Wikipedia

Fuercies de Defensa d'Israel

(Redirixío dende Fuerces de Defensa d'Israel)

Les Fuercies de Defensa d'Israel (en hebréu: צְבָא הַהֲגָנָה לְיִשְׂרָאֵל ( escuchar), Tzava Hahagana LeYisrael, nomáu col so acrónimu hebréu: צה"ל, Tzáhal), ye'l nome xenéricu pa les fuercies armaes israelíes.

Fuercies de Defensa d'Israel
País  Israel
Acuartelamiento Totalidá del territoriu nacional.
Comandantes
Actual Ramatcal Gadi Eizenkot

Les Fuercies de Defensa d'Israel cunten colos trés armes de los principales exércitos del mundu: la Fuercia Aérea (Heyl Hai'Avir), la más avanzada de la rexón;[1][2] una pequeña pero eficaz Marina de Guerra (Heyl Hai'Yam); y la Fuercia de Tierra compuesta por Infantería, Vehículu blindáu de combate Blindaos, Inxenieros de Combate, Loxística y Intelixencia, nel que sirven conxuntamente soldaos profesionales con reservistas y reclutes cumpliendo col so serviciu militar, amás de la Guardia de Fronteres (conocida como «Magav» o Mishmar HaGvul).

Funcionen so un mandu unificáu, encabezáu pol Xefe d'Estáu Mayor (Ramatcal), cargu ocupáu anguaño pol Teniente Xeneral Gadi Eizenkot, como responsable ante'l Ministru de Defensa. El Xefe d'Estáu Mayor ye nomáu pol gobiernu, por encamientu del primer ministru, güei Benjamín Netanyahu, y el Ministru de Defensa, a la fecha Moshe Yá'alon, por un periodu de trés años que usualmente enllargar por un añu adicional.

Con un pequeñu exércitu permanente y activu de 187.000 soldaos profesionales y personal de carrera, les Fuercies de Defensa d'Israel básense sobremanera nes sos reserves de 565.000 soldaos, llamaes de forma regular pa entrenamientu y serviciu. Cuando se movilicen les reserves en tiempos de guerra, l'exércitu puede sumar hasta 752.000 soldaos combatientes, númberu considerable tratándose d'un país con solu ocho millones de persones y que la so movilización puede tomar ente 24 y 72 hores.

Historia

editar

Etimoloxía

editar

El gobiernu d'Israel ratificó'l nome Fuercies de Defensa d'Israel (n'hebréu: צְבָא הַהֲגָנָה לְיִשְׂרָאֵל) en mayu de 1948, que significa lliteralmente Exércitu de defensa d'Israel. Otros nomes suxeríos fueron Tzva Yisra'el (צְבָא יִשְׂרָאֵל). El primer términu foi escoyíu pos yera conveniente la idea d'un exércitu con llabores de defensa d'un estáu recién creáu. Sicasí dellos políticos y partíos preferíen en nome Tzva Yisra'el.[3]

Creación

editar

Les FDI fueron creaes el 26 de mayu de 1948 dempués de la fundación del Estáu d'Israel «pa protexer a los habitantes d'Israel y lluchar contra toles formes de terrorismu qu'amenacien la vida cotidiana».[4] Les Fuercies de Defensa d'Israel fueron creaes a partir d'unidaes presistentes del Exércitu Británicu (ex-elementos de la Brigada Xudía que combatieron so la bandera británica mientres la Segunda Guerra Mundial) y la Haganá (en particular la so caña operativa, el Palmaj).

Dempués de la creación de les FDI, los dos organizaciones armaes clandestines xudíes Irgún y Lehi xunir a les fuercies como una organización separada, pero dexóse-yos actuar de manera independiente en dellos sectores hasta'l final de la guerra árabe-israelina de 1948. Darréu estos dos organizaciones fueron eslleíes y los sos miembros integraos a les Fuercies de Defensa d'Israel. De 1956 a 1966, el Tzahal encaró menos conflictos, lo que-y dexó modernizar se y convertise nun efectivu exércitu profesional. Nesti periodu, Israel desenvolvió nueves teunoloxíes y con ello un armamentu cimeru. Arriendes de estos acontecimientos, les FDI cada vez más se convirtieron n'unu de los más poderosos y modernos exércitos del mundu.[5]

Dempués d'una década relativamente sele, el Tzahal fixo frente a cinco guerres importantes colos sos vecinos árabes en menos de 50 años: la Guerra de los Seis Díes (1967), la Guerra de Gastadura (1969-1970), la Guerra de Yom Kippur (1973), la Primer Guerra d'El Líbanu (1982-1985) y la Segunda Guerra d'El Líbanu (2006).

