Jeni Le Gon
Jeni LeGon (14 d'agostu de 1916, Chicago – 7 d'avientu de 2012, Vancouver) foi una actriz, baillarina y profesora de baille d'Estaos Xuníos, una de les primeres muyeres afroamericanes en faer una carrera en solitariu baillando claqué.
Jeni Le Gon | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Chicago[1], 14 d'agostu de 1916 |
| Nacionalidá |
 Estaos Xuníos |
| Llingua materna | inglés |
| Muerte | Vancouver[1], 7 d'avientu de 2012 (96 años) |
| Estudios | |
| Llingües falaes | inglés |
| Oficiu | baillarina, actriz de cine, actriz, actriz de teatru |
| Premios |
ver
|
| IMDb | nm0494335 |
 | |
Biografía
editarEl so verdaderu nome yera Jennie May Ligon, y nació en Chicago, Illinois, siendo los sos padres Hector Ligon, un cocineru que tamién trabayaba como mozu d'estación, y Harriet Bell Ligon, ama de casa. Graduada na Sexton Elementary School en 1928, a los trelce años d'edá llogró'l so primer trabayu nel campu del teatru musical, superando más palantre una prueba pa formar parte del coru acompañante de la banda de Count Basie.
Le Gon formó un conxuntu de cantar y baille xunto a la so media hermana, Willa Mae Lane, consiguiendo dambes la oportunidá de viaxar a Detroit col propietariu de nightclub Leonard Reed. Tando en dicha ciudá, ella recibió una ufierta pa viaxar a Hollywood y actuar col compositor Shelton Brooks. Sicasí, tres la so llegada afayó que nun esistía esi trabayu, pero sicasí pudo faer una prueba pal antiguu manager d'Ethel Waters, Earl Dancer. La prueba tenía como fin una película producida por 20th Century Fox. Le Gon ganó'l papel, y a partir d'entós pudo actuar en distintos musicales y producciones de baille.
Mientres la so estancia en Hollywood, Le Gon pudo trabayar con artistes de la talla d'Ethel Waters o Al Jolson. Tuvo tamién la posibilidá de baillar con Fred Astaire y Bill Robinson, siendo la primer muyer afroamericana en faelo nel cine. Nesa dómina consiguió un papel en Hooray for Love, lo que fizo posible que Metro-Goldwyn-Mayer ufiertára-y un contratu al llargu plazu, siendo la primera afroamericana en llograr unu.
En 1969, LeGon camudar a Vancouver, Columbia Británica, onde enseñó claqué y ballet. En 1999, el National Film Board of Canada estrenó un documental dedicáu a ella, Jeni Le Gon: Living in a Great Big Way, dirixíu por Grant Greshuk y producíu por Selwyn Jacob.[2]
Jeni Le Gon morrió en 2012 en Vancouver, Columbia Británica.
Seleición de la so filmografía
editar- Dishonour Bright (1936)
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Google Freebase Data Dump. Editorial: Google.
- ↑ «Jeni LeGon - Living in a Great Big Way». Collection. National Film Board of Canada. Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-03. Consultáu'l 22 de febreru de 2014.
Enllaces esternos
editar- Jeni Le Gon na Internet Movie Database (n'inglés)
- [1] Archiváu 2015-02-18 en Wayback Machine
- [2] Archiváu 2011-07-20 en Wayback Machine
Datos: Q6177461
Multimedia: Jeni LeGon
