Nolwenn Leroy
Nolwenn Le Magueresse (28 de setiembre de 1982, Saint-Renan), más conocida como Nolwenn Leroy, ye una cantante, cantautora y multiinstrumentista francesa.
Nolwenn Leroy | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Saint-Renan, 28 de setiembre de 1982[1] (42 años) |
| Nacionalidá |
 Francia |
| Familia | |
| Padre | Jean-Luc Le Magueresse |
| Pareyes | Arnaud Clément |
| Estudios | |
| Estudios |
Q16507816  (2001 - |
| Llingües falaes |
italianu francés[2] bretón |
| Alumna de | Serge Plenier |
| Oficiu | música, cantante, pianista, compositora de cantares |
| Premios |
ver
|
| Influyencies | Alan Stivell |
| Seudónimos | Nolwenn Leroy |
| Xéneru artísticu |
pop música del mundu folk-pop (es) |
| Mena de voz | mezzosopranu |
| Instrumentu musical |
arpa céltica voz |
| Discográfica |
Mercury Records Decca Records Universal Studios |
| IMDb | nm1339354 |
| nolwennleroy.com | |
 | |
Leroy ye una de les cantantes más vendíes de Francia na actualidá, y dende 2012 tien la so estatua de cera nel Muséu Grévin en París.[4]
Biografía
editarEmpiezos
editarNolwennn Leroy ye orixinaria de la rexón francesa de la Bretaña, y ye fía del antiguu futbolista profesional Jean-Luc Le Magueresse, y de Muriel Leroy. Crióse na Bretaña, en Islla de Francia y en Norte-Pasu de Calais, siguiendo siempres les mudances de la familia. A la edá de 11 años, tres el divorciu de los sos padres, vivió cola so madre y la so hermana Kay en Saint-Yorre (Allier).[5] Escolarizar nel colexu de la Celestina de Vichy, y apriende a tocar el violín (tamién apodera'l pianu y el arpa).[6]
En xunetu de 1998 camudar mientres un añu a Cincinnati (estáu d'Ohio, EE.XX.), gracies a un programa d'intercambiu internacional del Rotary Club que-y dexa ameyorar les sos conocencies d'inglés. Tres la so vuelta a Francia decide tomar cursos de cantar llírico nel conservatoriu de Vichy.
En 2001 dar d'alta na facultá de Clermont-Ferrand, en derechu angloamericanu con vistes a faer una carrera profesional diplomática na ONX o nuna ONG.[7]
Trayeutoria
editar
Al ver el programa televisivu Star Academy quedó estelada pol profesor de cantar Armande Altaï,[5] y decide inscribise nes sos clases de cantar, que visitó mientres 6 meses en París. Foi escoyida pa participar nel programa Star Academy 2, que terminó ganando'l 21 d'avientu de 2002, frente a la otra finalista, Houcine. Esta esperiencia ufiertó-y la posibilidá de trabayar con artistes consolidaos como Lionel Ritchie, Roch Voisine, Lara Fabian, Isabelle Boulay, Vanessa Carlton, Laura Pausini, Umberto Tozzi, Calogero, De Palmes, Bruel o Fiori, ente otros. Tres meses más tarde participó nel Eurobest, onde terminó en segunda posición.
El 4 de marzu de 2003 llanzó'l so primer álbum, Nolwenn, cola participación, ente otros, de Pascal Obispo, Lara Fabian, Laurent Voulzy, Lionel Florence y Daniel Lavoie. L'álbum asitiar nel primer puestu con más de 600.000 copies,[8] gracies principalmente al senciellu Cassé (que foi'l senciellu más vendíu),[9] Une femme cachée, Suivre une étoile y Inévitablement. En 2004 consigue'l gallardón NRJ Music Awards a la revelación francófona, empezando una xira en Francia, Bélxica y Suiza, que terminó nel Forest National de Bélxica.
El so segundu álbum, Histoires Naturelles, realizáu por Laurent Voulzy y Franck Eulry, salió'l 5 d'avientu de 2005 y algamó el tercer puestu en ventes.[10] Recibió un discu de platín con más de 400.000 copies[11][12] El primer estractu, Nolwenn Ohwo !, robláu por Alain Souchon/Laurent Voulzy algamó direutamente'l númberu 1 de ventes.[9] Per primer vegada, foi ella quien creó la metá de los testos de los cantares del álbum (incluyendo'l senciellu Mon ange) y creo un universu ente la metafísica, l'esoterismu y el suañu. Dempués d'una xira de 4 meses nos teatros y Zéniths de Francia y Bélxica, incluyendo'l Olympia, publicando'l so primer trabayu en direutu'l 27 d'ochobre de 2007, Histoires Naturelles Tour, pol que recibió un DVD d'oru y un discu de plata.
El 7 d'avientu de 2009 salió al mercáu'l so tercer álbum, Le Cheshire Cat et moi, nel que supervisa la realización xunto al cantante feroés Teitur Lassen. Precedíu pol senciellu Faut-il, faut-il pas ?, l'álbum foi'l más personal y íntimu y consiguió un discu d'oru (50.000 copies). La xira empezó'l 12 de marzu de 2010 en Liexa, incluyendo la sala parisina La Cigale.