Misión y oxetivos

editar
 
Soldaos israelinos xunto a un tanque Merkava.

Los sos oxetivos son la defensa de la esistencia, la integridá territorial y la soberanía del Estáu d'Israel» y la proteición de los sos habitantes».

Serviciu regular

editar

Dau l'estáu de constante actividá militar nes fronteres israelines dende 1948, el Tzahal ye una de les instituciones más importantes y numberoses del Estáu, y el gran númberu de militares profesionales vese suplementado pol serviciu militar obligatoriu pa la mayoría de los ciudadanos mayores de 18 años, tanto homes como muyeres, según por un llargu periodu de reserva, anque pueden haber esceiciones por motivos relixosos, motivos físicos o psicolóxicos. Los homes, tanto xudíos como drusos y beduinos, realicen un serviciu militar de 32 meses y les muyeres un serviciu de 24 meses,[6] dambos cola posibilidá de ser contrataos, si ye que l'exércitu riquir, por un periodu d'unos años o pa tola vida. Los inmigrantes —olim hadashim— tamién son llamaos al serviciu regular. La duración del mesmu depende de la edá, sexu y oficiu de los mesmos. Naquellos que cumplieron serviciu regular nos sos países d'orixe, se les descuenta dichu periodu de les sos obligaciones.

Serviciu de reserva

editar
 
Infantería israelina volviendo de la Guerra d'El Líbanu de 2006.

Dempués del serviciu regular, los homes pueden ser llamaos pal serviciu de reserva mientres un mes per añu, hasta la edá de 45 años, y pueden ser llamaos pal serviciu activu darréu en tiempos de crisis. Na mayoría de los casos el serviciu de reserva llevar a cabu na mesma unidá mientres años y poles mesmes persones. Munchos de los soldaos que sirvieron nel serviciu activu siguieron axuntándose na reserva dempués d'años de xestión como activos, convirtiéndose esti deber nuna fuerte unión na sociedá israelina.

Les unidaes non siempres llamen a la totalidá de les sos reservistas tolos años. Práuticamente nun esisten esceiciones pa los reservistas llamaos a les files nun momentu de crisis, pero la esperiencia demostró que nesos casos escasamente solicitar.

Serviciu de Guardia de Fronteres

editar
 
N'Israel el serviciu obligatoriu nel exércitu ye emprestáu tantu por homes como muyeres.
Artículu principal: Policía de Fronteres d'Israel

Dellos soldaos de les FDI sirven el so serviciu militar obligatoriu nel Mishmar HaGvul (Magav), la Policía de Fronteres d'Israel —una seición de la Policía d'Israel—. Una vegada que los soldaos de les FDI completen el so entrenamientu de combate realicen un entrenamientu suplementariu p'actuar nel contraterrorismu y la Guardia de Fronteres. Entós son asignaos a cualesquier de les unidaes de la Guardia de Fronteres en tol país.

Les unidaes de la Guardia de Fronteres lluchen xunto col restu de les unidaes ordinaries de les FDI. Ellos tamién son responsables de la seguridá en grandes zones urbanes como la ciudá de Xerusalén. El cuerpu, que s'envalora nunos 6000 efectivos, cuenta ente les sos files con miembros non xudíos (cristianos, drusos, beduinos y árabes).

Munchos oficiales de la Guardia de Fronteres provienen de les unidaes de combate de les FDI. Anque la Guardia de Fronteres caltienen la so propia estructura de mandu, sobre'l terrén son cuasi indistinguibles de les fuercies ordinaries de les unidaes de les FDI.

Organización rexonal

editar

L'Exércitu d'Israel esta básicamente entamáu en cuatro mandos rexonales: el Mando Norte (Pikúd Hai'Tzafón), el Mandu Central (Pikúd Hai'Merkáz), el Mando Sur (Pikúd Hai'Darom) y el Mandu de Retaguardia (Pikúd Hai'Oref).

