Futbolny Klub Rubin Kazan

(Redirixío dende FC Rubin Kazan)

El Futbolny Klub Rubin Kazan (rusu: Футбольный клуб Рубин Казань), tamién conocíu como FC Rubin Kazán, ye un club de fútbol rusu de Kazán, na República de Tatarstan, fundáu en 1958. El Rubin Kazán xuega anguaño na Lliga Premier de Rusia.

Futbolny Klub Rubin Kazan
Situación
Estáu Rusia
Datos
Tipu club de fútbol
Fundáu en1958
Propietariu Bandera de ? Tatarstan
Presidente Plantía:Xeodatos Xunión Soviética, Rusia Radik Şäymief
Entrenador Plantía:Xeodatos Taxiquistán, Rusia Rashid Rakhimov
Categoría Lliga Premier de Rusia
Instalaciones
Estadiu Estadio Central (es) Traducir
Dueñu de Tatarstan
Uniforme
Titular
Alternativu
Tercera

Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

El club orixinalmente foi fundáu en 1936 y refundado en 1958. El Rubin xugó la so primer temporada na máxima categoría en 2003 y caltúvose ellí dende entós. Proclamóse campeón de la Lliga Premier de Rusia, consiguíes ambes de manera consecutiva en 2008 y 2009. Nel so palmarés tamién figura una Copa de Rusia y dos Supercopes, títulos consiguíos toos so la direición de Gurban Berdiýew. El club convirtióse nun habitual nes competiciones europees dende'l so primer campeonatu de lliga.

El club apuesta los sos partíos como llocal nel Kazán Arena, nel que xuega dende payares de 2013, y el so color tradicional ye uniforme totalmente granate o rubín. La empresa tártara TAIF, que foi un habitual patrocinador del club, ye la propietaria del Rubin dende 2017.[1]

Historia

editar

Oríxenes (1936–1957)

editar

La historia del club remontar a 1936, cuando se formó un equipu de fútbol na fábrica Gorbunov de Kazán y el nome foi camudando constantemente debíu al calter militar y secretu de la so fundación.[2] Dende 1936 hasta 1949 l'equipu formó parte de la sociedad deportiva "Dinamo" de Kazán, denominación cola que participó nos campeonatos soviéticos de fútbol. El club empezó nos escalafones más modestos del fútbol soviético y los sos llogros más notables fueron el segundu Campeonatu de Seronda (Grupu B) y unos cuartos de final de Copa llograos en 1937.[2] Sicasí, en 1949 l'equipu foi apostráu a la última posición de la tercer división soviética y sumió de les competiciones profesionales, anque se caltuvo a nivel amateur, especialmente na zona de Povolzhye o rexón del Volga, hasta 1957.[2]

Fundación del Rubin y "Yera de Sentyabrev" (1958–1977)

editar

En 1958 l'equipu inscribir na Clase B del campeonatu soviéticu, polo qu'esi añu ye consideráu como'l de la fundación del Rubin actual, magar que'l nome del club nesi momentu yera Iskra Kazan.[3] L'equipu debutó'l 20 d'abril de 1958 frente na llocalidá —güei ucraniana— de Kherson, ante l'equipu llocal del Spartak por cuatro goles a dos y el primer gol del Iskra anotar Igor Ignatov. El club remató 14º, nuna división compuesta por equipos, principalmente, de la zona del Volga y de la República Soviética d'Ucraína.[3]

Na temporada 1959 fíxose cargu del equipu'l téunicu Nikolay Sentyabrev, que permanecería nel cargu hasta 1971.[4] Con Sentyabrev l'equipu algamó los sos primeros ésitos, periodu que ye conocíu na historia del club como la "Yera de Sentyabrev".[4][3] En 1960 inauguróse'l estadiu Tsentralnyi cola celebración d'un partíu nel que'l Iskra venció, 2-1, al Metallurg de Kámensk-Uralsky.[3] En 1964, los dirixentes del club decidieron escoyer un nome que fora más curiosu y optaron por Rubin.[3] Un añu dempués, na temporada 1965 y yá como Rubin Kazan, l'equipu de Sentyabrev llogró l'históricu ascensu a la Primer Lliga Soviética, el segundu nivel de lligues del fútbol soviético. El meyor resultáu del equipu en tol periodu soviéticu foi en 1970, cuando remató n'octava posición. Nesi momentu'l club cuntaba como principales xugadores con Nikolay Markov, Anatoly Fomin, Victor Surkov, Ilyas Galimov, Nikolay Osyanin, Victor Kolotov y Vyacheslav Bulavin.[3] En 1971, Sentyabrev dexó de ser l'entrenador del primer equipu del Rubín por cuenta del so delicáu estáu de salú,[5] anque permaneció amestáu al club y al cuerpu téunicu.[3] Esi mesmu añu, el Rubín remató n'últimu llugar y baxó a la Segunda Lliga Soviética.[5]

