Patrimoniu de la Humanidá n'Austria

artículu de llista de Wikimedia

Austria cuenta anguaño con nueve sitios culturales declaraos Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco, amás d'un sitiu natural compartíu con otros países europeos consistente en dos fayedales primarios.[1] Amás tien trés bienes culturales inmateriales na Llista representativa del Patrimoniu Cultural Inmaterial de la Humanidá.[2]

Bienes culturales y naturales

editar

Austria cunta anguaño colos siguientes llugares declaraos como Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco:

  Centru históricu de la ciudá de Salzburgu
Bien cultural inscritu en 1996.
Llocalización: Salzburgu
Zona de proteición: 236 ha. Zona de respetu: 467 ha.
Salzburgu llogró caltener un texíu urbano d'escepcional riqueza, que se foi estructurando dende la Edá Media hasta'l sieglu XIX, cuando yera una ciudá Estáu gobernada por un príncipe-arzobispu. L'arte gótico flamíxeru de los sos edificios atraxo a numberosos artistes, inclusive primero que la notoriedá arquitectónica de Salzburgu afirmar tres la llegada de los arquiteutos italianos Vincenzo Scamozzi y Santini Solari, qu'imprimieron al centru de la ciudá'l so sellu barrocu. El fechu de que la ciudá fuera un puntu d'alcuentru ente'l norte y el sur d'Europa pudo influyir na xenial inspiración del más pernomáu de los sos fíos, Wolfgang Amadeus Mozart, que la so fama universal aureola dende entós a Salzburgu. (UNESCO/BPI)[3]
  Palaciu y xardinos de Schönbrunn
Bien cultural inscritu en 1996.
Llocalización: Viena
Zona de proteición: 186 ha. Zona de respetu: 261 ha.
Residencia imperial de la dinastía de los Habsburgu dende'l sieglu XVIII hasta 1918, el palaciu de Schönbrunn, construyíu polos arquiteutos Johann Bernhard Fischer von Erlach y Nicola Pacassi, alluga un gran cúmulu d'obres maestres de les artes decoratives. Colos sos xardinos –onde s'instaló'l primer parque zoolóxicu del mundu en 1752– forma un conxuntu barrocu d'escepcional calidá y constitúi un acabáu exemplu de “Gesamtkunstwerk” (obra d'arte total). (UNESCO/BPI)[4]
  Paisaxe cultural de Hallstatt-Dachstein / Salzkammergut
Bien cultural inscritu en 1997.
Llocalización: Alta Austria / Salzburgu / Estiria
Zona de proteición: 28446 ha. Zona de respetu: 20014 ha.
L'actividá del ser humanu nel magníficu paisaxe natural de Salzkammergut remontar a tiempos prehistóricos, cuando los sos abondosos depósitos de sal empezaron a ser esplotaos nel segundu mileniu e.C. Esti recursu constituyó hasta mediaos del sieglu XX la base de la prosperidá económica de la zona, que se reflexa na bella arquiteutura de la ciudá de Hallstatt. (UNESCO/BPI)[5]
  Ferrocarril de Semmering
Bien cultural inscritu en 1998.
Llocalización: Baxa Austria / Estiria
Zona de proteición: 156 ha. Zona de respetu: 8581 ha.
Construyida ente 1848 y 1854 a lo llargo de 41 quilómetros de terrén montascosu, la llinia ferroviaria de Semmering representa una de les mayores proezas de la inxeniería civil nos primeros tiempos de la construcción de víes ferriales. Por cuenta de la solidez de los sos túneles, viaductos y otres obres d'inxeniería, la llinia siguióse utilizando ensin interrupción hasta los nuesos díes. El ferrocarril traviesa un espectacular paisaxe montascoso, onde se pudieron construyir numberosos edificios de gran calidá arquitectónica destinaos a actividaes recreatives, desque la rexón quedó comunicada gracies a esti mediu de tresporte. (UNESCO/BPI)[6]
  Ciudá de GrazCentru históricu y palaciu de Eggenberg
Bien cultural inscritu en 1999, estensión en 2010.
Llocalización: Estiria
Zona de proteición: 91,09 ha. Zona de respetu: 85,26 ha.
El centru históricu de Graz ye un exemplu notable de patrimoniu cultural viviente. Esti complexu urbanu d'Europa Central lleva'l calquier de los munchos sieglos en que la ciudá foi gobernada pola dinastía de los Habsburgu. El sitiu inscribir na Llista del Patrimoniu Mundial en 1999 y cola estensión actual va entender el palaciu de Eggenberg, asitiáu al oeste de la ciudá, a unos trés quilómetros del so centru históricu. Construyíu dempués de 1625 pa sirvir de residencia al duque Hans Ulrich von Eggenberg (1568-1634), una de les personalidaes polítiques más notables del sieglu XVIII n'Austria, esti edificiu palaciegu topar nun estáu de caltenimientu escepcional. La so arquiteutura y ornamentación esterior son bones muestres de les influencies del arte renacentista italianu tardíu y del barrocu. (UNESCO/BPI)[7]
  Paisaxe cultural de Wachau
Bien cultural inscritu en 2000.