El so cuartu álbum, Bretonne apaeció'l 6 d'avientu de 2010, y ta compuestu por cantares en bretón, francés, inglés y gaélicu irlandés[13] y producíu en Londres por Jon Kelly. L'álbum, el segundu en ventes del añu 2011,[14] caltener mientres ocho selmanes nel primer puestu de les llistes franceses,[15] gallardoniáu con un doble discu de diamantes poles más de 1.000.000 copies vendíes,[16] que lu sirvió pa consiguir el premiu de 2012 de NRJ Music Awards pol álbum fracófono más vendíu del añu. L'álbum tamién tuvo gran aceptación en Bélxica, consiguiendo un discu de platín. El 28 de payares de 2011 l'álbum reeditar con 7 cantares inéditos y con una versión de Moonlight Shadow del británicu Mike Oldfield. Una nueva versión del álbum salió'l 20 de xineru de 2012 n'Alemaña,[17] algamando'l puestu 13, y nos Estaos Xuníos en primavera de la mano del sellu Decca.[18] La xira posterior empezó en xunu de 2011 en toa Francia, según en Bélxica y Suiza, pasando por grandes festivales (Francofolies), los teatros Zéniths (ente ellos el Zénith de París[19]).
L'álbum siguiente con cantares orixinales ta previstu que sala en 2012.[20]
Discografía
editar
Discos d'estudiu
editar| Añu | Discu | Posiciones máximes | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
[21] |
[22] |
[23] |
[24] |
(Fr) [25] |
(World) [26] |
[27] |
(Int) [28] | ||
| 2003 | Nolwenn | ||||||||
| 2005 | Histoires Naturelles | ||||||||
| 2009 | Le Cheshire Cat et moi | ||||||||
| 2010 | Bretonne (títulu nos EE.UU : Nolwenn) |
||||||||
| 2012 | Ô Filles de l'eau | ||||||||
| 2017 | Gemme | ||||||||
| «—» indica que l'discu nun foi llanzáu o nun s'asitió nesi territoriu. | |||||||||
Discos en direutu
editar| Añu | Discu | Posiciones máximes | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
[21] |
[22] |
[23] | |||||||
| 2007 | Histoires Naturelles Tour | ||||||||
| 2014 | Ô Tour de l'eau | ||||||||
| «—» indica que l'discu nun foi llanzáu o nun s'asitió nesi territoriu. | |||||||||
Senciellos
editar| Añu | Senciellu | Posiciones máximes | Discu | ||
|---|---|---|---|---|---|
[21] |
[22] |
[23] | |||
| 2003 | «Cassé» | 1 | 1 | 4 | Nolwenn |
| «Une femme cachée» | 40 | 23 | 78 | ||
| «Suivre une Étoile» | 12 | 24 | 44 | ||
| 2004 | «Inévitablement» | 31 | 26 | — | |
| 2006 | «Nolwenn Ohwo !» | 1 | 3 | 29 | Histoires Naturelles |
| «Histoire Naturelle» | 30 | 39 | — | ||
| «Mon Ange» | 14* | 6* | — | ||
| 2007 | «J'aimais tant l'aimer» | — | — | — | |
| «Reste encore | — | — | — | ||
| 2009 | «Faut-il, faut-il pas ?» | — | 6* | — | Le Cheshire Cat et moi |
| 2010 | «Textile Schizophrénie» | — | — | — | |
| «Suite sudarmoricaine» | — | 19* | — | Bretonne | |
| «Mná na h-Éireann» | — | 25* | — | ||
| «La Jument de Michao» | 36 | 13 | — | ||
| 2011 | «Tri Martolod» | 51 | 29 | — | |
| «Brest» | — | 42 | — | ||
| «Moonlight Shadow» | 48 | 32 | — | Bretonne (Deluxe edition) | |
| 2012 | «Juste pour me souvenir» | 43 | 13 | — | Ô Filles de l'eau |
| 2013 | «Sixième continent» | — | 11* | — | |
| «J'ai volé le lit de la mer» | — | 4* | — | ||
| 2014 | «Ophélia» (Live) | — | 12* | — | Ô Tour de l'eau |
| 2017 | «Gemme» | 28 | 7* | — | Gemme |
| «Trace ton chemin» | |||||
| * Descargues francès y Ultratip Bélxica | |||||
Videos musicales
editar| Añu | Cantar |
|---|---|
| 2003 | Cassé |
| Une femme cachée | |
| Suivre une étoile | |
| 2004 | Inévitablement |
| Le dernier mot (namái en Canadá) | |
| 2005 | Nolwenn Ohwo ! |
| 2006 | Histoire Naturelle |
| Mon Ange | |
| 2009 | Faut-il, faut-il pas ? |
| 2010 | Mná na h-Éireann (Women of Ireland) |
| La Jument de Michao | |
| 2011 | Tri Martolod |
| 2012 | Juste pour me souvenir |
| 2013 | Sixième continent |
| 2017 | Gemme |
Partitures
editar- 2007 : Songbook Histoires Naturelles (edición con subtítulos)
Bandes sonores
editar- 2014 : Le Chant de la Mer / Song of the Sea (El cantar del mar)
Filmografía (doblaxe)
editar| Añu | Títulu orixinal | Títulu en Francia | Personaxe | Direutor |
|---|---|---|---|---|
| 2012 | Rise of the Guardians | Les Cinq Légendes | Tooth Fairy | Peter Ramsey |
| 2014 | Song of the Sea | Le Chant de la Mer | Bronagh | Tomm Moore |
Equitación
editarGallardones
editar- Star Academy 2:
- Ganador de la edición (2002)
- NRJ Music Awards:
- Estrelles Chérie FM:
- France Bleu:
- Troféu a los nuevos talentos (2007)
- Grand Prix du Disque du Télégramme:
- Discu de 2010 pol álbum Bretonne (2010)
- Le Télégramme:
- Bretón del añu (2011)
- Planète Musique:
- RTL, Le Parisien:
- Personalidá del añu (2011)
Bibliografía
editar- 2005 : Nolwenn Leroy (Patrick Castells, Christophe Abramowitz. Télémaque, 169 páx.) ISBN 2753300240.