Les minoríes nes FDI

editar

Les minoríes non xudíes solíen sirvir nuna de les varies unidaes especiales: la Unidá de Minoríes, tamién conocida como Unidá 300; la Unidá de Reconocencia Drusa, y la Unidá de Rastreadores, integrada principalmente por beduinos del Negev. En 1982, el Estáu Mayor de les FDI decidió integrar les fuercies armaes por aciu l'apertura d'otres unidaes a les minoríes, según la inclusión de conscriptos xudíos na Unidá de Minoríes. Hasta 1988, y por razones de seguridá, los cuerpo d'intelixencia y de la fuercia aérea permanecieron cerraos a les minoríes.

Drusos y circasianos

editar
 
Comandante drusu del Batallón Herev de les Fuercies de Defensa d'Israel

Anque Israel ye un Estáu xudíu, y la mayoría de los sos soldaos abracen esa relixón, dende 1956 los drusos y circasianos tán suxetos a la conscripción obligatoria a les FDI, n'igualdá colos xudíos d'Israel.[7] Nun principiu, sirven nel marcu d'una unidá especial denomada Unidá de Minoríes, como un batallón independiente. Sicasí, dende la década de 1980 los soldaos drusos protestaron esta práutica, una y bones ellos deseyaben l'accesu a les unidaes d'élite, como les unidaes Sayeret de reconocencia. Foi entós que l'exércitu, en reconocencia al patriotismu, foi pasu ente pasu incorporáu soldaos drusos a les unidaes de combate regulares y haber promovíu a los más altos rangos. Nos últimos años, dellos oficiales drusos algamaron rangos tan altos como'l de Aluf (xeneral), y munchos recibieron condecoraciones por servicios destacaos.

En proporción al so númberu, los drusos llogren los más altos niveles nel exércitu israelín. El primer navegante aereu drusu completó la so formación en 2005, y la so identidá ta protexida, como la de tolos pilotos de la Fuercia Aérea d'Israel. Mientres la Guerra d'Independencia d'Israel, munchos de los drusos que s'entornaron primeramente colos árabes, desertaron de les sos files pa tornar a los sos pueblos o xunise del llau d'Israel en delles de les sos unidaes.[8]

El serviciu militar ye una tradición ente la población drusa, col 83 per cientu de los homes drusos sirviendo nel exércitu,[9] y el 87 per cientu d'estos tán incorporaos nel Batallón Herev, unidá de combate conformada puramente por soldaos drusos.[10] 369 soldaos drusos morrieron n'operaciones de combate dende la nacencia del Estáu d'Israel en 1948.[11]

Cristianos y arameos

editar

El serviciu militar nun ye una tradición enraigonada na población cristiana d'Israel.[12] En 2014, les Fuercies de Defensa d'Israel unvió'l so primeres "órdenes voluntaries" a los cristianos israelinos, que, como los beduinos, pueden sirvir nel exércitu.[13] Hasta entós, los cristianos que queríen ser voluntarios teníen que faelo pelos sos propios medios. La mayoría de cristianos viven en ciudaes mistes con árabes musulmanes, que recurren a amenaces o violencia pa evitar la so inscripción na fuercies armaes israelines.[14][15] Pa compensar esta persecución, l'exércitu y el Ministeriu de Defensa desenvolvieron un plan según el cual un programa anterior al exércitu va preparar a los mozos pal serviciu militar, y van abrise pequeños centros d'allistamientu en Haifa, Nazaret y Ma'alot pa tar más cerca d'ellos,[16] amás, el Knesset aprobó una llei nel 2016, destinada a protexer a los cristianos que s'apunten nel exércitu israelín. Esto llogró que de los 1400 potenciales cadetes cristianos añales, unos 100 se enlistaran na armada nel 2015.[17]

Elinor Joseph, de Haifa, foi la primer muyer soldáu de combate cristiana de les Fuercies de Defensa d'Israel. Tres el bombardéu que sufrió Israel per parte de Hezbolá en 2006, Elinor dixo: «...Hubo un Katyusha que cayó cerca de la mio casa y tamién mancó árabes. Si daquién dixérame que sirvir nes Fuercies de Defensa d'Israel significa matar árabes, recuérdolos que los árabes tamién maten árabes».

