Vibrante múltiple uvular

Plantía:Ficha de fonema La vibrante múltiple uvular ye un tipu de soníu consonánticu, usáu en dalgunos idiomes. El símbolu nel alfabetu fonéticu internacional que representa esti soníu ye <ʀ>, una pequeña R mayúscula. Esta consonante ye una de delles llamaes colectivamente R gutural.

Carauterístiques

editar

Caracterizares de la vibrante múltiple uvular:

  • El so manera d'articulación ye vibrante, lo que significa que ye producida al dirixir l'aire sobre l'articulador por que cimble.
  • El so puntu d'articulación ye uvular, lo que significa que s'articula col envés de la llingua na úvula.
  • El so fonación ye con voz, lo que significa que les cuerdes vocales cimblen mientres l'articulación.
  • Ye una consonante oral, lo que significa que se dexa que l'aire escape solamente al traviés de la boca.
  • Ye una consonante central, lo que significa que ye producida al dirixir el fluxu d'aire a lo llargo del centru de la llingua, en llugar d'a los llaos.
  • El mecanismu de fluxu d'aire ye pulmonar, lo que significa que ye articulada emburriando l'aire namái colos pulmones y el diafragma, como na mayoría de los soníos.

Escurrimientu

editar
 
Distribución de la R gutural ([ʁ ʀ χ]) n'Europa.[1]
inusual
namái en fala culta
avezáu en fala culta
xeneral

Hai dos teoríes principales en rellación col orixe de la vibrante uvular nes llingües europees. Según la primera d'elles, la vibrante uvular aniciar nel francés estándar alredor del sieglu XVII, estendiéndose a les variedaes del alemán estándar, danés, portugués, según en delles partes del neerlandés, noruegu y suecu; tamién ta presente n'otres zones d'Europa, pero nun ta claru si estes pronunciaciones deber a influencia francesa.[2] Na mayoría de los casos, les variedaes moviéronse a una fricativa uvular sonora [ʁ].

La segunda teoría postula que la R uvular anicióse dientro de les llingües xermániques al traviés d'un procesu nel que la R alveolar debilitóse y depués foi sustituyida por una imitación de la R alveolar (vocalización).[3] Como contraprueba en contra de la teoría del orixe francés», axústase qu'hai munchos nicios de que la R uvular esistía en ciertos dialeutos xermánicos muncho primero del sieglu XVII.

Idioma Pallabra AFI Significáu Notes
Afrikaans Dellos dialeutos rooi [ʀoːɪ̯] 'colloráu'
Catalán[4] Dellos dialeutos del norte rrer [koˈʀy] 'correr'
Neerlandés rad   [ʀɑt] 'rueda' Común in Randstad, Holanda Meridional y dellos dialeutos centrales, orientales y suriegos. Raru en Bélxica.
Inglés Dialeutu de Northumbria[5] red [ʀed] 'colloráu' Mas atopáu nel oeste de Northumberland, escayendo. Vease fonoloxía del inglés
Francés[6] rendez-vous   [ʀɑ̃devu] 'cita' Dialeutal. Mas como un fricativu [ʁ]. Vease Fonoloxía del francés.
Alemán Estándar[7] Rübe [ˈʀyːbə] 'nabu' En variación llibre con una fricativa uvular sonora. Vease Fonoloxía del alemán
Hebréu ירוק [jaˈʀok] 'verde' Tamién puede ser una fricativa o un aproximante.
Xudeoespañol mujer [muˈʒɛʀ] 'muyer'
Italianu Dialeutos del norte (especialmente Parma)[8] raro [ˈʀaːʀo] 'raru' Tamién puede ser una fricativa uvular sonora [ʁ] o una aproximante labiodental [ʋ].
Occitanu Auvernés sureñu garçon [ɡaʀˈel so] 'fíu'
Limosín sureñu filh [fʲiʀ] 'fíu'
Provenzal parts [paʀ] 'partes'
Dialeutos occidentales garric [ɡaʀi] 'carbayu' Oldea col vibrante múltiple alveolar ([ɡari] 'curáu')
Portugués Européu[9] rarear [ʀəɾiˈaɾ] 'rarear' Alterna con otres formes uvulares y el vibrante múltiple alveolar.
Fluminense[10] mercado [me̞ʀˈkaðo] 'marcáu', 'feria' Tiende a ser remplazado por pronunciaciones fricatives. Si esta na última posición, vese xeneralmente en variación con [x], [χ], [ʁ], [ħ] y [h] antes de soníos non sonoros
Sulista[10] repolho [ʀy̞ˈpoʎ̟ʊ] 'repollu'
Romanín Dellos dialeutos rom [ʀom] 'home' Alófono de /ɽ/; n'otros ye /r/
Siux Lakota[11][12] ǧí [ʀí] 'ye café (color)' Alófono de /ʁ/ antes de /i/
Selkup Dialeutos del norte [ˈqaʀlɪ̈] 'trinéu' Alófono de /q/ antes de consonantes líquides.
Sesotho Mayoría de falantes moriri [moʀiʀi] 'bellu', 'pelo'
Suecu Dialeutos del sur räv [ʀɛːv] 'foín'

Ver tamién

editar

Referencies

editar

Bibliografía

editar

Society 3 (2): 215–246, doi:10.1017/S0047404500004358