Llocalización: Baxa Austria
Zona de proteición: 18387 ha. Zona de respetu: 2942 ha.
La Wachau ye la contorna asitiada nel tramu del valle del Danubiu entendíu ente les ciudaes de Melk y Krems. El so bellu paisaxe caltuvo intactes munches de les buelgues de la so evolución dende los tiempos prehistóricos, que pueden percibise nos monumentos arquiteutónicos (monesterios, castiellos, ruines), l'urbanismu (ciudaes y aldegues) y los cultivossobremanera los viñeos. (UNESCO/BPI)[8]
  Centru históricu de Viena
Bien cultural inscritu en 2001, en peligru dende 2017.[9]
Llocalización: Viena
Zona de proteición: 371 ha. Zona de respetu: 462 ha.
Viena foise desenvolviendo dende los primeros asentamientos celtes y romanos nel so territoriu y al traviés de la construcción socesiva de la ciudá medieval y la barroca, hasta convertise na capital del Imperiu Austrohúngaru. La ciudá desempeñó un papel fundamental como centru importante de la música europea y el so nome va acomuñáu a grandes compositores, dende'l clasicismu vienés hasta la música de principios del sieglu XX. El so centru históricu alluga una gran variedá de xardinos y monumentos arquiteutónicos, principalmente palacios barrocos, según el conxuntu de la Ringstrasse, que data de fines del sieglu XIX. (UNESCO/BPI)[10]
  Paisaxe cultural de Fertö / Neusiedlersee
Bien cultural inscritu en 2001.
Esti bien ye compartíu con   Hungría
Llocalización: Burgenland (Austria) / Győr-Moson-Sopron (Hungría)
Zona de proteición: 52413 ha. Zona de respetu: 40119 ha.
Encruciyada distintes cultures mientres ocho milenios como lo demuestra la so variedá, el paisaxe de la rexón del llagu Fertö-Neusiedlersee ye productu d'un procesu evolutivo y simbiótico d'interacción del ser humanu y la so redolada física. La escepcional arquiteutura rural de les aldegues que bordien les riberes del llagu y la majestuosidad de dellos palacios de los sieglos XVIII y XIX, aumenten l'interés cultural d'esti sitiu. (UNESCO/BPI)[11]
  Palafitos de la redolada de los Alpes
Bien cultural inscritu en 2011.
Esti bien ye compartíu con   Alemaña,   Eslovenia,   Francia,   Italia y   Suiza
Llocalización: Alta Austria / Carintia
Zona de proteición: 274 ha. Zona de respetu: 3961 ha.
Esti sitiu entiende 111 llugares con muertes d'asentamientos humanos prehistóricos en palafitos, esto ye, viviendes edificaes sobre pilotes. Asitiaos dientro de la zona de los Alpes y na so redolada, eses muertes daten del periodu entendíu ente'l quintu mileniu y el sieglu V e.C. y tán asitiaos a veres de llagos, ríos y banzaos. Les escavaciones arqueolóxiques, efectuaes solamente en dellos llugares hasta la fecha, apurrieron elementos que dan una visión de la vida diaria del home del Neolíticu y de la Edá del Bronce na Europa Alpina, lo mesmo que de la so interacción col mediu ambiente. En Suiza topen cincuenta y seis de los llugares qu'integren el sitiu. Estos asentamientos humanos, que formen un conxuntu únicu de muertes arqueolóxiques escepcionalmente bien calteníos y extraordinariamente ricos nel planu cultural, constitúin una de les más importantes fontes pal estudiu de les sociedaes agraries primitives de la rexón. (UNESCO/BPI)[12]
  Fayedales primarios de los Cárpatos y otres rexones d'Europa
Bien natural inscritu en 2007, estensión en 2011 y 2017.
Esti bien ye compartíu con   Albania,   Albania,   Bélxica,   Bulgaria,   Croacia,   Italia,   Polonia,   Rumanía,   Eslovaquia,   Eslovenia,   España y   Ucraína
Llocalización: Baxa Austria / Estiria / Alta Austria
Zona de proteición: 58.353,04 ha. Zona de respetu: 191.413,09 ha.
Esta estensión tresfronteriza del bien Patrimoniu Mundial de los Fayedales Primarios de los Cárpatos y Antiguos Montes de Fayedales d'Alemaña (Alemaña, Eslovaquia y Ucrania) toma 12 países. Dende'l fin de la última Edá de Xelu, los fayedales europeos esparder dende unos pocos abellugos aisllaos nos Alpes, los Cárpatos, el Mediterraneu y los Pirineos por un curtiu periodu d'unos pocos miles d'años nun procesos qu'entá perdura. Esta esitosa espansión ta rellacionada cola flexibilidá de los árboles y la tolerancia a distintes condiciones climátiques, xeográfiques y físiques. (UNESCO/BPI)[13]
Múltiples allugamientos: Selva de Dürrenstein y Parque nacional Kalkalpen.
Patrimoniu de la Humanidá n'Austria (Austria)
Llocalización del Patrimoniu de la Humanidá n'Austria.
* Sitiu compartíu con Hungría - ** Sitio compartíu con Alemaña, Eslovenia, Francia, Italia y Suiza
***Fayedales primarios d'Europa, compartíu con otros países europeos