N'ochobre de 2012, l'exércitu promovió Mona Abdo pa ser na primer muyer israelina cristiana al rangu de comandante de combate. Primeramente Abdo apuntóse como voluntaria nel exércitu israelín afalada pola so familia, pa darréu ser tresferida al cuerpu d'artillería del Batallón Karakal, una unidá mista, integrada por soldaos xudíos, arameos y árabes.[18]

Beduinos y árabes israelinos

editar
 
Soldaos beduinos (1949)
 
Soldaos árabes israelinos, sirviendo na Galilea. (1978)
 
Sesión d'entrenamientu del Batallón Karakal. Unidá mista de combate. Xudíos y árabes combatiendo xuntos.

Por llei, tolos ciudadanos israelinos tán suxetos a la conscripción. El ministru de Defensa tien total discreción pa conceder la exención a ciudadanos o grupos de ciudadanos. Esiste una política gubernamental de llarga data p'afalar a los beduinos de ser voluntarios, ufiertándo-yos diversos incentivos. Tolos ciudadanos israelinos musulmanes son aceptaos como voluntarios, inclusive a una edá mayor de 23 años.[19]

Seis árabes israelinos recibieron condecoraciones, como resultáu del so serviciu militar, d'ellos el más famosu ye un oficial beduín, el teniente coronel Amos Yarkoni, quien recibió la Medaya de Servicios Distinguíos. Vahid el Huzil foi'l primer beduín a ser comandante de batallón.[20][21]

En llugar de serviciu nel exércitu, munchos mozos árabes israelinos tienen la opción de ser voluntarios nel Sherut Leumi (Serviciu Nacional) y recibir beneficios similares a los que reciben los soldaos llicenciaos. Los voluntarios asígnense xeneralmente a les poblaciones árabes, onde ayuden nos asuntos social y comuñal. Nel 2010 había seis veces más voluntarios árabes nel serviciu nacional que nel 2005. Según fontes de l'Alministración del Serviciu Nacional, los líderes árabes tán aconseyando a los mozos a abstenese de realizar servicios pal Estáu. Según un funcionariu del Serviciu Nacional: "Mientres años, el lideralgu árabe esixó, con razón, los beneficios pa los mozos árabes similares a los que reciben los soldaos llicenciaos. Agora, cuando la oportunidá ta disponible, estos mesmos líderes refuguen la llamada del estáu p'apuntase a faer el serviciu, y recibir estos beneficios".[22]

A pesar que los israelinos d'ascendencia árabe nun tán obligaos a sirvir a les FDI, si deseyar pueden apuntase como voluntarios. Una muyer soldáu árabe israelín de relixón musulmana foi incorporada a la élite de la Unidá Aérea de Combate, Busca y Rescate 669 de la Fuercia Aérea d'Israel, per primer vegada na hestoria d'esta unidá.[23]

Discutinios

editar

Les FDI viéronse envolubraes nuna serie de discutinios sobre'l so historial de derechos humanos, y fueron acusaes por organizaciones tales como B'tselem, Amnistía Internacional, el Comité Internacional de la Cruz Bermeya (CICR) y Human Rights Watch de violar les lleis de la guerra. Tamién fueron acusaes de maltratu contra los palestinos, saqueos y destrucción de les sos propiedaes. Sicasí coles mesmes, sábese que les FDI tienen un comportamientu humanitariu enxamás reparáu en nengún otru exércitu del mundu, como por casu, les alvertencies previes a los pobladores civiles antes de la realización d'una aición militar, con cuenta de consiguir la evacuación d'una zona o un edificiu, lo que dexó evitar la muerte de gran cantidá de civiles na Franxa de Gaza. Esta práutica tuvo llugar tantu nel añu 2009 mientres la operación Plomu Fundíu, como asina tamién nel añu 2012 mientres la operación Pilar Defensivu y nel añu 2014 mientres la operación Marxe Proteutor.[24][25][26][27][28]

Bibliografía

editar
  • Pierre Razoux, Tsahal: Nouvelle histoire de l'armée israélienne, Librairie Académique Perrin (marzu de 2006)
  • Amos Harel, Avi Isacharoff, y Jean-Luc Allouche, La septième guerre d'Israël: Comment nous avons gagné la guerre contre les Palestiniens et pourquoi nous l'avons perdue, Hachette Littératures (ochobre de 2005)
  • Benny Morris, Righteous Victims: A History of the Zionist-Arab Conflict, 1881-2001, Vintage; 1 edition (agostu de 2001)
  • Noam Ohana, Journal de guerre: De Sciences Po aux unités d'élite de Tsahal, Denoël (ochobre de 2007)