Dende 1972 hasta 1975 el Rubin permaneció na Segunda Lliga Soviética. Na temporada 1973, el club algamó la semifinal de la Copa de la Xunión Soviética —el so meyor resultáu nesta competición—, pero cayó esaniciáu pol Vulkan Petropavlovsk-Kamchatsky.[6] La temporada siguiente'l club llogró xubir a la Primer Lliga Soviética y pallo fixo colos servicios del téunicu Boris Batanov, procedente del Torpedo Moscú y qu'apenes cuntaba con esperiencia nos banquinos. Na so torna a la segunda división soviética, el Rubín y Batanov nun llograron los resultaos esperaes y antes d'algamar la metá del campeonatu apostáu, el téunicu dimitió debíu al 17º yá que ocupaba'l club tártaru.[6] El so sustitutu foi Yuri Markov, que llogró llevar al Rubín al 11º llugar. Sicasí, el cuerpu téunicu del Rubín decidió apostar en 1977 por xugadores de la cantera, especialmente na llinia defensiva, y nun pudieron evitar el descensu.[6]

Últimos años de la URSS (1978–1991)

editar

El periodu entendíu ente 1978 y 1991 foi'l más probe de la historia del club tártaru, que se vio desapaecíu nuna fonda crisis deportiva de la que nun salió hasta'l esbarrumbe de la Xunión Soviética, en 1991. En 1978, la organización lliguera incluyó al Rubin na cuarta zona de la Segunda Lliga Soviética, encuadráu con clubes xeorxanos, armenios y cazacos.[7] El Rubín completó en 1979 la so peor temporada como profesional, al rematar 19º y ganar tan solo un partíu de 23 apostaos, magar que salvó la categoría.[7] En 1980 el Rubin foi incluyíu na zona del Volga, onde pasaría los próximos diez años.

En 1981 llegó al equipu'l delanteru Vadim Popov, que rápido se fixo con un buecu nel once y anotó venti goles na so primer temporada col Rubín. Nes próximes dos temporaes, Popov siguió rematando a lo más goliador del club, con 24 y 16 goles más. El club nun llograba xubir pese al bon momentu del so delanteru, polo que finalmente foi ficháu por otru club, el Irtysh Omsk, en 1984.[7] Tres una temporada de grave seca goliadora, el Rubin atopó en Vladimir Gavrilov el sustitutu a Popov. Na so primer temporada, Gavrilov anotó doce goles y nel so segundu añu en Kazán, 27 goles. En 1987 decidió colase al Fakel Voronezh, pero tornó a la temporada siguiente y volvió ser el máximu goliador del club con 15 goles, lo que-y convirtió nel máximu goliador de la historia del Rubín, con 85 goles.[7][8]

Los últimos años de la era soviética fueron carauterizaos pola figura del téunicu Ivan Zolotukhin, popularmente conocíu como "el Güelu" y col que'l Rubín llegó a 1991, añu de la cayida del réxime soviéticu.[7] Con Zolotukhin llogró bones resultaos, rematando terceru en 1990. Na temporada de 1991, el Rubin llogró formar una destacada delantrera formada por el mesmu Gavrilov, el mozu Oleg Nechaev y Sergei Surov, que llegó procedente del campeonatu moscovita. El club llogró'l campeonatu y l'ascensu a la Primer Lliga Soviética n'anotando 44 goles nel so meyor añu goliador.[7]

Colapsu de la URSS (1992–1995) y recuperación del Rubin (1996–2002)

editar

Tres el colapsu de la Xunión Soviética dixebráronse los campeonatos de tola Unión. El Rubin foi incluyíu na Primer División de Rusia, un pasu per debaxo de la Lliga Premier. La división consistía en tres grupos partíos per zones y Kazán foi incluyida na central. El 13 de febreru de 1992 finó en Moscú Ivan Zolotukhin y l'ex entrenador del Irtysh Omsk, Alexander Ivchenko, convertir en téunicu del Rubín.[9] El primer partíu del campeonatu foi'l 25 d'abril y el club debutó con derrota en Kazán ante'l Metallurg Magnitogorsk. L'equipu nunca llegó a optar polos puestos d'ascensu y foi'l KAMAZ Naberezhnye Chelny el que consiguió'l puestu pa la Lliga Premier.[9]

