Congresu de la Nación Arxentina
El Congresu de la Nación Arxentina ye l'órganu qu'exerce'l poder llexislativu federal de la República Arxentina. Esti conformar por una asamblea bicameral, con 329 miembros estremáu nuna Cámara de Diputaos, que consta de 257 diputaos, y un Senáu, que consta de 72 senadores.
| Congresu de la Nación Arxentina | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Datos Xenerales | |||
| País |
 Arxentina | ||
| Tipu | Bicameral | ||
| Cámara alta | Cámara de Senadores | ||
| Cámara baxa | Cámara de Diputaos | ||
| Lideralgu | |||
| Presidente de la Cámara alta | Gabriela Michetti, PRO | ||
| Presidente de la Cámara baxa | Emilio Monzó, PRO | ||
| Mayoría del Senáu |
Arxentina Federal y Camudemos (primeres minoríes) | ||
| Mayoría de la Cámara |
Camudemos (primera minoría) | ||
| Estructura | |||
| Miembros |
329 (72 senadores) (257 diputaos) | ||
 | |||
| Senáu Grupos representaos |
Oficialismu (25) Oposición (48) | ||
| Salariu | 85.000 pesos[7] (USD 5.666) | ||
 | |||
| Cámara de Diputaos Grupos representaos |
| ||
| Salariu | 185.000 pesos[7] (USD 11.621) | ||
| Sedes | |||
 | |||
| Palaciu del Congresu de la Nación Arxentina | |||
| Sitiu web | |||
| congreso.gob.ar | |||
| [editar datos en Wikidata] | |||
El Congresu sesiona ente'l 1 de marzu y el 30 de payares de cada añu, anque'l Presidente de la Nación puede convocar sesiones estraordinaries o prorrogar la so estensión.[9] Nel primer casu ye'l presidente quien determina les temes a tratar, ente que nel segundu'l Congresu tien llibre iniciativa. Según la interpretación de les Cámares, esta prórroga de sesiones tamién puede ordenala el Congresu.
La so sede alcuéntrase nel Palaciu del Congresu na Ciudá Autónoma de Buenos Aires, na Plaza del Congresu que s'atopa nun estremu occidental de l'Avenida de Mayu, que coneuta direutamente cola Plaza de Mayu, onde s'atopa la Casa Rosada, sede del Poder Executivu nacional.
El Senáu componer por 3 (trés) representantes de caúna de les provincies, más trés de la ciudá de Buenos Aires; son escoyíos por votación direuta de los habitantes de cada distritu, por aciu el sistema de llista incompleta, correspondiendo dos a la llista que mayor cantidá de votos llogre y unu a la que lu sigue. La Cámara de Diputaos componer por una cantidá variable de representantes en función de la población que tien el distritu (caúna de les provincies y la ciudá de Buenos Aires), pero dicha cantidá nunca puede ser menor a trés, escoyer por aciu el sistema proporcional D'Hont. Pola Llei de cupu femenín un 30% de los cargos parllamentarios tienen de ser ocupaos por muyeres.
Los senadores duren seis años nel so mandatu, pero'l Senáu anovar por tercios cada dos, correspondiendo realizar les eleiciones de renovación per distritu alternaos. Los diputaos duren cuatro años y la Cámara anuévase por metaes; cada distritu escueye cada dos años aproximao la metá de los diputaos que-y correspuenden. Tanto senadores como diputaos pueden ser reelectos indefinidamente.
Sede
editar
Una vegada unificada la República Arxentina, y depués de la eleición de Bartolomé Mitre como primer presidente, empezó a sesionar el Congresu Nacional. Nel so primer añu de funcionamientu, ocupó de forma precaria l'edificiu de la Llexislatura de la Provincia de Buenos Aires, na actual cai Perú 272, na sala de representantes construyida en 1821, qu'inda esiste y forma parte de la Mazana de les Lluces.
Sicasí, Mitre xestionó rápido la construcción d'una sede propia, afecha a les necesidaes y a les dimensiones del nuevu parllamentu. Asina, encargó la obra al arquiteutu cordobés Jonás Larguía, quien diseñó un edificiu d'influencia italiana con trés grandes arcos d'accesu y un frontis, allugáu na esquina de les cais Defensa y Victoria (güei Balcarce y Hipólito Yrigoyen, anguaño sede de l'Academia Nacional de la Historia), a una banda de la Plaza de Mayu y en diagonal a la Casa Rosada, sede del Executivu Nacional.