Llista indicativa

editar

La inscripción nesta llista ye la primer etapa pa cualesquier futura candidatura. Austria, que la so llista indicativa foi revisada per últimu vegada'l 11 de xunetu de 2014,[14] presentó los siguientes sitios:

  Bregenzerwald (Monte de Bregenz)

Bien cultural

Propuestu en 1994

  Abadía de Kremsmünster

Bien cultural

Propuestu en 1994

  Abadía de Heiligenkreuz

Bien cultural

Propuestu en 1994

  Castiellu de Hochosterwitz

Bien cultural

Propuestu en 1994

  Catedral de Gurk

Bien cultural

Propuestu en 1994

  Paisaxe cultural de "Innsbruck-Nordkette / Karwendel"

Bien cultural

Propuestu en 2002

  Camín de fierro col Erzberg y la ciudá vieya de Steyr

Bien cultural

Propuestu en 2002

  Parque nacional Hohe Tauern

Bien natural

Propuestu en 2003

  Fronteres del Imperiu Romanu

Bien cultural

Propuestu en 2015

  Hall in Tirol - La ceca

Bien cultural

Propuestu en 2013

  Grandes spas d'Europa

Bien cultural, compartíu con República Checa, Alemaña, Bélxica, Francia, Italia y Reinu Xuníu.

Propuestu en 2014

  Fronteres del Imperiu Romanu

Bien cultural

Propuestu en 2015

  Großglockner Hochalpenstraßy

Bien cultural

Propuestu en 2016

Patrimoniu cultural inmaterial

editar

Anguaño Austria tien tres elementos inscritos na llista del Patrimoniu Cultural Inmaterial:

  La cetrería, un patrimoniu humanu vivu
Bien inmaterial inscritu en 2011 (ampliáu en 2012 y 2016).[15]
Esti elementu ye compartíu con '  Alemaña,   Arabia Saudita,   Bélxica,   Qatar,   Corea del Sur,   Emiratos Árabes Xuníos,   España,   Francia,   Hungría,   Italia,   Kazakstán,   Marruecos,   Mongolia,   Paquistán