En 1993, el club llevó'l mesmu enclín deportiva, pero agravada por problemes financieros, yá que el so principal patrocinador, CAPO Gorbunov, dexó de financiar al equipu,[9] que tuvo que vender a les sos estrelles Oleg Nechaev y Rustem Huzin al Rotor Volgográu y, finalmente, acabó baxando a Segunda división.[9] 1994 y 1995 siguieron siendo años de probes resultaos deportives marcaos poles continues dificultaes económiques, qu'obligaron al club tártaru a vender a los sos meyores futbolistes confiar en veteranos xugadores, según mozos canteranos.[9]

El puntu d'inflexón na historia moderna del Rubin foi l'añu 1996.[10] L'alcalde de Kazán, Kamil Ishakov, convertir en dueñu y garante del club.[10] Fueron años de tranquilidá institucional, lo que benefició al equipu, que robló un decente primer añu acabando sestu y llogró l'ascensu a Primer división en 1997, gracies, en parte, al regresu d'antiguos futbolistes como Sergei Kharlamov, Rustem Bulatov, Airat Ahmetgaliev y Rustem Huzin. El Rubín llogró xubir con un total de 102 puntos, 36 victories, seis empates y namái dos ganes.[10] Especial mención mereció Andrey Knyazev, el máximu goliador de la lliga con 25 goles. Nel so regresu a la Primer división, el Rubin llogró un meritoriu séptimu puestu. Sicasí, nesa temporada destacó especialmente na Copa de Rusia, onde avanzó seis rondes hasta llegar a los cuartos de final, onde foi esaniciáu pol Alania Vladikavkaz, protagonizando la sorpresa del campeonatu.[10]

Nel añu 2000, el Rubin quedar a namái dos puntos de llograr l'ascensu a la Lliga Premier, pero foi'l Torpedu-ZIL el que consiguió'l segundu puestu de la tabla y del ascensu tres una igualada temporada de dambos equipos.[10] Amás, el Rubin perdió quince xugadores con respectu al cursu pasáu, que fueron fichaos por equipos cimeros.[10] Ente ellos Okroshidze, Bulatov y Lysenko al CSKA; Sennikov al Lokomotiv y Huzin al Amkar Perm. En 2001 el Rubin remató nuna discreta octava posición, pero esi añu foi bien recordáu polos siguidores tártaros al ser la temporada l'entrenador Kurban Bekievich Berdiyev, que sustituyó al destituyíu Viktor Antikhovich.[10] En 2002, y so les órdenes de Berdiyev, el club facer colos fichaxes de David Chaladze, Gennady Semin, Michail Sinev y Andrei Konovalov, que llograron l'históricu campeonatu del Rubin y el so consiguiente ascensu. El xeorxanu David Chaladze convertir nel máximu goliador de la lliga con venti goles y entró na historia del club tártaru al ser el primer xugador del Rubin en marcar cuatro goles nun partíu.[10]

Debú na Lliga Premier y ésitu nacional (2003–2009)

editar

El Rubin Kazan realizó dellos fichaxes de futbolistes estranxeros como los brasilanos Calisto y Rôni, el sudafricanu MacBeth Sibaya, l'uruguayu Andrés Scotti y los checos Tomáš Čížek y Jiří Novotný. El téunicu turcomanu Kurban Berdyev tuvo que xestionar un vestuariu con múltiples nacionalidaes, daqué inusual nel club, pero llogró compenetrar al equipu col restu de futbolistes rusos, de los que destacaben Andrei Konovalov, Román Sharónov o Denis Boyarintsev. L'equipu empezó insopináu, debutando con una severa derrota en Kazán ante'l poderosu CSKA. L'equipu remató la primer vuelta en metá de la tabla, pero na segunda vuelta encadenó diez partíos invictu y llogró faese col tercer puestu na so temporada debú na elite del fútbol ruso.[11]