Esta pequeña sede viose pronto atarraquitada pola cantidá creciente de funcionarios, talamente que yá na década de 1880 empezóse a reclamar la construcción d'un nuevu edificiu. Mientres 1880, frente a una guerra civil causada pola Federalización de Buenos Aires, el Congresu sesionó na Municipalidá de Belgrano, güei Muséu Sarmiento.[10]
.jpg)
Pasada la crisis de 1890 que llevó al Estáu Nacional a la quiebra, empezó a tomar forma'l proyeutu pal nuevu Congresu Nacional, y en 1895 realizóse'l concursu de proyeutos, nel cual foi escoyida ganadora la propuesta del italianu Vittorio Meano. Escoyérase pal Poder Llexislativu una mazana completa xunto al encruz de l'Avenida Rivadavia y l'Avenida Callao, dos arteries d'importancia yá nesa dómina, y qu'amás remataba la nueva Avenida de Mayu, rematada ya inaugurada en 1894. Anque nun primer momentu pensárase nuna mazana n'Avenida Callao y Paraguái, privilexóse esti nuevu allugamientu, onde hasta esi momentu atopaba un corralón propiedá de Spinetto Hermanos, quien vendieron el terrén al Estáu Nacional.
Les obres empezaron escontra 1897, al cargu de la compañía Pablo Besana, y el nuevu Congresu Nacional sería inauguráu en 1906, empezando a sesionar esi mesmu añu, anque l'edificiu faltaba de tar termináu, y la construcción siguió la siguiente década. L'antiguu Congresu xunto a Plaza de Mayu, pasó a ser sede del Archivu Xeneral de la Nación, hasta qu'en 1942 foi vendíu al Bancu Hipotecariu Nacional y baltáu pa la construcción de la nueva sede del bancu, anque la so sala de sesiones caltener nel interior del edificiu y anguaño realícense visites a la cortil histórica.
En 1910, pa brindar una fayadiza perspeutiva y marcu al pimpanu edificiu, el presidente Figueroa Alcorta ordenó la baltadera de dos manzanes completes pa inaugurar la Plaza del Congresu. Escontra 1915, siguíen los trabayos nel interior del edificiu y los revestimientos pedreses, con nueves partíes presupuestaries que fixeron la suma destinada a la construcción de tala forma que se formó una comisión pa investigar sobreprecios. L'actual edificiu del Congresu recién pudo concluyise en 1946, añu en que se remató'l revestimiento del hemiciclu que da a la cai Combate de los Pozos.[11]
Poques décades dempués, el personal de la Cámara de Diputaos aumentara de tal manera que les oficines del Palaciu resultaben insuficientes, y p'evitar siguir arrendando propiedaes vecines, decidióse la construcción d'un Edificiu Amiesto. Ocupando un gran terrén del otru llau d'Avenida Rivadavia, llamar a concursu de proyeutos en 1966 y foi escoyíu'l de Manteola/Petchersky/Sánchez Gómez/Santos/Solsona. Pero les dictadures que clausuraron el Congresu Nacional mientres los siguientes 25 años retrasaron la construcción y el Anexu de la Cámara de Diputaos (güei llamáu Anexu “A”) pudo ser inauguráu recién en 1984, col regresu a la democracia.
Anque'l Congresu arrienda un edificiu de departamentos en Riobamba 71 que funciona como Anexu “B” de Diputaos, en 2003 escoyóse'l proyeutu del arquiteutu Jorge Cortiñas pa la construcción d'un edificiu ad hoc llamáu Anexu “C”, ocupando un terrén que mira a la cai Bartolomé Mitre y que los sos fondos tocar col qu'Anexu “A”.[12] La obra empezó en 2006 y foi habilitada a fines de 2011,[13] mientres s'anunciaba la construcción del Anexu “D”, un edificiu menor diseñáu pol estudiu 3S Arquiteutura.[14]
Atribuciones de les Cámares
editarCaúna de les cámares del Congresu tien atribuciones propies o particulares.
La Cámara de Diputaos tien la iniciativa de los proyeutos de llei que traten sobre contribuciones y reclutamiento de tropes, recibe los proyeutos llei surdíos por iniciativa popular (incorporada pola reforma de 1994), acusar ante'l Senáu al Presidente, Vicepresidente, Xefe de Gabinete, ministros del Poder Executivu y miembros de la Corte Suprema en xuiciu políticu y someter a consulta popular un proyeutu de llei.