,   Portugal,   Chequia y   Siria

Nun principiu, l'home utilizó l'arte de la cetrería pa procurase alimentos, pero la so evolución posterior fixo qu'anguaño tea venceyáu principalmente al caltenimientu de la naturaleza, al patrimoniu cultural y a les actividaes sociales de les comunidaes. De conformidá coles sos tradiciones y principios éticos, los cetreros doman, alimenten y adomen pal vuelu aves de presa –halcónidos, y tamién águiles y acipítridos–, creando un venceyu con elles y convirtiéndose nos sos principales proteutores. Practicáu en munchos países de tol mundu, l'arte de la cetrería puede presentar delles variantes práutiques –por casu, nos equipamientos utilizaos– pero los sos métodos son siempres análogos. Los cetreros considérense un grupu específicu. Dacuando viaxen xuntos mientres selmanes, cazando y cuntándose depués mutuamente les vicisitúes de cada xornada nes velaes qu'entamen. Consideren que la cetrería xúne-yos al pasáu, especialmente cuando pertenecen a comunidaes nes qu'esti arte representa unu de los sos últimos venceyos col mediu ambiente natural y la so cultura tradicional. Les práutiques y conocencies rellacionaes con esti elementu del patrimoniu cultural inmaterial tresmitir de xeneración en xeneración nel senu de les families, según por aciu sistemes de tutoría formal y aprendizaxe o cursos de formación impartíos en clubes y escueles. En dellos países ye precisu aprobar un exame de nivel nacional pa ser cetrero. La celebración d'alcuentros y festivales dexa a les comunidaes de cetreros intercambiar conocencies, fomentar la diversidá y sensibilizar más al públicu al valor del so arte. (UNESCO/BPI)
  Schemenlaufen: desfile del antroxu d'Imst (Austria)
Bien inmaterial inscritu en 2012.[16]
Cada cuatro años, la ciudá de Imst celebra la fiesta del antroxu'l domingu que preciede al tiempu llitúrxicu cristianu de la Cuaresma. La gayola principal ye'l Schemenlaufen, un desfile de baillarinos amarutaos y mazcaraos. Los sos personaxes principales son pareyes d'homes, nes qu'unu va afatiáu con un traxe de cascabeles y l'otru lleva esquilones que pueden pesar hasta 35 kg. Dambos executen una singular danza musical compuesta por saltos y reverencies al ritmu de la cual los cascabeles y esquilones suenen con tonos graves y agudos. Son 55 les pareyes que desfilen, acompañaes por otros personaxes amazcaraos que sonsañen los sos pasos de baille pausadamente. Otros personaxes caltienen l'orde dando palmetaes a los espectadores o refundiándo-yos agua, ente que una moza esparna polvos arumaos ente'l públicu. Nel desfile tamién hai deshollinadores mazcaraos qu'engaten poles parés de les cases p'amosar la so bravura, bruxes que llancen berros al ensame acompañaes poles melodíes disonantes d'una banda de música y osos blancos o pardos qu'amuesen la so fuercia al públicu. L'antroxu arrexunta a tola población de Imst en redol a un oxetivu común: entamar la fiesta d'antroxu ateniéndose a una antigua tradición. Los vecinos de Imst, y más concretamente les muyeres, aprienden na escuela téuniques pa iguar los traxes utilizaos nel desfile carnavalesco, y los ferreros de la llocalidá forxen cascabeles y esquilones. Cualesquier habitante de la ciudá puede esculpir mázcares de madera y les téuniques d'artesanía tradicional suélense tresmitir nel senu de les families o s'enseñen en cursos especiales. (UNESCO/BPI)
  La equitación clásica y la Escuela Española d'Equitación de Viena
Bien inmaterial inscritu en 2015.[17]
La equitación clásica de la Escuela Española d'Equitación de Viena finca nel arte y la práutica tradicionales de reproducción, cría, adomadura y monta de caballos lipizanos. Les práutiques sociales d'esta Escuela, según les sos ceremonies y ritos configuraos por una tradición cultural ancestral, basar na rellación duradera establecida ente criadores, palafreneros, artesanos, caballeros y caballos. Los palafreneros, que son los primeres n'ocupase de la cría de los potros, tresmiten a los alumnos de la Escuela los rudimentos d'ésta. El criadores curien de los caballos y encárguense del apareyamientu de los sementales coles yegües pa responder a les esixencies de la Escuela en materia de reproducción. Los caballeros peracabaos y los alumnos encargar de l'adomadura y monta de los potros, sobre la base del establecimientu d'una rellación especial ente'l caballeru y la so montadura. Mientres los sos primeros años na Escuela, los alumnos dedicar a aprender los cuidos que se deben espachar a los caballos, según el caltenimientu y usu correutos de los equipamientos. Los caballeros veteranos tresmiten les sos conocencies a los alumnos por aciu un sistema de tutoría. Les muyeres desempeñen anguaño un importante papel nel ámbitu de la equitación clásica –antaño esencialmente masculín– y tienen accesu a tolos puestos de la Escuela. Los veterinarios de la institución velen pola salú de cada caballu, ente que los ferreros, guarnicioneros, xastres, zapateros y sombrereros encargar de fabricar y caltener l'equipamientu pa los caballeros y los caballos. L'arte y la práutica tradicionales de la Escuela confieren a les comunidaes que la componen un fuerte sentimientu d'identidá y dexen salvaguardar conocencies y téuniques ancestrales en numberosos ámbitos venceyaos a la cría caballar. (UNESCO/BPI)