Na temporada 2004, al Rubin llegó l'arxentín Alejandro "Chori" Domínguez,[11] que se convertiría más tarde n'unu de los xugadores más importantes del club. Amás, Berdyev pudo cuntar con, práuticamente, tol bloque del esitosu añu anterior, al que se-y sumaron dellos fichaxes.[11] Sicasí, la temporada lliguera nun foi tan regular como cabía abarruntar tres el so gran debú y acabó en décima posición. Esa temporada supunxo, tamién, el so debú na Copa de la UEFA que, sicasí, foi bien efímeru al cayer na segunda ronda —la primera qu'apostaba— ante'l SK Rapid Viena. El Rubin llogró una gran ventaya en Kazán al imponese por 2-0, pero cayó en Viena por trés goles a cero y foi esaniciáu.[11] Les temporaes 2005 y 2006 significaron un saltu calidable nel equipu y na tabla, pos el Rubín acabó en cuarta y quinta posición, respeutivamente. Na Copa de la UEFA 2006-07 el Rubin esanició en segunda ronda al BATE Borisov por un contundente 5-0 nel global y foi esaniciáu na siguiente ronda pol Parma italianu, que ganó dambos partíos por un curtiu 1-0.[12] En 2007 el Rubin acometió una importante renovación na so plantía con nuevos y nuevos futbolistes, ente ellos l'ecuatorianu Christian Noboa, polo que remató la competición en décima posición.

 
L'entrenador Kurban Berdyev y el presidente de Tatarstan, Mentimer Shaymiyev, celebrando la primer Lliga.
 
Vitali Kaleshin y Dani Alves nel partíu de Lliga de Campeones qu'acabó 0-0 nel estadiu Central.

El 14 de marzu de 2008 empezó la Lliga Premier de Rusia 2008 na que'l Rubín celebraba mediu sieglu d'historia y pallo, la directiva del club contrató a esperimentaos futbolistes que dieren estabilidá al equipu como Sergei Semak, Savo Milosevic y Sergei Rebrov, según otros prometedores futbolistes como Gökdeniz Karadeniz, Sergei Ryzhikov o Cristian Ansaldi.[12] Amás, otros futbolistes fichaos enantes como Noboa, "Chori" Domínguez, Aleksandr Bujárov o Aleksandr Ryazantsev empezaben a destacar notablemente. La resultancia foi un rápidu acoplamientu al equipu de los recién llegaos y una racha de siete victories consecutives que consiguieron que'l Rubín alzar al lideralgu de la Lliga Premier.[12] El 2 de payares de 2008, el FC Rubin Kazan ganó'l so primer títulu de Lliga tres la victoria contra'l FC Saturn, a tres xornaes de que rematara'l campeonatu. Milosevic marcó'l gol decisivu nel últimu minutu del alcuentru. Con esta victoria'l Rubin Kazan convertir nel tercer equipu non moscovita que ganaba la Lliga Premier rusa. Nel añu 2009 contrató al español César Navas que más tarde se convertiría nel capitán del equipu y llogró consiguir el so segundu títulu de lliga, en 2010 y 2012 la supercopa de Rusia y en 2011 la copa de Rusia.

Na Lliga de Campeones 2009-2010 el FC Rubin Kazan quedó encuadráu nel grupu F xunto al FC Barcelona, Inter de Milán y Dinamo de Kiev. El 20 d'ochobre de 2009 el Rubin enfrentar nel Camp Nou contra'l FC Barcelona, el vixente campeón, al que venció por 1-2 nuna de les victories más importantes de la historia del Rubin Kazan.[13][14] Aleksandr Ryazantsev y Gökdeniz Karadeniz fueron los autores de los goles de la histórica victoria. Dos selmanes dempués, nel estadiu Central, el Rubín llogró un empate ensin goles ante'l Barcelona. Finalmente, el Rubin acabó en tercer posición, esaniciáu de la Lliga de Campeones pero clasificáu pa los treintaidosavos de la UEFA Europa League. Nesa ronda esanició al Hapoel Tel Aviv por un global de 3-0, pero en dieciséisavos foi posáu pol VfL Wolfsburgu alemán tres una emocionante prórroga.[15]

El 21 de payares de 2009 el Rubin Kazan llogró'l so segundu títulu lligueru n'empatando ensin goles col Zenit San Petersburgu.[16] Un datu a tener en cuenta ye qu'estos primeros dos títulos na historia del Rubin Kazan marquen un récor: ye la primer vegada, dende la cayida de la U.R.S.S. qu'un equipu que nun ye de Moscú ye bicampeón del fútbol ruso.[17]

Símbolos

editar
 
Serhiy Rebrov vistiendo l'uniforme tradicional del Rubín.