La Cámara de Senadores ye cámara d'orixe na ley convenio sobre'l réxime de coparticipación federal d'impuestos y en proyeutos de llei que promuevan el poblamientu y la crecedera harmónica de la nación, autoriza al presidente por que declare l'estáu de sitiu en casu d'ataque esterior, xulga en xuiciu públicu a los acusaos pola Cámara de Diputaos y empresta alcuerdu al presidente pa designar a los miembros de la Corte Suprema y a los demás xueces federales, ministros plenipotenciarios, encargaos de negocios y d'oficiales cimeros de les Fuercies Armaes.
Representación federal nel Senáu y en Diputaos
editarEl bicameralismo arxentín respuende a una tradición histórica rellacionada cola formación del estáu y l'asunción de la forma federal d'estáu. Ye un sistema bicameral: La cámara alta ta conformada por un númberu fixu de 72 senadores (3 por provincia), siempres y cuando nun s'establezan nueves provincies, ente que a la cámara baxu componer diputaos que la so cantidá regular por censu nacional cada 10 años, habiendo 1 diputáu cada 33.000 arxentinos (257 anguaño). El fundamentu anicia, per un sitiu, respectu de la Cámara de Diputaos en que representa al pueblu de la nación nel so conxuntu, y per otru llau, allúgase la Cámara de Senadores que representa a les provincies como estamentos parte del estáu federal arxentín, funcionando esta como representación de les provincies nesi calter (de provincies) que da garantía d'igualdá a les provincies nel gobiernu federal.
| Distritu | Senadores | Diputaos |
|---|---|---|
| Ciudá Autónoma de Buenos Aires | 3 | 25 |
| Provincia de Buenos Aires | 3 | 70 |
| Provincia de Catamarca | 3 | 5 |
| Provincia del Chaco | 3 | 7 |
| Provincia del Chubut | 3 | 5 |
| Provincia de Córdoba | 3 | 18 |
| Provincia de Corrientes | 3 | 7 |
| Provincia d'Entre Ríos | 3 | 9 |
| Provincia de Formosa | 3 | 5 |
| Provincia de Jujuy | 3 | 6 |
| Provincia de La Pampa | 3 | 5 |
| Provincia de La Rioja | 3 | 5 |
| Provincia de Mendoza | 3 | 10 |
| Provincia de Misiones | 3 | 7 |
| Provincia del Neuquén | 3 | 5 |
| Provincia de Río Negro | 3 | 5 |
| Provincia de Salta | 3 | 7 |
| Provincia de San Juan | 3 | 6 |
| Provincia de San Luis | 3 | 5 |
| Provincia de Santa Cruz | 3 | 5 |
| Provincia de Santa Fe | 3 | 19 |
| Provincia de Santiago del Estero | 3 | 7 |
| Provincia de Tierra del Fueu | 3 | 5 |
| Provincia de Tucumán | 3 | 9 |
| Total Arxentina | 72 | 257 |
Inmunidaes de los congresistes
editarLos miembros del Congresu tienen fueros parllamentarios que, en forma espresa na Constitución Arxentina, determinen que "nengún de los miembros del congresu puede ser acusáu, entrugáu judicialmente, nin fadiáu poles opiniones o discursos qu'emita desempeñando'l so mandatu de llexislador".[15] Amás, un miembru del Congresu namái puede ser arrestáu si ye sorprendíu in fraganti na comisión d'un delitu. Dicha inmunidá aplícase namái mientres el so mandatu.[16] Según los artículos 66 y 70 de la Constitución Nacional, les cámares pueden correxir (suspender) a cualesquier de los sos miembros pola so conducta, remover por inhabilitación física o moral sobreviniente a la so incorporación, o la so esclusión, por mayoría de dos tercios de los votos. La llei 25230 estableció un Réxime d'Inmunidaes pa llexisladores, funcionarios y maxistraos, sancionada'l 8 de setiembre del añu 2000 y promulgada pol gobiernu de Fernando de la Rúa cuatro díes dempués.[17]
| Añu | Congresista | Situación | Motivu[18] |
|---|---|---|---|
| 1853 | Representante Pedro Ferré | Espulsáu | Negase a siguir actuando nes sesiones posteriores a la sanción de la Constitución |
| 1867 | Diputáu Eusebio Ocampo | Espulsáu | Cooperar con una rebelión contra'l Gobiernu Nacional na Provincia de Cuyo |
| Diputáu Buenaventura Sarmiento | |||
| 1874 | Diputáu Juan Andrés Gelly y Obes | Espulsáu | Nun asistir a les sesiones mientres dos meses |
| Diputáu Francisco de Elizalde | |||
| 1925 | Diputáu Luis Olmedo Cortés | Espulsáu | Imputación de llograr ilicitamente fuertes cantidaes de dineru del Bancu de Mendoza |
