughes. Sicasí, y por causa del so fuerte acentu noruegu, finalmente perdió'l papel cuando'l filme foi montáu pa incluyir soníu, interpretando Jean Harlow al so personaxe.[5] En 1933 camudar a Inglaterra, onde rodó delles producciones, retirándose del cine en 1937.[6]
Na seronda de 1941, Greta Nissen casóse col industrial Stuart D. Eckert. De nuevu nos Estaos Xuníos, ella establecióse definitivamente nel país y se nacionalizó, finando na so casa en Montecito, California, por causa d'una enfermedá de Parkinson en 1988.[7] Tenía 82 años d'edá. Los sos restos fueron encenraos. Tuvo un fíu, Tor Bruce Nissen Eckert, qu'en 2005 dexó'l so gran coleición, Greta Nissen Memorabilia, al Muséu Noruegu del Emigrante, en Ottestad, Noruega.[8]
Galería fotográfica
editar-
Nissen con El Brendel en 1931
-
Greta Nissen, Victor McLaglen y Edmund Lowe en 1931
-
1931
-
1932
-
1933
Teatru
editarBroadway
editar- 1924 : Beggar on Horseback, de George S. Kaufman y Marc Connelly, con George Barbier, Spring Byington y Roland Young
- 1926 : Non Foolin’, revista producida por Florenz Ziegfeld, música de Rudolf Friml, lletres y libretto de Gene Buck, Irving Caesar y Ballard MacDonald, J.P. McEvoy y James Barton, con Paulette Goddard y Claire Lluz
Londres
editar- 1933-1934 : Why not To-night ?, d'Ord Hamilton y Herbert Farjeon, escenografía de Romney Brent
- 1937-1938 : People in Love, d'Arthur Reid
Filmografía
editar- 1923 : Daarskab, dyb og driverter, de Lau Lauritzen
- 1924 : Lille Lise let-paa-taa, de Lau Lauritzen
- 1925 : Lost : A Wife, de William C. de Mille
- 1925 : The Wanderer, de Raoul Walsh
- 1925 : In the Name of Love, de Howard Higgin
- 1925 : The King of Main Street, de Monta Bell
- 1926 : The Lucky Lady, de Raoul Walsh
- 1926 : The Love Thief, de John McDermott
- 1926 : Ebberöds bank, de Sigurd Wallén
- 1926 : The Lady of the Harem, de Raoul Walsh
- 1926 : The Popular Ensin, de Malcolm St. Clair
- 1927 : Blonde or Brunette, de Richard Rosson
- 1927 : Blind Alleys, de Frank Tuttle
- 1928 : Fazil, de Howard Hawks
- 1928 : The Butter and Egg Man, de Richard Wallace
- 1931 : Women of All Nations, de Raoul Walsh
- 1931 : Transatlantic, de William K. Howard
- 1931 : Ambassador Bill, de Sam Taylor
- 1931 : Good Sport, de Kenneth MacKenna
- 1932 : Silent Witness, de R.L. Hough y Marcel Varnel
- 1932 : Rackety Rax, d'Alfred L. Werker
- 1932 : The Unwritten Law, de Christy Cabanne y Wilfred Lucas
- 1933 : The Circus Queen Murder, de Roy William Neill
- 1933 : Melody Cruise, de Mark Sandrich
- 1933 : Best of Enemies, de Rian James
- 1933 : Life in the Raw, de Louis King
- 1933 : Red Wagon, de Paul L. Stein
- 1933 : On Secret Service, d'Arthur B. Woods
- 1934 : Hired Wife, de George Melford
- 1934 : The Luck of a Sailor, de Robert Milton
- 1935 : Honours Easy, de Herbert Brenon
- 1937 : Cafe Colette, de Paul L. Stein
Referencies
editar- ↑ Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6d26m4r. Apaez como: Greta Nissen. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ «Nissen, Greta (30 January 1905?–15 May 1988), dancer and actress». American National Biography Online. 29 payares 2017. doi: .
- ↑ Eugene Michael Vazzana (Mayu de 1995). Silent film necrology: births and deaths of over 9000 performers, directors, producers, and other filmmakers of the silent yera, through 1993. McFarland, páx. 245. Consultáu'l 31 de xunetu de 2010.
- ↑ Hans J. Wollstein (1994). Strangers in Hollywood: the history of Scandinavian actors in American films from 1910 to World War II. Scarecrow Press, páx. 272. ISBN 978-0-8108-2938-1. Consultáu'l 30 de xunetu de 2010.
- ↑ Lynn Kear; James King (Xunu de 2009) Evelyn Brent: The Life and Films of Hollywood's Lady Crook. McFarland, páx. 151. ISBN 978-0-7864-4363-5. Consultáu'l 31 de xunetu de 2010.
- ↑ Grethe Rüzt-Nissen (Store norske leksikon)
- ↑ Hans J. Wollstein (1994). Strangers in Hollywood: the history of Scandinavian actors in American films from 1910 to World War II. Scarecrow Press, páx. 282. ISBN 978-0-8108-2938-1. Consultáu'l 30 de xunetu de 2010.
- ↑ Greta Nissen Dies; Her Beauty Graced Many Silent Movies. The Post-Standard. 16 de xunetu de 1988. p. A8.
Enllaces esternos
editar- Greta Nissen n'AllMovie (n'inglés)
- Fotografíes y lliteratura
- «Greta Nissen». en Find a Grave. (n'inglés)
- Greta Nissen na Internet Movie Database (n'inglés)
- Como Grethe Ruzt-Nissen en ibdb
- Como Greta Nissen en ibdb.
- Greta Nissen na Coleición Teatral de la Universidá de Bristol