Escudu

editar

En 1996 l'artista local Petrov desenvolvió'l nuevu escudu del FC Rubin, que s'utiliza anguaño.[18] El logotipu ye un escudu cola inscripción tradicional de «RUBIN» y el llexendariu dragón tártaru Zilant nel centru de la bandera de Tatarstán en círculu y les pallabres «ФУТБОЛЬНЫЙ КЛУБ. КАЗАНЬ. 1958» (club de fútbol, Kazán, 1958).[18]

La inscripción «RUBIN» que s'atopa na parte cimera del logotipu actual del club apaeció per primer vegada nes camisetes de los xugadores en 1965,[18] añu nel que camudó'l nome del club. L'emblema del equipu nos años 1970 yera un círculu con una imaxe integrada de les sos misiles y les pallabres Club Deportivo Rubín («Спортклуб Рубин», Sportklub Rubin). L'emblema reflexa la pertenencia al club a l'Asociación d'Aviones de Kazán Gorbunov, que foi'l principal patrocinador del club dende la so creación y hasta'l colapsu de la Xunión Soviética.[18]

El 3 de xunetu de 2012 presentóse'l nuevu escudu del club, que foi anováu sensiblemente y ufierta una imaxe más moderna que l'anterior emblema que databa de 1997. El dragón Ziliant presentó un llixeru cambéu estilísticu, l'escudu ye una imaxe estilizada d'un rubín y destaca la sustitución del alfabetu llatín pol cirílicu, yá que s'inclúin les pallabres n'inglés "Football Club".[18]

Sicasí, y tan solo una temporada dempués, el club volvió modificar notablemente'l so escudu pa volver a una versión más estilizada del emblema de 1996.[19] Volver al cirílicu pal nome del club nel escudu, al negru pal dragón y caltuviéronse los colores clásicos que bordien l'escudu en verde y rubí.

Uniforme y colores

editar

En 1992, el club cunta con un nuevu patrocinador, la empresa TAN y tantu el nome del club —agora Rubin-TAN— como l'escudu vense modificaos notablemente. L'emblema del Rubín-TAN ye un antecedente primitivu de lo que sería l'actual diseñu del dragón Ziliant.[18] En dexando TAN de financiar al equipu, el club recuperó'l so nome y escudu actuales.[18]

Los colores tradicionales del Rubín ye'l granate o rubín y el verde. Mientres los tiempos de la Xunión Soviética, el Rubín apaeció con uniformes de distintos colores, dende'l blancu puru hasta'l marrón amarellentao, azul y negru, pero siempres nel color del uniforme principal predominaba'l colloráu burdeos (rubí).[18]

Patrocinadores y firmes deportives
Años Firma deportiva Años Patrocinador
1992-1994 Umbro 1992-1994 TAN
1995-1996 Uhlsport 1995-2005
1997-1998 Nike
1999-2000 Adidas
2001-2003 Nike
2004 Adidas
2005-2009 Nike
2006-2009 TAIF
2010—2013 Umbro |2010
2011-2016 TAIF-NK
2013-2016 Puma
2016-2017 Jako 2016-2017 NKNH
2017- New Balance[20]

TAIF

Estadiu

editar

L'equipu xugaba los sos partíos como llocal nel Estadiu Central de Kazán, con capacidá pa 30.133 espectadores. L'estadiu ta asitiáu na parte central de Kazán, xunto al Kremlin. Les categoríes inferiores del club cunten col estadiu Rubin, asitiáu al norte de la ciudá. L'equipu xuega anguaño nel nuevu estadiu de Kazán, con capacidá pa 45.000 espectadores y foi inauguráu en 2012.

 
Turkmenistani fan

Rubin ye unu de los clubes de fútbol más popular del país. El grupu oficial de fans llamáu "Rubin Ultres" tien unos pocos miles d'aficionaos que s'asitien detrás de la meta pa sofitar al equipu mientres tol partíu.

Rubin ye popular na antigua Xunión Soviética y Asia Central, y cuenta con clubes de fans oficiales en munches ciudaes ruses.

Xugadores

editar

Plantía 2017-18

editar
Nᵘ Nac. Posición Xugador Edá Procedencia
  POR Serguéi Rýzhikov 44 años   Lokomotiv Moscú
  DEF Oleg Kuzmin   43 años   Lokomotiv Moscú
  DEF Elmir Nabiullin 29 años Cantera
  DEF Ragnar Sigurðsson 38 años   Fulham FC
  DEL [[Maksim

Kanúnnikov]]

33 años   Amkar Perm
  MED [[Maxime

Lestienne]]

32 años   PSV
  DEF Vladimir Granat 37 años   FC Rostov
  POR Timur Akmurzin 26 años Cantera
  MED Miyu Caktaš 32 años   Hajduk Split
  MED [[Rubén

Rochina]]

33 años   Granada
  MED Magomed Ozdoyev 31 años   Lokomotiv Moscú
  POR Aleksandr Filtsov 34 años   FC Anzhi Makhachkala
  DEF Fyodor Kudryashov 37 años   FC Rostov
  DEL Sardar Azmoun 29 años   FC Rostov
  POR [[Soslan