| Diputáu José Núñez | |||
| 1940 | Diputáu José Guillermo Bertotto | Espulsáu | Venceyáu al casu de la venta de tierres d'El Palomar al Gobiernu Nacional |
| 1948 | Diputáu Roberto Sanmartino | Suspensión per trés sesiones consecutives | Espresiones ofensives mientres una sesión |
| 1949 | Diputáu Agustín Rodríguez Araya | Espulsáu | Espresiones arramaes mientres la campaña eleutoral contra integrantes de la Cámara |
| 1949 | Diputáu Atilio Cattáneo | Espulsáu | Espresiones inxurioses contra'l Presidente de la Nación nun actu de propaganda política |
| 1955 | Diputáu Roberto Carena | Espulsáu | Arrenunció al so escañu en disconformidá cola separación de la Ilesia Católica del Estáu |
| 1988 | Diputáu Horacio Cambareri | Suspensión per trés sesiones consecutives | Desorde de conducta n'exerciciu de les sos funciones al utilizar el serviciu de telex con fines políticos mientres los Llevantamientos Carapintadas |
| 1991 | Diputáu Angel Luque | Espulsáu | Conceutos arramaos nun reportaxe periodísticu rellacionaos col crime de María Soledad Morales asocedíu en Catamarca |
| 1995 | Diputáu Eduardo Varela Cid | Suspensión por 45 díes | Desorde de conducta n'exerciciu de les sos funciones al pretender llograr beneficios personales al tramitar una llei |
| 2002 | Diputada Hilda Norma Ancarani de Godoy | Espulsada | Amenaces contra dos periodistes d'un mediu televisivu |
| 2005 | Senador Raúl Ochoa | Suspensión | Xulgáu por votar dos veces nes eleiciones llexislatives de 2001 |
| 2017 | Diputáu Julio De Vido | Suspensión | Desafueru xudicial al ser investigáu en causes de corrupción. |
Composición política del Congresu
editar
A avientu del 2017, tres la última eleición en que s'anovó un terciu de los senadores y la metá de los diputaos nes eleiciones llexislatives del 22 d'ochobre de 2017, el interbloque oficialista de Camudemos, fuercies que sofiten al Presidente Mauricio Macri, ye la primer minoría con 108 diputaos y la segunda minoría con 24 senadores, nun llogrando'l quórum.[19]
La segunda minoría en cantidá de representaos en diputaos ye'l Frente pa la Victoria con 65 diputaos. La primer minoría en cantidá de representaos en senadores ye'l bloque Arxentina Federal con 25 senadores. La tercer minoría en diputaos ye la representación d'Arxentina Federal con 31 diputaos, en cuartu llugar el interbloque Frente Renovador UNA con 20 diputaos.
Cámara de Diputaos
editar- Según la páxina oficial del Congresu[21]
Cámara de Senadores
editarAsamblea Llexislativa
editarYe la xunta conxunta de dambes cámares celebrada dende 1862 para:
- Inauguración del Periodu de Sesiones Ordinaries
- Almitir o refugar la dimisión del Presidente y Vicepresidente
- Tomar el xuramentu al Presidente qu'asuma
- Designar al funcionariu públicu que va completar el mandatu que quedó vacante
- Proclamar a los electos Presidente y Vicepresidente
- Homenaxar a los héroes de la Patria o gasayar a Presidentes estranxeros.
Periodos de Sesiones Ordinaries
editarA lo llargo de la historia arxentina, hubo 136 periodos de Sesiones Ordinaries.
La inauguración de los periodos ye un costume dende 1862 que consiste na xunta de l'Asamblea Llexislativa na Cámara de Diputaos de la Nación Arxentina pa escuchar el mensaxe del Presidente de la Nación Arxentina, onde ésti fai un balance de la so xestión y anuncia la so axenda llexislativa pal añu entrante. La inauguración de les sesiones ordinaries ye similar al Discursu del Estáu de la Unión d'Estaos Xuníos. La primera, foi inaugurada'l 25 de mayu de 1862 pol Presidente Bartolomé Mitre na primer sede del Congresu Arxentín (Perú 272) onde taben aconceyaos 15 senadores y 24 diputaos. La postrera foi inaugurada'l 1 de marzu de 2018 pol Presidente Mauricio Macri na sede actual ante 72 senadores y 257 diputaos. Nes primeres inauguraciones, el Presidente faía una curtia alocución y dexaba el mensaxe en manes del Vicepresidente. El primer Presidente en lleer el mensaxe foi Domingo Faustino Sarmiento al inaugurar l'octavu periodu, el 5 de mayu de 1869.