Referencies
editar- ↑ Afirmao en: Internet Movie Database. Identificador IMDb: nm1339354. Data de consulta: 13 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ Identificador NOR: MICA2135499A.
- ↑ «Nolwenn Leroy rejoint Elton John et Brad Pitt au musée Grévin» (francés). Le Parisien.
- ↑ 5,0 5,1 (en francés) RFI musique.com Archiváu 2011-02-02 en Wayback Machine
- ↑ Closer du 31/12/2011 - anecdotes
- ↑ biographie
- ↑ Biographie Universal music
- ↑ 9,0 9,1 (n'inglés) Site Lescharts.com
- ↑ Lescharts - Histoires naturelles (n'inglés)
- ↑ «Clip : Nolwenn Leroy demándese, "Faut-il, faut-il pas ?"». Consultáu'l 25 de xunetu de 2010. (en francés)
- ↑ «Nolwenn Leroy». Archiváu dende l'orixinal, el 8 de febreru de 2009. Consultáu'l 25 de xunetu de 2010. (en francés)
- ↑ Suite Sud-armoricaine ("Pardon Spezed"): cantar tradicional bretona. Tri Martolod ("Trés marinos"): saloma tradicional bretona creada, modernizada y popularizada por Alan Stivell, interpretaes en versión orixinal. Igualmente obra d'Alan Stivell ye'l cantar Rentrer en Bretagne, co-escrita por Pierre Grosz. La Jument de Michao: cantar tradicional bretona fechu célebre por Tri Yann. Je ne serai jamais ta Parisienne, un trabayu orixinal escritu por Christophe Miossec, compuestu por Didier Squiban
- ↑ TF1 Quels albums ont été les plus vendus en 2011 ? Archiváu el 31 de xineru de 2012 na Wayback Machine.
- ↑ Lescharts - Bretonne (n'inglés)
- ↑ Agence Bretagne Presse (n'inglés)
- ↑ «Universal Allemagne». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-11-11.
- ↑ Nolwenn Leroy, une Bretonne vers les USA
- ↑ MCE tv Archiváu el 13 de xineru de 2012 na Wayback Machine.Nolwenn Leroy apondere Le Zénith de Paris 19/12/2011
- ↑ http://www.chartsinfrance.net/Nolwenn-Leroy/news-76931.html
- ↑ 21,0 21,1 21,2 «Discographie Nolwenn Leroy» (francés). Lescharts.com. Hung Medien.
- ↑ 22,0 22,1 22,2 «Discographie Nolwenn Leroy» (francés). Ultratop. Hung Medien.
- ↑ 23,0 23,1 23,2 «Discographie Nolwenn Leroy» (alemán). Schweizer Hitparade. Hung Medien.
- ↑ «Nolwenn Leroy». Musicline.d'idioma alemán.
- ↑ «Palmarès des ventes de CD du 30 mai au 5 juin 2011 - Palmarès francophone» (francés). La Presse.
- ↑ «World Albums Chart - xineru 26, 2013» (inglés). Billboard.
- ↑ «2013년 27주차 Album Chart – (2013.06.23~2013.06.29)» (coreanu). Gaon Music Chart.
- ↑ «2013년 27주차 Album Chart – (2013.06.23~2013.06.29) – 국의» (coreanu). Gaon Music Chart.
- ↑ «50ème Gala de l'Union des Artistes – 22 décembre» Archiváu 2016-10-24 en Wayback Machine. Nolwenn.org (en francés).
- ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-08-10.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Nolwenn Leroy.- Páxina web oficial Archiváu 2017-01-04 en Wayback Machine
- Ficha n'Universal Music
Datos: Q58168- Multimedia: Nolwenn Leroy