Dzhanaev]]

37 años   FC Rostov
  DEF [[César

Navas]]

44 años   FC Rostov
  MED [[Georgi

Makhatadze]]

26 años   Lokomotiv Moscú
  MED [[Gökdeniz

Karadeniz]]

44 años   Trabzonspor
  DEF Cristian Noboa 39 años   Zenit de San Petersburgu
  MED Reza Shekari 26 años   Zob Ahan
  DEF [[Yegor

Sorokin]]

28 años   FC Neftekhimik Nizhnekamsk
  MED Ilzat Akhmetov 26 años Cantera
  MED [[Ruslan

Kambolov]]

34 años   FC Neftekhimik Nizhnekamsk
  DEF [[Taras

Burlak]]

34 años   FC Krylya Sovetov
  DEL [[Rifat

Zhemaletdinov]]

28 años   Lokomotiv Moscú
  MED [[Vyacheslav

Podberezkin]]

32 años   FC Krasnodar

Altes y baxes 2017–18 (iviernu)

editar
Altes
Xugador Posición Procedencia Tipu Costu
  Christian Noboa Mediocampista   Zenit Cesión.[21][22] --
  Vyacheslav Podberezkin Mediocampista   FC Krasnodar Cesión.[23] --
Baxes
Xugador Posición Destín Tipu Costu
  Magomed Ozdoyev Mediocampista   Zenit Trespasu.[24] Non reveláu.[24]
  Elmir Nabiullin Defensa   Zenit Trespasu.[24] Non reveláu.[24]
  Yann M'Vila Mediocampista   Saint-Étienne Rescisión de contratu.[25] --
  Moritz Bauer Defensa   Stoke City Trespasu.[26] £5.000.000.[26]

Equipu reserva

editar

Palmarés

editar
 
Los fans de "Rubin" nel iviernu en Moscú.