Tamién taba la Clausura del Periodu, la postrera celebrada'l 25 d'ochobre de 1872 pal decimoprimer periodu por Domingo Faustino Sarmiento. La Primera pa la visita d'un Presidente estranxeru foi'l 24 de mayu de 1935 (71ᵘ periodu) pal Presidente de Brasil, Getulio Vargas.
Les inauguraciones facer en feches cercanes al 25 de mayu y les clausures (hasta 1872) al 12 d'ochobre, pero dende la Reforma Constitucional de 1994, les inauguraciones faen el 1 de marzu de cada añu.[22]
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ 1,0 1,1 Incluye a Julio Martínez qu'entá nun definió'l so bloque
- ↑ 2,0 2,1 «Luis Naidenoff foi escoyíu como'l xefe de senadores de Camudemos» (22 de payares de 2017). Consultáu'l 17 d'avientu de 2017.
- ↑ «Con un nuevu interbloque peronista, Pichetto abarganó a Cristina nel Senáu» (6 d'avientu de 2017). Consultáu'l 15 d'avientu de 2017.
- ↑ «en-el-senado-un-nuevo-interbloque-que-es-presidido-por-adolfo-rodriguez-saa Conformar nel Senáu un nuevu interbloque, que ye presidíu por Adolfo Rodriguez Saá» (13 d'avientu de 2017). Consultáu'l 15 d'avientu de 2017.
- ↑ «Conformar nel Senáu un nuevu interbloque» (12 d'avientu de 2017). Consultáu'l 17 d'avientu de 2017.
- ↑ Los cuatro monobloques son: Frente Popular, Proyeuto Sur-UNEN y Rio - Frente Progresista
- ↑ 7,0 7,1 «diputados-supongo-que-los-que-se-quejaron-lo-habran-donado-al-garrahan Héctor Recalde, sobre l'aumentu de sueldu a los Diputaos: "Supongo que los que se quexaron donar al Garrahan"» (30 d'ochobre de 2016). Consultáu'l 31 d'ochobre de 2016.
- ↑ Los nueve monobloques son: Somos San Juán, Llibres del Sur, Partíu Socialista, Concertación Forxa, Frente d'Izquierda y de los Trabayadores, Movimientu Popular Neuquino, Nuevu Espaciu Santafesino, Primero Arxentina y Somos Mendoza.
- ↑ Constitución Nacional: Artículu 63
- ↑ LOS EDIFICIOS DEL CONGRESU DE LA NACIÓN ARXENTINA Archiváu 2016-03-15 en Wayback Machine Honorable Cámara de Diputaos de Nación
- ↑ Y. Ricucci Barrionuevo , PALACIU DEL CONGRESU NACIONAL Centru Arxentín d'Inxenieros
- ↑ concéntrase Diputaos concéntrase lanacion.com, 26 de payares de 2003
- ↑ Inauguraron un nuevu edificiu de la Cámara de Diputaos Archiváu 2012-02-19 en Wayback Machine telam.com, 7 de setiembre de 2011
- ↑ ANEXU "D" CAMARA DE DIPUTAOS 3S Arquiteutura
- ↑ Constitución Nacional: Artículu 68
- ↑ Constitución Nacional: Artículu 69
- ↑ [https://www.diariopopular.com.ar/politica/historia-los-desafueros-y-espulsiones-llexisladores-n314309
- ↑ [http://www.parlamentario.com/noticia-102822.html
- ↑ Númberu mínimu de diputaos y senadores que tienen de tar presentes por que la cámara empecipie sesión y adopte decisiones variaes. L'artículu 64 de la Constitución Nacional esixe la mayoría absoluta. Pa los reglamentos de les cámares tratar de «la metá más unu». Asina, ye necesariu que 130 de los 257 diputaos tean presentes por que la cámara de diputaos empecipie la sesión. Nel casu del senáu (con 72 senadores) tienen d'asistir 37 por que la cámara pueda deliberar.
- ↑ Inclúi al diputáu Julio de Vido suspendíu según l'Artículu 70 de la Constitución Nacional.
- ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2020-09-21.
- ↑ Parllamentariu: Les Asamblees Llexislatives na historia
- A^ Presidente provisional del Senáu.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Congresu de la Nación Arxentina.- www.senado.gov.ar Sitiu oficial del Honorable Senáu de la Nación Arxentina
- www.hcdn.gob.ar Sitiu oficial de la Honorable Cámara de Diputaos de la Nación Arxentina
34°36′34.75″S 58°23′33.29″W / 34.6096528°S 58.3925806°O
Datos: Q646190- Multimedia: National Congress of Argentina