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. ↑ First commander of Israel Air Force dies at 99. 2 de payares de 2002. http://www.haaretz.com/news/first-commander-of-israel-air-force-dies-at-99-1.29549. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2011. 
  2. ↑ Brookes, Andrew (8 d'agostu de 2006). «Air War Over Lebanon». The International Institute for Strategic Studies. Archiváu dende l'orixinal, el 28 de xunu de 2012. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2011.
  3. ↑ Ostfeld, Zehava (1994). ed. Shoshana Shiftel, ed. An Army is Born (Vol. 1) (n'hebréu). Ministeriu de Defensa d'Israel. páxs. 113–116. ISBN  978-965-05-0695-7.
  4. ↑ «Summary from the Israel Democracy Institute». Archiváu dende l'orixinal, el 10 d'avientu de 2006.
  5. ↑ «Global Security entry».
  6. ↑ «Israel amenorga'l serviciu militar obligatoriu pa homes a 32 meses» (inglés). Sputnik News (28 de payares de 2017).
  7. ↑ «IDF human resources site». IDF. Archiváu dende l'orixinal, el 2020-09-28. Consultáu'l 20 d'abril de 2013. (n'hebréu)
  8. ↑ Gelber, Yoav (1 d'abril de 1995). «Druze and Jews in the war of 1948. (Israel-Arab War of 1948–49)». Middle Eastern Studies. Archivado del original el 2007-05-28. https://web.archive.org/web/20070528194735/http://www.highbeam.com/doc/1G1-16921885.html. Consultáu'l 2018-03-21.  (n'inglés)
  9. ↑ Larry Derfner (15 de xineru de 2009). Covenant of blood. The Jerusalem Post. http://www.jpost.com/Home/Article.aspx?id=129391. Consultáu'l 20 d'abril de 2013.  (n'inglés)
  10. ↑ Les coraes del batallón drusu Herev. 7 de marzu de 2013. http://www.idfblog.com/spanish/2013/03/07/semeyes-esclusives-les-entranas-del-batallon-drusu-herev/. Consultáu'l 20 d'abril de 2013. 
  11. ↑ מוכנים לטייס הדרוזי הראשון? (n'hebréu)
  12. ↑ http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/israel/11321651/Meet-the-Arab-Christians-who-want-to-fight-for-Israel.html
  13. ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-11-23.
  14. ↑ http://www.jpost.com/Christian-News/Soldiers-under-threat-Christian-IDF-recruits-subject-to-attack-471305
  15. ↑ https://www.breakingisraelnews.com/77875/christian-idf-soldiers-risk-death-threats-violent-attacks-muslims/#/
  16. ↑ https://www.haaretz.com/israel-news/.premium-1.762087
  17. ↑ http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/199056
  18. ↑ «Israel Promotes First Female Christian Arab to Combat Commander». The Algemeiner (18 d'ochobre de 2012). Consultáu'l 21 d'ochobre de 2012.
  19. ↑ «IDF Human Resources site». Consultáu'l 10 de xunu de 2010. (n'hebréu)
  20. ↑ «History in Tzahal the first Bedouin to be Battalion Commander».
  21. ↑ «a Bedouin officer got the command on a battalion».
  22. ↑ Rise in Arab National Service volunteers, by Aviel Magnezi. YNet, 25 October 2010, 14:47
  23. ↑ «First female Arab soldier joins elite unit 669».
  24. ↑ «Los abusos de los soldaos isrelíes». Archiváu dende l'orixinal, el 8 de xunu de 2010.
  25. ↑ «maltratu militar-israeli-a-los-palestinos Otru videu evidencia'l maltratu militar israelín a los palestinos».
  26. ↑ Beating and abuse of Palestinians by the Israeli Security Forces, B'Tselem - Centru d'Información Israelina pa los Derechos Humanos nos Territorios Ocupaos
  27. ↑ civiles-con-misiles/395780-3 Civiles en Gaza son sollertaos con misiles
  28. ↑ «CNN en Español - Israel llanza panfletos alvirtiendo a residentes de Gaza». Consultáu'l 6 de setiembre de 2017.

Enllaces esternos

editar


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Fuercies_de_Defensa_d%27Israel&oldid=4309783»