Torneos nacionales

editar

Torneos amistosos

editar

Estadístiques

editar
Lliga Premier de RusiaPrimer División de RusiaSegunda División de RusiaPrimer División de Rusia
Temporada Div. Pos. PX PG PE PP GF GC Ptos. Copa Europa !Goliador
(lliga)
Entrenador
1936
(primavera)
4 7 3 2 2 14 15 15 R32
1936
(seronda)
1 7 5 1 1 18 9 18
1937 7 12 1 3 8 11 28 17 QF
1938 R16
1939 23 22 4 1 17 20 50 9 R32
1940–1945
1946 3ª, "Povolzhye" 7
1947 7 22 8 3 11 34 20 19 R128
1948 1 26 20 3 3 71 18 43 R32
5 5 1 2 2 4 6 4
1949 9 24 6 7 11 33 42 19 R128
1950–1958
1958 3ª, grupu 1 14 30 7 4 19 24 56 18 R256
1959 5 28 12 9 7 36 27 33
1960 4 28 15 7 6 42 22 37 R256
1961 3 24 11 9 4 31 22 31 R32   Tufatulin – 17
1962 3 30 13 12 5 47 23 38 R256
1963 3 30 17 6 7 47 28 40 R64
1964 2 32 13 15 4 40 15 41 R1024
3ª, semifinal 4 5 2 1 2 6 5 5
1965 2 36 20 9 7 52 22 49
3ª, semifinal 1 4 4 0 0 9 4 8
3ª, final 2 3 2 0 1 4 4 4
1966 2ª (grupu 1) 5 32 15 9 8 32 23 39 R32
1967 4 38 16 12 10 36 26 44 R16
1968 2ª (grupu 3) 5 40 19 9 12 52 31 47 R256   Vorobyov – 13   Sentyabryov
1969 2ª (grupu 2) 2 34 17 12 5 40 21 46 R16   Vorobyov – 9   Sentyabryov
1970 8 42 18 10 14 36 42 46 R128   Kolotov – 9   Sentyabryov
1971 22 42 9 13 20 31 57 31 R32   Penzin – 8   Sentyabryov
1972 3ª, grupu 5 7 32 11 14 7 24 22 36   A. Yashin – 8   Kalugin
1973 2 32 21 5 6 58 26 47   V. Kadyrov – 15   Kalugin
1974 3ª, grupu 4 2 40 20 11 9 53 33 51
3ª, semifinal 2 5 3 0 2 7 7 6
3ª, final 2 5 2 2 1 9 6 6
1975 11 38 12 13 13 37 51 37 R64   A. Yashin – 6
  Baiguzov – 6
  Batanov
1976 17 38 6 18 14 39 55 30 R64   Usov – 11   Markov
1977 20 38 6 10 22 40 76 22 R64   Dzagnidze – 9   Kalugin
1978 3ª, grupu 4 6 46 20 12 14 64 50 52
1979 19 46 10 16 20 48 56 36
1980 3ª, grupu 2 10 34 12 11 11 37 27 35
1981 5 32 14 8 10 46 30 36
1982 2 32 19 8 5 51 28 46
1983 5 28 11 10 7 35 27 32
1984 10 32 11 9 12 25 33 31
1985 7 28 13 4 11 34 32 30
1986 5 32 16 8 8 50 33 40
1987 5 32 15 8 9 44 29 38
1988 7 32 13 5 14 30 28 31   V. Popov – 7   Semyonov
1989 12 42 18 4 20 42 41 40 R128   Gavrilov – 15   Navrozov
1990 3 32 18 10 4 48 15 46   O. Mironov – 13   Zolotukhin
1991 1 42 30 8 4 79 20 68   Gavrilov – 16
  Surov – 16
  Zolotukhin
Temporada Div. Pos. PX PG PE PP GF GC Ptos. Copa Europa !Goliador
(lliga)
Entrenador
1992 2ª, "Centru" 5 34 15 9 10 43 30 39   Mulashev – 18   Ivchenko
1993 8 38 19 6 13 48 46 44 R256   Tatarkin – 11   V. Lukashenko
  Zadikashvili
1994 3ª, "Centru" 15 32 6 4 22 15 65 16 R256   Tatarkin – 5   Zadikashvili
1995 17 40 12 6 22 32 56 42 R256   Tatarkin – 8   Zadikashvili
1996 6 42 24 7 11 66 34 79 R512   Pantyushenko – 20   Volchok
1997 1 40 32 6 2 88 22 102 R64   Knyazev – 25   Volchok
1998 7 42 19 6 17 56 50 63 QF   Kuzmichyov – 15   Volchok
  Irkhin
1999 7 42 18 12 12 56 49 66 R64   Nechaev – 10   Sadyrin
2000 3 38 24 6 8 61 28 78 R64   Filippov – 12   Antikhovich
2001 8 34 13 7 14 44 44 46 R64   Ljubobratović – 9   Antikhovich
  Berdyev
2002 1 34 22 6 6 51 14 72 R16   Chaladze – 20   Berdyev
2003 3 30 15 8 7 44 29 53 R16   Roni – 11   Berdyev
2004 10 30 7 12 11 32 31 33 R16   Roni – 5   Berdyev
2005 4 30 14 9 7 45 31 51 R32 UEFA 2ª ronda |align=left| 

Čížek – 7

  Berdyev
2006 5 30 13 7 10 43 37 46 R16   Domínguez – 13   Berdyev
2007 10 30 10 5 15 31 39 35 R16 UEFA
IC
1ᵉʳ ronda
3ᵉʳ ronda |align=left| 

Ryazantsev – 5

  Berdyev
2008 1 30 18 6 6 44 26 60 R16   Bukharov – 6
  Gökdeniz – 6
  Noboa – 6
  Berdyev
2009 1 30 19 6 5 62 21 63 RU   Bukharov – 16
  Domínguez – 16
  Berdyev
2010 3 30 15 13 2 37 16 58 R32 LC
UEFA
Fase grupo
Octavos
  Noboa – 8
  Kornilenko – 3 (14 in Championship)
  Berdyev