Meyores práutiques de salvaguardia

editar

L'artículu 18 de la convención de la Unesco de 2003 axusta que'l comité intergubernamental escueye dacuando ente les propuestes presentaes polos estaos partes, programes, proyeutos y actividaes de salvaguardia del patrimoniu cultural inmaterial que reflexen meyor los principios y oxetivos de la convención. Austria cunta con un proyeutu ente les meyores práutiques de salvaguardia so la denominación de Estratexa pa salvaguardar el patrimoniu cultural de l'artesanía tradicional: los centros rexonales artesanos[18], escoyíu en 2016.

Ver tamién Llista representativa del Patrimoniu Cultural Inmaterial de la Humanidá.

Referencies

editar
  1. «Austria». UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 18 de xineru de 2013.
  2. «Austria - Información sobre'l Patrimoniu Cultural Inmaterial» (castellanu). UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 1 d'avientu de 2016.
  3. «Centru históricu de la ciudá de Salzburgu». UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 1 de xineru de 2013.
  4. «Palaciu y xardinos de Schönbrunn». UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 1 de xineru de 2013.
  5. «Paisaxe cultural de Hallstatt-Dachstein / Salzkammergut». UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 1 de xineru de 2013.
  6. «Ferrocarril de Semmering». UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 1 de xineru de 2013.
  7. «Ciudá de Graz - Centru históricu y palaciu de Eggenberg». UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 1 de xineru de 2013.
  8. «Paisaxe cultural de Wachau». UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 1 de xineru de 2013.
  9. «El Centru Históricu de Viena, inscritu na llista de Patrimoniu Mundial en Peligru». Consultáu'l 8 de xunetu de 2017.
  10. «Centru históricu de Viena». UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 8 de xunetu de 2017.
  11. «Paisaxe cultural de Fertö / Neusiedlersee». UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 1 de xineru de 2013.
  12. «Palafitos de la redolada de los Alpes». UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 1 de xineru de 2013.
  13. «Fayedales primarios de los Cárpatos y otres rexones d'Europa». UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 8 de xunetu de 2017.
  14. Llista indicativa d'Austria
  15. «patrimoniu humanu-vivu-01209 La cetrería, un patrimoniu humanu vivu» (castellanu). UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 1 d'avientu de 2016.
  16. «Schemenlaufen: desfile del antroxu de Imst (Austria)» (castellanu). UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 1 de xineru de 2013.
  17. «escuela-espanola-de-equitacion-de-viena-01106 La equitación clásica y la Escuela Española d'Equitación de Viena» (castellanu). UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 2 d'avientu de 2015.
  18. patrimoniu cultural-de-la-artesania-tradicional-los centros rexonales-artesanos-01169 Estratexa pa salvaguardar el patrimoniu cultural de l'artesanía tradicional: los centros rexonales artesanos

Enllaces esternos

editar