Entrenadores

editar

Referencies

editar
  1. Gobiernu de la República de Tatarstan (ed.): «Попечительский совет ФК «Рубин» утвердил новую модель работы клуба» (rusu) (31 de mayu de 2017). Consultáu'l 7 d'abril de 2018.
  2. 2,0 2,1 2,2 Sitio web oficial (ed.): «History - Beginning» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 12 de payares de 2011. Consultáu'l 15 de payares de 2011.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Sitio web oficial (ed.): «History - 1958-1965. The Flower of Sentyabrev's Epoch» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 14 d'avientu de 2011. Consultáu'l 15 de payares de 2011.
  4. 4,0 4,1 Sitio web oficial (ed.): «Sentyabrev Nikolai Ivanovich» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 15 d'ochobre de 2011. Consultáu'l 15 de payares de 2011.
  5. 5,0 5,1 Sitio web oficial (ed.): «History - 1966-1971. The End of Sentyabrev's Epoch» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 14 d'avientu de 2011. Consultáu'l 15 de payares de 2011.
  6. 6,0 6,1 6,2 Sitio web oficial (ed.): «History - 1972-1977. White line, black line…» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 14 d'avientu de 2011. Consultáu'l 16 de payares de 2011.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Sitio web oficial (ed.): «History - 1978-1991. The times of stagnation» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 14 d'avientu de 2011. Consultáu'l 16 de payares de 2011.
  8. UEFA.com (ed.): «FC Rubin Kazan». Consultáu'l 16 de payares de 2011.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Sitio web oficial (ed.): «History - 1992-1995. A step away from total collapse» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 31 de marzu de 2012. Consultáu'l 22 de marzu de 2012.
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 10,7 Sitio web oficial (ed.): «History - 1996-2002. We recover lost ground» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 31 de marzu de 2012. Consultáu'l 22 de marzu de 2012.
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 Sitio web oficial (ed.): «History - 2003-2005. Successful years» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 13 d'abril de 2012. Consultáu'l 23 de marzu de 2012.
  12. 12,0 12,1 12,2 Sitio web oficial (ed.): «History - 2006-2009. First gold» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 31 de marzu de 2012. Consultáu'l 23 de marzu de 2012.
  13. Marca (ed.): «El Barça tamién sangra». Consultáu'l 6 de marzu de 2010.
  14. uefa.com (ed.): «Classics - UEFA Champions League». Consultáu'l 23 de marzu de 2012.
  15. uefa.com (ed.): «Sufierta clasificación del Wolfsburgu» (18 de marzu de 2010). Consultáu'l 23 de marzu de 2012.
  16. «Jubilant Rubin reclaim Russian title». uefa.com (21 de payares de 2009). Consultáu'l 21 de payares de 2009.
  17. uefa.com (ed.): «El Rubin quier más fiesta». Consultáu'l 6 de marzu de 2010.
  18. 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 18,5 18,6 18,7 FC Rubin Kazan (ed.): «История эмблемы ФК «Рубин»» (rusu). Archiváu dende l'orixinal, el 20 de marzu de 2012. Consultáu'l 22 de marzu de 2012.
  19. FC Rubin Kazan (ed.): «Club logo» (inglés) (14 de setiembre de 2017). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-04-07. Consultáu'l 7 d'abril de 2018.
  20. FC Rubin Kazan (ed.): «New Balance becomes Official Kit Supplier to FC Rubin» (inglés) (14 de setiembre de 2017). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-04-07. Consultáu'l 7 d'abril de 2018.
  21. «Футболист "Зенита" Нобоа перешел в "Рубин" на правах аренды» (rusu). Interfax (18 de febreru de 2018). Archiváu dende l'orixinal, el 18 de febreru de 2018. Consultáu'l 18 de febreru de 2018.
  22. «Кристиан Нобоа вернулся в «Рубин»» (rusu). KazanFirst (18 de febreru de 2018). Archiváu dende l'[Кристиан Нобоа вернулся в «Рубин» orixinal], el 18 de febreru de 2018. Consultáu'l 18 de febreru de 2018. «(...) ​Казанский клуб договорился с «Зенитом» о переходе 32-летнего эквадорского полузащитника на правах аренды до конца нынешнего сезона. (...)»
  23. «Вячеслав Подберезкин променял «Краснодар» на «Рубин» и уже примерил форму казанцев» (rusu). Bloknot Krasnodar (5 de xineru de 2018). Archiváu dende l'orixinal, el 10 de xineru de 2018. Consultáu'l 10 de xineru de 2018.
  24. 24,0 24,1 24,2 24,3 «Игроки «Рубина» Оздоев и Набиуллин перешли в «Зенит»» (rusu). Tatar Inform (15 de febreru de 2018). Archiváu dende l'orixinal, el 17 de febreru de 2018. Consultáu'l 17 de febreru de 2018. «(...) суммы трансферов не разглашаются. (...)»
  25. «М’Вила перешел из «Рубина» в «Сент-Этьен»» (rusu). Tatar-Inform (12 de xineru de 2018). Archiváu dende l'orixinal, el 12 de xineru de 2018. Consultáu'l 12 de xineru de 2018. «(...) Француз обратился в UEFA, чтобы разорвать контракт с казанцами из-за задержки зарплаты (...)»
  26. 26,0 26,1 «Переход Бауэра из «Рубина» в «Сток Сити» оценили примерно в 5 млн фунтов» (rusu). Tatar Inform (9 de xineru de 2018). Archiváu dende l'orixinal, el 10 de xineru de 2018. Consultáu'l 10 de xineru de 2018.

Enllaces esternos

editar